Ondervragingsrecht
Afwijzing uitoefenen verhoringsrecht en toch getuige verklaring voor bewijs toelaten =
schending art. 6 EVRM?
Vóór Al Khawaja en Tahery:
Art. 6 lid 3 onder d EVRM is geschonden wanneer de veroordeling puur en alleen is
gebaseerd op de getuige verklaring (sole of decisive/significant weight) en de verdediging de
getuige niet heeft kunnen ondervragen.
Beslissingsschema Al Khawaja en Tahery
1. Was er een goede reden voor de afwezigheid van de getuige en het niet ondervragen
door de verdediging? (weigeringsgronden)
2. Was de getuige verklaring van de afwezige getuige ‘the sole of decisive basis’ voor de
bewijsverklaring. Indien er voldoende steunbewijs voorhanden is, is hier dus niet aan
voldaan. Het is nog onduidelijk waar het steunbewijs precies op moet zien
(betrokkenheid of betwiste onderdelen). Voor de HR geldt dat dit moet zien op de
betwiste onderdelen (denk ook aan 342 lid 1).
3. Zijn er compenserende factoren voor de niet-ondervraging?
In Al Khawaja en Tahery was het zo dat indien er bij stap 1 bijvoorbeeld al geen goede reden
was, er een schending van art 6 EVRM werd aangenomen. Hetzelfde geldt bij stap 2 en 3.
Aanvulling biedt Schatschaschwili:
1. Het ontbreken van een goede reden betekent niet automatisch een schending van art. 6
EVRM. Het is wel een belangrijke factor voor de beoordeling fair trial maar niet
bepalend. Het proces als geheel moet beoordeeld worden.
2. Of de verklaring ‘sole of decisive basis’1 voor het bewijs is moet worden beoordeeld in
het licht van de ‘overall fairness of the proceedings’. Ook als de verklaring het enige
of beslissende bewijs is dan is deze soms toch bruikbaar.
Nieuwe categorie considerable weight. Verklaring is niet het enige of beslissende
bewijsmiddel maar mogelijk moet er toch nog gekeken worden naar compenserende
factoren (dus stap 3.)
3. Stappenplan in principe volgens volgorde Al-Khawaja (1-2-3), maar in een specifiek
geval kan er van worden afgeweken.
+ Voorbeelden waaruit compensatie kan bestaan (bijv. tonen video-opnames, deskundige
inzetten, schriftelijke vragen aan getuige).
1
Enige en beslissend bewijsmiddel!
Afwijzing uitoefenen verhoringsrecht en toch getuige verklaring voor bewijs toelaten =
schending art. 6 EVRM?
Vóór Al Khawaja en Tahery:
Art. 6 lid 3 onder d EVRM is geschonden wanneer de veroordeling puur en alleen is
gebaseerd op de getuige verklaring (sole of decisive/significant weight) en de verdediging de
getuige niet heeft kunnen ondervragen.
Beslissingsschema Al Khawaja en Tahery
1. Was er een goede reden voor de afwezigheid van de getuige en het niet ondervragen
door de verdediging? (weigeringsgronden)
2. Was de getuige verklaring van de afwezige getuige ‘the sole of decisive basis’ voor de
bewijsverklaring. Indien er voldoende steunbewijs voorhanden is, is hier dus niet aan
voldaan. Het is nog onduidelijk waar het steunbewijs precies op moet zien
(betrokkenheid of betwiste onderdelen). Voor de HR geldt dat dit moet zien op de
betwiste onderdelen (denk ook aan 342 lid 1).
3. Zijn er compenserende factoren voor de niet-ondervraging?
In Al Khawaja en Tahery was het zo dat indien er bij stap 1 bijvoorbeeld al geen goede reden
was, er een schending van art 6 EVRM werd aangenomen. Hetzelfde geldt bij stap 2 en 3.
Aanvulling biedt Schatschaschwili:
1. Het ontbreken van een goede reden betekent niet automatisch een schending van art. 6
EVRM. Het is wel een belangrijke factor voor de beoordeling fair trial maar niet
bepalend. Het proces als geheel moet beoordeeld worden.
2. Of de verklaring ‘sole of decisive basis’1 voor het bewijs is moet worden beoordeeld in
het licht van de ‘overall fairness of the proceedings’. Ook als de verklaring het enige
of beslissende bewijs is dan is deze soms toch bruikbaar.
Nieuwe categorie considerable weight. Verklaring is niet het enige of beslissende
bewijsmiddel maar mogelijk moet er toch nog gekeken worden naar compenserende
factoren (dus stap 3.)
3. Stappenplan in principe volgens volgorde Al-Khawaja (1-2-3), maar in een specifiek
geval kan er van worden afgeweken.
+ Voorbeelden waaruit compensatie kan bestaan (bijv. tonen video-opnames, deskundige
inzetten, schriftelijke vragen aan getuige).
1
Enige en beslissend bewijsmiddel!