Het huidige stelsel van sociale zekerheid is voortgekomen uit initiatieven voor de bescherming van
arbeiders en armen.
De term sociale zekerheid werd voor het eerst gebruikt in 1935 ter aanduiding van een wet die dat
jaar werd aangenomen onder het presidentschap van Franklin Roosevelt: The Social Security Act.
Na de Tweede Wereldoorlog heeft het socialezekerheidsbegrip wereldwijd gelding gekregen.
Armoede is geen natuurlijk verschijnsel waarin de mens moet berusten, iedereen heeft recht op
bestaanszekerheid en de overheid moet hierin een bepaalde verantwoordelijkheid toekomen.
Horizontale solidariteit: Wanneer leden van een groep onderling risico’s delen.
Verticale solidariteit: De eenzijdige steun van rijken ten opzichte van armen.
Het verzekeringsprincipe: De mensen verzekeren zich tegen een onzekere gebeurtenis tegen
betaling van een premie.
Sociale verzekeringen: Hierbij is de verzekering verplicht gesteld en worden de geldbedragen
uitgekeerd bij wijze van uitkeringen.
Sociale voorzieningen: Deze stellen geen eisen ten aanzien van voorafgaande verzekering. De
uitkering wordt verstrekt als men op enig moment aan de wettelijke voorwaarden voldoet.
Eigen spaarvormen: De betrokkene heeft dan ergens een spaarrekening ondergebracht waaruit hij
voor bepaalde doeleinden geld kan onttrekken zonder dat de fiscus heffingen oplegt.
Sommige uitkeringen houden rekening met andere inkomsten die een persoon heeft. Bijvoorbeeld
voor de bijstand komt men alleen in aanmerking als de eigen middelen onder het bestaansminimum
liggen (middelentoets).
De meeste uitkeringen zijn in geld, sommige zijn in natura. Denk hierbij aan de hulp die door een
huisarts wordt verleend of een operatie in het ziekenhuis. Veel uitkeringen strekken tot het
compenseren van inkomensverlies. Andere zijn erop gericht belemmeringen weg te nemen die de
burger ondervindt om zelfstandig in het bestaan te voorzien, zoals voorzieningen voor
gehandicapten.
Waarborgfunctie: Regelingen die bescherming bieden bij sociale risico’s en bij behoeftigheid en die
uitkeringsgerechtigden steun geven bij het vinden van werk.
De waarborgfunctie heeft een dubbele betekenis: minimumbescherming en bescherming tegen
inkomensderving. Sommige regelingen geven namelijk recht op een sociaal minimum (AOW), terwijl
andere regelingen uitkeringen verstrekken die de hoogte van het voorheen genoten loon reflecteert
(WW).
Activeringsfunctie: Uitkeringsgerechtigden te re-integreren op de arbeidsmarkt.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Deemss. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,48. Je zit daarna nergens aan vast.
