Samenvatting
Volkenrecht samenvatting week 4
- Instelling
- Vrije Universiteit Amsterdam (VU)
Volkenrecht samenvatting week 4 - staatsaansprakelijkheid
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 6 pagina's
Voorbeeld 2 van de 6 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
Arresten:• Corfu channel
• Tehran hostages
• Srebrenica zaak
Aansprakelijkheid (liability): geeft meestal het bestaan van een financiële
verplichting aan, iemand is aansprakelijk en moet een vergoeding betalen.
Verantwoordelijkheid (responsibility): Door middel van verantwoordelijkheid kan
aansprakelijkheid worden vastgesteld. Als een staat bv verantwoordelijk is voor
wangedrag, moet deze schadevergoeding betalen.
Verantwoording (accountability): de meest uitgebreide term. Het gaat erom dat
een partij in een geschil haar daden moet ‘verantwoorden’, uitleg moet geven over
haar daden.
Staatsverantwoordelijkheid: wanneer een staat verantwoordelijk is voor iets. 2
soorten regels over staatsverantwoordelijkheid:
• Primaire regels zijn materiele verplichtingen van staten: bv verbod op genocide,
het recht van onbelemmerde doorvaart in territoriale wateren,
belastingsvrijstellingen genoten door diplomaten
• Secundaire regels: de regels die bepalen hoe de primaire regels worden gemaakt,
geïnterpreteerd of afgedwongen/gehandhaafd. Hierin staan de regels omtrent
staatsverantwoordelijkheid.
Regels omtrent internationale staatsverantwoordelijkheid zijn gebaseerd op 2
basisprincipes:
• Staten kunnen verantwoordelijk zijn voor handelingen die aan de staat toe te
rekenen zijn
• Staten kunnen alleen verantwoordelijk zijn voor wangedrag als ze gebonden zijn aan
de regels die geschonden zijn. Dat wil zeggen dat een staat alleen verantwoordelijk
kan zijn voor handelingen die een bepaalde internationale verplichting van een staat
schenden.
Staten zijn niet verantwoordelijk voor daden van private partijen binnen de
staat. Staten kunnen alleen verantwoordelijk zijn voor daden die aan de staat te
wijten zijn. Indien een staat niet verbonden is met de daad, kan die staat ook niet
verantwoordelijk zijn.
De staat is wel verantwoordelijk voor de handelingen van haar organen en
ambtenaren en zelfs voor degenen die optreden buiten hun juiste
competenties. Onderliggende idee hierachter is dat de staat zijn organen en
ambtenaren moet controleren, alleen al omdat een ander dit niet kan.
Staten zijn echter niet verantwoordelijk voor daden die ambtenaren in hun vrije
tijd plegen. Tenzij: een politieagent handelt terwijl hij zijn uniform en badge draagt in
zijn vrije tijd.
Staatsverantwoordelijkheid kan niet dmv nationaal recht uitgesloten of
beperkt worden.
Staten kunnen niet verantwoordelijk worden gehouden voor activiteiten die
wel schade toebrengen, maar niettemin legaal zijn. Bv de doodstraf van een
buitenlander. Een staat die de doodstraf toestaat en geen partij is van een verdrag die
de doodstraf verbiedt, kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de dood van
een veroordeelde crimineel, ondanks dat de doodstraf onbetwist schade toebrengt.
Verdrag van Schade Veroorzaakt door Ruimte Objecten - Art. 2: staten zijn
verantwoordelijk voor schade ten gevolge van satellieten.
, Schade is niet het hoofdvereiste voor staatsverantwoordelijkheid: het gaat erom
dat er een internationale verplichting is geschonden, ongeacht of daarbij
schade is ontstaan of niet. Daarnaast kan er ipv materiele schade, in sommige
gevallen bv ook sprake zijn van morele schade.
Staten kunnen in sommige gevallen toch verantwoordelijk worden gehouden
voor daden van burgers. Bv als de staat illegale private daden erkent of een
internationale verplichting om dergelijke daden te voorkomen niet handhaaft.
Tehran Hostages 1980 - Een groep studenten nam deel aan de Iraanse revolutie en
hielden de ambassade van de VS in Teheran en 2 andere steden bezet. De
werknemers werden voor meer dan een jaar gegijzeld. Omdat het hier studenten
waren, was Iran niet verantwoordelijk voor het bezetten van de ambassade en het
gijzelen van de werknemers, maar wel voor een aantal andere omstandigheden. Zo
bestaat er een internationale verplichting om ambassades te beveiligen. Deze
beveiliging was ten tijde van de gijzeling echter ondermaats. Daarnaast
complimenteerde de Iraanse leider destijds de gijzeling en moedigde de studenten
aan om de gijzeling voort te zetten. Volgens het IGH werden de private handelingen
hierdoor overheidshandelingen.
Force majeure: een staat is niet verantwoordelijk in sommige gevallen waarin de
staat niet kon optreden, ook al was dat wel gewild. 2 vormen van force majeure:
• Distress (nood): alternatieve oplossing was mogelijk, maar zou opoffering voor de
actor in kwestie betekenen. Bv een vliegtuig dat onbevoegd land om een storm
verderop te voorkomen. Doorvliegen was mogelijk, maar niet zonder risico.
• Necessity (noodzakelijkheid): een handeling die normaliter illegaal is, wordt
aangemerkt als legaal vanwege zwaarwegende omstandigheden. Bv het in brand
steken van een schip dat olie lekt, om zo verdere vervuiling te voorkomen.
Andere voorbeelden force majeure: natuurrampen, opstanden etc.
3 mogelijkheden om een situatie waarbij een staat schade heeft veroorzaakt op te
lossen:
• Restitutie: de hoofdzakelijke manier van herstel. Het is nodig dat de
onrechtmatige toestand beëindigd wordt. Indien een gebied bv door een staat
onrechtmatig is ingenomen, moet dit gebied weer worden teruggegeven wil er
voldaan worden aan restitutie.
• Compensatie: in veel gevallen is restitutie niet meer mogelijk. Bv mensen die
onrechtmatig vermoord worden door een staat. In dergelijke gevallen moet
compensatie herstel bieden
• Voldoening: voldoening kan bestaan uit de erkenning van een staat dat deze fout
zat, of een formeel excuus. Deze methode is vooral succesvol wanneer er sprake is
van morele schade.
Combinatie van deze opties is ook mogelijk. Het doel is herstel en niet straf.
Dit is gebaseerd op het idee dat het ongepast is om soevereine staten te straffen.
Internationale organisaties kunnen verantwoordelijk worden gehouden voor
internationaal wangedrag dat aan hen te wijten valt. Er is echter niet veel
internationaal recht dat ze kunnen schenden aangezien ze maar lid zijn van een klein
aantal verdragen, geen soevereine jurisdictie hebben en geen eigen ambtenaren
hebben. Check p. 32,33 literatuur.
Individuen kunnen ook verantwoordelijk worden gehouden voor hun eigen gedrag.
Onderliggende idee: wanneer staten internationaal wangedrag vertonen, is het
mogelijk om de verantwoordelijke individu eruit te pakken. Bij individuele
verantwoordelijkheid gaat het vaak om de schending van secundaire regels.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper casperbeumer. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,44. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 52928 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen