Omgevingsrecht ruimte leerdoelen
Week 1
- een omschrijving van het begrip ‘ruimtelijk bestuursrecht’ geven;
Het omgevingsrecht regelt de ordening van de leefomgeving. Het omgevingsrecht
bestaat ook uit het ruimtelijk bestuursrecht.
Instrumentele functie: het ‘recht’ is gericht op een ‘doel’ = inrichting van de
ruimte
Waarborgfunctie: tegenwicht voor de burger tegen de ingrijpende overheid
- de uitgangspunten van het ruimtelijk ordeningsrecht beschrijven;
Spanning tussen instrumentele en waarborgfunctie
Hoe algemener, hoe meer vrijheid en flexibiliteit - hoe specifieker, hoe meer
rechtszekerheid en minder flexibiliteit.
Voorbeeld: een school heeft de omschrijving van een maatschappelijke voorziening.
Als er gedetineerd wordt aangegeven dat er alleen een school gevestigd mag worden
in een gebouw, dan mag er enkel een school gevestigd worden.
Een maatschappelijke voorziening is bijvoorbeeld ook een kerk of een sportschool.
Burgers weten op deze manier wat er kan gebeuren met een gebouw en dit geeft hen
rechtszekerheid.
Spanningsveld decentralisatie – centralisatie
In het ruimtelijk ordeningsrecht gebeurt (bijna) alles decentraal. De gemeente is in
principe de baas en belangrijke bevoegdheden liggen dan ook bij de gemeente.
Echter, er zijn wel regels centraal geregeld.
Voorbeeld: als de rijksoverheid zegt dat er in duinen niet gebouwd mag worden,
dan mag de gemeente dit ook niet doen. Het Rijk en de provincie maken het ruimtelijk
beleid.
Er zijn dus aspecten die niet worden overgelaten aan de gemeente.
- de relatie tussen Wro/Bro en Wabo/Bor uitleggen;
De Wro en het bijbehorende Besluit ruimtelijke ordening (Bro) geven regels over de
wijze waarop verschillende plannen voor de verdeling van de ruimte moeten worden
vastgelegd. Alle gemeentelijke toestemmingen uit de Wro worden geïntegreerd in de
omgevingsvergunning, o.a.: aanlegvergunning, sloopvergunning etc.
Het bijbehorend besluit bij de Wabo is de Bor.
,- doel en inhoud van de structuurvisie weergeven;
Instrumenten in het bestuursrecht zijn wetten, beleidsregels, plannen en
beschikkingen. Plannen zijn een samenhangend geheel van maatregelen om een
doel te bereiken:
- Indicatief: structuurvisie, niet rechtstreeks bindend
- Normatief: bestemmingsplan, wel bindend
Bindende plannen zijn bestemmingsplannen en niet bindende plannen zijn
beleidsregels!
Verplicht: het hele grondgebied
Op gemeentelijk, provinciaal en nationaal niveau dienen ten behoeve van een goede
ruiterlijke ordening voor het gehele grondgebied een of meer structuurvisies te
worden vastgesteld. De structuurvisie bevat de hoofdlijnen van de voorgenomen
ontwikkelingen van dat gebied en de hoofdzaken van het te voeren ruimtelijk beleid.
In de structuurvisies zal eveneens moeten worden aangegeven op welke wijze de
voorgenomen ontwikkelingen zullen worden verwezenlijkt.
Facultatief: aspecten van ruimtelijk beleid
Naast de verplichte structuurvisie voor het algemene ruimtelijk beleid kan ook voor
bepaalde aspecten van het ruimtelijk beleid een structuurvisie worden vastgesteld
waarin de hoofdlijnen van de ontwikkelingen ten aanzien van die aspecten worden
weergegeven.
- de totstandkomingsprocedure van een structuurvisie beschrijven;
De Wro kent geen verplichte voorbereidingsprocedure voor structuurvisies. Wel zal
van het voornemen om een structuurvisie vast te stellen overeenkomstig art. 3:12
Awb kennis moeten worden gegeven in de dag-, nieuws- of huis-aan-huisbladen of
op een andere geschikte wijze (via art. 1.3.1 Bro). Het Rijk dient de kennisgeving van
het voornemen in ieder geval in de Staatscourant te publiceren.
Bij kennisgeving wordt vermeld of en op welke wijze publieke participatie plaats zal
vinden.
In de structuurvisie zal moeten worden verantwoord op welke wijze burgers en
maatschappelijke organisaties bij de voorbereiding van de structuurvisie zijn
betrokken.
In de Bro en Wro zijn verder geen eisen opgenomen over de procedure, maar vaak
wordt het een en ander wel geregeld in de inspraakverordeningen.
Structuurvisie Rijk
Voorbereiding: met burgers en maatschappelijke organisaties (2.1.1 Bro)
Vaststelling: Onze Minister 2.3 lid 1 Wro
Uitvoering: overleg TK en/of EK 2.3 lid 3 en 4 Wro
, Week 2
- het doel, de functies en de juridische betekenis van een bestemmingsplan
uitleggen;
Het regelen van structuurvisies wordt gedaan in een bestemmingsplan. Een
bestemmingsplan is een juridisch bindend plan, waarin algemeen verbindende
voorschriften voor het gebruik van de grond worden gegeven. In een
bestemmingsplan wordt door de gemeenteraad voor het gehele grondgebied ten
behoeve van een goede ruimtelijke ordening de bestemming van de in het plan
begrepen grond aangewezen, denk aan bestemmingen als wonen, recreatie,
kantoren, detailhandel etc.
(3.1 Wro)
- Verplicht voor het hele grondgebied (lid 1)
Er moet een bestemmingsplan gemaakt worden dat de hele gemeente dekt.
- 10 jaar (sanctie: geen bouwleges) (lid 4)
Het bestemmingsplan moet regelmatig geactualiseerd worden. Als het
bestemmingsplan niet wordt vernieuwd, dan kan het worden verlengd. Als er niet
wordt verlengd, dan mogen er geen leges meer gevraagd worden.
- Verlenging mogelijk als er niets wijzigt (lid 3)
Na 10 jaar kan er gezegd worden dat het bestemmingsplan wordt verlengd.
Eisen aan de inrichting van de stukken:
- Materiële eisen: Wro: wat moet, kan, mag worden geregeld?
- Formele eisen: Bo: hoe en waar wordt dit in het plan geregeld?
- de onderdelen van een bestemmingsplan beschrijven aan de hand van de
relevante wettelijke bepalingen;
Inhoud:
a. Verbeelding (1.2.1 lid 2 Bro)
Kaart van het plan. De kaart laat de verschillende bestemmingen zien voor de grond
en gebouwen in het plangebied.
b. Regels (3.1 lid 1 Wro)
In de regels staat wat er wel en niet mag binnen de bestemming.
c. Toelichting (3.1.6 Bro)
In de toelichting worden verschillende bestemmingen uitgelegd en de gemaakte
keuzen worden hierin verantwoord.
a. Kaart:
• Uitgangspunten: art. 1.2.5 lid 2 Bro ↔ min. regels ↔ handleiding NIROV (↔ RO-
standaarden).
• Juridisch: rechtszekerheid
• Praktisch: leesbaar
• Informatief: identificeerbare codering
Een bestemmingsplan is eigenlijk een wet met een kaart erbij. De kaart moet de
burger kunnen snappen en biedt de burger rechtszekerheid. De kaart moet leesbaar
zijn en de codes moeten duidelijk zijn.
Week 1
- een omschrijving van het begrip ‘ruimtelijk bestuursrecht’ geven;
Het omgevingsrecht regelt de ordening van de leefomgeving. Het omgevingsrecht
bestaat ook uit het ruimtelijk bestuursrecht.
Instrumentele functie: het ‘recht’ is gericht op een ‘doel’ = inrichting van de
ruimte
Waarborgfunctie: tegenwicht voor de burger tegen de ingrijpende overheid
- de uitgangspunten van het ruimtelijk ordeningsrecht beschrijven;
Spanning tussen instrumentele en waarborgfunctie
Hoe algemener, hoe meer vrijheid en flexibiliteit - hoe specifieker, hoe meer
rechtszekerheid en minder flexibiliteit.
Voorbeeld: een school heeft de omschrijving van een maatschappelijke voorziening.
Als er gedetineerd wordt aangegeven dat er alleen een school gevestigd mag worden
in een gebouw, dan mag er enkel een school gevestigd worden.
Een maatschappelijke voorziening is bijvoorbeeld ook een kerk of een sportschool.
Burgers weten op deze manier wat er kan gebeuren met een gebouw en dit geeft hen
rechtszekerheid.
Spanningsveld decentralisatie – centralisatie
In het ruimtelijk ordeningsrecht gebeurt (bijna) alles decentraal. De gemeente is in
principe de baas en belangrijke bevoegdheden liggen dan ook bij de gemeente.
Echter, er zijn wel regels centraal geregeld.
Voorbeeld: als de rijksoverheid zegt dat er in duinen niet gebouwd mag worden,
dan mag de gemeente dit ook niet doen. Het Rijk en de provincie maken het ruimtelijk
beleid.
Er zijn dus aspecten die niet worden overgelaten aan de gemeente.
- de relatie tussen Wro/Bro en Wabo/Bor uitleggen;
De Wro en het bijbehorende Besluit ruimtelijke ordening (Bro) geven regels over de
wijze waarop verschillende plannen voor de verdeling van de ruimte moeten worden
vastgelegd. Alle gemeentelijke toestemmingen uit de Wro worden geïntegreerd in de
omgevingsvergunning, o.a.: aanlegvergunning, sloopvergunning etc.
Het bijbehorend besluit bij de Wabo is de Bor.
,- doel en inhoud van de structuurvisie weergeven;
Instrumenten in het bestuursrecht zijn wetten, beleidsregels, plannen en
beschikkingen. Plannen zijn een samenhangend geheel van maatregelen om een
doel te bereiken:
- Indicatief: structuurvisie, niet rechtstreeks bindend
- Normatief: bestemmingsplan, wel bindend
Bindende plannen zijn bestemmingsplannen en niet bindende plannen zijn
beleidsregels!
Verplicht: het hele grondgebied
Op gemeentelijk, provinciaal en nationaal niveau dienen ten behoeve van een goede
ruiterlijke ordening voor het gehele grondgebied een of meer structuurvisies te
worden vastgesteld. De structuurvisie bevat de hoofdlijnen van de voorgenomen
ontwikkelingen van dat gebied en de hoofdzaken van het te voeren ruimtelijk beleid.
In de structuurvisies zal eveneens moeten worden aangegeven op welke wijze de
voorgenomen ontwikkelingen zullen worden verwezenlijkt.
Facultatief: aspecten van ruimtelijk beleid
Naast de verplichte structuurvisie voor het algemene ruimtelijk beleid kan ook voor
bepaalde aspecten van het ruimtelijk beleid een structuurvisie worden vastgesteld
waarin de hoofdlijnen van de ontwikkelingen ten aanzien van die aspecten worden
weergegeven.
- de totstandkomingsprocedure van een structuurvisie beschrijven;
De Wro kent geen verplichte voorbereidingsprocedure voor structuurvisies. Wel zal
van het voornemen om een structuurvisie vast te stellen overeenkomstig art. 3:12
Awb kennis moeten worden gegeven in de dag-, nieuws- of huis-aan-huisbladen of
op een andere geschikte wijze (via art. 1.3.1 Bro). Het Rijk dient de kennisgeving van
het voornemen in ieder geval in de Staatscourant te publiceren.
Bij kennisgeving wordt vermeld of en op welke wijze publieke participatie plaats zal
vinden.
In de structuurvisie zal moeten worden verantwoord op welke wijze burgers en
maatschappelijke organisaties bij de voorbereiding van de structuurvisie zijn
betrokken.
In de Bro en Wro zijn verder geen eisen opgenomen over de procedure, maar vaak
wordt het een en ander wel geregeld in de inspraakverordeningen.
Structuurvisie Rijk
Voorbereiding: met burgers en maatschappelijke organisaties (2.1.1 Bro)
Vaststelling: Onze Minister 2.3 lid 1 Wro
Uitvoering: overleg TK en/of EK 2.3 lid 3 en 4 Wro
, Week 2
- het doel, de functies en de juridische betekenis van een bestemmingsplan
uitleggen;
Het regelen van structuurvisies wordt gedaan in een bestemmingsplan. Een
bestemmingsplan is een juridisch bindend plan, waarin algemeen verbindende
voorschriften voor het gebruik van de grond worden gegeven. In een
bestemmingsplan wordt door de gemeenteraad voor het gehele grondgebied ten
behoeve van een goede ruimtelijke ordening de bestemming van de in het plan
begrepen grond aangewezen, denk aan bestemmingen als wonen, recreatie,
kantoren, detailhandel etc.
(3.1 Wro)
- Verplicht voor het hele grondgebied (lid 1)
Er moet een bestemmingsplan gemaakt worden dat de hele gemeente dekt.
- 10 jaar (sanctie: geen bouwleges) (lid 4)
Het bestemmingsplan moet regelmatig geactualiseerd worden. Als het
bestemmingsplan niet wordt vernieuwd, dan kan het worden verlengd. Als er niet
wordt verlengd, dan mogen er geen leges meer gevraagd worden.
- Verlenging mogelijk als er niets wijzigt (lid 3)
Na 10 jaar kan er gezegd worden dat het bestemmingsplan wordt verlengd.
Eisen aan de inrichting van de stukken:
- Materiële eisen: Wro: wat moet, kan, mag worden geregeld?
- Formele eisen: Bo: hoe en waar wordt dit in het plan geregeld?
- de onderdelen van een bestemmingsplan beschrijven aan de hand van de
relevante wettelijke bepalingen;
Inhoud:
a. Verbeelding (1.2.1 lid 2 Bro)
Kaart van het plan. De kaart laat de verschillende bestemmingen zien voor de grond
en gebouwen in het plangebied.
b. Regels (3.1 lid 1 Wro)
In de regels staat wat er wel en niet mag binnen de bestemming.
c. Toelichting (3.1.6 Bro)
In de toelichting worden verschillende bestemmingen uitgelegd en de gemaakte
keuzen worden hierin verantwoord.
a. Kaart:
• Uitgangspunten: art. 1.2.5 lid 2 Bro ↔ min. regels ↔ handleiding NIROV (↔ RO-
standaarden).
• Juridisch: rechtszekerheid
• Praktisch: leesbaar
• Informatief: identificeerbare codering
Een bestemmingsplan is eigenlijk een wet met een kaart erbij. De kaart moet de
burger kunnen snappen en biedt de burger rechtszekerheid. De kaart moet leesbaar
zijn en de codes moeten duidelijk zijn.
