Onoverzichtelijk en onvolledig. Op enkele plekken letterlijk de tekst van te bestuderen literatuur overgenomen i.p.v. samengevat. Daarnaast wordt er bij een bepaald leerdoel lex silencio positivo uitgelegd i.p.v. limitatief imperatief stelsel
Door: RechtenstudentJHSRU • 4 jaar geleden
Hi! Wat jammer dat je een negatieve ervaring hebt met dit document. Het document bevat een uitwerking van de leerdoelen en hierin zijn sommige belangrijke stukken uit het boek inderdaad overgenomen wanneer deze relevant waren en duidelijk genoeg waren (de zin herschrijven levert soms enkel onduidelijkheid op).
Door: RechtenstudentJHSRU • 4 jaar geleden
Antwoord verwijderd door de gebruiker
Door: RechtenstudentJHSRU • 4 jaar geleden
Antwoord verwijderd door de gebruiker
Door: eschouwenaars • 4 jaar geleden
Hi, bedankt voor je reactie op mijn feedback. Het klopt dat iedereen zijn eigen manier van leren heeft maar dat is niet relevant in dit geval. Voor dit document heb ik betaald, dus dan verwacht ik enige kwaliteit en een overzichtelijke weergave van de lesstof. Ik hoop met mijn review mensen te informeren over de kwaliteit van deze leerdoelen.
Door: eschouwenaars • 4 jaar geleden
Fijn om te horen dat het leerstuk over L.I.S. aangepast wordt. Het is aan te raden om ook de overige ontbrekende stukken aan te vullen zodat de kopers krijgen wat zij verwachten.
het verschil tussen autonomie en medebewind uitleggen aan de hand van de
Grondwet, de Gemeentewet en bijzondere wetten;
autonomie en medebewind zijn geregeld in art. 108 Gemw en art. 124 GW.
De bestuursbevoegdheden van provincies en gemeenten kunnen worden verdeeld in twee
soorten bevoegdheden:
- Autonome bestuursbevoegdheden
- Bestuursbevoegdheden die op grond van medebewind worden uitgeoefend.
Autonome bestuursbevoegdheden:
Art. 124 lid 1 Gw: ‘voor provincies en gemeenten wordt de bevoegdheid tot regeling en
bestuur inzake hun huishouding aan hun besturen overgelaten.’
Dit houdt onder meer in dat de gemeenteraden verordeningen kunnen maken op het terrein
van hun huishouding. De autonome bevoegdheden zijn verder uitgewerkt in gemeentewet.
Deze wetten worden ook wel organieke wetten genoemd.
Zo is in art. 149 Gemw bepaald dat de gemeenteraad de verordeningen maakt die hij in het
belang van de gemeente oordeelt.
In gemeentelijke verordeningen kunnen zaken geregeld worden die specifiek van belang zijn
voor de desbetreffende gemeente. Het gaat dan onder meer om gemeentelijke
belastingverordeningen en regels op het terrein van openbare orde in de ruime zin van het
woord, die zijn opgenomen in algemene plaatselijke verordeningen (APV’s).
In autonome verordeningen kunnen (door de gemeenteraad) autonome
bestuursbevoegdheden zijn toegekend aan het dagelijks bestuur van de gemeente (het
college van b&w).
Medebewind.
Art. 124 lid 2 GW: ‘regeling en bestuur kunnen van de besturen van de provincies en
gemeenten worden gevorderd bij of krachtens de wet.’
Als bij of krachtens de wet regeling en bestuur van de besturen van de gemeenten wordt
gevorderd wordt dit medebewind genoemd.
Er is dan sprake van (verplichte) medewerking door de lagere overheidsbesturen aan de
uitvoering van wetten in formele zin die op rijksniveau door de wetgever zijn gemaakt. Alle
colleges van burgemeesters en wethouders geven dus in hun eigen gemeente toepassing
aan de door de centrale overheid gemaakte bouwregelgeving (WABO) (voorbeeld).
Ook een wet als leerplicht roept een gemeentelijke medebewindstaak in het leven.
Medebewind betekent dus dat via een wet in formele zin medewerking aan de uitvoering van
die wet wordt gevorderd van het provinciaal bestuur of gemeentebestuur.
In art. 124 lid 2 Gw wordt gesproken over het vorderen van regeling en bestuur. Dat klinkt
dwingend, en dat is het in feite ook. Via de wet in formele zin kan medewerking aan de
uitvoering van die wet gevorderd worden van het provinciaal of gemeente bestuur.
Toch kun je deze verplichte uitvoering in de regel niet beschouwen als opgedrongen
taakuitoefening tegen de wil van lagere overheden in. Vaak is het zo dat gemeente de taak al
vervulden maar de overheid ze naar zich toe hebben getrokken.
Zo kan de centrale overheid op landelijk niveau formele regels maken in één wet in formele
zin die dan voor alle gemeenten of provincies gelden.
Autonomie en medebewind zijn dus beide vormen van decentralisatie.
, Het hangt dus af waar deze verplichtingen vermeld staan: in de Provincie- of Gemeentewet,
dan wel in een andere wet of in een lagere regeling o.g.v. een andere wet. In het eerste
geval is er sprake van autonomie, in het tweede van medebewind.
zelf voorbeelden geven van autonomie en medebewind en deze begrippen
koppelen aan het begrip beleidsvrijheid;
De discretionaire ruimte is onder te verdelen in beoordelingsvrijheid en
beleidsvrijheid. Van beleidsvrijheid is sprake als het bestuursorgaan vrij is om al
dan niet van een bevoegdheid gebruik te maken. Er staan dan termen zoals ‘kan’
en ‘is bevoegd’.
Autonomie is niet synoniem met volledige beleidsvrijheid. Medebewind is
daarentegen ook niet het synoniem van het ontbreken van beleidsvrijheid.
Als het over autonomie gaat, zijn er nog steeds grenzen. Het moet altijd rekening
houden met wet en algemeen belang. Ook wordt autonomie beperkt door geld. Als het
om autonomie gaat moet een gemeente namelijk zelf geld opbrengen.
Bij medebewind is er vaak wel ruimte om te kiezen hoe je het invult. Er staat wel vast
dat er iets geregeld moet worden. Bijv. Drank- en Horecawet: ‘de burgemeester kan de
vergunning intrekken, indien…’. De gemeenten mogen dus zelf invulling geven wanneer
en of ze dit doen.
de verschillende wijzen waarop er binnen de gedecentraliseerde eenheidstaat
controle en toezicht wordt uitgeoefend op gemeenten uitleggen aan de hand
van de wet;
Het Rijk heeft ook nog instrumenten om gemeenten onder controle te houden. Dit kan op
twee manieren:
- Preventief toezicht (art. 132 lid 3 GW): vooraf. rijksoverheid (of provinciale
overheid) kan van te voren bepaalde dingen afkeuren/goedkeuren. Gemeentebestuur
heeft dus toestemming nodig. Verklaring van geen bedenkingen wordt dit ook wel
vaker genoemd. Art. 132 lid 3 Gw zegt dat dit alleen mag gebeuren als de wet dit
zegt. Art. 259 Gemw zegt dit ook.
- Repressief toezicht (art. 132 lid 4 GW en art. 268 Gemw): achteraf. Besluiten van
gemeentebestuur kunnen door minister worden vernietigd indien zij in strijd zijn met
openbaar belang of wet. Dat is het instrument van spontane vernietiging (door de
Kroon). Eerst wordt zo’n besluit geschorst en dit kan leiden tot vernietiging.
Daarnaast is er nog een vorm van toezicht in art. 132 lid 5 GW genoemd.
Het gaat hier om voorziening bij taakverwaarlozing door de besturen van provincies en
gemeenten. In het lid wordt onderscheid gemaakt tussen autonomie en medebewind: dit is
dus een van de rechtsgevolgen van dit verschil.
- De eerste zin spreekt van het in gebreke blijven van de gemeentelijke organen t.a.v.
medebewindstaken. Voor dat geval dient in de wet of o.g.v. de wet in een lagere
regeling, een voorziening te worden getroffen. Dit geschied in art 123 tot en met 124h
gemeentewet. Op grond van deze bepalingen staat er bij nalatigheid een ander
orgaan klaar om veronachtzaamde taak over te nemen.
- De tweede volzin maakt het mogelijk om bij bijzondere, formele wet af te wijken van
de normale bestuursorganisatie van een provincie of gemeente, indien het betrokken
bestuur zijn taken grovelijk verwaarloost. Deze voorziening is vooral bedoeld bij
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper RechtenstudentJHSRU. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,99. Je zit daarna nergens aan vast.
