Verzorgingsstaat; de overheid bemoeit zich actief met de welvaart en het welzijn van haar
inwoners.
Welvaart; de mate waarin mensen over voldoende midden beschikken om hun behoeften te
vervullen.
Welzijn; de mate waarin mensen tevreden zijn over hun lichamelijke en geestelijke gezondheid.
Bij een verzorgingsstaat staat de solidariteitsgedachte centraal, dit is wanneer er in een groep
bereidheid is om risico´s met elkaar te delen. De overheid dwingt deze solidariteit af.
Voorbeeld: een werkeloze krijgt een uitkering waar de werkende mensen voor betalen. Dit
heet collectief belang. In een verzorgingsstaat levert de overheid collectieve goederen: goederen
waarvan niemand uitgesloten kan worden, ook niet degenen die er niet voor betalen. Voorbeeld:
dijken en het leger. Mensen die niet bijdragen maar toch profiteren heten free riders.
Het doel van verzorgingsstaat bestaat uit een wisselwerking tussen welvaart en welzijn. De
Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid onderscheidt vier belangrijke functies:
verzorgen, verzekeren, verheffen en verbinden.
● Verzorgen; verzorgingsstaat biedt zorg voor psychische en fysieke aandoeningen.
● Verzekeren: verzorgingsstaat regelt dat we verzekerd zijn tegen verlies van inkomen.
Verschillende regelingen vormen het socialezekerheidsstelsel, hierbij zijn mensen
verzekert van een inkomen bij werkeloosheid, ziekte, ouderdom of arbeidsongeschiktheid.
● Verheffen; verzorgingsstaat geeft iedereen de kans om zich te ontplooien.
● Verbinden; verzorgingsstaat zorgt voor de binding tussen mensen en versterkt
hiermee de sociale cohesie.
Sociale grondrechten zijn niet afdwingbaar bij de rechter, maar zorgen er wel voor dat de
overheid er actief naar streeft, daarbij gaat het om:
● Art 19, voldoende werkgelegenheid
● Art 20, bestaanszekerheid en spreiding van welvaart
● Art 21, de bewoonbaarheid van het land en de bescherming en verbetering van het
leefmilieu
● Art 22, volksgezondheid, voldoende woongelegenheid en maatschappelijke en
culturele ontplooiing
● Art 23, goed onderwijs
, Bij een verzorgingsstaat horen niet alleen rechten maar ook plichten, zoals de
sollicitatieplicht (art. 19) en het betalen van premies.
1.2 Tussen plan en vrije markt
Planeconomie = gelijkheid
Communistische en socialistische denkbeelden zijn gebaseerd op gelijkheid. Hierbij neemt
de staat de totale verzorging van de burger op zich. Onderwijs is goed geregeld,
analfabetisme is laag en arbeidsparticipatie onder vrouwen is hoog. Op economisch gebied
wordt gekozen voor een planeconomie. De overheid beheert alle productiemiddelen met
het doel het werk en de opbrengst eerlijk te verdelen. Particulier ondernemerschap is dan
ook niet toegestaan. In de praktijk heeft de planeconomie vaak niet gewerkt, omdat dit
vaak leidde tot dwangmaatregelen en daarmee vaak geweld tussen de burgers en de
overheid.
Vrijemarkteconomie = vrijheid
In een kapitalistische vrijemarkteconomie, zoals de VS, staat vrijheid centraal. De overheid
grijpt hierbij niet actief in op de economie. De belastingen zijn laag, iedereen moet zelf
verzekeren en voor goed onderwijs moet je flink betalen. Obama heeft er uiteindelijk voor
gezorgd dat het verplicht is om een ziektekostenverzekering af te sluiten. Samenlevingen
waarbij individuele vrijheid centraal staat zijn vaak minder bereid om risico met elkaar te
delen en zijn niet erg collectief ingesteld.
1.3 Drie typen verzorgingsstaat
Voor alle verzorgingsstaten geldt dat de termen solidariteit en gelijke kansen centraal
staan. Toch bestaan er drie verschillende typen:
● Sociaaldemocratisch; de rol van de overheid is groot bij het leveren van goederen en
diensten en er bestaan een uitgebreid stelsel voor het uitbreiden van sociale
voorzieningen. Dit wordt ook wel het Scandinavisch model genoemd. In deze landen
is er ook een flexibele arbeidsmarkt en door de individuele hulp bij werkeloosheid is
er een klein percentage van werkeloosheid. De sociale zekerheid zie je terug in hoge
uitkeringen en uitgebreide verlofregelingen voor ouders met kinderen. In dit
systeem kent men hoge collectievelastendruk, maar door de zeer goede
voorzieningen is de arbeidsparticipatiegraad bij vrouwen hoog. Centraal staat
gelijkheid
● Liberaal; rol van de overheid beperkt en van de markt juist groot. Relatief weinig
sociale voorzieningen. Dit model heet ook het Angelsaksische model. De overheid
vind een goed ondernemingsklimaat erg belangrijk, ze laten loonvorming aan de
markt over. Van gezondheidszorg en onderwijs wordt verwacht dat mensen dit zelf
regelen. Om een uitkering te ontvangen moet je aan bepaalde eisen voldoen en de
collectieve sector is klein. Overheidsuitgaven klein dus lage premies.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper FloorHanssen. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,49. Je zit daarna nergens aan vast.