Inleiding internationaal recht (boek: Kern van het internationale publiekrecht), samenvatting hoofdstuk 7 in vorm van flashcards (cijfer: 9.5).

Internationaal recht gaat ervan uit dat in beginsel een internationale organisatie zelf, en niet een of meer lidstaten, aangesproken moet worden voor onrechtmatig handelen. In dit geval is de organisatie als gescheiden rechtspersoon (en in beginsel niet de lidstaten) aansprakelijk. De ICL-Artikelen inzake de aansprakelijkheid van internationale organisaties bepalen dat lidstaten niet aansprakelijk zijn voor handelingen van de organisatie op de enkele grond dat zij lid van de organisatie zijn.

Het beginsel van individuele strafrechtelijke aansprakelijkheid: art. 25 ISH-statuut. Individuele strafrechtelijke aansprakelijkheid geldt ten aanzien van eenieder, zonder onderscheid op grond van de officiële hoedanigheid. Overheidsfunctionarissen kunnen niet worden vervolgd als ze van immuniteit genieten, maar deze immuniteit staat strafrechtelijke aansprakelijkheid niet in de weg(art. 27 lid 2 ISH-Statuut). Legaliteitsbeginsel: art. 22 ISH-Statuut. Beginsel van Handeling en geestesgesteldheid: individuele aansprakelijkheid rust op de combinatie van een fysieke handeling en een bepaalde geestegesteldheid (bv. opzet of nalatigheid). Hierin verschilt individuele aansprakelijkheid van staatsaansprakelijkheid, die immers in beginsel objectief van aard is en waarbij de bedoeling van een handeling of nalaten niet relevant is. Aansprakelijkheid van meerderen: art. 28 ISH-Statuut.