Samenvatting
Samenvatting sociale en beleidsmatige visies hoofdstuk 1
- Vak
- Instelling
Samenvatting van 9 pagina's voor het vak aan de
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 9 pagina's
Voorbeeld 4 van de 9 pagina's
In winkelwagen
In winkelwagen
Verkoper
Volgen
catwomen
Ontvangen beoordelingen
Voorbeeld van de inhoud
HOOFDSTUK 1De plaats van sociaal werk in de samenleving: Theodore
Dalrymple
Algemeen:
Britse psychiater
Conservatief
Schrijft columns
Heeft veel kritiek op het sociaal werk
Het is overbodig
Het is contraproductief
= het zorgt ervoor dat er juist meer problemen ontstaan
dit laatste idee is tegenwoordig ook zeer hard doorgesijpeld in
onze samenleving, in ons beleid.
Filmpje:
1. Welke kritiek geeft hij op SW en op de plaats van SW in onze
samenleving?
Volgens Dalrymple is SW een economie op zichzelf en wil die alleen
zichzelf in stand houden. Hij zegt dat we alleen subsidies willen en die
ipv de problemen effectief op te lossen. SW maakt mensen zwart, hij
vindt dat je mensen alleen kan helpen door ze juist niet te helpen.
Deze visie sluit wel aan bij een aantal visie in het SW (het
activeringsbeleid)
Volgens Dalrymple zijn cliënten medeplichtig aan hun situatie. Hij
vindt dat wij sociaal werkers de cliënten dit niet genoeg duidelijk
maken dat de cliënt medeverantwoordelijk is. SW pampert, betuttelt te
veel, het moet strikter, strenger. Verder heeft hij het over de
verzorgingsstaat (= VZST) die de solidariteit van de mensen misbruikt.
2. Wat is de kritieke van de anderen op deze kritiek?
Ze vinden dat de complexiteit van het SW hier sterk gereduceerd wordt
en dat hij een zeer harde houding heeft tov de zwakkeren in de SL.
Daarbij spreekt hij alleen van sentimentaliteit en niet over sensibiliteit
wanneer hij het heeft over de verzorgingsstaat.
hij is naïef & simplistisch
Een andere kritiek was dat zonder het huidige idee van de
verzorgingsstaat er een tweedeling zou ontstaan tussen zei die mee
kunnen en zij die niet mee kunnen.
(winners VS. Losers)
dit zien we ook terugkomen in het huidig regeerakkoord, ze
ondersteunen vooral de winnaars waarmee ze niet de intentie hebben
van de zwakkeren uit te sluiten maar het gebeurt wel (leidt tot
tweedeling).
, Verder brengen ze ook het voorbeeld naar voor van een column die hij
schreef betreffende de dood van Amy Winehouse, waarin hij haar dood
vergelijkt met de jongere generatie. Hebzucht en luxe zorgt ervoor de
jongere generatie zich te pletter loopt
Hij vindt zichzelf ethisch superieur, zijn visie is de enige juiste visie.
Hij komt zelden of nooit met alternatieven
Bhv voor SW heeft hij wel een alternatief NL; afschaffen en het geld dat
vrijkomt investeren in:
1) Disciplinering ipv betuttelen
2) Opvoeding & onderwijs
Het fenomeen Dalrymple (tekst in cursus)
Succesrijk over ellende
Dalrymple:
Doet geen enkele poging om op een wetenschappelijke manier met zijn
onderwerp om te gaan.
Zijn kennis is beperkt
Blinkt niet uit in argumentatie of redeneringen
Beschrijft telkens 1 situatie, toestand of gebeurtenis waarop hij dan zijn
ongezouten mening geeft.
Vooral over de sociale sector
Zeer provocatief
De verzorgingsstaat maakt ziek
Doet analyse van de culturele en sociaal-politieke toestand:
VZST houdt de “onderklasse” gevangen in haar afhankelijkheid.
Wetenschappers en politici gebruiken sociaal determinisme als leidraad
Ze beschouwen cliënten als slachtoffers van het systeem waardoor
cliënten op den duur zelf gaan geloven dat ze het slachtoffer zijn, ze
ontlopen daardoor hun verantwoordelijkheid.
Als men dan toch al ingaat tegen de cliënt is het om slechte oplossingen te
forceren.
Oplossing volgens Dalrymple: Cliënten stimuleren op zelf hun bestaan in
handen te nemen.
Conclusie: de sociale sector is slecht bezig
Hoger – lager
Naast de sociale sector is er nog een tweede oorzaak van alle ellende nl: “het
klimaat van een moreel, cultureel en intellectueel RELATIVISME”
Relativisme reduceert al het menselijk tot cultuur, alles is gelijkwaardig
(onterecht volgens hem).
Hij zegt dat intellectuelen en opgeleiden worden gedwongen (vanuit de wil
,politiek correct te zijn) om op te komen voor die gelijkwaardigheid bv: de
Nederlandse taal is gelijkwaardig aan dialecten. Hierdoor zouden volgens D.
mensen niet langer de moeite doen de correcte Nederlandse taal te leren. Maw
ze ontnemen de lagere klassen de mogelijkheid om tot het hoger niveau door te
dringen door alle vormen van cultuur gelijkwaardig te behandelen.
Eigen schuld, dikke bult
Er zit een tegenstelling in de theorie van D.:
Stelling 1: Hij wil dat mensen zelf verantwoordelijk gesteld worden voor wat hen
overkomt en hun daden die ze plegen. In deze redenering zijn ze dus geen
slachtoffer!
Stelling 2: Hij vindt dat het de taak is van de intellectuelen, sociaal werkers,
sociale politici om de cliënten te wijzen op deze verantwoordelijkheid. Hij zegt dat
zijn de onderklasse gevangen houden in de ideologie dat ze slachtoffer zijn van
het systeem. In deze redenering zijn ze dus wel weer het slachtoffer!
Rest van de tekst
1. Dalrymple zegt dat de elitaire cultuur moet geprezen worden boven
alle anderen maar zijn eigen boeken behoren absoluut niet tot die elitaire
cultuur. Ze wijzen op weinig intellectueel aangezien hij weinig tot geen
argumentatie geeft. Dit zorgt er ook voor dat men moeilijk tegen
Dalrymple zijn ideeën in kan gaan aangezien je geen tegenargumenten
kan geven als er in de eerste plaats geen argumenten zijn. Hij zegt dat de
elitairs hun verantwoordelijkheid moeten nemen tov de onderklassen
waarmee hij vervalt in een aristocratisch wereldbeeld.
Niet theoretisch onderbouwd, populistisch & aristocratisch
Zijn beschrijving van de onderklasse is stigmatiserend, hij kijkt neer op
onderklasse
Maar dit werkt ook ontnuchterend!
Cultureel relativisme (=alle culturen zijn evenwaardig) zorgt wel vaak
voor moeilijkheden en kan antidemocratische effecten hebben.
2. Adhv algemene uitspraken (bv: armoede is geen oorzaak van
criminaliteit want toch niet alle armen belanden in de misdaad.) probeert
hij elk sociaal determinisme te ontkrachten. Elke mens beschikt over
een vrije keuze dus is elke mens verantwoordelijk voor zijn sociale situatie.
Begripsonduidelijkheid; over sociaal determinisme, keuzevrijheid en
verantwoordelijkheid.
(Hierdoor wordt zijn theorie moeilijk begrijpbaar en kan hij switchen van de
ene naar de andere betekenis.)
3. Wanneer Dalrymple het over sociale problemen zoals armoede heeft
vergeet hij nogal vaak dat het wel gaat over “sociale” problemen. Ze zijn
dus niet het gevolg van bewuste keuzes van autonome individuen.
Legt te grote nadruk op het individu & vervalt in simplismen
, Wat we vooral kunnen besluiten is dat Dalrymple pijlen afvuurt op iets wat
vandaag in de praktijk niet langer bestaat. (Zoals het overdreven betuttelen van
cliënten.)
Toch zijn de argumenten van Dalrymple een belangrijke spiegel voor de plaats
van sociaal werk in de samenleving & voor sociale opleidingen.
Hoe komt het nu dat zo veel mensen meegaan in Dalrymple zijn theorie?
Door zijn concreetheid en gezagsargumenten op basis van eigen ervaring. Deze
eigen ervaring is voor de meesten onverdacht & onaantastbaar. Zijn teksten zijn
geen wetenschappelijke analyses maar onmiddellijke reacties op de sociale
werkelijkheid.
Drie kernpunten van Dalrymple:
Individualisering: Dalrymple is blind voor het feit dat sociale problemen
sociaal van aard zijn. Ze zijn niet het gevolg van bewuste keuzes van autonome
individuen.
Decontextualisering: Hij gaat de sociale problemen reduceren terwijl ze net
heel complex zijn.
Depolistisering: Men kijkt alleen naar het sociaal handelen (Dalrymple ziet
sociaal werk als het alleen sociaal handelen maw gewoon een beetje babbelen
met de mensen. Hij wil meer politie & preventie inschakelen = repressie &
pedagogisch offensief.)
SW is dus wel degelijk meer dan alleen SH, het is sterk verbonden met sociale
probleemdefiniëringen die komen vanuit de sociale politiek. SP bepaald wat als
probleem wordt aanzien, het probleem komt voort uit het verschil tussen de
huidige & de wenselijke situatie.
Doelstellingen en rode draad
Sociale politiek
Sociaal beleid Sociale
praktijken (= sociaal handelen)
Sociale politiek:
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
√ Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, Bancontact of creditcard voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper catwomen. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 49768 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen