Auteur: Anoniem
Studentnummer:
Datum:
Onderdeel:
Aantal woorden: 2705
Hoe ervaren de mensen met de ziekte van
parkinson de danslessen?
Samenvatting;
Doelstelling: Wat zijn de ervaringen van mensen met de ziekte van Parkinson die
danslessen volgen en zijn onderzocht. Met als doel om persoonlijke ervaringen,
behoeften en veranderingen in kaart te brengen.
Vraagstelling: Hoe ervaren mensen met de ziekte van Parkinson de danslessen?
Methode: Semigestructureerd interviews zijn gehouden met vijf mensen met de ziekte
van Parkinson. De interviews zijn opgenomen, daarna getranscribeerd en transcripten
zijn geanalyseerd. Er is structuur aangebracht door middel van open, axiaal, en selectief
coderen.
Resultaten: Uit de resultaten van de afgenomen interviews zijn er vier thema's
uitgekomen, die de ervaringen van mensen met de ziekte van Parkinson, die dansles
volgen. Weergeven 1 Wat was de aanleiding, 2 plezier, 3 Ervaringen, 4 Sociale aspect.
Conclusie: Het sociale aspect speelt een belangrijke rol bij de danslessen van de
dansschool. Het informele karakter van de beweging, de variatie in muziekthema’s en
de vrijheid voor de deelnemers om hun eigen muziekkeuze te maken, evenals de
variatie in beweging, werden als plezierig ervaren door de deelnemers.
,1. Inleiding;
Volgens onderzoek (Hidalgo-Agudo, Lucena-Anton, Luque-Moreno, Heredia-Rizo, &
Moral-Munoz, 2020) is de ziekte van Parkinson de op één na meest voorkomende
neurodegeneratieve aandoening. Het is een langdurige en progressieve aandoening
die aanzienlijke invloed heeft op diverse aspecten van het dagelijks leven, waaronder
fysieke, psychologische, emotionele en sociale aspecten. Hierdoor heeft parkinson een
aanzienlijke impact op de kwaliteit van leven (Sharp & Hewitt, 2014). Doorgaans
ontstaat parkinson rond het 55e levensjaar en treft het ongeveer 2 tot 3 op de 100
mensen boven de 65 jaar. Deskundigen voorspellen dat de prevalentie tegen 2030 zou
kunnen verdubbelen (Hidalgo-Agudo et al., 2020).
Het ziekteproces van parkinson is niet te beïnvloeden, maar gelukkig kunnen de
symptomen wel aangepakt worden. Lichaamsbeweging speelt hierbij een belangrijke
rol en kan mogelijk de progressie van de ziekte vertragen (van Nimwegen et al., 2017).
Diverse behandelingsopties zijn beschikbaar, waaronder medicatie, neurochirurgie en
fysiotherapie (van Nimwegen et al., 2017). Een opkomende alternatieve therapie die de
aandacht trekt, is danstherapie (Shanahan et al., 2017). Door middel van bewegen op
muziek worden cognitieve bewegingsstrategieën, cue-technieken,
evenwichtsoefeningen en fysieke activiteit gecombineerd, waarbij het plezier in
bewegen centraal staat. Dit kan de therapietrouw bevorderen in vergelijking met
conventionele fysiotherapie (Lötzke, Ostermann, & Büssing, 2015).
Lichaamsbeweging, zoals dansen op muziek kan een waardevolle aanvulling zijn op de
behandeling van zowel motorische als niet-motorische symptomen van parkinson
(Kalyani et al., 2019). Onderzoek wijst uit dat danstherapie een positief effect kan
hebben op zaken zoals gang, balans, coördinatie en depressie (Kalyani et al., 2019).
Naast het wetenschappelijke bewijs is het echter ook van belang om de ervaringen van
mensen met de ziekte van parkinson en dansles te onderzoeken. Door rekening te
houden met hun persoonlijke perspectieven kan er zorg op maat worden geboden
(Bastemeijer, van Ewijk, Hazelzet, & Voogt, 2021).
Het hoofddoel van dit kwalitatieve onderzoek is om de ervaringen van parkinson
patiënten die deelnemen aan dansles te begrijpen. Op deze manier kunnen we meer
inzicht krijgen in hun persoonlijke ervaringen, eventuele behoeften en de veranderingen
die dansles teweegbrengt.
, 2. Methode,
2.1Het design.
Voor dit onderzoek werd de fenomenologische onderzoeksmethode toegepast om
inzicht te krijgen in de ervaringen van personen met Parkinson na het deelnemen aan
danslessen (Adams & van Manen, 2017). Deze kwalitatieve studie is uitgevoerd en
gerapporteerd aan de hand van de 32-item COREQ-checklist (zie bijlage 1: COREQ-
checklist).
2.2
Participanten en setting;
De onderzoeksgroep bestond uit vijf deelnemers die gediagnosticeerd waren met de
ziekte van parkinson. Ze hadden ten minste zes weken lang deelgenomen aan
danslessen en waren bekend met de Nederlandse taal.
Deelname was niet mogelijk voor participanten met cognitieve beperkingen of die niet
in staat waren om te communiceren. De deelnemers werden geselecteerd via
convenience sampling. Gezien de specifieke en kleine onderzoeksgroep bood deze
methode de beste toegang tot deze groep (Taherdoost, 2016). De onderzoeker
benaderde in totaal vijf deelnemers tijdens een telefonisch gesprek met een anonieme
dansgroep. Alle vijf deelnemers waren bereid om deel te nemen aan dit onderzoek.
Voorafgaand aan hun deelname aan het onderzoek stemden de deelnemers
schriftelijk in met een informed consent-procedure. Hierin gaven ze toestemming om
deel te nemen aan de studie, gegevens te anonimiseren en te delen met de
dansschool.
Tabel 1: karakteristieken van de participanten.
Participant Geslacht Leeftijd Deelname Parkinson Beperkt Medicatie
dansles door de
Parkinson
Patiënt 1 V 75 jaar 6 jaar 10 jaar Ja Ja
Patiënt 2 V 62 jaar 1 jaar 2 jaar Nee Ja
Patiënt 3 V 73 jaar 1,5 jaar 5,5 jaar Ja Ja
Patiënt 4 V 71 jaar 4 jaar 8 jaar Ja Ja
