Gamen verbetert de Aandachtsfunctie
Giezenaar, C. A. (2930803), van Ravenzwaaij, H. J. L. (4314484) & Ziel, D. (6918387)
Faculteit Psychologie, Universiteit Utrecht
Cognitie en Gedrag
Werkgroep 7
Famke Asberg M.Sc. & Dominique Rijkelijkhuizen M.Sc.
31 november, 2022
951 woorden
, “Urenlang per dag gamend achter zo’n scherm: dat kan toch nooit goed zijn?” vraagt Meijer in 2020 in
een interview met Verheijen. Verheijen heeft onderzoek gedaan naar gamegedrag onder de jeugd in
Nederland en stelt in het interview dat ouders vaak een negatief beeld hebben van hun gamende
kinderen. Het Chinese overheidsorgaan National Press and Publication Administration heeft in 2021
zelfs wettelijk vastgelegd dat kinderen maximaal drie uur per week mogen gamen, naar eigen zeggen
om hun mentale en fysieke gezondheid effectief te beschermen. Dit negatieve beeld van gamen treft
een grote groep: volgens een onderzoek van NPD group uit 2011 gamet tot 91% van de kinderen wel
eens. Het negatieve beeld en de inperking van de vrijheid die deze groep moet ondergaan zijn echter
niet terecht: gamen heeft namelijk positieve effecten op de aandacht.
Zo stelt een onderzoek van Belchior et al. (2012) dat gamen een verbetering oplevert van
selective visual attention (SVA) bij ouderen. SVA is het vermogen om met de ogen de aandacht op
één stimulus te richten en daarbij andere stimuli te negeren, bijvoorbeeld een boek lezen in een drukke
trein (Goldstein, 2018). In dit onderzoek oefenden ouderen met een schietspel waarin ze snel op
bewegende doelwitten tussen afleidende stimuli moesten schieten. Nadat deelnemers hiermee hadden
geoefend konden ze buiten het spel sneller een bewegende stimulus vinden die omgeven werd door
afleidende en irrelevante stimuli. Ook jongere volwassenen toonden deze verbetering van de aandacht
na het oefenen met een schietspel (Green & Bavalier, 2003). De verbetering in de SVA kan ten dele
verklaard worden doordat het oefenen met schietspellen de verwerkingssnelheid en aandachtscontrole
kan verbeteren, twee essentiële onderdelen van de SVA. (Dye, Green & Bavalier, 2009a; Hubert-
Wallander, Green & Bavelier, 2011). Doordat schietspellen een hoge verwerkingssnelheid vereisen,
wordt iemand door deze spellen te oefenen zich eerder bewust van stimuli en kan diegene daar
gerichter de aandacht op vestigen en sneller op reageren (Kranzler, 2012). Door de aandachtscontrole
uit te dagen, zorgt oefenen met schietspellen ook voor verbeterde concentratie, wat zich uit in het
langer en beter vasthouden van de aandacht (Hubert-Wallander, Green & Bavelier, 2011).
Deze bevindingen worden door andere onderzoeken bevestigd en uitgebreid. Anguera et al.
(2013) onderzochten een andere game, NeuroRacer, waarin de speler tegelijkertijd een auto bestuurt,
relevante stimuli moet onthouden, en deze van irrelevante stimuli moet onderscheiden. Net als
1
Giezenaar, C. A. (2930803), van Ravenzwaaij, H. J. L. (4314484) & Ziel, D. (6918387)
Faculteit Psychologie, Universiteit Utrecht
Cognitie en Gedrag
Werkgroep 7
Famke Asberg M.Sc. & Dominique Rijkelijkhuizen M.Sc.
31 november, 2022
951 woorden
, “Urenlang per dag gamend achter zo’n scherm: dat kan toch nooit goed zijn?” vraagt Meijer in 2020 in
een interview met Verheijen. Verheijen heeft onderzoek gedaan naar gamegedrag onder de jeugd in
Nederland en stelt in het interview dat ouders vaak een negatief beeld hebben van hun gamende
kinderen. Het Chinese overheidsorgaan National Press and Publication Administration heeft in 2021
zelfs wettelijk vastgelegd dat kinderen maximaal drie uur per week mogen gamen, naar eigen zeggen
om hun mentale en fysieke gezondheid effectief te beschermen. Dit negatieve beeld van gamen treft
een grote groep: volgens een onderzoek van NPD group uit 2011 gamet tot 91% van de kinderen wel
eens. Het negatieve beeld en de inperking van de vrijheid die deze groep moet ondergaan zijn echter
niet terecht: gamen heeft namelijk positieve effecten op de aandacht.
Zo stelt een onderzoek van Belchior et al. (2012) dat gamen een verbetering oplevert van
selective visual attention (SVA) bij ouderen. SVA is het vermogen om met de ogen de aandacht op
één stimulus te richten en daarbij andere stimuli te negeren, bijvoorbeeld een boek lezen in een drukke
trein (Goldstein, 2018). In dit onderzoek oefenden ouderen met een schietspel waarin ze snel op
bewegende doelwitten tussen afleidende stimuli moesten schieten. Nadat deelnemers hiermee hadden
geoefend konden ze buiten het spel sneller een bewegende stimulus vinden die omgeven werd door
afleidende en irrelevante stimuli. Ook jongere volwassenen toonden deze verbetering van de aandacht
na het oefenen met een schietspel (Green & Bavalier, 2003). De verbetering in de SVA kan ten dele
verklaard worden doordat het oefenen met schietspellen de verwerkingssnelheid en aandachtscontrole
kan verbeteren, twee essentiële onderdelen van de SVA. (Dye, Green & Bavalier, 2009a; Hubert-
Wallander, Green & Bavelier, 2011). Doordat schietspellen een hoge verwerkingssnelheid vereisen,
wordt iemand door deze spellen te oefenen zich eerder bewust van stimuli en kan diegene daar
gerichter de aandacht op vestigen en sneller op reageren (Kranzler, 2012). Door de aandachtscontrole
uit te dagen, zorgt oefenen met schietspellen ook voor verbeterde concentratie, wat zich uit in het
langer en beter vasthouden van de aandacht (Hubert-Wallander, Green & Bavelier, 2011).
Deze bevindingen worden door andere onderzoeken bevestigd en uitgebreid. Anguera et al.
(2013) onderzochten een andere game, NeuroRacer, waarin de speler tegelijkertijd een auto bestuurt,
relevante stimuli moet onthouden, en deze van irrelevante stimuli moet onderscheiden. Net als
1
