Novemberschnee in het nederlands
1
Ik heb zelfs een keer op de blokfluit gespeeld. Ik was acht of negen. Met
Ik ging naar de muziekschool met mijn vriendin Melanie.
We hebben elke donderdag van vier tot vijf uur les gehad. Het was leuk.
Ik heb nooit een les gemist. Toen verloor mijn vader zijn baan. De
was verkocht aan een groep uit Nederland..,
Ik denk. Ik heb dagenlang gehuild, maar mijn ouders hebben mijn blokfluitlessen afgesneden...
Ik had geen geld voor blokfluitlessen.
Onze leraar aan de muziekschool heette Lüdeking, Maria Lüdeking.
Ze was dik, ze had twee stoelen nodig om te gaan zitten...
als ze wilde gaan zitten. Als mijn vriend en ik een liedje zonder fouten speelden...
een reep chocolade voor ieder van ons Ze had altijd al kleverige vingers, mevrouw Lüdeking.
Het was geen genoegen om haar de hand te schudden. Voor een paar maanden...
Ik speelde door zonder lessen en zonder Melanie. Maar alleen...
Maar alleen is niet voor mij. Ik had altijd iemand nodig. Dus...
Ik ben gestopt. De fluit zou nog steeds in mijn kamer moeten zijn.
Wat heeft dit alles te maken met de dingen die je van mij wilt weten?
Vraag je dat? Ik moet ergens beginnen. Trouwens, ik vind het niet erg om je te vertellen...
...dat ik vroeger een heel goed meisje was. Een meisje dat graag
Barbiepoppen. En paarden. En het afspelen van de blokfluit. Wie nam het op...
...nam karate later op. Omdat ik het haatte toen de mensen...
Ik haatte het als mensen op straat dom waren. Ik denk dat dat iets te maken heeft met het verhaal...
Ik moet het je vertellen. Denk je niet?
We wilden het niet doen, eerlijk gezegd, je zult me op mijn woord moeten geloven. Voor
Voor Yuri en mij is dat honderd procent. Met Tom, na alles wat er gebeurd is..,
...na alles wat er gebeurd is, ben ik niet zo zeker. Hoewel, als hij enig idee had gehad...
...als hij had geweten wat er met ons spel zou gebeuren, zou hij het niet zover hebben laten komen..,
Ik ben er zeker van.
Ken je die oude steengroeve achter de molen? Dat is waar...
...waar dat jongetje zijn nek brak toen hij daar afgelopen voorjaar opklom.
Martin was zijn naam, of Marvin, weet je nog? Het stond in alle kranten.
Het stond in alle kranten. We hebben elkaar ontmoet in de hut naast de helling, Tom..,
...Yuri en ik. Op een gegeven moment ontdekten we de bestuurshut en...
en vond dat het hangslot op de deur gebroken was. Iemand moest
...had het opengereten met een koevoet. Binnen vonden we veel lege bierflessen.
lege bierflessen, sigarettenpeuken en beschimmelde voedselresten.
beschimmelde voedselresten. De lucht was zo vervuild dat het je de adem beneemt.
We hebben het afval naar de dichtstbijzijnde vuilnisbak gebracht en de plaats opgeruimd...
terug naar normaal. Het kostte ons twee dagen om alles op te ruimen.
Mijn moeder had me moeten zien.
Dan hebben we een nieuw slot gekocht. De stevigste die we konden vinden.
die we konden vinden. Het was behoorlijk duur, dat ding. We zijn ook ingestapt in het raam naast de
deur.
het raam naast de deur met wat eikenhouten planken die we achter de cabine vonden.
achter de cabine. Wie voor ons ook in die hut heeft gewoond...
Opnieuw.
Vanaf dat moment was de hut van ons. We hebben niemand om toestemming gevraagd,
omdat we toch niet wisten wie het was. We hebben het lekke dak gerepareerd.
leg oude matrassen in de enige kamer, en zet er drie fauteuils in...
,en drie fauteuils die we in de schroothoop hadden gevonden. Dagenlang heeft Yuri graffiti op de
muren gespoten.
graffiti op de muren gespoten, monsters en dat soort dingen. Hij kon dat doen, hij was...
een echte kunstenaar.
Daarna stonk het zo erg naar verf dat we allemaal hoofdpijn kregen.
hoofdpijnen. Hoe dan ook, het zag er beter uit dan mijn kamer thuis.
Als we een kachel hadden gehad, zou het perfect zijn geweest. Maar zoals het was.
zodra het buiten het minst koud werd, bevroor het.
Je vraagt je waarschijnlijk af hoe het werkte, twee jongens en...
een meisje. Je weet hoe het is, zul je zeggen, die verhalen...
ze eindigen nooit goed. Het werkt een tijdje, of zo lijkt het. Maar
dan wordt een van de drie gek van jaloezie. En dan...
...er is een knal. Einde van de show.
Het werkte voor ons bijna een jaar. Niemand heeft het begrepen,
vooral mijn ouders. Maar ik heb niet geprobeerd het hen uit te leggen.
om het hen uit te leggen. Zou toch niet goed gedaan hebben. Met jongens, ze zijn...
grappig.
Ik ging eerst met Yuri. "De Rus" noemden ze hem op school...
Hij kwam uit Kazachstan. Hij vond het niet erg...
Hij zei tenminste dat hij het niet erg vond. Ik was niet echt verliefd op hem.
Daar was ik misschien te jong voor. Maar hij was grappig en vol met gekke ideeën...
en we waren geweldig in het praten met elkaar. Urenlang.
Plus, ik vond het schattig zoals hij Duits sprak.
Op een gegeven moment vertelde Melanie me dat Yuri auto's stal en reed...
...en ze rond te rijden als een maniak. Eerst geloofde ik haar niet...
...geloof haar. Maar toen donderde hij langs me heen aan het stuur van een BMW...
Dat was het einde. Niet omdat hij aan het stelen was. Ik vond dat niet zo erg.
Hij reed alleen met de auto's tot ze zonder benzine kwamen te zitten. Nee, ik wilde niet uitgaan...
Ik wilde niet uitgaan met een man die niet om zijn leven gaf...
Wie zou alles riskeren voor een snelle sensatie. Of misschien kon ik het gewoon niet uitstaan
dat zijn relatie met mij niet genoeg was, dat hij...
dat hij iets anders nodig had. Sterkere dingen.
We gingen al twee maanden uit. Yuri probeerde niet eens...
...om me te overtuigen bij hem te blijven. Ik denk dat hij voelde dat het...
...heeft geen zin. Maar we bleven vrienden. Dat was belangrijk voor mij.
Ik heb Tom ontmoet via Yuri. Van alle mensen. Hij heeft Tom meegenomen...
Tom naar de stadhuisfontein... Het was onze ontmoetingsplaats toen, na school...
...na school of 's avonds.
Yuri vertelde Tom dat ik een karate aas was en dat ik me voorbereidde...
Ik was me aan het voorbereiden op het zwarte band examen. Tom daagde me die avond uit.
Tom daagde me die avond uit. Of misschien laat ik hem winnen.
Ik weet het niet meer precies. Alles wat ik me herinner is dat
zijn technieken waren niet erg schoon, dat het leek alsof hij ze leerde...
hij leerde ze op straat en niet in een sportclub. Maar sterk was
Tom was sterk. En hij had een hel van een sprong. Hoger dan hem...
Ik heb nog nooit iemand hoger zien springen dan hij op een voetboei.
Terwijl ik die nacht tegen hem vocht, zijn wilde aanvallen afweerde...
en probeerde hem op een afstand te houden, wist ik ineens...
Ik wist dat ik op iemand als hij had gewacht. Die nacht voor het stadhuis...
,Ik was er honderd procent zeker van dat Tom gewoon de jongen was die ik was...
Tom was de jongen waar ik van droomde. Toen we elkaar in de komende dagen ontmoetten
wanneer we onze groep ontmoeten bij de fontein...
Ik moest altijd naar hem kijken, het was als een dwangneurose. Melanie heeft al een domme
Melanie maakte stomme opmerkingen. Ze was zelf ook verliefd op hem.
Een week lang deed Tom alsof het hem niet opviel. Toen kon hij het niet meer aan.
Toen kon hij het niet meer aan en keek hij terug. Hij was zo verlegen, je zou het niet geloven.
je zou het niet geloven. Een man zo sterk als een stier, schiet als een verhuizer...
en hij bloost als een meisje op hem slaat! Zo was hij meestal niet,
Helemaal niet. Hij was zelfs in de rechtszaal geweest voor een vechtpartij...
voor een vechtpartij. Maar dat wist ik toen nog niet. Hij heeft me niet verteld...
...tot later.
Ik vraag me af of Yuri jaloers was op Tom. Hij heeft het nooit laten zien. Of
...ik heb het niet gemerkt. Soms ben ik een beetje traag van begrip. Om...
...Yuri was altijd meer de broer die ik wilde...
...vanaf de tijd dat ik een kleine jongen was. Ik hield van Tom. Echt waar. Hoewel...
...ik wist nooit zeker of het andersom ook zo was. Hij praatte helaas niet veel.
Hij en Yuri konden goed met elkaar overweg. Ze waren vrienden. Je kunt het vragen...
...vraag het aan iedereen.
2.
Het was oktober. Eind oktober of begin november, ik kan me niet herinneren...
Ik weet het niet meer. Het was ineens koud geworden. In de ochtend...
was er vorst op de daken, en in het licht van de opkomende zon.
de stad werd omgevormd tot een mooie droom. Na schooltijd.
we hadden onze fietsen naar de cabine gereden en lagen nu lui op de
op de matrassen. Yuri had wat oude dekens meegebracht van thuis...
van thuis uit. "Goede Russische dekens van mijn Russische moeder's grootmoeder."
had hij gezegd, grof grijnzend. We hadden het krasse grijze materiaal verspreid
over ons verspreid. Toch zijn we niet echt warm geworden.
Afgezien van het geklets van onze tanden, konden we niets zinnigs bedenken om te doen op deze
koude middag.
we konden niets zinnigs bedenken om te doen. In de dagen daarvoor hadden we gewerkt aan de
we hadden gewerkt aan het interieur van de hut of hadden de steile wand beklommen...
om nieuwe klimroutes te verkennen. Inmiddels waren we
beter dan de mensen van de bergclub die hier kwamen om vrij te klimmen.
...vrij klimmen. Maar nu hadden we het zelfs te koud om te klimmen.
Op een gegeven moment stond Tom op. "Ik ga hier weg," zei hij.
Ik heb me meteen uitgepakt van de dekens, blij om thuis te komen en in
en in de warme badkuip.
Tom en ik stonden al in de deuropening toen Yuri ineens zei:
"Australië.
Het was niet de eerste keer dat hij een woord naar ons gooide...
...op ons. Het leek me altijd alsof het alles bevatte waar hij aan dacht...
...dacht hij aan de laatste paar dagen. Auto jongens.
Filmactrices. Of iets Kazachs.
"Het is nu zomer in Australië," legde hij uit. "Dertig graden in de schaduw.
Tenminste."
"En wat krijgen we er voor terug?" Ik vroeg, de rits op te trekken
van mijn anorak. "Zullen we daar gaan zwemmen?"
Yuri besteedde geen aandacht aan mij. "Heb je ooit gehoord van Ayers Rock?
, de heilige berg van de aboriginals?" vroeg hij, terwijl hij zijn
Hij draaide zich op zijn rug en staarde naar het plafond. Zonder te wachten op ons antwoord, ging hij
verder.
"Natuurlijk niet. Ik had het moeten raden. Of het Barrièrerif.
Rif, 's werelds grootste koraalrif? Nee? Man, jullie weten niet...
alles! Australië laat Duitsland eruit zien als een koeienstad. A
Een klein, klote regengat."
"De vlucht duurt 24 uur," zei
"En wat krijgen we er voor terug?" vroeg ik, de rits aan te trekken
Ik. "Tenminste. Wat gaan we doen?
betalen?"
Tom viel zwaar in een van de fauteuils uit de bulkbak. Het was
een wonder dat het ding niet ter plekke in stukken is gevallen.
Tom keek een tijdje naar Yuri. Toen glimlachte hij ineens. "Een bank."
zei hij. "Dan hebben we genoeg geld."
"Wat?
"We zullen een bank beroven, Lina," zei hij. "En maak dat je wegkomt.
Naar Australië, voor mijn part. Zolang het maar warm is.
"Oké," zei ik. "Laten we een bank gaan beroven. Geen probleem,
Tom."
"Oké," zei Yuri. "Ik doe mee."
Zonder een moment te aarzelen, zijn we begonnen met de planning.
Niemand van ons drieën droomde ervan om die vriesmiddag een bank te beroven.
...van het daadwerkelijk beroven van een bank. Het was niets anders dan een gek spel...
Er was maar één regel: Niemand kon zeggen dat het een spel was.
het was een spel. We hielden het vol. Al een tijdje.
Het zou de spaarbank aan de Luisenstrasse moeten zijn. Er is niet veel keus in onze stad.
het postkantoor, twee banken, de supermarkt...
een supermarkt, vier pubs, een bloemist en Murat's kebabwinkel.
We hebben voor de spaarbank gekozen omdat die op het kruispunt staat.
Als we moesten weglopen, zou dat een voordeel zijn voor ons, we hadden
dachten we. Bovendien had de bank meestal maar drie..,
maximaal vier medewerkers. We kunnen ze makkelijk op afstand houden.
Dagenlang dwaalden we rond in de stad, onopvallend kijkend naar wat er gebeurde
wat er in de bank aan de hand was. We memoriseerden de volgorde waarin
de volgorde waarin de werknemers kwamen werken.
en toen ze 's middags naar huis gingen. We merkten op toen de balies bezig waren...
en als het stiller was. En het belangrijkste.
we schreven op toen de gepantserde vrachtwagens aankwamen om het geld op te halen...
om het geld op te halen.
Op een gegeven moment waren we er zeker van. Volgens onze waarnemingen.
de gegevens moeten nog steeds in de hut van de steengroeve liggen,
er is een schuilplaats onder een losse vloerplank bij het raam...
Woensdagmiddag was het meest geschikte moment voor een inval. De
De gepantserde auto van het beveiligingsbedrijf zou rond vier uur aankomen. Tegen die tijd
zouden we al lang weg zijn.
Je denkt dat we naïef zijn, geef het toe. Als advocaat kun je je niet voorstellen
je kunt je niet voorstellen dat we die gepantserde auto's niet kenden...
veranderen soms hun route van dag tot dag om veiligheidsredenen. Dat...
dat het enige wat je hoeft te doen is naar een TV-criminaliteitsshow te kijken. Nee,