Hoorcollege Antistolling en Atriumfibrilleren (AF)
Atrium (=boezem) fibrilleren (AF) is de meest voorkomende hartritmestoornis in Nederland.
Het is niet-fataal, heeft het te danken aan het feit dat het de boezems betreft. Ritmestoornis
in de kamers laat de cardiac output tot nul dalen en CZS zal binnen 4 minuten afgestorven
zijn.
Waarom moet je AF behandelen, al is het niet fataal. Mensen hebben er niet heel veel last
van en ze weten het niet eens. Maar het is wel een stoornis die je moet behandelen, want
het heeft een complicatie, namelijk vergrote kans op beroerte. 20% van alle beroertes komt
door AF.
Prevalentie van AF is het gevolg van vergrijzing van de bevolking.
Kenmerken:
Als eerste merk je de verhoogde kamerfrequentie, vaak in de slaap ‘s nachts als je op
je oor ligt en je hoort de verhoogde kamerfrequentie. Dat is het belangrijkste
kenmerk.
Maar ook de vulling van de kamers blijft achter. Contractie van de boezems is
achterwege, dus de vulling van de kamers blijft ook achter. Symptomen die horen bij
verminderd kamervulling kunnen dus ook optreden (lijken op hartfalen symptomen)
Behandeldoel is voorkomen van beroerte (CVA).
Voor diagnose moet je een ECG laten maken, want klachten zijn heel afwisselend en vaag,
dus er moet een ECG gemaakt worden om het vast te stellen.
p-top depolarisatie boezem
qrs-top depolarisatie kamer en repolarisatie boezem
t-top repolarisatie kamer
In ECG van AF ontbreekt een duidelijke p-top (want geen depolarisatie), en de r-pieken zijn
irregulair (want kamerfrequentie is onregelmatig). Liggen in clusters bij elkaar en
onregelmatig.
Uitstoting van de boezeminhoud door atria blijft uit door de hoge frequentie van prikkels
vanuit de sinus-knoop.
Er zijn 4 klassen volgens de EHRA-scorelijst
1. Symptoomvrij
2. Met milde symptomen
, 3. Met heftige symptomen
4. Hier kun je niet meer normaal functioneren.
Zonder ECG definiëren?
Pols opnemen, kamerfrequentie hoog en onregelmatig? Dan is AF wel waarschijnlijk.
Ook symptomen als vermoeidheid en kortademigheid (door verminderde vulling, net
als bij hartfalen).
Ook angineuze symptomen kunnen optreden omdat het hart teveel zuurstof gebruikt
en er is minder aangeboden.
Echter, je maakt het ECG op 1 moment en je weet dan niet zeker of je het AF wel vangt in dit
moment. Het wordt steeds erger, begint als aanvalsgewijze, kortdurende perioden van AF
die vanzelf stoppen. Kan overgaan in persistent. Hierbij duurt de aanval langer dan een week
of het moet kunstmatig worden beëindigd. Het remodeling proces is hiervoor
verantwoordelijk. Je kunt hierbij niet meer ingrijpen, er is geen mogelijkheid meer om het
normale sinusritme weer terug te krijgen.
AF heeft twee belangrijke complicaties
Hoge kamerfrequentie, wordt meteen medicaties voor gestart, is bedoeld om de
kamers te beschermen tegen hoge elektrische activiteit vanuit de boezems die via de
AV-knoop komt.
Risico op beroertes, behandelen door antistolling therapie te starten, vraag is welke
en bij wie. Hiermee bescherm je de patiënt tegen de gevaren van AF.
Risicofactoren op AF
Niet cardiovasculair Cardiovasculair
Intensief sporten zorgt voor groter hart, ook de boezems groeien dus het oppervlak wordt
groter en de kans op schade neemt toe en deze factoren kunnen de kans op AF vergroten.
Elektrofysiologie
Alle cellen hebben membraanpotentiaal, ook de cardiomyocyten. Er zijn drie ionen van
belang,
K+ (intracellulair)
Na+ (extra)
Ca++ (extra)
Membraanpotentiaal wordt bepaald door aspecten
Relatieve ionconcentratie (intra en extra)
Mogelijkheid om celmembraan te passeren (permeabiliteit)
Activiteit van de elektrogene pompen (voor het herstellen van potentiaal)
Atrium (=boezem) fibrilleren (AF) is de meest voorkomende hartritmestoornis in Nederland.
Het is niet-fataal, heeft het te danken aan het feit dat het de boezems betreft. Ritmestoornis
in de kamers laat de cardiac output tot nul dalen en CZS zal binnen 4 minuten afgestorven
zijn.
Waarom moet je AF behandelen, al is het niet fataal. Mensen hebben er niet heel veel last
van en ze weten het niet eens. Maar het is wel een stoornis die je moet behandelen, want
het heeft een complicatie, namelijk vergrote kans op beroerte. 20% van alle beroertes komt
door AF.
Prevalentie van AF is het gevolg van vergrijzing van de bevolking.
Kenmerken:
Als eerste merk je de verhoogde kamerfrequentie, vaak in de slaap ‘s nachts als je op
je oor ligt en je hoort de verhoogde kamerfrequentie. Dat is het belangrijkste
kenmerk.
Maar ook de vulling van de kamers blijft achter. Contractie van de boezems is
achterwege, dus de vulling van de kamers blijft ook achter. Symptomen die horen bij
verminderd kamervulling kunnen dus ook optreden (lijken op hartfalen symptomen)
Behandeldoel is voorkomen van beroerte (CVA).
Voor diagnose moet je een ECG laten maken, want klachten zijn heel afwisselend en vaag,
dus er moet een ECG gemaakt worden om het vast te stellen.
p-top depolarisatie boezem
qrs-top depolarisatie kamer en repolarisatie boezem
t-top repolarisatie kamer
In ECG van AF ontbreekt een duidelijke p-top (want geen depolarisatie), en de r-pieken zijn
irregulair (want kamerfrequentie is onregelmatig). Liggen in clusters bij elkaar en
onregelmatig.
Uitstoting van de boezeminhoud door atria blijft uit door de hoge frequentie van prikkels
vanuit de sinus-knoop.
Er zijn 4 klassen volgens de EHRA-scorelijst
1. Symptoomvrij
2. Met milde symptomen
, 3. Met heftige symptomen
4. Hier kun je niet meer normaal functioneren.
Zonder ECG definiëren?
Pols opnemen, kamerfrequentie hoog en onregelmatig? Dan is AF wel waarschijnlijk.
Ook symptomen als vermoeidheid en kortademigheid (door verminderde vulling, net
als bij hartfalen).
Ook angineuze symptomen kunnen optreden omdat het hart teveel zuurstof gebruikt
en er is minder aangeboden.
Echter, je maakt het ECG op 1 moment en je weet dan niet zeker of je het AF wel vangt in dit
moment. Het wordt steeds erger, begint als aanvalsgewijze, kortdurende perioden van AF
die vanzelf stoppen. Kan overgaan in persistent. Hierbij duurt de aanval langer dan een week
of het moet kunstmatig worden beëindigd. Het remodeling proces is hiervoor
verantwoordelijk. Je kunt hierbij niet meer ingrijpen, er is geen mogelijkheid meer om het
normale sinusritme weer terug te krijgen.
AF heeft twee belangrijke complicaties
Hoge kamerfrequentie, wordt meteen medicaties voor gestart, is bedoeld om de
kamers te beschermen tegen hoge elektrische activiteit vanuit de boezems die via de
AV-knoop komt.
Risico op beroertes, behandelen door antistolling therapie te starten, vraag is welke
en bij wie. Hiermee bescherm je de patiënt tegen de gevaren van AF.
Risicofactoren op AF
Niet cardiovasculair Cardiovasculair
Intensief sporten zorgt voor groter hart, ook de boezems groeien dus het oppervlak wordt
groter en de kans op schade neemt toe en deze factoren kunnen de kans op AF vergroten.
Elektrofysiologie
Alle cellen hebben membraanpotentiaal, ook de cardiomyocyten. Er zijn drie ionen van
belang,
K+ (intracellulair)
Na+ (extra)
Ca++ (extra)
Membraanpotentiaal wordt bepaald door aspecten
Relatieve ionconcentratie (intra en extra)
Mogelijkheid om celmembraan te passeren (permeabiliteit)
Activiteit van de elektrogene pompen (voor het herstellen van potentiaal)
