De psychiatrie houdt zich bezig met de geestelijke gezondheid. Bij een psychische stoornis zijn de
psychische functies (waarnemen, voelen en/of denken) verstoord. Deze symptomen zijn zichtbaar
doordat een zorgvrager afwijkend gedrag vertoont, hierdoor kan een zorgvrager niet meer goed
functioneren.
Als iemand een psychiatrische stoornis heeft, heeft hij of zij teveel of te weinig van één of meerdere
neurotransmitters. Een impulsoverdracht vindt plats bij de synaps aan het einde van de axon. De
synaps stort de neurotransmitters in de synapsspleet. Vervolgens vangen de receptoren in de nieuwe
cel de neurotransmitters op en dan gaat de stroom door naar de volgende cel. Een neurotransmitter
is een zenuwboodschapper. Het is een chemische stof die een boodschap van de ene op andere cel
overbrengt. Neurotransmitters regelen prikkeloverdracht in het zenuwstelsel, ze regelen dus ook
psychische functies, het gedrag wat iemand laat zien.
De definitie van een psychiatrische stoornis is; gedrag dat afwijkt van de sociale norm, gedrag dat
zorgt voor ongemak, lijden of gevaar voor de zorgvrager of zijn omgeving, gedrag dat niet kan
worden voorkomen door de zorgvrager zelf, gedrag dat passend is bij een diagnose volgens de DSM-
5.
Symptomen zijn verschijnselen en kenmerken van stoornissen, een syndroom of stoornis is een
ziektebeeld, een groep of een samenhangend geheel van symptomen. Stemmen horen is hallucinatie
dus een symptoom. Denken dat je de wereld moet redden is een waan dus een symptoom, maar heb
je zowel wanen als hallucinaties, dan noemen we dat een psychose en dat is een psychiatrische
stoornis of syndroom.
Diagnostic and Statistical Manual Of Mental Disorders (DSM) is een classificatiesysteem voor
psychiatrische aandoeningen. Het nut van de DSM is dat we wereldwijd over hetzelfde spreken, het
maakt onderzoek en behandeling mogelijk. De belangrijkste groepen van de DSM-5 zijn;
ontwikkelingsstoornissen (stoornis in de ontwikkeling van de hersenen), stemmingsstoornissen
(depressies, manies of bipolair), psychotische stoornissen (hallucinaties en wanen), angststoornissen
(stoornissen met angst), persoonlijkheidsstoornissen (langdurige patronen veroorzaak door
persoonlijkheid).
De diagnostiek van een psychiatrische stoornis vindt als volgt plaats. Eerst kijkt een psychiater naar
psychiatrische stoornissen. Vervolgens naar lichamelijke aandoeningen (bio),
persoonlijkheidsstoornissen (psycho) en sociale problemen (sociaal), deze geven aanwijzingen over
de oorzaak. Daarna wordt de ernst vastgesteld (lijdensdruk).
De oorzaken van een psychiatrische aandoening zijn vrij uiteenlopend. De oorzaken van een
biologische aandoening zijn; erfelijkheid, medicijnen/hormonen en hersenschade. Bij psychologisch
stoornis zijn de oorzaken; trauma’s en opvoeding (wisselwerking ouder en kind). Bij een sociale
verklaring zijn de oorzaken; maatschappelijke factoren en omgevingsfactoren
Er zijn verschillende behandelingen mogelijk voor een psychiatrische aandoening. Biologisch wordt
behandeld door middel van psychofarmaca, lichttherapie, elektroconvulsie (ECT) of EMDR.
Psychologisch wordt behandeld door middel van gesprekken. Sociaal wordt behandeld door middel
van crisisinterventie of rehabilitatie.
, Stemmingsstoornis:
Iemand heeft een stemmingsstoornis als iemands stemming niet goed past bij zijn of haar situatie of
langer duurt dan verwacht mag worden in zijn of haar situatie. Je stemming is hoe je je voelt of met
andere woorden, je gemiddelde gevoelstoestand over een langere periode, niet gekoppeld aan een
bepaalde ervaring. Je stemming hangt af van je aanleg, lichamelijke factoren, tijdstip van de dag en
gebeurtenissen.
Er zijn 2 soorten stemmingsstoornissen; een depressie en een bipolaire stoornis. Een depressie heeft
alleen depressieve episoden (sombere stemming). Een bipolaire stoornis heeft zowel depressieve als
manische episoden (een abnormaal energieke, actieve en vrolijke stemming).
Een depressieve episode is dat je minstens 2 weken achter elkaar elke dag een aantal depressieve
symptomen vertoont. Symptomen van een depressieve stoornis zijn; emotioneel; sombere
stemming, anhedonie, onthechting, geen emoties voelen, lichamelijk; vermoeidheid,
slaapproblemen, obstipatie, verlies van libido, menstruatiestoornissen, cognitief; gestoord
denkproces, slechte concentratie, geheugenproblemen, schuldgevoelens, gevoelens van
waardeloosheid, gevoelens van besluiteloosheid, gedachten aan dood of zelfdoding, conatief;
geremde psychomotoriek; verminderde gezichtsuitdrukking, trage gezichtsuitdrukking, weinig
spontane bewegingen, een ineengezakte houding, neergeslagen blik, kort en traag beantwoorden
van vragen. De sybtypen van een depressie zijn; postpartumdepressie, seizoensgebonden depressie,
depressie met vitale kenmerken, depressie met psychotische kenmerken, depressie met atypische
kenmerken. Als iemand depressief is heeft dit persoon een tekort aan serotonine. Oorzaken van
depressie zijn; erfelijkheid, omgevingsfactoren, medicijnbijwerking, lichamelijke ziektes. Een
depressie wordt behandeld door middel van; pillen; anti-depressiva, praten; psychotherapie
(ondersteundend), eventueel; lichttherapie (bij winterdepressie), bewegen, elektroconvulsie
therapie; ECT (bij ernstige depressie, als alle middelen falen).
Antidepressiva; pillen, let op de bijwerkingen, therapietrouw, duurt lang voor het eerste effect en
niet te snel stoppen. De meeste antidepressiva zijn ‘SRI’: serotonineheropnameremmers (re-uptake
inhibitor) zorgt voor meer serotonine in de synaps.
Psychotherapie; praten, geven van informatie aan de zorgvrager en de familie/naasten. Het doel is
acceptatie van de diagnose.
Lichttherapie; bij seizoensgebonden (winter)depressie: onderdrukt melatonine.
Electroconvulsie therapie; ECT, mensen zijn onder narcose en krijgen spierverslappers toegediend,
insult (aanval) met betrekking van elektriciteit.
Je kan op elke leeftijd depressief worden. De duur van een depressie is variabel. Sommige mensen
krijgen een 2e depressie. 75 op de 100 mensen zijn klachtenvrij met medicijnen. Met een depressie
heb je een verhoogd risico op suïcide.
Een dysthyme stoornis is een chronische (tenminste 2 jaar) sombere stemming (vergelijkbaar met
een lichte depressie). De symptomen van een dysthyme stoornis zijn; weinig of juist heel veel eetlust,
veel slapen zonder een uitgerust gevoel of juist moeite met slapen, weinig energie en vermoeid,
moeite met denken en concentreren, besluiteloosheid en een hopeloos gevoel.
Bij een bipolaire stoornis heeft iemand zowel depressieve als manische episoden. Bij een manische
episode heeft iemand een abnormaal energieke, actieve en vrolijke stemming. Manische episodes bij
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
√ Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, Bancontact of creditcard voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper femketurk2003. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,49. Je zit daarna nergens aan vast.