Jeugdrecht en jeugdcriminologie
Les 1 jeugdcriminologie
Maandag: jeugdcriminologie
Donderdag: jeugdrecht
Examen (op examen is het 1 vak, elk voor 50%)
- Schriftelijk
Op canvas: soms teksten die bij de les horen of andere opnames die bij de les horen. Die
teksten steunen op de les, zijn belangrijk voor het examen!!
Ze stelt soms vragen die verwijzen naar een tekst. Ni per se de details, maar wel weten
waarover de tekst gaat.
Opdracht literatuur: 1 roman lezen
Colson whitehead, the nickel boys, 2019
Toni Morrison, the bluest eye (1970/2014)
Bedoeling je moet romans koppelen aan cursus, er zal een vraag op examen zijn van de
romans.
Vragen zullen gaan over:
‘wat is de relevantie van die roman voor de lesinhoud’
,Waarom een apart jeugdrecht: HOC 1
Ooit was er een tijd toen er nog geen jeugdrecht was.
Wanneer is de eerste wet om jongeren, niet zoals volwassenen te vervolgen?
In 1912, begin de 20e eeuw.
Die apartzetting heeft geleid tot een soort specifieke rechtsdomein.
Jongeren worden niet gestraft zoals het strafrecht, ze krijgen iets anders, maar heel wat
jongeren zien dit niet zo, ervaren en voelen dit niet zo.
Geplaatst worden in een pleeggezin, instelling kan aanvoelen als een straf, daarom moeten
we reflecteren over de specificiteit. (is het doordat het jongeren zijn, door hun gedrag?)
De hiphopfans, ouderen die als kinderen worden behandeld, de migrant, de daklozen, de
drugsverslaafden, dit zijn allemaal categoriseringen.
De categoriseringen is een beweging waardoor 1 kenmerk van iemand het tot een
veralgemening brengt, tot een label.
En het criminologisch domein steunt daarop. Zoals de drugverslaafde moeder, wordt de
drugverslaafde moeders, alsof ze allemaal hetzelfde zijn en hetzelfde problematiek in zich
dragen.
dit ligt voor een stuk aan de basis van dit verhaal. maatschappelijke categorisering. De
jeugd is zo een categorie.
Hoe en waarom kon het zo ver komen?
De vasttelling: er is een apart jeugdrecht vandaag.
Er is een historiche ontstaansgeschiedenis. Er zijn veranderingen die hebben bijgedragen.
De apartzetting is op veel terreinen.
Maatschappelijke, juridische, gerechtelijke en pedagogische apartzetting:
Pedagogisch: je moet naar school, je moet leren
Maatschappelijk: Jongeren, minderjarigen stemmen niet, ze mogen niet zomaar seks
hebben, of niet zomaar gedrag vertonen wat bij volwassene wel mag.
Juridisch: de minderjarigheidgrens ligt bij ons op 18, maar vroeger lag deze grens op 21. Nu
moet je tot 18j naar school, vroeger was dit maar tot 14j.
Gerechtelijk: door de invoering van een aparte circuit, dat gericht is op die aparte groep.
De aanloop hiernaartoe heeft te maken met de ontdekking van de jeugddelinquent.
Het gaan beschouwen van kinderen/jongeren als een speciaal specifiek fenomeen.
Als iets dat toch een maatschappelijke aanpak nodig heeft en dat geproblematiseerd wordt.
Wat is een jeugddelinquent?
Delingquent is een criminologisch personage, geen juridisch.
Je bent ni louter de dader van iets, van een bepaald gedrag, maar je wordt een delinquent.
De ontdekking van een probleem
,In het begin van de 19e eeuw begint de aanloop naar de wet van 1912 op de
kinderbescherming.
Hier wordt het fenomeen van jeugdcriminaliteit ontdekt. (jongeren die misdrijven plegen)
Deze ontdekking heeft uiteindelijk zijn beslag gekregen in die wet.
Fundamentele maatschappelijke veranderingen= 19e eeuw
19e eeuw loopt tot oorlog.
- Kapitalisme
De uitvinding van industrialisering naar proletarisering. 19 e eeuw heeft dit
helemaal doorgetrokken. We worden allemaal loontrekkende= loonarbeid, dit is
het structuur van proletarisering. Er waren nog geen andere materiele in natura
inkomstenbronnen.
Het is de opkomst van de burgerij die de industrialisering aandrijft.
De 19e eeuw wordt door het kapitalisme getekend.
- De keerzijde van kapitalisme is de armoede
Kinderarbeid was normaal “paupers”
Keerzijde werd snel gezien als een probleem, de paupers deden, om te overleven,
allerlei gedragstellingen die te maken had met de overleving. De criminalisering
en de strafvervolging daarvan heeft ertoe geleid dat de armoede toenam. De
criminalisering wordt gebruikt om de wanorde die daaronder zit om onder
controle te krijgen.
- Moderniteit:
Het kindbeeld: deze ontwikkelingen hebben een impact op hoe men kinderen
ziet. Burgerlijke kindbeeld: braaf, luisterend naar ouders, goed ogevoed, die geen
wanorde stellen buiten het gezin.
Men noemt het kindbeeld van de 19e eeuw het arbeidserkind. (kind dat braaf
mee met de ouders gaat werken en zijn pre afgeeft)
Filantropische beweging: hebben een bepaalde bedoeling, je moet u op een
bepaalde manier gedragen om een goede arme te zijn, de slechte armen die
worden vervolgd, die worden geplaatts.
Deze tweedeling komt telkens terug (slechte en goede arme)
Nu child-save movement= kinderen redden. Nu bestaat dit vooral voor de
rechten van kinderen.
- Politieke en sociale bewegingen: het ontstaan van vakbonden, politieke partijen. =
Organisaties waar werkenden zich bij elkaar brengen. Ze zijn belangrijk omdat ze ook
een stem krijgen bij dediscussie op de wet van de kinderbescherming.
Specifieke ontwikkelingen apartstelling minderjarige daders
“Hoe is het plegen van criminaliteit door minderjarigen/kinderen zichtbaar geworden/is
komen bovendrijven? “ =vraagstuk
1. Ontdekking jeugdcriminaliteit
Statistieken en sociale enquetes: er zijn veel kinderen en minderjarigen, naast
volwassene, die correctioneel vervolgd worden.
Er zijn ook sociale ensuetes die meer wijzen op de manier hoe kinderen met
jongeren opgroeien en dit toont aan hoe gevaarlijk soms deze situaties zijn.
, Deze twee bronnen schettsen een beeld van die tijd en laten tonen dat kinderen
en jongeren hierin een belangrijke categorie zijn.
Verzachting strafklimaat: men heeft misdrijven gecorrectionaliseerd. Men kreeg
dan een vervoling met een effectievere bestraffing.
Hervorming penitentiar systeem: men structureert dit. Gestraften aan ene kant,
niet gestraften in arrest huizen aan de andere kant en jongeren staan ook apart.
2. Sociale enquetes: hiering wordt een analyse gemaakt waardoor het vraagstuk gevoed
wordt door sociale enquetes.
Zijn werken die bestaan uit 2 delen, dit zijn vasttellingen, statistieken maken het
diagnose maken, het 2e deel is de oplossing, welk beleid stelt men dan voor. Veel
over het criminaliteitsvraagstuk, het probleem van huisvesting,drankgebruik,uitgaan,
niet gelovigheid,…. Waardoor men het vraagstuk plaats in het sociale, gevaarlijke
context waarin kinderen opgroeien. Oplossing: we gaan ze heropvoeden.
jeugdcrminaliteit wordt gelinkt met het sociaal gevaarlijk milieu.
Criminele klasse= werkende klasse= gevaarlijke klasse
Sociaal gevaarlijk milieu= sociale enquetes
3. Van straffen naar heropvoeden
Men stelde de vraag of men ze moesten straffen. Men vond dat kinderen een op
maat gemaakte specifieke straf moesten krijgen, omdat het kinderen zijn. En men
geloofde in de mogelijkheid van opvoeding.
Een straf op maat van de jeugddelinquent?
Oordeel des onderscheids
= de rechter moet toetsen of het kind dat voor hem verschijnt, of dat die
over het oordeel des onderscheids beschikt of niet. Oordeek des
onderscheids is of de betrokkene het oordeelsvermogen heeft over goed
en kwaad.
Als minderjarigen dit niet had, werd minderjarigen juridisch gezien als
onschuldig.
Men kon dan wel die minderjarigen (onder de 16) naar huis sturen of
plaatsen in een instelling, zolang het nodig was om die herop te voeden.
strafduur
De recidivist wordt gezien als de echte delinquent, waarbij men gaat
denken dat de oorzaak van het misdrijfgedrag in de kindertijd ligt. Zo
geboren, zo gevormd,zo geworden. Dit heeft veel impact gehad op
juridische denkers van die tijd. sociaal verweer
Pedagogisering van bestraffing. De oplsuiting krijgt een pedagogisch karakter. Het
wordt niet gezien als gevangenissen, maar als strenge scholen. Wel met
opsluiting. criminologie
Penitentaire “individualiseirng”: men gaat meer en meer individualiseren, op
maat. Niet in groepen. Tonen dat het niet meer de gewone gevangenis is, men
gaat meer naar het model van de internaten.
