Samenvatting
Samenvatting H4 - H5 - H6 uit het boek Journalistieke Nieuwsgaring en Productie
- Instelling
- Universiteit Gent (UGent)
Samenvatting H4 - H5 - H6 uit het boek Journalistieke Nieuwsgaring en Productie
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 23 pagina's
Voorbeeld 3 van de 23 pagina's
In winkelwagenGekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Voorbeeld van de inhoud
Hoofdstuk 4: Het publiek als nieuwsconsument ennieuwsproducent
4.1 Inleiding
In dit hoofdstuk hebben we aandacht voor de nieuwsconsument. De laatste schakel
in het klassieke communicatieproces. In de Journalism Studies is hier maar weinig
onderzoek naar gedaan. Dit valt grote deel te verklaren dankzij de negatieve visie op
de nieuwsconsument in de massamaatschappij. Daar werd de consument
aanschouwd als passief in een proces van éénrichtingsverkeer, waar inspraak van
de consument zou leiden tot kwaliteitsvermindering.
Door de toenemende concurrentie is er een gefragmenteerd publiek. Dus willen
nieuwsorganisaties op zoek gaan naar een betere balans tussen want het publiek
wilt en wat het zou moeten weten. Hierdoor groeide zowel in de professionele als in
het academische veld de interesse in de nieuwsconsument. Wie? Welk nieuws willen
ze consumeren? Op welke manier?
Daarnaast groeide het besef dat het publiek door technologische innovaties ook
steeds meer journalistieke taken kan uitvoeren op het vlak van nieuwsproductie. Dit
leidde tot een grote bezorgdheid in nieuwsorganisaties.
In dit hoofdstuk leggen we de aandacht op recente studies die kijken naar hoe
nieuwsconsumptie veranderd is door de komst van nieuwe aanbieders en mobiele
dragers. Daarnaast zullen we ook aandacht hebben voor de grotere inbreng van het
publiek bij nieuwsproductie en -distributie.
4.2 Nieuwsconsumptie: van massapubliek naar ‘the daily me’
Vanaf het begin was het publiek een van de 2 centrale inkomstenbronnen (naast
advertenties. Er was wel een grote minachting voor de wil van het publiek, dat zou
leiden tot verkleutering van het nieuws. “They only want to know how the astronauts
shit while they’re in space”.
Er werd wel onderzoek gedaan naar de omvang en het profiel van hun publiek om
hen voor een goede prijs te kunnen ‘verkopen’ aan adverteerders. De verschillende
spelers in de Belgische advertentiemarkt richtten daarom in 1971 het CIM op. Dat
betreft interne reclameregieën, adverteerders en ook reclame-agentschappen en
media-centrales. Via oplage-, verkoop- en bereikcijfers proberen ze zicht te krijgen
op de omvang van het publiek. Ze verzamelen sociaal-demografische gegevens van
het gezinshoofd dat instaat voor de aankoop van consumptiemiddelen.
In de netwerkmaatschappij worden ze echter uitgedaagd door nieuwe spelers,
waardoor ze niet alleen advertentie-inkomsten maar ook publieksinkomsten zien
afnemen. In Vlaanderen is dit minder dramatisch dan in onze omringende regio’s.
De papieren krant daalt naar 21% en we consimeren steeds vaker nieuws via sociale
media. Het publiek is wel veel belangrijker geworden in het tweezijdige
businessmodel, doordat advertentie-inkomsten nog meer onder druk staan. Online
2de bach. Wout Vermeir ® 53
,geldt dat het moeilijk blijft om mensen te laten betalen voor nieuws. Kennis van wie
het publiek is en wat het verwacht, is dus cruciaal.
Publiek in de digitale omgeving is steeds meer kwantificeerbaar door middel van
allerhande audience metrics. Veel digitale nieuwsmedia hangenen bijgevolg in grote
mate af van ‘audience engagement’. Maar journalisten zijn hierdoor wel meer
gevoelig voor publieksfeedback, ook omdat de meest belezen berichten in de
spotlight staan én omdat er ook een bonus kan toegekend worden.
Dit alles heeft geleid tot een steeds groeiende interesse in de nieuwsconsument. We
focussen nu op jongeren als onderdeel van nieuwspubliek omdat de consumptie van
traditioneel nieuws vooral bij hun daalt, vervolgens behandelen we de
personalisering van nieuws en nieuwe consumptiepatronen.
De jonge nieuwsconsument: Kranten/Nieuws in de klas
Er is een dalend aantal jonge lezers, dat kan zorgen dat de markt gaat eroderen.
Onderzoekers hebben dus bekeken in welke mate vormelijke en inhoudelijke
aanpassingen jongeren kunnen aanzetten tot het consumeren van krantennieuws.
Uitgevers moeten vooral reageren met vormelijke veranderingen (kleur, visueel,
korter, …) en andere studies tonen aan dat het een groter effect heeft om te
investeren in inhoudelijke elementen.
Jongeren zijn wel degelijk geïntereseerd in nieuws, maar veel artikels in kranten zijn
te complex. Er zou achtergrondinformatie moeten meegedeeld worden. Er is ook een
grote voorkeur voor regionaal nieuws (minder voorkennis nodig) en er moet moeilijk
taalgebruik vermeden worden.
Een andere strategie is het invoegen van jongerenbladzijden met informatie op het
niveau en interesses van jongeren De Morgen heeft dit een tijdje gedaan met
‘DeMix’.
Maar commerciële bedrijven doelen minder op jongeren omdat de budgethouder van
het gezin belangrijker is. Daarbovenop komt het dat de bereidheid van jongeren om
te betalen voor nieuws nod steeds vrij laag is.
De openbare omroep voert haar opdracht wel goed uit (bv. nws.nws.nws). Waarbij ze
inspelen op socialisering. Als jongeren toegang hebben tot het lezen van nieuws,
ontwikkelen ze een zelfstandig leesgedrag en kopen ze misschien zelf kranten aan.
Newspapers in Education (°Amerika, 1930) had een project met samenwerking
tussen scholen en partners uit de krantenindustrie. Intussen zijn er voorbeelden van
landen waar het project steun krijgt vanuit het overheid, als vorm van indirecte
perssteun. In Vlaanderen werd zo in 2004 het project ‘Kranten in de Klas’ opgestart.
Waarbij ze overheidssteun kregen en uitgevers kranten verkochten tegen een
verminderd tarief dat naar de scholen gedistribueerd werd. Het bleek een groot
succes, vanaf 2007 werd dit ook doorgetrokken naar de lagere school en vanaf 2018
werd het aangepast naar ‘Nieuws in de Klas’ vanwege de nieuwe digitale context.
2de bach. Wout Vermeir ® 54
, De jonge nieuwsconsument: belangrijkste nieuwskanalen
Ondanks bovenstaande projecten blijkt dat steeds minder jongeren de gewoonte
hebben om nieuws te volgen. Sociale media zijn het populairste digitale
nieuwskaneel om actief nieuws te volgen. Maar er is ook veel ‘toevallige
nieuwsconsumptie’ via social media. De populairste is de smartphone.
Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 77% van de Vlaamse jongeren zegt nieuws via
Facebook te consumeren. Er is weinig verschil tussen hoger en lager opgeleiden.
Het nieuws dat op Facebook wordt aangeboden wordt eerder vluchtig gesnackt.
Maar hoe hoger opgeleid hoe meer jongeren effectief een (stuk van) een
nieuwsbericht lezen op bekijken.
Er wordt vrij passief omgegaan, delen gebeurt bijna nooit, liken al wat meer, en 2/3
zegt nog nooit een reactie te hebben geplaatst.
Het is voor jongeren wel heel belangrijk om op de hoogte te zijn van nieuws.
Facebook moet sinds 2019 de eerste plaats delen met nieuwswebsites. Facebook is
nog steeds de vluchtige nieuwsbron (maar het vertrouwen ligt wel laag).
Nieuwswebsites en klassieke media scoren hoger op dat vertrouwen.
Personalisering van nieuws: The Daily Me
Vroeger was er weinig interesse in de nieuwsinteresses van het publiek. Nu kunnen
ze er niet om heen. Het nieuwsaanbod op websites maakt het mogelijk om een uniek
pakket samen te stellen op maat van individuele voorkeuren. Dit kan op basis van:
- Explicitete voorkeuren: aanmelden voor nieuwsbrieven of notificaties, …
- Impliciete voorkeuren: cookies en surfgeschiedenis.
Negroponte poneerde in 1995 dat nieuwsconsumenten in een pole positie zouden
geplaatst worden om een eigen personaliseerbare krant te hebben. Maar de meeste
mensen hebben geen interesse om zelf dat initiatief te nemen en vinden dat
journalisten het belangrijkste nieuws moeten filteren. Negroponte’s verwachting was
ook dat we bereid zijn om meer te betalen voor een kleiner volume gepersonaliseerd
nieuws, ook dat was niet waar.
Maar toch bljiven nieuwsmedia hierin investeren, zoals ‘Topics’ van DPG meida,
waarbij de abonnee zelf kan kiezen welke thema’s hij of zij volgt om zo een
persoonlijk nieuwsoverzicht samen te stellen.
In praktijk blijkt echter impliciete personalisering een belangrijke factor te zijn. Toch
groeit er een bezorgdheid over de al dan niet aangetaste privacy.
Een andere bezorgdheid bij gepersonaliseerd nieuws is dat zeker via sociale media,
mensen niet meer zouden blootgesteld worden aan inhoud die niet hun interesse is.
Zo zou je in een ‘information cocooning’ of ‘echo chambers’ terecht komen. Dit kan
aanleiding geven tot extremisme en polarisering.
2de bach. Wout Vermeir ® 55
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
√ Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, Bancontact of creditcard voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper communicatiewetenschapper1. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 72042 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen
