SAMENVATTING
PERSPECTIEVEN OP
CRIMINALITEIT -
SOCIOLOGIE
Boek: Hopkins Burke – An introducton to criminological theory
TENTAMEN 13 NOVEMBER 2018
, SOC POC Samenvatni
Week 1
Ecoloiische theorieën
H7 Socioloiical positvism – p. 137-140:
In 1860 groeide de stad Chicago van 10000 mensen naar 2 miljoen in 1910. Desondanks was het
leven hard; mensen werkten lang, verdienden weinig en waren in slechte omstandigheden.
Sociologen van de universiteit van Chicaio (ecologisch perspectef) concludeerden dat opgroeien in
deze omstandigheden invloed moet hebben op iemands leven. Ze beschouwden criminaliteit
sociologisch. Robert Park kwam met twee centrale ideeën: ten eerste, de stad is een ecologisch
systeem: er zijn patronen, en verschillende soorten mensen delen dezelfde omgeving en zijn
onderling afankelijk van elkaar. Er zijn voortdurend veranderingen in de balans. Ten tweede merkte
hij op dat deze sociale processen hun impact hebben op gedrag als misdaad. Ernest Buriess kwam
met een model van de stad dat een kader bood voor het begrijpen van criminaliteit. De ontwikkeling
heef een sociaal patroon, en er zijn zones van 5e ringen. De ‘zone in transitee bestond uit rijen van
huizen gebouwd in de schaduw van fabrieken, waar eigenlijk niemand wilde wonen, waardoor de
meeste armen hier moesten verblijven. Er waren weinig gemeenschappelijk banden en
familiebanden, wat resulteerde in sociale desorianisate: een bron van crimineel gedrag. Shaw en
McKay merkten op dat de natuur van de buurten (neighbourhoods) bepalend waren voor crimineel
gedrag, en niet de natuur van de individuen die er wonen. Ze wilden weten waarom criminaliteit
plaatsvond op specifeke locates. Crime rates waren dan ook het hoogst in vervallen omgevingen
(achterbuurten), ongeacht wat voor soort mensen daar woonden. Volgens hun onderhouden
gedesorganiseerde buurten criminaliteit. Jongeren die geboren worden in zo’n omgeving, worden
beïnvloed door het systeem, en hebben dagelijkse interacte met volwassen criminelen.
Dit is de sociale desorianisatetheorie: criminaliteit komt door de afraak van sociale instellingen
van een gemeenschap (familie, scholen, kerken). Deze instellingen waren niet efectef in het
handhaven van sociale orde en controle. Het idee is dus dat je niet enkel op individuen moet
focussen, maar juist op de condite van buurten. De Chicaio School heef bijgedragen aan prevente
van criminaliteit, bijv. door recreate te organiseren dat jonge mensen zou afeiden van criminaliteit.
Ook werd het fysieke uiterlijk van deze buurten verbeterd. Ook werden lokale mensen ingezet als
‘straatwerkers’, om jongeren te overtuigen dat onderwijs en een goede levensstjl de juiste keuze is..
Deze theorie zorgde dus voor het reorganiseren van communites.
H14 Environmental theories:
Brantgham en Brantngham stellen dat criminaliteit ontstaat in verschillende dimensies: een wet,
een misdadiger, een slachtofer en een plek. Zij gaan uit van het belangrijk zijn van de plek (the
place). In 1833 kwam Guerry en in 1842 Quételet tot de conclusie dat criminaliteit varieert per
locate (en geweld- vs. inbraak varieert dan weer). Deze verschillende patronen waren stabiel over de
tjd. In omgevingstheorieën werd gepoogd een combinate te maken van ecologische theorieën, de
deviante subcultuur benadering en de sociale reacte zoals labelling. De vraag was waarom er meer
criminaliteit is in urbane omgevingen. In 1970 concludeerde Lambert dat er hoge criminaliteitscijfers
waren in een buurt (Birmingham) niet door de aankomst van nieuwe ongeschoold immigranten,
maar door de actviteiten van de permanente wite en zwarte inwoners. De nieuwkomers pasten hun
gedrag aan om er bij te kunnen passen.
,Omgevingscriminologie gaat om de spatal patternini van criminaliteit. Het gaat om aspecten van
drie theoretsche perspecteven: de routne actviteiten theorie, de ratonele keuze theorie en de
crime patroon theorie. Cohen en Felson ontwikkelden de routne actviteiten theorie. Ze stelden dat
er drie elementen benodigd zijn voor een misdaad: een gemotveerde dader, een aantrekkelijk
doelwit en de afwezigheid van toezicht. Doordat vrouwen bijv. zijn gaan werken zijn er veel meer
huizen zonder toezicht. Ondanks dat misdadigers vaak niet plannen (ze gebruiken kansen), is er wel
veel onderzoek naar de ratonele keuze. Volgens Brantngham en Brantngham is er een vijfdelig
model voor het kiezen van een slachtofer:
1. Misdadigers hebben een meerfasen beslissing proces, waarbij ze zoeken en kiezen van een
slachtofer of doelwit.
2. De cues om deze beslissing te maken komen uit de omgeving van de misdadiger
3. Hij gebruikt de cues voor het kiezen van en doelwit, en leert deze cues door ervaring (soiale
transmissie van andere ervaren misdadigers).
4. Door ervaring ontwikkelt een misdadiger individuele cues, clusters van cues en cues voor
geschikte doelwiten. En dit zorgt voor een criminaliteitsjabloon.
5e. Als dit ‘sjabloon’ eenmaal vast ligt, ligt het echt vast en beïnvloed het het ‘zoekgedrag’ in de
toekomst.
Brangtngham onderscheiden drie gerelateerde concepten om het patroon van criminaliteit te
onderscheiden. De eerste is activity nodes, waar individuelen veel tjd doorbrengen (thuis, school,
werk etc.). De pathways of paths zijn de routes tussen de verschillende actviteiten (zoals straten en
stoepen). Als ze dit vaak afeggen dan wordt die omgeving heel bekend bij hun. Als derde, de edge is
de grens die niet makkelijk overschreden kan worden. Fysiek is dit bijv. een rivier, brug of bos. Een
perceptuele grens zijn gebieden waar mensen bang voor zijn, zoals een gang territorium (als
middelklas persoon een criminaliteitswijk binnengaan). Dit bij elkaar wordt de awareness space of
coiniteve map genoemd. Hier voelt een ieder (misdadiger of niet) zich het meest comfortabel. Een
misdadiger die buiten een edge, node of path handelt neemt een risico, bijv. omdat hij geen
vluchtroutes weet of niet weet waar hij de juiste doelwiten kan vinden. Crime atractors zin
pleekken, zoals gebieden en buurten waar welbekend criminele mogelijkheden zijn, zoals ghetos, of
supermarkten in een crimineel gebied. Vooral in de hot spots doet men moeite om criminaliteit te
voorkomen, bijv. door polite inzet.
Criminaliteit kan voorkomen worden d.m.v. environmental desiin. Door de omgeving vorm te geven
kan je de potentële misdadigers beïnvloeden en hebben ze minder mogelijkheden om controle uit te
oefenen over hun omgeving. Jacobs vond dat bepaald design zorgde voor meer veiligheid, zoals dicht
bij de straat, met veranda’s en ramen op straatniveau. Er is dan meer gemeenschapsgevoel en
sociaal gevoel, wat ook zorgt voor meer sociale controle.
Newman stelde dat als mensen meer terrein deelden, er meer sociale controle was, en dus ook
minder criminaliteit (zoals bijv. hallen, lobby’s, lifen). Newman wilde een aantal dingen bevorderen:
1. Territorialiteit: het vermogen en de wens van legiteme gebruikers om controle te hebben
over een gebied. mensen moeten dus eigendomsattudes aannemen, en bepaalde lay-outs
informeren buitenstaanders dat bepaalde gebieden privé zijn. Als er bijv. openbare
doorgangen en open ruimten zijn, is er minder territorialiteit.
2. Natuurlijke bewakini: bijv. overzichtelijke ingangen en goedgeplaats ramen de ervoor
zorgen dat bewoners vreemden kunnen identfceren en observeren.
3. Een veilii beeld: een impressie wekken dat een buurt niet zwak is, dat de mensen elkaar
kennen en op elkaar leten. Als dat imago slecht is, dan zijn de bewoners sneller slachtofer.
4. Een beschermd milieu: dit is bij een wijk die zich in een groter misdaadvrij gebied bevindt, en
als het ware wordt geïsoleerd door een gracht van andere wijken.
Environmental design kan ook nog op een andere manier: bijv. door minder ruimte te bieden voor
verkeer in woonwijken, is er een minder snelle exit voor overtreders. Als je bijv. eenrichtngverkeer
aanlegt, dan zijn er minder mogelijkheden in gebieden die worden gebruikt als shortcuts. Volgens
, Clarke is ook het begrijpen van hot products belangrijk, te weten: wat zijn de gewilde objecten. Zo
zouden bedrijven zichzelf kunnen beschermen tegen diefstal en partculieren niet precies die éne
auto kopen die gewild is. Overheden zouden bijv. het verspreiden van een bepaald soort drug
kunnen voorkomen. In het geval van inbraak zijn de hot products bijv. altjd juwelen, videos, cash,
stereos en televisies (wellicht wat ouderwets?). Voor supermarkten is dit bijv. sigareten, cosmetca
en medicijnen. Criminelen die auto’s stelen om door te verkopen willen bijv. luxere modellen. Het is
wel zo dat een relatef lage verscheidenheid in hot products het grootste aandeel hebben in diefstal.
Je kan ook environmenal manaiement toepassen. Sommige omgevingen zien er uit alsof hun
woongebieden het ‘niet langer kan schelen’. Het verschil met environmental design is dat dit voor
het bouwen wordt gedaan, en management later in bestaand buurten. Uitgangspunt is dat als een
buurt geschikt blijkt voor criminaliteit, het vaker zal voorkomen. Je ziet dat bij vandalisme, openbaar
dronkenschap en bedelen (ookwel bekend als incivilities, overlast). Overlast lijdt uiteindelijk tot
criminaliteit, en omgevingsmanagement wil dus overlast verjagen (graft schoonmaken, straten
schoon houden en zorgen dat huizen niet vervallen). Dit is ook wel bekend als de broken windows
theorie. Tegenstanders stellen wel dat mensen als dronkenlappen, bedeladers en afval enkel de
angst voor criminaliteit verhoogd, maar niet daadwerkelijk leidt tot hogere criminaliteitscijfers.
Broken windows heef ook geleid tot een zero tolerance beleid, waarbij agenten proactef in
probleemgebieden gingen surveilleren.
Sampson, Robert J.: Collectve Efcaca Theora (2010): leterlijk vertaald collecteve werkzaamheid.
Het proces waarbij sociale banden worden geactveerd of omgezet door buurtbewoners om
collecteve doelen te bereiken, zoals de openbare orde of controle van misdaad. Deze theorie valt
onder de sociale desorganisate theorie. Deze theorie bewerkt dat de sociale controle van misdaad
gefaciliteerd kan zijn door sterke buurtbanden, maar dat samenhangende banden niet persé vereist
is. Actuele formuleren van de sociale desorganisate theorie gebruiken het sastematsche model: dit
identfceert de sociale organisate van gemeenschappen door zich te concentreren op de lokale
gemeenschapsnetwerken. De lokale gemeenschap zou een complex systeem van vriendschap en
verwantsnetwerken zijn, met formele en informele banden die hun oorsprong vinden in gezinsleven
en socialisateprocessen door maatschappelijke instellingen. Deze sociale banden zorgen voor een
groter sociaal kapitaal, en dat vergroot weer de sociale controle. De structuur van deze netwerken
bepaald de capaciteit waarmee een wijk de controle kan uitoefenen op criminaliteit. Desondanks kan
er ook veel criminaliteit zijn in een georganiseerde buurt. De collectve efacita theorie kan dit dus
verklaren: onderlinge sociale banden kunnen zeer sterk zijn, maar ze moeten wel gebruikt worden
voor een specifek doel, zoals he stoppen van buurtcriminaliteit. Je moet dus de sociale banden
actveren om dit te bereiken. Dit bouwt op vertrouwen en een gedeelde wil of actef te partciperen
in sociale controle. Sociale controle zou dan ook ‘de capaciteit van een groep om haar leden te
reguleren volgens gewenste principes’ zijn.
REPLICATING SAMPSON AND GROVESeS TEST OF SOCIAL DISORGANIZATION THEORY: REVISITING A
CRIMINOLOGICAL CLASSIC: Shaw en McKay kwamen met de sociale desorganisate theorie. Dit werd
al eens eerder getest, door Sampson en Groves. Ze gingen uit van hun drie variabelen: lage
economische status, etnische heterogeniteit en mobiliteit van woningen. Daar voegden ze nog
urbanisate en verstoring van de familiebanden aan toe. Sampson en Groves kwamen a.d.h.v.
afankelijke variabelen met enkele modellen om bijv. geweld tegen vreemden en autodiefstal te
voorspellen. Ze vonden in hun onderzoek 2 dingen consistent met Shaw en McKay: de peergroup
heef de meeste impact de sociale organisate variabelen meten de mate van slachtoferschap in
een community. In dit nieuw onderzoek werden o.a. peergroups zonder toezicht en lokale
vriendschappen gemeten. In dit onderzoek kwam ook naar voren dat er veel support is voor de
