Samenvatting
Samenvatting Taak 4: Geheugen - GGZ2027: Neuropsychologische stoornissen
- Instelling
- Maastricht University (UM)
Taak 4: Geheugen. Samenvatting van alle artikelen.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 17 pagina's
Voorbeeld 3 van de 17 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
1 beoordeling
Door: melanieitaliaander • 3 jaar geleden
Voorbeeld van de inhoud
Taak 4: GeheugenGeheugenproblemen
Na een avondje uit, terwijl Maurice en zijn vriend naar huis rijden, krijgen ze een ongeluk. De auto
botst met hoge snelheid tegen een boom. Zijn beste vriend sterft, maar Maurice ontwaakt na een
paar maanden uit zijn coma. Zijn spraak is onduidelijk geworden en hij is niet in staat om complexe
taken uit te voeren. De problemen blijven bestaan na revalidatie. Hoewel Maurice zich dingen
herinnert die vóór het ongeval zijn gebeurd, bijvoorbeeld zijn eerste kus, kan zijn geheugen bovendien
niets meer vasthouden dat sinds het ongeval is gebeurd. Anterograde amnesie
Jennifer is een bovengemiddelde intelligente vrouw van 60 jaar oud en werkt in het ziekenhuis als
plastisch chirurg. Helaas begint ze de ziekte van Parkinson te ontwikkelen en moet ze ontslag nemen.
Jennifer merkt dat haar symptomen niet beperkt zijn tot motorische beperkingen, ze heeft ook
geheugenklachten. Ze is onlangs lid geworden van een naaiclub, maar op de een of andere manier
heeft ze het moeilijk om de ingewikkelde steken en het naaldwerk te leren, terwijl andere vrouwen
van haar leeftijd in de club het moeiteloos lijken op te pakken. Ze is zich daarentegen bewust van
gebeurtenissen in het verleden en nieuwe gebeurtenissen op hetzelfde niveau als andere vrouwen
van haar leeftijd. Schade in striatum (procedureel geheugen)
Welke soorten geheugen zijn er?
Welke hersengebieden spelen een rol bij geheugen?
Welke soorten amnesie zijn er?
Alles verliezen
Mevrouw R. is een 72-jarige rechtshandige vrouw die vanwege geheugenklachten wordt
doorverwezen voor neurologische evaluatie. De laatste 5 jaar heeft ze steeds meer tijd besteed aan
het zoeken naar zoekgeraakte items thuis, ze is begonnen met het schrijven van notities om korte
boodschappenlijstjes te onthouden, en ze onthoudt vaak de namen van vrienden of familie niet. Deze
fouten bij het ophalen van juiste informatie frustreren haar. Haar broer, de heer P., meldt dat
mevrouw R. twee keer verdwaald is geraakt op weg om hem bij hem thuis te bezoeken. Vasculaire
dementie
De heer P. geeft aan dat hij niet denkt dat het dementie is. Een wederzijdse vriend, de heer T., kreeg
onlangs de diagnose dementie. Hij herinnert zich het subtype van dementie niet, maar de symptomen
verschilden sterk van de problemen van zijn zus. De heer T. is jonger, lijkt geen last te hebben van
geheugenverlies, maar is prikkelbaarder geworden en gedraagt zich impulsiever. Fronto-temporale
dementie
Neuropsychologisch onderzoek van mevrouw R. onthult normale concentratie- en aandachtniveaus,
normale korte-termijn geheugencapaciteit, maar langdurige geheugenstoornissen. Haar MRI-scan
(figuur 1) laat zien dat ze heeft geleden aan een aantal kleine beroertes die worden aangegeven door
hypo-intensiteiten.
De neuroloog bespreekt de behandelingsmogelijkheden met de heer P. en legt uit dat er meer
achteruitgang wordt verwacht
Welke soorten dementie zijn er?
Welke oorzaken van dementie zijn er?
Welke behandelingen voor dementie zijn er?
Welke diagnosen voor dementie zijn er?
Welke hersengebieden zijn betrokken bij dementie?
Kalat. (2019). Chapter 12: Learning, Memory, and Intelligence
Leren, geheugen en intelligentie
Leren, geheugen en geheugenverlies
Gelokaliseerde representaties van geheugen
,Er zijn traditioneel twee categorieën van leren onderscheiden, klassieke en instrumentele
conditionering. Ivan Pavlov was pionier in het onderzoek naar wat we nu klassieke conditionering
noemen, waarbij het koppelen van twee stimuli de respons op een ervan verandert. De
experimentator begint met het presenteren van een geconditioneerde stimulus (CS), die
aanvankelijk geen respons opwekt, en presenteert vervolgens de ongeconditioneerde stimulus
(UCS), die automatisch de ongeconditioneerde respons (UCR) opwekt. Na enkele combinaties van de
CS en de UCS begint het individu een nieuwe, geleerde reactie op de CS te maken, een
geconditioneerde respons (CR) genoemd. In zijn oorspronkelijke experimenten presenteerde Pavlov
een hond met een geluid (CS) gevolgd door vlees (UCS), dat de hond stimuleerde om te kwijlen
(UCR). Na veel van dergelijke combinaties, stimuleerde het geluid alleen (CS) de hond om te kwijlen
(CR). In instrumentele conditionering (operante conditionering) leidt een reactie tot een reinforcer
(beloning) of straf. Een reinforcer is elke gebeurtenis die de toekomstige waarschijnlijkheid van de
reactie verhoogt. Een straf is een gebeurtenis die de frequentie van de reactie onderdrukt. Wanneer
een rat bijvoorbeeld een arm van een doolhof binnengaat en eten vindt, verhoogt de rat zijn
waarschijnlijkheid om die arm bij toekomstige kansen binnen te gaan. Als het in plaats daarvan een
schok krijgt, neemt de waarschijnlijkheid af. Het primaire verschil tussen klassieke en instrumentele
conditionering is dat bij instrumentele conditionering de respons van het individu de uitkomst
bepaalt (reinforcer of straf), terwijl in klassieke conditionering de CS en UCS op bepaalde tijden
voorkomen, ongeacht het gedrag van het individu. Het gedrag is echter nuttig bij de voorbereiding op
de UCS
Lashley’s zoektocht naar het engram
Lashley was op zoek naar het engram, de fysieke weergave van wat er is geleerd. Een verbinding
tussen twee hersengebieden zou een mogelijk voorbeeld van een engram kunnen zijn. Lashley stelde
twee principes voor over het zenuwstelsel: equipotentialiteit, alle delen van de cortex dragen
evenveel bij aan complex gedrag zoals leren, en elk deel van de cortex kan elk ander vervangen; en
massa-actie, de cortex werkt als geheel en meer cortex is beter. Uiteindelijk ontdekten onderzoekers
dat de conclusies van Lashley berustten op onnodige veronderstellingen: dat de cerebrale cortex de
beste of enige plaats is om naar een engram te zoeken; en dat het bestuderen van een voorbeeld van
leren net zo goed is als het bestuderen van een ander
, De moderne zoektocht naar het engram
Richard Thompson zocht het geheugen niet in de cerebrale cortex maar in het cerebellum. Hij wilde
de leerlocatie bepalen. Stel je een reeks hersengebieden voor, van de sensorische receptoren tot de
motorneuronen die de spieren besturen. A – B – C – D – E – F. Als we een van die gebieden
beschadigen, wordt het leren aangetast, maar we kunnen er niet zeker van zijn dat er in het
beschadigde gebied is geleerd. Als het leren bijvoorbeeld plaatsvindt in gebied D, voorkomt schade in
A, B of C het leren door de input naar D te blokkeren. Schade in E of F voorkomt het leren door de
output van D. Stel dat het leren plaatsvindt in D. Zo ja, dan moet D actief zijn op het moment van het
leren, net als alle gebieden voorafgaand aan D (A, B, C). Leren zou echter geen gebieden E en verder
moeten vereisen. Als gebied E tijdelijk werd geblokkeerd, zou niets informatie doorgeven aan de
spieren, dus we zouden geen reactie zien, maar leren zou toch kunnen gebeuren en we zouden er
later bewijs van kunnen zien. Thompson’s onderzoek identificeerde een kern van het cerebellum, de
laterale interpositus nucleus (LIP), als essentieel voor het leren. Het onderdrukken van de rode kern
verhinderde tijdelijk de reactie maar hinderde niet het leren. Schade aan het cerebellum belemmert
het leren alleen wanneer een discrete reactie met nauwkeurige timing moet worden gemaakt
Soorten geheugen
Kortetermijn- en langetermijngeheugen
Donald Hebb redeneerde dat geen enkel mechanisme de verschijnselen van leren kon verklaren.
Hebb kon zich geen chemisch proces voorstellen dat snel genoeg is om onmiddellijk geheugen te
verwerken en toch stabiel genoeg is om permanent geheugen te bieden. Hij stelde daarom een
onderscheid voor tussen kortetermijngeheugen van gebeurtenissen die zich net hebben voorgedaan
en langetermijngeheugen van gebeurtenissen van verder terug. Hebb suggereerde dat we
kortetermijnherinneringen kunnen opslaan door een galmcircuit, waarin neuron A neuron B opwekt,
dat neuron C opwekt, dat vervolgens neuron A opnieuw opwekt. Hebb stelde verder voor om iets in
het kortetermijngeheugen op te slaan voor een voldoende lange periode van tijd, waardoor het voor
de hersenen mogelijk was om het in het langetermijngeheugen te consolideren (versterken),
vermoedelijk door nieuwe synapsen of andere structurele veranderingen te bouwen
Onze veranderende kijk op consolidatie
Latere studies maakten het onderscheid tussen kortetermijn- en langetermijngeheugen steeds
problematischer. Ten eerste zijn veel kortetermijnherinneringen niet gewoon tijdelijke opslagen op
weg naar langetermijnherinneringen. Een geheugen lang genoeg vasthouden, verandert het niet
automatisch in een permanent geheugen. Bovendien was consolidatie niet meer wat we dachten dat
het was. Het oorspronkelijke idee was dat de hersenen iets in het kortetermijngeheugen vasthielden
totdat het nieuwe eiwitten kon synthetiseren die een langetermijngeheugen vestigden. De tijd die
nodig is voor consolidatie varieert echter enorm. Emotioneel belangrijke herinneringen vormen zich
snel. In feite, als een gebeurtenis buitengewoon opwindend is herinner je je niet alleen de
gebeurtenis zelf, maar ook die ervoor en erna. Dit worden ‘flitsherinneringen’ genoemd. De
fysiologische verklaring is dat zeer emotionele ervaringen de locus coeruleus opwekken, die de
afgifte van noradrenaline door de cortex en de afgifte van dopamine in de hippocampus verhoogt.
Emotionele ervaringen verhogen ook de secretie van adrenaline en cortisol die de amygdala en
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper 963. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 52510 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen