“Our study… reveals the power of social, institutional forces
to make good men engage in evil deeds.”
Philip Zimbardo
, 2
Introductie
In 1971 voerde Philip Zimbardo het beroemde Stanford Prison experiment uit, waarbij hij 24
studenten gebruikte die willekeurig de rol van bewaker of gevangene kregen toegewezen. Ze
werden op een zondagochtend thuis gearresteerd, geboekt bij een echt politiebureau en
vervolgens overgebracht naar de kelder van de Stanford University psychologie afdeling, die
was omgebouwd tot een gevangenis.
Om de ervaring zo psychologisch echt mogelijk te maken, werden gevangenen gestript,
doorzocht en kregen ze uniformen. Om hun gevoel van anonimiteit te vergroten, werden ze
alleen aangesproken door hun gegeven ID nummers. De bewakers droegen uniformen in
militaire stijl en een zonnebril. Ze hadden 24 uur per dag dienst en kregen volledige controle
over de gevangenen, met toestemming om elke tactiek toe te passen die zij passend achtten
om de orde te handhaven. Elke bewaker werd beledigend en autoritair.
Na slechts 36 uur moest één gevangene worden vrijgelaten vanwege ongecontroleerd huilen
en woedeaanvallen. Toen het met de andere gevangen ook emotioneel slecht ging, besefte
Zimbardo dat de situatie gevaarlijk was geworden en beëindigde het experiment na zes dagen
(Collin, et al., 2012).
In dit verslag zal ingegaan worden op de manier hoe Philip Zimbardo zich gedroeg tijdens het
experiment en welke macht(en) hij had. Dit wordt behandeld aan de hand van de power bases
van French en Raven.
De centrale vraag van dit onderzoek is:
‘Welke bases van power gebruikte Philip Zimbardo gedurende het Stanford Prison
experiment?’
to make good men engage in evil deeds.”
Philip Zimbardo
, 2
Introductie
In 1971 voerde Philip Zimbardo het beroemde Stanford Prison experiment uit, waarbij hij 24
studenten gebruikte die willekeurig de rol van bewaker of gevangene kregen toegewezen. Ze
werden op een zondagochtend thuis gearresteerd, geboekt bij een echt politiebureau en
vervolgens overgebracht naar de kelder van de Stanford University psychologie afdeling, die
was omgebouwd tot een gevangenis.
Om de ervaring zo psychologisch echt mogelijk te maken, werden gevangenen gestript,
doorzocht en kregen ze uniformen. Om hun gevoel van anonimiteit te vergroten, werden ze
alleen aangesproken door hun gegeven ID nummers. De bewakers droegen uniformen in
militaire stijl en een zonnebril. Ze hadden 24 uur per dag dienst en kregen volledige controle
over de gevangenen, met toestemming om elke tactiek toe te passen die zij passend achtten
om de orde te handhaven. Elke bewaker werd beledigend en autoritair.
Na slechts 36 uur moest één gevangene worden vrijgelaten vanwege ongecontroleerd huilen
en woedeaanvallen. Toen het met de andere gevangen ook emotioneel slecht ging, besefte
Zimbardo dat de situatie gevaarlijk was geworden en beëindigde het experiment na zes dagen
(Collin, et al., 2012).
In dit verslag zal ingegaan worden op de manier hoe Philip Zimbardo zich gedroeg tijdens het
experiment en welke macht(en) hij had. Dit wordt behandeld aan de hand van de power bases
van French en Raven.
De centrale vraag van dit onderzoek is:
‘Welke bases van power gebruikte Philip Zimbardo gedurende het Stanford Prison
experiment?’
