A
Auteur: J.D. Salinger
Titel: The Catcher in the Rye
Plaats van uitgave: De Verenigde Staten
Jaar van uitgave (1e druk): 1951
B Vorm
Beschrijf voor alle onderstaande punten zo objectief mogelijk hoe het werk is geschreven en
waaruit dat blijkt. Het zijn objectieve punten over de manier waarop het werk geschreven is.
Gebruik het document ‘Boekverslag - extra informatie en literaire begrippen’ om te lezen hoe je
onderstaande punten uit moet werken.
Uitwerking
1 verhaallijn(en) The Catcher in the Rye bestaat uit één verhaallijn: die van
(werk de verhaallijn(en) uit)
Holden Caulfield.
Het verhaal begint bij Holden die voor de zoveelste keer
van school is gestuurd; dit keer van Pencey Prep in
Agersfield, Pennsylvania, omdat hij geen goede cijfers
haalt. Hij mag na de kerstvakantie niet meer naar school.
Hij besluit daarom naar New York te gaan. Hij komt
midden in de nacht aan en verblijft in een hotel. Hij
bezoekt verschillende barren waar hij vrouwen probeert te
versieren en hij doet zich ouder voor dan dat hij werkelijk
is. Uiteindelijk gaat hij terug naar zijn hotel waar de
liftjongen hem een prostituee aanbied. Holden stemt
hiermee in, maar durft niets met de prostituee te doen.
Vervolgens slaat de liftjongen Holden in elkaar, omdat hij
te weinig had betaalt. De dag erna gaat hij naar Central
Station. Hier loopt hij rond, praat hij met verschillende
mensen, koopt hij iets voor zijn zusje en uiteindelijk
spreekt hij af met Sally Hayes, een jeugdvriendin van
Holden. Ze gaan samen naar een Broadway-show. Hij is
echter niet blij wanneer Sally haar aandacht verdwijnt en
ze niet met hem mee wil gaan naar Vermont. In de avond
spreekt Holden af met een vriend van een vorige school,
waarmee hij praat over seks. Hij wordt erg dronken en
gaat vervolgens naar Central Park waar hij erg depressief
is. Hij besluit naar zijn ouders huis te gaan. Daar vertelt hij
aan Phoebe dat hij een 'Catcher in the Rye’ wil zijn.
Holden’s ouders komen terug en dus moet hij vluchten.
, Hij gaat naar het huis van zijn Engels leraar, waar hij mag
overnachten. Holden vertrekt echter snel nadat de leraar
hem (waarschijnlijk) probeerde aan te raken. Hij besluit
weg te gaan uit New York om opnieuw te beginnen. Hij wil
Phoebe echter nog één keer zien om afscheid te nemen
en stuurt haar daarom een berichtje. Wanneer ze bij
elkaar komen, vertelt Phoebe dat ze mee wil gaan met
Holden. Dit wijst hij af, waardoor ze erg verdrietig en boos
is. Dit verbaast hem, waarna hij besluit te blijven.
Uiteindelijk neemt Holden haar mee naar de dierentuin
waar ze een rondje rijdt op de draaimolen. Holden
realiseert zich dat het zo wel goed is. Hij blikt terug op zijn
avontuurlijke drie dagen vanuit een medische of
psychiatrische instelling.
2 gebruik van tijdsvolgorde Het hele verhaal is één grote flashback die bijna volledig
(chronologisch of niet? –
chronologisch geschreven is. Holden vertelt het verhaal
voorbeelden) namelijk aan een therapeut in een medische of
psychiatrische inrichting. Hier kom je echter pas aan het
eind van het boek achter. Tijdens zijn gesprek, vertelt
Holden over een aantal flashbacks die hij destijds (tijdens
zijn tijd in New York) ervoer. Voorbeelden hiervan zijn:
- Aan het begin van hoofdstuk 11, pagina 122, denkt
Holden terug aan zijn jeugdvriendin Jane Gallagher. Hij
vertelt zijn herinneringen over haar in veel detail: ‘All of a
sudden, on my way out to the lobby, I got old Jane
Gallagher on the brain again. I got her on and I couldn’t
get her off.’ Holden vertelt verder over de manier
waarop ze golf speelden en schaakten.
- In hoofdstuk 16, pagina 193, bezoekt Holden the
Museum of Natural History om zijn zusje Phoebe te
zoeken. Hij herinnert zich dat hij ook erg vaak naar dit
museum ging toen hij net zo oud was als Phoebe:
‘Phoebe went to the same school I went to when I was a
kid, and we used to go there all the time. We had this
teacher, Miss Aigletinger, that took us there damn near
every Saturday.’ … ‘I remember after we looked at all the
Indian stuff, we usually went to see some movie in this
big auditorium.’
- In hoofdstuk 18, pagina 227, denkt Holden terug aan
de tijd dat zijn broer D.B. in het leger zat. ‘My brother
D.B. was in the Army for four goddamn years. He was in
the war, too- he landen on D-Day and all- but I really
think he hated the Army worse than the war.’
, 3 vertelperspectief - Het verhaal is geschreven vanuit het ik-perspectief
(welk perspectief, waar zie waarin de verteller (Holden Caulfield zelf) centraal staat.
je dat aan en wat is het Hij is namelijk de hoofdpersoon en tegelijkertijd ook de
effect) verteller. Tijdens het lezen van het boek, wordt er veel
nadruk gelegd op de gedachtes van de hoofdpersoon,
hoe hij over bepaalde situaties denkt. Bijvoorbeeld op
bladzijde 112 waar Holden in een bar zit en nadenkt
over de drie vrouwen die hij ziet zitten: ‘They started
giggling like morons. They probably thought I was too
young to give anybody the once-over. That annoyed hell
out of me—you’d’ve thought I wanted to marry them or
something.’ Je leest alleen zijn gedachtes en dus is de
informatie die je krijgt beperkt. Omdat Holden de wereld
beschrijft zoals hij die waarneemt, is het niet zeker in
hoeverre de gedachtes van Holden betrouwbaar zijn.
Een voorbeeld hiervan staat op bladzijde 311, waar
Holden bij zijn leraar Mr. Antolini slaapt. Holden voelt
opeens een hand op zijn hoofd terwijl hij slaapt en hij
noemt dit ‘perverty’, we weten echter niet of de leraar
verkeerde bedoelingen had, of dat het uit zorgzaamheid
was. Hoe Holden het beschrijft, is het wel ‘perverty’,
maar het kan net zo goed anders gebeurt zijn: ‘I don’t
know what time it was or anything, but I woke up. I felt
something on my head, Some guy’s hand. Boy, it really
scared hell out of me. What is was, it was Mr. Antolini’s
hand.’
- Dat is dan ook de reden waarom dit vertelperspectief
het verhaal zo interessant maakt. Het geeft diepte aan
het verhaal en vooral aan de gedachtegang van Holden.
Het wordt realistischer en het zet de lezer aan het
denken. Daarnaast stelt het vertelperspectief de vraag
of Holden zijn kijk op de wereld wel te vertrouwen is. Zo
vertelt hij het verhaal een tijd later, dus weten we niet of
Holden zich alles goed herinnert. Als het verhaal een
ander vertelperspectief zou hebben, zou het geen
vragen achterlaten. Het zou dan denk ik een minder
emotionele ondertoon hebben, omdat het verhaal op
deze manier een soort aanleiding is voor Holden zijn
mentale en lichamelijke problemen; hij vertelt zijn
verhaal dan ook in een psychiatrische of medische
inrichting.
