SIMON EIJKEMANS
| xxxx | Klas: GIBS-4E |
Cursuscode: xxx | 1e
beoordelaar: xxx, 2e
beoordelaar: xxx | Hogeschool
Utrecht | Bacheloropleiding
tot Fysiotherapeut | 21-01-
2021 |
Fysiotherapie xxx
Stagebegeleiders: xxx
Stageadres: xxx
De invloed van stabiliserende oefentherapie en educatie bij een
vrouw met motor control impairment in de lumbale
wervelkolom en centrale sensitisatie
Een Case Report
4978 woorden
,Samenvatting:
Inleiding: Motor control impairment (MCI) vermindert de actieve controle van de lumbale
wervelkolom (LWK). Er is weinig onderzoek gedaan naar de behandeling van MCI in combinatie met
centrale sensitisatie. Doel van dit Case Report is te onderzoeken in welke mate stabiliserende
oefentherapie van de LWK gecombineerd met educatie invloed heeft op ervaren pijn bij een 66-jarige
patiënte met langdurige MCI-klachten en extreme centrale sensitisatie.
Diagnostiek: De functie van de core-musculatuur is onderzocht met de testen van Luomajoki,
Gower’s sign en de Prone Instability Test (PIT). De beperkingen in het algemeen dagelijkse leven
(ADL) zijn onderzocht met de Quebec Back Pain Disability Scale (QBPDS) en de Patiënt Specifieke
Klachtenlijst (PSK), de somatische en emotionele symptomen met de Central Sensitization Inventory
(CSI) en de Illness Perception Questionnaire (IPQ-K). De kans op persisterende invaliderende
lagerugpijn is gemeten met de Start Back Screening Tool (SBT) en de pijnervaring met de Numberic
Pain Rating Scale (NPRS). Mevrouw scoorde positief op de Pelvic tilt, Rocking forwards en Prone lying
knee flection van Luomajoki, Gower’s sign en de PIT. Verder scoorde mevrouw 67 punten op de CSI,
58 punten op de IPQ-K, 57 punten op de QBPDS, 6 punten op de SBT, ‘traplopen’ PSK 7, ‘iets uit een
laag kastje pakken’ PSK 5, ‘opstaan na 20 minuten zitten’ PSK 8, NPRS 2 in rust, NPRS 8 bij provocatie
en NPRS 6 gemiddeld.
Behandeling: De behandeling bestond voornamelijk uit stabiliserende oefeningen van de LWK en was
opgebouwd middels ‘graded-activity’ en ‘graded-exposure’. Dit is aangevuld met educatie over
onderliggende pijnveroorzakende mechanismen en huiswerkoefeningen gericht op spieractivatie en
krachtuithoudingsvermogen van de core-musculatuur en de benen.
Resultaten: De QBPDS, PSK, Gower’s sign en NPRS laten klinisch relevante verbeteringen zien. Er is
een verbetering van 21 punten (26.3%) op de IPQ-K, dit is geen klinisch relevant verschil. De CSI laat
een verandering zien van 12 punten en de SBT van 3 punten, de klinische relevantie hiervan is niet
bekend. De testen van Luomajoki zijn negatief en de PIT is onveranderd.
Conclusie: Na tien weken stabiliserende oefentherapie en educatie scoort mevrouw NPRS 3
gemiddeld en voelt ze zich zelfstandiger binnenshuis. De dominante psychosociale aspecten van de
klacht hebben mogelijk herstelbelemmerend gewerkt. Het gaat hier slechts om één patiënt,
desondanks is een implicatie voor de beroepsgroep dat psychosociale aspecten wellicht een
belangrijke rol spelen in behandeltrajecten, zoals bij MCI. Daarom is nader onderzoek wenselijk.
Trefwoorden: MCI, stabiliserende oefentherapie, educatie, centrale sensitisatie.
Abstract:
Background: Motor control impairment (MCI) reduces active lumbar spinal control. Little research
has been done into treatment of MCI combined with central sensitization. This Case Report
researches to what extent stabilizing remedial therapy combined with education influences
experienced pain in a 66 year old female patient with persistent MCI complaints and extreme central
sensitization.
Diagnostics: Core-muscular function was researched using Luomajoki’s tests, Gower’s sign and the
Prone Instability Test (PIT). Hindrances in daily living (ADL) were researched using the Quebec Back
Pain Disability Scale (QBPDS) and the Patiënt Specific Function Scale (PSK). The Central Sensitization
Inventory (CSI) and the Illness Perception Questionnaire (IPQ-K) were used to measure somatic and
emotional symptoms. Risk of persisting debilitating lower back pain was measured using the Start
Back Screening Tool (SBT) and the perception of pain was measured using the Numberic Pain Rating
Scale (NPRS). Patient X. scored positive on Luomajoki ‘s Pelvic tilt, Rocking forwards and Prone lying
knee flection, on Gower’s sign and the PIT. Patient X. scored 67 points on the CSI, 58 points on the
IPQ-K, 57 points on the QBPDS, 6 points on the SBT, ‘climbing stairs’ PSK 7, ‘taking something from a
low cabinet’ PSK 5, ‘getting up after sitting down for 20 minutes’ PSK 8, NPRS 2 in rest, NPRS 8 when
provoked and NPRS 6 on average.
1
, Treatment: Treatment consisted mainly of stabilizing exercises for the lumbar spine using ‘graded-
activity’ and ‘graded-exposure’ supplemented with education on underlying pain generating
mechanisms. Also, homework exercises were implemented aimed at muscle activation of the legs
and core-muscular strength stamina.
Results: QBPDS, PSK, Gower’s sign and NPRS show clinically relevant improvement. The IPQ-K shows
a clinically irrelevant improvement of 21 points (26.3%) CSI changed 12 points, SBT 3. Clinical
relevance is unclear. Luomajoki’s tests are negative and the PIT is unchanged.
Conclusion: After ten weeks of stabilizing remedial therapy and education Patient X scores an
average NPRS 3 and feels more independant indoors. Dominantly present psychosocial aspects may
have delayed recovery. Although just one patient is discussed, the implication for the physical
therapy profession is that psychosocial aspects can play an important role in treatment for example
in MCI. Further research is required.
Keywords: MCI, stabilizing remedial therapy, education, central sensitization.
Inleiding stabiliteit van de lumbale wervelkolom
(Cleland, Schulte, & Durall, 2002). Bij
Lagerugpijn is één van de meest voorkomende patiënten met MCI kan er een verminderde
gezondheidsproblemen in de westerse wereld spierfunctie zijn van deze dieper gelegen
en kan ziekteverzuim en musculatuur en een vertraagd aanspannen
arbeidsongeschiktheid veroorzaken. In 85% van onder andere de m. multifidi en de m.
van de gevallen is het niet mogelijk om een transversus abdominis (MacDonald, Moseley,
patho-anatomische oorzaak te achterhalen & Hodges, 2009; Hodges, 1999). Ook kan de
voor de pijn (Salvioli, Pozzi, & Testa, 2019). m. transversus abdominis in diameter zijn
Daarom worden deze klachten aspecifieke afgenomen (Gondhalekar et al., 2016).
lagerugklachten genoemd. Een adequate
behandeling ervan kan de samenleving veel MCI ontstaat vaak secundair na een (acuut)
geld besparen (Malfliet et al., 2019). pathologisch proces in combinatie met pijn.
Na acuut lagerugtrauma is er een tijdelijke
Motor control impairment (MCI) is een verstoring van de motorische controle in de
aandoening die binnen de categorie LWK (Hodges & Moseley, 2003). Als deze
aspecifieke lagerugklachten valt (Salvioli et al., verstoring blijft bestaan, kan dat MCI-
2019). MCI wordt gedefinieerd als een tekort problematiek veroorzaken (O’Sullivan, 2005).
aan musculaire controle van het segment
tijdens bewegingen in het algemeen dagelijks Aanhoudende stoornissen van de motorische
leven (ADL) (Gondhalekar, Kumar, Eapen, & controle houden de nociceptieve input in
Mahale, 2016; O’Sullivan, 2006; Van Dieën, stand en leiden tot centrale sensitisatie en
Jaap H., Reeves, Kawchuk, Van Dillen, & chroniciteit van de klachten. Bij centrale
Hodges, 2019). sensitisatie zijn de neuronen in een staat van
opperste paraatheid en geven eerder
De motorische controle, en daarmee ook de pijnprikkels af dan normaal. Er is een
actieve stabiliteit, wordt geregeld door de pijnervaring zonder daadwerkelijke
diepe musculatuur van de lumbale weefselschade (Ji, Nackley, Huh, Terrando, &
wervelkolom (LWK). Deze bestaat onder Maixner, 2018).
andere uit de m. multifidi, m. transversus
abdominis, m. quadratus lumborum, m. psoas We spreken van chronische lagerugklachten
major en m. obliquus internus (dorsale vezels) als de klachten ondanks medische
en bevindt zich dichtbij de rotatie-as. Door behandeling drie maanden of langer aanwezig
deze ligging is de momentsarm kort en draagt zijn (Alleva, Hudgins, Belous, & Origenes,
deze dieper gelegen musculatuur bij aan de 2016). Onderzoek van Ong, Stohler, en Herr
2
