SCHOOLJAAR 2024-2025
EN UIT DE BERGEN KWAM DE
ECHO
KHALED HOSSEIN
0
LORE VERMEERSC
EXAMENCOMMISS
,Hoofdstuk 1
Najaar 1952
Personage Baba Ayub: een pistache boer uit Maidan Sabz, een arme regio in
Afghanistan. Hij is een eenvoudige man met een kromme rug door al het zware
werk.
Personage Qais: de jongste zoon van Baba Ayub. Een jongetje van drie jaar met
opvallende blauwe ogen.
Slaapt met een koebel vanwege zijn slaapwandelen.
In het eerste hoofdstuk wordt het verhaal van Baba Ayub, een pistacheboer,
verteld. Hij woont met zijn vrouw en vijf kinderen in Maidan Sabz, een arme
regio in Afghanistan. Baba Ayub is een eenvoudige man met een kromme rug
door al het zware werk. Hij heeft drie zonen en twee dochters, waaronder zijn
jongste zoon Qais, een jongetje van drie jaar met opvallende donkerblauwe
ogen. Vanwege Qais’ gewoonte om in zijn slaap te wandelen, slaapt hij met een
koebel om.
In hun dorp gaat het verhaal rond dat er een demon woont in de bergen die
kinderen ontvoert. In een tijd van droogte en hongersnood heeft het gezin
het erg zwaar. Op een dag verschijnt de demon in het dorp en Baba Ayub wordt
gedwongen om zijn zoon Qais op te offeren aan de demon. Deze keuze
breekt zijn hart, maar hij ziet geen andere mogelijkheid omdat hij bang is dat zijn
hele familie anders zal omkomen van de honger.
Later, overweldigd door verdriet, besluit Baba Ayub de berg te beklimmen om
Qais te zoeken. Wanneer hij de demon ontmoet, ziet hij tot zijn verbazing dat
Qais gelukkig is. Hij draagt de mooiste kleren en wordt goed opgeleid,
maar hij herkent zijn vader niet meer. Baba Ayub krijgt de keuze van de
demon: hij kan Qais meenemen naar huis of hem laten blijven. Na veel
wikken en wegen besluit hij dat het beter is om zijn zoon achter te laten,
omdat Qais een beter leven heeft bij de demon. Voordat Baba Ayub vertrekt,
geeft de demon hem een drankje dat al zijn herinneringen aan deze
gebeurtenis wist. Zo kan hij terugkeren naar zijn dorpsleven zonder de pijn
van het verlies van zijn zoon.
Hoofdstuk 2
Najaar 1952
Personage Abduhllah: zoon van Saboor
Personage Pari: dochter van Saboor
Personage Saboor: de vader van Abduhllah en Pari, hij heeft een donkere
huid, hoekig gezicht, neus is gebogen als een snavel, mager
Personage Nabi: de oom, hij is de oudste broer van stiefmoeder Parwana, hij is
kok en chauffeur bij rijke gezinnen in de stad.
Pari verzameld veren in een doosje achter haar kussen.
1
,Personage Parwana: stiefmoeder van Pari en Abduhllah, ze had een invalide zus.
Personage Iqbal: Iqbal is 1 jaar oud en is de zoon van Parwana.
Personage Omar: Omar is overleden door de koude winter. Saboor voelt zich
hier schuldig over omdat hij vindt dat hij harder had kunnen werken om Omar
van kledij en voeding te voorzien.
Personage Suhja: dit is de hond van het gezin, het is een zwerfhond die ze
hebben gevonden, hij was vroeger een gevechtshond
Personage meneer en mevrouw Wahdati (Suleiman+Nila): het rijke echtpaar waar
oom Nabi werkt. Mevrouw Wahdati is ooit op bezoek geweest bij hen en
gedroeg zich erg medelevend zoals men daar leefde. Mevrouw Wahdati gaat
samen met de kinderen naar de Bazaar.
In het tweede hoofdstuk maken we kennis met Abdullah en zijn zusje Pari, de
kinderen van Saboor, een arme man met een harde uitstraling en een gebogen
neus. Saboor heeft het moeilijk, vooral omdat zijn vrouw is gestorven tijdens
de bevalling. Hij is hertrouwd met Parwana, de stiefmoeder van Abdullah en
Pari. Saboor is soms hard en gewelddadig, maar het is duidelijk dat hij worstelt
met het verlies van zijn vrouw en de zware verantwoordelijkheid om zijn gezin te
onderhouden. Pari, Abduhllah en vader zijn in de woestijn, ze gaan naar de grote
stad Kabul.
Ze gaan daar hun oom Nabi bezoeken. Hun vader gaat er ook huizen bouwen
Abdullah en Pari hebben een zeer hechte band. Abdullah, die een paar jaar
ouder is, zorgt altijd voor Pari en ze doen alles samen. Hij nam deze rol op omdat
hun vader altijd aan het werken was en hun moeder zwanger was. Pari houdt
van veren en verzamelt deze in een doosje dat ze onder haar kussen verstopt.
Het is duidelijk dat Abdullah de rol van ouder op zich heeft genomen, aangezien
hun vader vaak afwezig is door zijn werk en hun stiefmoeder niet veel liefde
toont.
Het gezin reist naar Kabul, waar Saboor zijn broer Nabi, die als chauffeur werkt
voor een rijke familie, gaat opzoeken. Het wordt langzaam duidelijk dat de
familie in financiële problemen zit en dat Saboor Pari waarschijnlijk wil
verkopen aan de rijke Wahdati-familie om zijn andere kinderen te redden. Dit
betekent dat Abdullah zijn geliefde zusje zal kwijtraken, wat een
verwoestende impact zal hebben op hun relatie. Naar de hond worden er stenen
gegooid wanneer hij naar hun huis komt om Pari te zoeken.
2
,Hoofdstuk 3
Voorjaar 1949 (flashback)
Dit hoofdstuk gaat terug in de tijd en focust zich op de tweelingzussen
Parwana en Masooma. De zussen van Nabi. Ze groeien op in het dorp
Shadbagh en hebben een moeilijke relatie.Hun ouders zijn 4 jaar geleden
overleden. Masooma is altijd de mooie en populaire van de twee zussen
geweest, terwijl Parwana in haar schaduw stond en vaak jaloers was. De
situatie escaleert wanneer Parwana op een dag per ongeluk haar zus van een
schommel duwt, wat ervoor zorgt dat Masooma invalide wordt. Vanaf dat
moment is hun leven drastisch veranderd.
Ondanks de schuld die Parwana voelt, blijft ze voor haar zus zorgen. Beide zussen
waren ooit verliefd op Saboor (de man met wie Parwana later trouwt), maar
omdat Masooma invalide is, ziet ze zichzelf niet als een geschikte
huwelijkskandidaat. Op een dag smeekt Masooma haar zus om haar achter
te laten in de woestijn, zodat Parwana verder kan met haar leven. Na veel
aarzeling besluit Parwana haar zus in de steek te laten en alleen door te reizen
naar Kabul, waar ze hoopt met Saboor te trouwen.
Hoofdstuk 4
In de vorm van een brief (2002)
Personage Zahid: De tuinman van meneer Wahdati, hij komt 3 keer per week.
Personage Meneer Bashiri: de nieuwe buurman, hij werkt bij buitenlandse zaken
en woont daar met zijn broer en hun vrouwen.
Personage meneer Markos: Hij is een Griekse plastische chirurg die het huis van
Nabi wil huren om er medische diensten uit te voeren voor de bevolking na de
oorlog met zijn medisch team.
Dit hoofdstuk is geschreven in de vorm van een lange brief van Nabi aan
Markos, een Griekse arts. Nabi heeft bijna zijn hele leven als chauffeur en kok
gewerkt voor de rijke Wahdati-familie. In de brief vertelt hij zijn levensverhaal
en bekent hij dat hij verantwoordelijk is voor het feit dat Pari werd verkocht aan
de Wahdati’s. Nabi vertelt hoe hij een diepe band ontwikkelde met Nila
Wahdati, een mysterieuze en charismatische vrouw die hem betoverde.
Nabi’s liefde voor Nila was allesomvattend, ondanks het feit dat hij wist dat zij
hem waarschijnlijk nooit op dezelfde manier zou liefhebben. Suleiman Wahdati,
de echtgenoot van Nila, was een stille, artistieke man die verliefd bleek te zijn
op Nabi, Zahid vertelde Nabi dat de familie van Wahdati het niet eens is
met het huwelijk omdat de vrouw een erg karakter zou hebben, ze zou namelijk
een hoer zijn. Ze trouwen toch en even later trekt mevrouw Wahdati in het huis
3
, in. Hun relatie lijkt weinig liefde te bevatten. Nabi wil er altijd goed uit zien voor
de vrouw, hij rijdt namelijk af en toe met haar rond.
Nila Wahdati is het begin- en eindpunt van Nabi’s leven. Hij heeft haar in
1949 ontmoet toen ze trouwde met meneer Wahdati.
Hiervoor werkte hij al 2 jaar voor Suleiman Wahdati. In 1946 is hij uit
Shadbagh (zijn arme thuisdorp) verhuisd naar de grote stad Kabul.
Hij is niet trots op het vertrek uit Shadbagh, maar doet dit voor geld voor
zijn zus en haar gezin, maar vooral ook om te ontsnappen.
1 keer per maand mag Nabi de auto lenen en bezoekt hij zijn familie in
Shadbagh. Hier zijn ondertussen Saboor en zijn zus Parwana getrouwd.
Wanneer hij in Shadbagh aankomt behandelen de kinderen hem als een
beroemdheid, ze staan allemaal rond zijn auto en klimmen erop.
In 1950 wil Nila naar Shadbagh, Nabi voelt zich erg beschaamd om te tonen
waar hij opgroeide. Parwana en haar gezin durven Nila niet in de ogen te kijken.
Ze heeft heel even Pari vastgehad.
Hij zegt dat Shadbagh zichzelf onderscheid door de druiven die er groeien en de
Mullah Skebib die ze in elk dorp hebben.
Die van Shadbagh beweert dat alle moslims dezelfde lijnen op hun
handpalm zouden hebben. Namelijk 81 links en 18 rechts, als je die van
elkaar aftrekt komt je op 63, de leeftijd van hun profeet.
Nila huilt op de terugweg om de schoonheid van Parwana ’s kinderen.
Zelf kan Nila geen kinderen krijgen, dit komt door een operatie in India.
Ze isoleert zich in haar kamer voor de komende dagen, eet amper en doucht
niet meer.
Nila’s vader komt langs, hierna eet ze terug en geeft ze een feest. Nabi is
verrast dat het gezelschap gemengd is. Dit is in Shadbagh anders, hier zitten
de mannen en vrouwen in twee aparte huizen tijdens feesten. Hij is ook erg
verrast dat Nila en de vrouwen gewoon korte mouwen dragen, drinken, roken,
luisteren naar jazzmuziek etc.
Op feestjes deelt Nila ook altijd een stukje van haar eigen poëzie. Dit gaat
meestal over de liefde, maar nu ging het over Omar, het dode kind van Parwana.
Nabi kan hier niet goed mee om en begrijpt niet waarom ze zo een situatie zou
gebruiken om haar gasten te vermaken.
1955
Meneer Wahdati is super ziek, ze brengen hem naar het ziekenhuis
Wahdati mag na twee weken terug naar huis, zijn hele familie bezoekt hem,
ook zijn moeder bezoekt hem zwart gekleed. Zijn moeder is boos omdat Nila er
niet voor hem is.
4