Samenvatting hoofdstuk 4-5-6 Als opvoeden niet vanzelf gaat (jaar 1)
16 keer bekeken 0 keer verkocht
Vak
Ouders en gezinsopvoeding
Instelling
Hogeschool InHolland (InHolland)
Boek
Als opvoeden niet vanzelf gaat
In dit document komen de hoofdstukken 4-5-6 uit 'Als opvoeden niet vanzelf gaat' aan bod. Deze hoofdstukken werden destijds getoetst voor het vak 'Ouders en de gezinsopvoeding'.
De samenvattingen die ik voor deze vakken heb geschreven, zijn ook te koop als bundel.
Van Hoof & De Vries
Hoofdstuk 4 – professionaliteit en professionalisering
4.1 professionaliteit
Professionaliteit uit zich op verschillende niveaus van werken:
1. Microniveau: in de relatie met de cliënt (het kind/ de jongere en/of de ouders en andere
opvoeders) kan de professional laten zien dat hij op een responsieve manier kan inspelen op
vragen, daarbij op een gelijkwaardige manier de dialoog kan aangaan en kennis en
vaardigheden op een systematische manier kan inzetten om de doelen te bereiken.
2. Mesoniveau: de professional kan samenwerken met collega’s, andere disciplines in het
behandelingsteam en binnen de organisatie, en met netwerken van professionele en niet-
professionele betrokken buiten de organisatie.
3. Macroniveau: professionals vervullen hun taak niet alleen binnen de kaders van wet- en
regelgeving, maar hebben ook een eigen verantwoordelijkheid om mee te denken in het
beleid. Ze zetten hun kennis en expertise in, als kritische gesprekspartners.
4. Ethisch niveau: de professional moet ethische afwegingen kunnen maken en een standpunt
kunnen innemen binnen de kaders van wat als moreel aanvaardbaar wordt gezien in onze
maatschappij. Hij kan deelnemen aan discussies op dit niveau en zijn keuzes verantwoorden.
5. Beroepsniveau: de professional maakt deel uit van een beroepsgroep. Dat betekent dat hij
zich moet kunnen houden aan de standaarden die gelden voor dat beroep, maar ook een
bijdrage moet kunnen leveren aan de verbetering daarvan.
4.2 professionalisering
In veel gevallen is het niet mogelijk om situaties te voorspellen en vooraf exact te bepalen hoe
daarop zal worden ingegaan. De professional moet in de praktijk voortdurend inspelen op
onverwachte en nieuwe situaties en vaak moet dat onmiddellijk, zonder dat er tijd is om zich te
bezinnen. Hij moet dan terugvallen op zijn professionele intuïtie, die zich heeft gevormd door
eerdere ervaringen met wat wel of niet werkt, ofwel zijn persoonlijke, vaan impliciete vakkennis.
Men spreekt ook wel van een ‘reflexmatige’ vorm van handelen. Dit uitgaan van impliciete kennis
kent echter ook een aantal risico’s, als het daartoe beperkt blijft.
1. Impliciete kennis leidt gemakkelijk tot routinematig handelen. Routines zijn noodzakelijk in
complexe situaties, ze helpen om de complexiteit te reduceren. Ze mogen er echter niet toe
leiden dat professionals in nieuwe situaties uitsluitend varen op datgene wat in het verleden
werkte en niet meer nadenken oer handelingsalternatieven, die mogelijk beter aansluiten bij
wat de cliënt nodig heeft.
2. Van een professional mag worden verwacht, dat hij in staat is om zijn handelen achteraf te
verantwoorden. Op basis van wetenschappelijk verantwoorde kennis moet hij kunnen
toelichten waarom hij de situatie op een bepaalde manier heeft geïnterpreteerd en waarom
hij bepaalde keuzes heeft gemaakt. Hij moet kunnen aangeven waarom de toegepaste
handelingen op dat moment het meest effectief geacht werden. Bij impliciete kennis is dit
niet eenvoudig.
3. Impliciete kennis is persoonlijk, blijft bedekt (Polanyi (1966) spreekt van ‘tacit knowledge’)en
draagt niet bij tot professionalisering van het beroep. Volgens Touw en Van Beukering (2009)
moet de professional dan ook blijven reflecteren op zijn eigen opvattingen en ervaringen en
, moet hij in staat zijn om deze te verbinden met theoretische concepten op het vakgebied.
Atkinson en Claxton (2000) beschrijven in dit verband drie denkprocessen:
a. Het intuïtief denken dat directe acties ondersteunt;
b. Het theoretisch denken dat meer objectieve informatie geeft om een probleem te
kunnen analyseren en het handelen bij te stellen;
c. Het reflectief denken dat van belang is m te leren van eigen ervaringen, die met
theoretische inzichten te verbinden en een eigen visie te ontwikkelen.
Deze drie denkprocessen zijn met elkaar verbonden en nodig om het denken en handelen van de
professional verder te ontwikkelen.
4.3 Formalisering van professionaliteit
Actieplan Professionalisering in de Jeugdzorg speerpunten:
1. De vakbekwame professional (ontwikkelen beroepenstructuur)
2. De professional in opleiding (actualiseren hbo-opleidingen en verbeteren van aansluiting
tussen mbo, hbo en werkveld);
3. De georganiseerde professional (versterken van de beroepsverenigingen voor
jeugdzorgwerkers);
4. De erkende professional (invoeren van beroepsregistratie).
Hoofdstuk 5 – planmatig werken
5.1 planmatig werken
Planmatig werken kent verschillende definities. De overeenkomsten liggen in het feit dat planmatig
werken een permanent cyclisch proces is. Dit bestaat uit verschillende fasen waarin men
systematisch handelt en waarin de werkwijze herhaalbar en controleerbaar is. Het planmatig werken
wordt ondersteund door een model dat een ordeningskader biedt. Een model is een denkconstructie
of begripsmatig instrument om de werkelijkheid (of een deel daarvan) te benaderen en/of te
ontleden. Modellen hebben de functie dat ze hoofd- en bijzaken onderscheiden, de binnengekomen
informatie ordenen en zorgen dat de professional systematisch kan onderzoeken. Modellen geven de
professional handvatten bij het nemen van beslissingen in het hulpverleningsproces en zorgen ervoor
dat de professional zoveel mogelijk werkt volgens de eisen van het evidence based werken.
De empirische cyclus is een voorbeeld van zo’n model. Dit model ondersteunt vooral het doen van
onderzoek en het versterken van een theorie, waarbij men verschijnselen uit de praktijk probeert te
verklaren door hypotheses te toetsen en zodoende een voorspelling te kunnen doen over de
werkelijkheid.
De regulatieve cyclus is een praktijkgericht grondmodel, dat is geïnspireerd op de empirische cyclus.
Het richt zich meer dan de empirische cyclus op de verandering van een situatie en op het
besluitvormingsproces in de praktijk. De cyclus biedt een ordeningskader, het ondersteunt de werker
om planmatig te werken en creëert momenten waarop de professional naar zijn eigen kennis en
handelen moet kijken. Kortom het biedt een kader om zo professioneel en wetenschappelijk mogelijk
te kunnen werken. Het model geeft verschillende fasen aan:
- Probleemstelling
- Diagnose
- Plan
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
√ Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, Bancontact of creditcard voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Esra_24. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
