Les 3: Identificatie door het gebruik van biometrie
Introductie
De biometrie is breder dan het forensische werkveld, ook is de biometrie commercieel toepasbaar.
De definitie van biometrie is: Identificatie (of authenticatie) van een individu op een
geautomatiseerde, betrouwbare en robuuste manier door het gebruik van fysiologische (fysisch en
chemisch – statisch) of gedragsmatige (dynamisch) karakteristieken. In de praktijk korten we vaak de
term “biometrische authenticatie” af naar “biometrie”, maar deze laatste term betekent historisch
gezien de branche van de biologie dat gaat over de statistische data analyse en kwantitatieve
analyse. Dus, biometrie in deze context is het gebruiken van computers om mensen te herkennen,
ondanks alle individuele overeenkomsten en de variaties. De fysiologische karakteristieken zijn het
gezicht (visueel, thermisch), vinger- of handafdruk, hand geometrie, iris, retina, oor geometrie en het
DNA. De gedragsmatige karakteristieken zijn de manier van wandelen, de stem (manier van
spreken), de handtekening ofwel het handschrift, de manier van typen en de hartslag. De zachte
biometrische karakteristieken zijn handig om te weten, maar hierop kunnen we niet per se iemand
identificeren. Het bevat onvoldoende informatie om een unieke identificatie te bekomen.
Voorbeelden hiervan zijn gender, afkomst, leeftijd, lengte, gewicht, haarkleur en huidskleur. Het idee
van de biometrie is om verschillende kenmerken uit het DNA te extraheren en deze te toetsen. Zo
kunnen we mogelijk gezichten bekomen die passen bij het DNA-profiel.
Toepassingen van de biometrie
Civiele toepassingen, denk bijvoorbeeld aan de ID-kaart, een paspoort of een rijbewijs
Commerciële toepassingen, denk bijvoorbeeld aan de smartphone, een computer. Deze
voorwerpen kunnen gebruikt worden om iemand te identificeren zonder een code te geven.
Ook kunnen we hierbij de tijdsklok van het werk rekenen: zo kan de werkgever zien wanneer
iemand toekomt en inklokt en wanneer die werknemer ook weer vertrekt op het werk
Forensische toepassing: Videocamera’s kunnen ook een positieve toepassing hebben,
bijvoorbeeld dat ze kunnen worden ingezet om zo daders op te sporen. Ook heeft de
biometrie geholpen bij de zoektocht naar Saddam Hoessein: Hij huurde dubbelgangers in,
zodat het Westen niet precies kon achterhalen waar hij was. Nu hebben ze op deze zaak
experts gezet in gezichts- en oor herkenning om alsnog Hoessein te vinden
Geschiedenis van de biometrie
In 1858 is voor het eerst een handafdruk gebruikt voor de ondertekening van een contract. Dit werd
gebruikt in die tijden dat mensen niet konden lezen of schrijven, dus werd er met een handafdruk
ondertekend. In 1870 heeft Bertillon een methode ontwikkeld om mensen te identificeren: aan de
hand van afmetingen van die persoon. Een veelvoud van metingen maakt iemand uniek, dus één
enkele meting is niet voldoende om iemand te identificeren. In 1896 is een vingerafdruk
classificatiesysteem ontwikkeld en in 1903 werd dit systeem gebruikt in de gevangenissen in New
York voor de identificatie van de gevangenen. In 1969 heeft de FBI ingezien dat we, door de
computer te gebruiken, de vingerafdrukken kunnen automatiseren. Dus, het vergelijken van
individuen, ging door op de computer. Dit was veel gemakkelijker en kost veel minder tijd. Daarna
ging het in een stroomversnelling: In 1974 is het eerste commerciële hand geometrie systeem
beschikbaar geworden. In 1976 is het eerste prototype van spraakherkenning ontwikkeld. In 1977 is
er een patent uitgegeven voor de dynamische karakteristieken van individuen. In 1985 is een patent
uitgegeven voor handidentificatie. In 1988 is er een techniek ontwikkeld voor gezichtsherkenning. In
1991 is het mogelijk om real time gezichtsherkenning uit te voeren en in 1994 is er een patent
uitgegeven voor iris herkenning.
Types van identiteit – Persoonlijke herkenning
Er bestaan twee modii operandi in de persoonlijke herkenning: de associatie van een specifieke
individu met een identiteit:
Pagina 1 van 9
