Text 1: A very British business – The Economist (p. 91)
1) summary
Lessons from the success of Britain’s elite private schools
Elite private schools = public schools though they
-> are not open to everyone
-> are service-industry superpowers
-> increased their fees threefold
-> became global with 1/3 foreign students
-> have campuses all over the world
Their secret of success
-> provide a first class academic education
-> provide a ticket to the best universities
-> they bag 2/5 of the undergraduate places (bachelorstudenten) at Oxford and Cambridge
1944: GB introduces universal, free secondary schooling
-> private schools were worried that people won’t pay fees when they can get state-aided education
-> 1945: in the egalitarian post-war mood, private schools seemed like vestiges
Private schools had to compete with booming grammar schools
-> raised their standards
-> 70s: government took the competition away by forcing grammar schools into mixed-ability
comprehensives
90s: publication of league tables of schools’ exam results
-> private schools want to improve their performance
-> weeding out weaker teachers
Dramatic turnaround in two areas at private schools
-> they disparaged science as ‘stinks and bangs’
-> failed to lift girls aspirations
Three management lessons for private schools
-> tradition and innovation don’t need to be mutually exclusive (survival of the fittest, you need to
reinvent yourself constantly)
-> competition combined with independent standard setting and performance measurement, can work
wonders (league tables forced them to prove that they delivered results)
-> insiders can make the best revolutionaries (the heads were often men who had spent most of their lives
inside them and spotted a big business opportunity)
British private schools have two advantages
-> they teach in the world’s business language
-> many are within striking distance of London, super rich will only pay if it comes with academic results
Risk that private schools become victims of their own success
-> they raised their fees to eye-watering levels
-> they opened their doors to children of the super-wealthy elite
-> offer a British education when their classes are stuffed with Asian and Russian kids
-> turnaround in Britain’s private schools requires great business skills to maintain their success
,2) vocabulary
Quaintly [kwejntly]; Something unusual, weird and especially old-fashioned
Conjure up to make a picture or idea appear in someone's mind; think of
Straw boaters a stiff hat with a flat top and wide, straight brim, traditionally worn in a boat on a river to
protect the wearer from the sun
Speech day a day each year in some British schools when prizes and formal talks are given
Rugger rugby
matches
deceived to persuade someone that something false is the truth, or to keep the truth hidden from
someone for your own advantage; ‘misleiden’
whimsiness Comes from whimsy; unusual, funny, and pleasant ideas or qualities
Fee an amount of money paid for a particular piece of work or for a particular right or service
Threefold verdrievoudigd
thoroughly [thoroly]; completely, very much
Foreign [forung]
established [esteblished]
Far-flung used to refer to places that are a great distance away, or something that is spread over a
very large area
outstrip to be or become greater in amount, degree, or success than something or someone:
bag In beslag nemen
albeit [elbiet]; alhoewel, al zij het
ability vermogen, vaardigheid
impetus impuls
weeding-out to get rid of unwanted people in a group/ to dismiss someone
Disparaged to criticize something in a way that shows you do not respect or value it
Mutually implementing one will automatically rule out the other
exclusive
become slick effective but not honest or sincere
Exploiting to use something in a way that helps you
Bastions of bolwerk van White Anglo-Saxon Protestant
WASP
privilege
To retool to organize something in a different way in order to improve it/ to reorganize
Performance- system for judging how well someone is doing
measuremen
t
laurels spreekwoord
Proliferation To increase or spread at a rapid rate
De facto existing in fact
Peddling spreading by telling different people
To grasp to understand something (difficult)
oligarchs oude rijke mensen
Acumen skill in making correct decisions
3) translation
ZE zijn gekend als "openbare scholen", hoewel ze zeker niet voor iedereen toegankelijk zijn. Hun namen -
Eton, Winchester, Harrow, Fettes - roepen beelden op van gestreepte blazers en stro-watersporters,
toespraakdagen en rugger-wedstrijden. Laat u niet misleiden: voor al hun frustraties zijn dit enkele van 's
werelds meest meedogenloze bedrijven. De Britse particuliere privéscholen zijn superkrachten uit de
dienstensector. Ze hebben hun honorarium sinds 1980 in reële termen verdrievoudigd, maar de ouders
kloppen nog steeds aan hun deuren. Ze zijn grondig globaal geworden: meer dan een derde van hun
, internaat is een buitenlander en de scholen hebben campussen gevestigd in afgelegen plaatsen zoals
Almaty, Kazachstan (Haileybury) en Bangkok (Harrow), maar ook meer voor de hand liggende zoals
Singapore en Beijing .
Het geheim van hun succes is simpel: ze bieden een eersteklas academische opleiding en een ticket voor
de beste universiteiten, in een tijd waarin de beloningen voor academisch succes stijgen. Hun
examenresultaten zijn veel groter dan die van staatsscholen (hoewel er een debat is over hoeveel dit is
vanwege de selectiviteit van hun instroom). Ze nemen twee vijfde deel van de niet-gegradueerde plaatsen
in Oxford en Cambridge in huis, ondanks dat ze slechts 7% van de kinderen in Groot-Brittannië hebben
opgeleid.
Zoals David Turner schrijft in een nieuw boek, "The Old Boys", hebben de privéscholen een ommekeer
bewerkstelligd dat vergelijkbaar is met alles wat te zien is in andere bedrijven, zij het dat ze in de afgelopen
decennia zijn gespeeld. In 1945, een jaar nadat Groot-Brittannië universeel, gratis secundair onderwijs
introduceerde, maakte de directeur van Winchester, Canon Spencer Leeson, zich zorgen dat ouders geen
vergoedingen meer zouden betalen wanneer zij "een opleiding konden krijgen van een snel verbeterende
kwaliteit ... voor niets of de volgende naar niets". In de egalitaire naoorlogse stemming leken de
particuliere scholen overblijfselen van een tijd van snobisme en voorrecht, zeker op hun weg naar
uitsterven.
Vanaf dat moment moesten ze concurreren met bloeiende 'grammaticale scholen' - academisch selectieve,
door de staat gefinancierde instellingen. Na een trage start reageerden de privéscholen op deze nieuwe
competitie door hun normen te verhogen. En toen, net in de jaren zeventig, toen ze hun sokken hadden
opengetrokken, nam de regering de concurrentie vriendelijk weg door de meeste middelbare scholen te
dwingen gemengde "beknoptheid" te worden. (Enkelen rebelleerden en sloten zich aan bij de gelederen
van de particuliere scholen.)
De publicatie van ranglijsten van de examenresultaten van scholen, vanaf het begin van de jaren negentig,
vormde een extra stimulans voor particuliere scholen om hun prestaties te verbeteren, zowel ten opzichte
van openbare scholen als ten opzichte van elkaar. Velen reageerden door systematisch hun zwakkere
leraren te wieden. De ommekeer was vooral dramatisch op twee gebieden. De privéscholen hebben de
wetenschap ooit als 'stinkt en pony' vernederd; en verzuimden de aspiraties van meisjes op te heffen zoals
zij jongens deden. Tegenwoordig zijn het wetenschappelijke krachtpatsers, en het aantal meisjes dat naar
de universiteit gaat, is gestegen van 9% in 1961 tot 92% vandaag.
Drie managementlessen kunnen worden getrokken uit de revival van de privéscholen. De eerste is dat
"traditie" en "innovatie" niet wederzijds exclusief hoeven te zijn. De privéscholen zijn zo goed geworden in
het exploiteren van dingen als hun beroemde oude jongens (de school van Shrewsbury heeft een
standbeeld van Charles Darwin) om zichzelf op de markt te brengen, zelfs als ze hun leerplannen hebben
gemoderniseerd. Net als andere duurzame instellingen overleven ze door zichzelf voortdurend opnieuw uit
te vinden. Eton's oudste klaslokaal, dat sinds de 15e eeuw in gebruik is, wordt nu, onder andere, gebruikt
voor Japanse lessen. Groot-Brittannië heeft niet het monopolie in een dergelijke institutionele
heruitvinding: de Amerikaanse Ivy League-universiteiten hebben zichzelf getransformeerd van bastions van
WASP-voorrecht (Princeton verwierp een student simpelweg omdat hij zwart was in 1939) tot kampioenen
van multiculturalisme. Maar het is er zeker heel goed in: Ascot en Wimbledon hebben zich soepel opnieuw
aangepast aan de leeftijd van zakelijke gastvrijheid en wereldwijd geld.
Een tweede les is dat competitie, in combinatie met onafhankelijke standaardinstelling en prestatiemeting,
wonderen kan doen. Voor het grootste deel van hun geschiedenis gingen de privéscholen mee op snob
appeal. De introductie van competitietabellen dwong hen om te bewijzen dat ze resultaten hebben
opgeleverd. Amerikaanse universiteiten van de Ivy League zijn eveneens belet om op hun lauweren te
rusten door de ranglijsten van de US News en World Report. Bedrijfsscholen zijn gedwongen om wat
zakelijker te zijn door de toename van MBA-ranglijsten.
