Samenvatting
Samenvatting literatuur TPS
Een samenvatting van alle verplichte literatuur voor het vak TPS. Hierbij is de literatuur georganiseerd per college/tutorial.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 19 pagina's
Voorbeeld 3 van de 19 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
Overzicht artikelen TPSCollege/werkgroep 1
Winner, L., (1980) Do Artefacts have Politics? Daedalus. Vol. 109, No. 1., pp: 121-136.
Moody, R., Gerrits, L., (2015) Values in Computational Models Revalued. The influence of
designing computational models on public decision making processes.
Do artefacts have politics? – Winner
Introductie
In controverses rondom technologie en samenleving is er geen idee provocerender dan het idee dat
technische dingen politieke kwaliteiten hebben. Hierbij gaat het met name over hoe technische
zaken specifieke vormen van macht en autoriteit met zich mee kunnen brengen. Zo heeft Lewis
Mumford gesteld dat er twee technologieën naast elkaar bestaan; de autoritaire instabiele
technologie en de democratische duurzame technologie. Op basis van deze theses hebben meerdere
auteurs hier uitspraken over gedaan.
Het is geen verrassing dat technische systemen zijn verweven in de conditie van de moderne politiek.
De fysieke veranderingen van de industriële productie, oorlogvoering, communicatie etc. hebben
burgerschap veranderd. Maar om hierom te concluderen dat bepaalde technologieën op zichzelf
politieke eigenschappen hebben, lijkt op het eerste gezicht volkomen verkeerd. Mensen kunnen de
politiek in zich hebben, dingen niet. Hierbij gaat het niet om de technologie zelf, maar om het sociale
of economische systeem waar het ingebed is. Het is dus belangrijk om verder te kijken dan de
techniek en te letten op de sociale omstandigheden rondom de ontwikkeling en gebruik. Dit is dus de
tegenhanger van het determinisme. Dit kent echter ook weer beperkingen, aangezien er gesteld
wordt dat technische zaken er niet toe doen.
In het artikel worden twee manieren geschetst waarbij artefacten politieke eigenschappen kunnen
hebben. Ten eerste gevallen waarin de uitvinding, het ontwerp of de opstelling van een specifiek
technisch apparaat of systeem een manier wordt om een probleem in een bepaalde gemeenschap
op te lossen. Ten tweede zijn er gevallen van wat inherent politieke technologieën kunnen worden
genoemd door de mens gemaakte systemen die bepaalde soorten politieke relaties lijken te vereisen.
Technische afspraken als vormen van rangschikking
Er wordt een voorbeeld gegeven van de bruggen in New York, deze zijn zo ontworpen dat het gebruik
van de auto werd gestimuleerd. Doordat bussen vaak te hoog waren konden zij niet over bepaalde
bruggen, waardoor het voor arme en zwarte mensen bijna onmogelijk was om naar bepaalde
plekken te gaan. De geschiedenis van architectuur, stedenplanning en publieke werken hebben dus
te maken met fysieke keuzes die expliciete of impliciete politieke doelen hebben. Technologische
innovaties worden dus niet altijd gedaan om meer efficiëntie te bereiken. Technologische
verandering drukt een arsenaal aan menselijke motieven uit, niet de minste daarvan is het verlangen
van sommigen om heerschappij over anderen te hebben. Technologie kan dus worden gebruikt om
macht, autoriteit of privilege te verkrijgen. Hierbij kan verder worden gedacht dan het nut in eerste
instantie; de bruggen in New York zijn in eerste instantie gebouwd voor het transport over water.
Daarnaast bestaat hierbij ook een genuanceerder beeld; bijvoorbeeld een nieuwe machine die het
oogsten van tomaten veel makkelijker maakt. Hierdoor is de tomatenindustrie veel kleiner geworden
en zijn veel tomatenboeren gestopt. Hierbij gaat het niet om bewuste intenties maar om een
doorlopend sociaal proces waarin wetenschappelijke kennis, technologische uitvinding en
bedrijfswinst elkaar versterken die uiteindelijk leiden tot politieke en economische macht. Vaak zijn
er dus twee zaken die veel gevolgen kunnen hebben; ten eerste de keuze voor een project en ten
,tweede de specifieke kenmerken van het ontwerp of de inrichting van een technisch systeem nadat
al besloten is om ermee door te gaan.
Concluderend, de dingen die we ‘technologie’ noemen, is eigenlijk een benadering om onze wereld
te ordenen. Veel technische apparaten en systemen zijn belangrijk in het ordenen van menselijke
activiteit. Maatschappijen kiezen dus structuren voor de technologie die het dagelijks leven voor een
langere tijd beïnvloeden. In het proces waarbij sturende beslissingen worden genomen, zijn er dus
verschillende mensen met verschillende vormen van macht en bewustzijn.
Inherent politieke technologie
Binnen deze benadering geldt dat technologie op zichzelf politiek is op een specifieke manier. Binnen
deze benadering brengt de adoptie van een technisch systeem automatisch een conditie van een
politieke stroming met zich mee. Bijvoorbeeld gecentraliseerd of gedecentraliseerd en progressief of
liberaal. Hierbij zijn pogingen om een sterke autoriteit te rechtvaardigen op basis van zogenaamd
noodzakelijke voorwaarden van technische praktijk vaker voor gekomen in de geschiedenis. Deze
referentie kan gemaakt worden met een klassieke overeenkomst tussen technologie en autoriteit,
maar ook met een directe referentie naar de technologie. Naarmate een samenleving steeds
gecompliceerder technische systemen als haar materiële basis zou aannemen, zouden de
vooruitzichten voor autoritaire levenswijzen aanzienlijk worden vergroot.
Er zijn veel argumenten over het effect dat technologieën in een bepaalde manier inherent politiek
zijn, dit zijn echter te veel contexten om te benoemen. In het artikel worden er twee basis manieren
gegeven op deze kwestie:
Versie 1 beweert dat de adoptie van een bepaald technisch systeem eigenlijk het creëren en
onderhouden van een bepaalde set sociale voorwaarden vereist als de werkomgeving van dat
systeem. Het ding zou dus niet kunnen bestaan als een effectieve operationele entiteit tenzij er
aan bepaalde sociale en materiële voorwaarden wordt voldaan. Bijvoorbeeld; zonder mensen
die de baas zijn, kan je geen nucleaire energie hebben.
Versie 2 beweert dat een bepaald soort technologie sterk compatibel is met sociale en politieke
relaties is, alleen dat dit geen strikt vereiste is.
Bij beide argumenten geldt dat er beter onderscheid gemaakt kan worden tussen de condities die
intern zijn binnen de werking van een bepaald technisch systeem en condities die daarbuiten liggen.
Een voorbeeld van een inherent politiek artefact is de atoombom, het interne sociale systeem van de
bom moet autoritair zijn; anders loopt dit geheel uit de hand. Echter is dit wel een speciaal en uniek
geval.
Conclusie
De twee interpretaties geven dus weer hoe artefacten politieke kwaliteiten kunnen hebben. Ten
eerste zijn er specifieke kenmerken in het ontwerp van een apparaat of systeem die bepaalde
patronen van macht en autoriteit konden verzekeren in een specifieke setting. Deze zijn flexibel en
de consequenties voor de maatschappij moeten worden begrepen door te kijken naar de sociale
actoren die invloed hebben gehad op het ontwerp en keuzes die gemaakt zijn. Ten tweede zijn
manieren onderzocht waarop hardnekkige eigenschappen van bepaalde technologie verband
houden met bepaalde geïnstitutionaliseerde patronen van macht en autoriteit. Hierbij zijn geen
alternatieve keuzes of ontwerpen die een ander politiek gevolg hebben. De auteur stelt dat beide
vormen kunnen worden toegepast in andere omstandigheden. Daarnaast kunnen beide
interpretaties elkaar overlappen. De auteur sluit af dat zijn overtuiging is dat de technische objecten
beter zelf bekeken moeten worden waarbij de contexten waarin de objecten zich bevinden niet
vergeten moeten worden.
, Values in computational models revalued – Moody & Gerrits
Introductie
Beleidsmakers hebben te maken met het maken van besluiten rondom wicked problems. In grote
lijnen levert dit de aanleiding voor het gebruik van computationele modellen voor beleidsvorming,
zoals bijvoorbeeld in beleidsinformatica. Het artikel wil bepaalde relaties tussen computationele
modellen en beleidsvorming belichten door te kijken naar de rol van waarden bij opdracht geven tot,
ontwerpen en gebruiken van dergleijke modellen bij beleidsvorming. Hierbij zijn case studies gebruikt
in Nederland, België, Verenigd Koninkrijk en Duitsland.
Technologische percepties – het debat
Om implicaties over het ontwerpen van computationele modellen te begrijpen, is het nodig om de
onderliggende assumpties in het ontwerpproces te snappen. Dit gaat om het technologie debat; dit
reflecteert op vragen wie de drijfveer is van technologie. Zijn mensen de drijfveer van technologie of
is technologie juist de drijfveer van mensen? Veel schrijvers hebben een plaats ingenomen binnen
dit debat en hierover geschreven. Hierbij kunnen verschillende standpunten worden ingenomen;
sociaal constructivisme, instrumentalisme, determinisme en ecologie. Binnen alle posities is men het
erover eens dat computertechnologie moeilijk de werkelijke wereld kan modelleren. De
werkelijkheid bestaat uit oneindige variabelen en relaties die praktische grenzen stellen aan welke
gegevens kunnen worden verwerkt.
Technologie en publieke beleidsvorming
Uit het hierboven gestelde argument veronderstelt dat een model gegevens zou opleveren die door
besluitvormers worden beoordeeld om alternatieven te genereren. Hierbij wordt aangenomen dat
een rekenmodel een waardevrij hulpmiddel is dat zal zorgen voor een neutral overzicht van alle
beschikbare alternatieven met hun gevolgen. Hierbij moet gesteld worden dat de ontwerper van het
model ook niet neutral is en daardoor ook het model kan beïnvloeden. Het punt hierbij is, dat we
onszelf de vraag moeten stellen of computationele modellen een neutral en waardevrij middel is en
daarbij wie of wat de waarden binnen deze modellen bepaald. De auteurs willen deze redenering
nog een stap verder zetten zonder een stelling in te nemen in het debat; ze kijken naar wie het model
ontwerpt, wie het model ontwerpt, wie beslist welke variabelen in het model moeten worden
gestopt en welke variabelen juist worden uitgesloten. Wie beslist wat de functionaliteit van het
model is - wat kan het doen en wat niet - en hoe reageren beleidsmakers hierop?
Met het omgaan met waarden in computationele modellen en openbaar beleid kunnen enkele
kenmerken worden geïdentificeerd:
1. De waarden die worden toegekend aan de gegevens waarop het computationeel model is
gebaseerd;
a. De dominante ideeën die actoren over deze gegevens hebben
b. De foutmarge in de gegevens en hoe deze foutmarge wordt gecommuniceerd aan
beleidsmakers
2. De waarden die aan het model zelf worden toegekend;
a. De organisatie die het model bezit of opdracht geeft
b. Percepties en waarden ten opzichte van het model zelf door ontwerpers, eigenaren en
anderen actoren
3. De waarden binnen het besluitvormingsproces;
a. Wie is de organisatie die de uiteindelijke beleidsbeslissing neemt?
b. Zijn er andere actoren betrokken bij de beleidsvorming?
Methodologie
Er is een secundaire analyse uitgevoerd op orginele case studies. De geselecteerde cases hebben drie
basiskenmerken:
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper GuusjeSmit. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,49. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 72042 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen