Les
7:
30/3/2014
Hoofdstuk
6:
Seventies
–
heden:
Genreverwarring,
pastiche,
estheticisme
en
maatschappijkritiek
Dat
zijn
de
4
grote
gedachtenlijnen
die
je
in
de
meer
recentere
periode
naar
voren
ziet
komen.
Vorig
hoofdstuk
al
flower
power-‐maatschappij/sfeer,
menselijk
lichaam
wordt
betrokken
in
kunstwerken
…
Dat
komt
enigszins
in
perspectief
te
staan
in
de
jaren
’70
-‐>
VS
in
Vietnamoorlog
en
vanaf
’74
ook
oliecrisis.
Vanaf
ongeveer
1974
is
het
crisisdenken
nooit
helemaal
weggeweest
(tot
nu).
We
komen
dan
in
de
filosofie
van
een
aantal
heel
interessante
denkers
-‐>
Foucault
en
Deleuze
-‐>
denken
na
over
de
maatschappij,
kapitalisme
dat
samenleving
beïnvloedt
-‐>
zaken
die
vandaag
ook
nog
heel
actueel
zijn.
Door
jaren
’89
ook
heer
erg
beïnvloedt
door
Koude
oorlog.
Crisisgevoel
is
ondanks
euforie
van
vroege
jaren
’90
nooit
helemaal
weggeweest.
Gaat
aanleg
geven
voor
‘retour-‐à-‐l’ordre’
à
terugkeren
naar
de
schilderkunst.
Schilderkunst
komt
in
jaren
’80
weer
op
de
voorgrond.
Vanaf
jaren
’90
terug
naar
achtergrond.
Jaren
’80
ook
periode
van
het
post-‐modernisme
in
de
beeldende
kunst
-‐>
die
term
komt
dan
duidelijk
op
en
heeft
allerlei
interpretaties
gekend,
is
zelfs
ook
een
beetje
historisch
geworden
nu.
Er
was
weer
een
reactie
tegen
het
modernisme
in
de
kunst.
Het
modernisme
dat
we
zien
in
aanvang
bij
Manet
een
soort
van
eindpunt
in
jaren
1950
à
1960
-‐
>
abstract
expressionisme
in
VS.
Vanaf
jaren
’60
komen
daar
reacties
tegen
onder
de
noemer
post-‐modernisme.
Allerlei
media
naast
schilderkunst.
Inhoud
van
de
werken:
zeer
sterk
uiteenlopend:
zeer
maatschappijkritisch,
expliciet
politiek,
ook
veel
behoudsgezinder,
conservatiever
…
1.
Politieke
kunst
en
fotorealisme
Politiekekunst
en
fotorealisme.
Er
zijn
een
aantal
kunstenaars
vanaf
de
jaren
70
die
heel
maatschappijbetrokken
werk
gaan
maken
-‐>
vaak
gelabeld
onder
‘politieke
kunst’
en
fotorealisme.
Hans
Haacke
, Hans!Haacke,!Shapolsky*et*al,*Manha0an*Real2
Estate*Holdings,*a*Real2Time*Social*System,*as*of*
May*1,*1971!(detail)!
Shapolsky
et
al,
Manhattan
Real-‐estate
Holdings
…
Schoolvoorbeeld
binnen
die
groep
is
Haacke.
Zwart-‐wit
foto’s
die
in
een
tentoonstellingsruimte
worden
opgehangen
met
tekst
eronder
-‐>
die
teksten
zijn
een
commentaar
van
Hans
Haacke
op
de
foto’s.
Ook
de
titels
-‐>
grote
groep
van
foto’s
waarvan
je
hier
een
detail
ziet
van
1
foto
met
1
tekst.
Haacke
was
onderzoek
gaan
doen
op
stadhuis
van
NY
en
hij
had
uitgezocht
(door
onderzoek
naar
panden
en
hun
eigenaars)
-‐>
in
groot
stuk
van
Harlem
(NY)
was
dat
1
familie
(maffia-‐achtig)
die
heel
veel
gebouwen
in
eigendom
had
en
daardoor
de
huurprijzen
artificieel
hoog
kon
houden
-‐>
politiek
geïnspireerd!
Hij
wilde
dat
werk
tentoonstellen
in
Guggenheim
NY
in
een
groepstentoonstelling
–
maar
die
eigenaar
was
een
van
de
‘trusties’
van
het
Guggenheim
-‐>
werk
van
Haacke
werd
verwijderd
-‐>
enorm
schandaal.
NY
blijft
nog
het
centrum
van
de
beeldende
kunst.
Matta-‐Clark
, Gordon!MaDaEClark,!Spli?ng:*Four*Corners,!1974!
Splitting:
four
Corners
Het
gaat
hier
niet
om
een
groep
van
kunstenaars,
geen
stroming/collectief,
maar
gewoon
een
aantal
kunstenaars,
vnl.
aan
het
werk
in
NY,
die
met
dit
soort
werk
op
de
proppen
kwamen.
Hier
denkt
hij
ook
heel
kritisch
na
over
architectuur
vandaag
en
hij
snijdt
een
huis
in
2
-‐>
lijkt
open
te
breken
maar
blijft
toch
staan.
Soort
van
Statement.
Rosler
, Martha!Rosler,!Bringing*the*War*Home:*
House*BeauGful,!1969E71!
Bringing
the
war
home:
…
Heel
bekende
reeks
fotocollages
van
haar.
Ze
wil
de
mensen
confronteren
met
Vietnamoorlog
à
ideaal
vrouw
Amerika
die
zich
aan
het
opmaken
is
en
op
haar
oog
heeft
ze
een
heel
erge
foto
van
Vietnamoorlog.
Deze
werken
werden
toen
natuurlijk
niet
grootschalig
tentoongesteld
-‐>
heel
moeilijk
toonbaar
werk
toen.
Burging
, Victor!Burgin,!What*does*possession*mean*to*you?,!
1974!
What
does
possession
mean
to
you?
Brits
kunstenaar
die
toen
in
VS
actief
was.
Maakte
posters
en
hing
die
op
in
de
publieke
ruimte
met
maatschappijkritiek.
Crisisklimaat
is
dan
op
grote
schaal
naar
buiten
gekomen.
Colub
, Leon Golub, Vietnam II, 1973
Vietnam
II
Er
zijn
ook
kunstenaars
die
bij
schilderkunst
blijven
en
van
daaruit
ook
politieke
statements
maakt.
Op
grote
doeken
brengt
hij
heel
expliciete
oorlogsbeelden
in
beeld
(vgl.
met
Guernica).
