,Abstract
Internet gaming disorder (IGD) is een relatief nieuw fenomeen en toont zich doordat zogenoemde
gamers compulsief spelen, met buitensluiting van andere activiteiten. In dit onderzoek wordt er
gekeken naar preventietechnieken voor IGD op het gebied van opvoeding. Allereerst wordt de
definitie van IGD geëvalueerd en wordt er gekeken naar wat de risicofactoren voor IGD zijn. De
belangrijkste gevonden risicofactoren voor IGD zijn: het mannelijke gender, adolescentie, een slecht
functionerend zelfregulatie systeem, een laag zelfvertrouwen, gamedesign en slechte familierelaties.
Vervolgens wordt er aan de hand van de risicofactoren ‘zelfregulatie’, ‘familierelaties’ en
‘zelfvertrouwen’ onderzocht welke opvoedkundige methoden invloed kunnen hebben om IGD te
voorkomen. De conclusie van het onderzoek is dat de democratische opvoedstijl het beste past bij het
voorkomen van IGD, waarbij communicatie en ouderlijke betrokkenheid centraal staan.
,Inleiding
Theoretisch kader 3
Onderzoeksvraag 4
Hypothese
Methoden
Deelvraag 1 5
Deelvraag 2 6
Deelvraag 3 6
Resultaten
Definitie Gameverslaving 7
1.1 IGD in het wetenschappelijke veld 7
1.2 De praktische aanvulling op de wetenschappelijke definitie van IGD 9
Uitvoering bronnenonderzoek 9
Analyse 10
1.3 Conclusie 10
Het ontstaan van een internet gaming disorder 11
2.1 Gamedesign 11
2.2 Cognitieve risicofactoren 11
Neurobiologische aspecten 11
Gedragsaspecten 12
2.3 Sociale risicofactoren 13
Sociale risicofactoren van games 13
Sociale risicofactoren binnen het gezin 13
2.4 Conclusie 14
Verkleining risicofactoren door opvoeding 15
3.1 Familie relaties 15
3.2 Zelfregulatie 16
3.3 Zelfvertrouwen 16
Discussie 17
Advies aan ouders 17
Literatuurlijst 19
Bijlage 1.1 Gebruikte bronnen voor de analyse 24
Bijlage 1.2 Frequentietabel meest voorkomende thema’s 25
Bijlage 1.3 Eerste onderverdeling van thema’s 27
Bijlage 2.1 Interview X 29
Bijlage 2.2 Interview X 35
Bijlage 2.3 Interview X 39
Bijlage 2.4 Interview X 40
Bijlage 3 Interdisciplinaire integratie 43
, Inleiding
Excessief online gamen is een groeiend probleem, wat kan leiden tot een internet gaming disorder
(IGD) (American Psychiatric Association, 2013). IGD is een relatief nieuw fenomeen en toont zich
doordat zogenoemde gamers compulsief spelen, met buitensluiting van andere activiteiten (American
Psychiatric Association, 2013). De (academische) carrière kan hieronder lijden, gamers ervaren onrust
en ze vertonen afkickverschijnselen, wanneer ze niet kunnen gamen. Sociale isolatie en toenemende
agressie zijn ook gevolgen van problematisch gamen (Sublette & Mullan, 2012). IGD is een
veelvoorkomend probleem bij adolescenten (Paulus et al., 2018) en de prevalentie ligt rond 4,6%
blijkt uit een analyse van literatuur van de afgelopen dertig jaar (Fam, 2018). Ook al treft IGD de
minderheid van de mensen, is onderzoek hiernaar toch gerechtvaardigd, door de schadelijke gevolgen
van problematisch gamen (Schivinski et al., 2018).
De kennis over de preventie van IGD is nog gering: een review paper van King et al. (2018)
kon maar dertien studies in de afgelopen tien jaar vinden over de preventie van IGD. In dit onderzoek
zal opvoeding worden onderzocht als preventiemethode. Bij het ontstaan van IGD zijn veel
verschillende factoren betrokken (Kuss, 2013) en een interdisciplinaire benadering, waarbij kennis uit
de disciplines neurobiologie, sociologie, kunstmatige intelligentie en pedagogiek wordt
samengebracht, zal dan ook worden gebruikt in dit onderzoek.
Om te onderzoeken welke aspecten van opvoeding van belang zijn voor het voorkomen van
een IGD zal er eerst naar de definitie van IGD worden gekeken. De definitie voor IGD is opgesteld in
2013 (American Psychiatric Association, 2013) en deze is in de afgelopen jaren onderzocht en
geëvalueerd op zijn diagnostische kracht. Waarna er geconcludeerd zal worden of de definitie volgens
de DSM-5 voor IGD nog steeds houdbaar is of moet worden aangepast. Daarna zullen de
risicofactoren voor IGD worden onderzocht, om zo aangrijpingspunten te creëren voor de
preventiemethode. Bij de risicofactoren zal er worden gekeken naar de risicogebieden gamedesign,
persoonlijkheidskenmerken en motivaties om te gamen (Kuss & Griffiths, 2012). Daarbij zal er ook
gekeken worden naar context van het individu (Kuss, 2013) en neurobiologische veranderingen (Lin et
al., 2015). Daarna wordt onderzocht welke aspecten van opvoeding ingrijpen op de gevonden
risicofactoren familierelaties, zelfvertrouwen en zelfregulatie en zo kunnen bijdragen aan de preventie
van IGD. Uiteindelijk zal dit leiden tot een advies met praktische tips voor ouders om IGD te
begrijpen en te herkennen en om de risicofactoren voor een IGD te verkleinen.