,Inleiding
Dit verslag betreft het verslag van / en is gemaakt voor de leerlijn Maatschappelijke
Betrokkenheid. Deze leerlijn is onderdeel van GP10 Werk in Uitvoering.
Voor de leerlijn Maatschappelijke Betrokkenheid heb ik mijn persoonlijke maatschappelijke
engagement onderzocht. De integrale opdracht bestond uit twee onderdelen. In het verslag is het
„Statement of Engagement‟ uitgewerkt. Daarvoor heb een maatschappelijke kwestie uitgekozen
waar ik me sterk betrokken bij voel. In het onderdeel „Engagement in actie‟ heb ik door middel van
een actie gestalte gegeven aan mijn persoonlijke maatschappelijke engagement.
Racisme is een maatschappelijke kwestie waar ik me sterk betrokken bij voel, daarom heb ik voor
dit onderwerp gekozen. In het verslag richt ik me daarbij specifiek op alledaags racisme in
Nederland. Als actie heb ik een voorlichtingsles gegeven aan een groep middelbare scholieren.
Het verslag bestaat uit 7 hoofdstukken. In hoofdstuk 1 wordt de maatschappelijke kwestie
uitgelicht. In hoofdstuk 2 wordt de kwestie in de context van huidige maatschappelijke
ontwikkelingen beschreven. Hoofdstuk 3 staat in het teken van een verdiepende beschrijving van
de problematiek van de maatschappelijke kwestie. Vervolgens ga ik in hoofdstuk 4 dieper in op
mijn persoonlijk engagement. In hoofdstuk 5 wordt een uitstapje gemaakt naar de
participatiesamenleving en welke gevolgen dit met zich mee brengt. Hoofdstuk 6 bevat informatie
over mijn Engagement in actie en tot slot hoofdstuk 8 waarin ik mijn statement beschrijf.
3
, Hoofdstuk 1: Maatschappelijke kwestie
Racisme
Racisme, een bekend fenomeen. Discrimineren op grond van ras (afkomst of huidskleur)
(Ieder1gelijk, z.d.). Nooit heb ik begrepen waarom dit gebeurt. Niet alleen in het verleden, maar
ook nu, waar ik zelf bij sta onder toeziend oog van duizenden, nee, miljoenen mensen. Natuurlijk
staan er mensen op, zijn er mensen die vechten voor gelijke rechten en behandeling. Dit zijn er in
mijn ogen echter niet genoeg. We leven in de 21e eeuw, je zou denken dat we inmiddels genoeg
tijd hebben gehad om rassendiscriminatie uit de wereld te helpen. Genoeg tijd om in te zien dat
fysieke verschillen niet meer dan fysieke verschillen zijn en verschillen in herkomst niet meer dan
verschillen in herkomst zijn.
Racisme is dus een kwestie uit het verleden die nu, in het heden, nog dagelijks de kop opsteekt.
Zowel in de vorm van individuele situaties als in situaties op groter niveau, waar meer mensen bij
betrokken zijn. Maar waarom raakt het mij zo? Rassendiscriminatie raakt mij zo diep omdat er veel
mensen nog dagelijks door gekwetst worden en niet alleen gekwetst, dagelijks worden er mensen
in de wereld opgesloten, gemarteld en vermoord op grond van ras. Waarom zou een donkere
vrouw in wezen anders zijn dan een blanke vrouw? Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Er heerst een
groot stuk onbegrip in mij als het gaat om deze kwestie.
Gelijkheid
Ik streef naar gelijkheid en bij gelijkheid horen voor mij gelijke kansen. Zolang er racisme in de
wereld is zal gelijke behandeling nooit worden bereikt. Ook kansen zijn niet eerlijk verdeeld. Denk
aan de arbeidsmarkt waar werkzoekende worden gediscrimineerd op basis van hun etnische
afkomst (SCP: crisis treft allochtonen harder dan autochtonen, 2014). Het maakt mij boos en
verdrietig omdat er geen sprake is van een eerlijke selectie. Er wordt niet gekeken naar
vaardigheden en persoonlijkheid, maar naar kenmerken van een persoon welke vaststaande
gegevens zijn en die van geen enkele invloed hoeven zijn op iemands vaardigheden of
persoonlijkheid.
Naast gevoelens als boosheid en verdriet gaat deze kwestie mij ook aan het hart omdat ik me voor
kan stellen hoe moeilijk het kan zijn om ondergewaardeerd of zelfs belachelijk gemaakt te worden
op onterechte gronden. Deze inleving is ontstaan uit herkenning..
Toen ik een jaar of 15 was had ik mijn haar zwart geverfd en voorzien van een blauwe pluk. Twee
jongens van mijn voormalige basisschool hadden dit opgemerkt en begonnen mij vervelende
berichtjes te sturen. Nu ruim 5 jaar later doet dit nog steeds een beetje pijn wanneer ik er aan
terugdenk. Verder ben ik gelukkig nooit gepest, maar deze 2 jongens hebben destijds met slechts
enkele woorden een deuk in mijn zelfvertrouwen aangebracht.
Natuurlijk is dit niet hetzelfde als racisme, ik kan me echter mede door deze ervaring goed
voorstellen hoe ingrijpend het kan zijn om geconfronteerd te worden met onterechte behandeling
op grond van ras.
Generatie op generatie
Wat mij ook erg aangrijpt is dat ik zie hoe rassendiscriminatie van generatie op generatie wordt
doorgegeven. Bendadi (2011) beschrijft in haar artikel dat kinderen zich identificeren met
volwassenen, bovendien krijgen kinderen bepaalde waarden en normen mee van huis. Er schijnt
dan ook een groot verband te zijn tussen de vooroordelen van ouders en de vooroordelen van hun
kinderen. Hoe meer vooroordelen de ouders aanhangen, des te meer vooroordelen heeft ook het
kind. Kinderen zien, horen en voelen hoe er door hun ouders wordt omgegaan met mensen die een
andere herkomst hebben en nemen dit over. Er bestaat dus een grote kans dat kinderen van
racistische ouders leren om deze racistische gedragingen over te nemen. Volgens Soenens en
Dhont (2013) maakt dit dat zelfs jonge kinderen al een bepaalde zienswijze kunnen aanhangen ten
opzichte van buitenlandse kinderen. Dit grijpt mij erg aan omdat kinderen de nieuwe generatie
zijn, zij vormen de toekomst. Bovendien worden kinderen in mijn ogen geboren met een zekere
onschuld, om te zien hoe zij op jonge leeftijd al racistische opmerkingen maken doet mij ronduit
pijn.
Wat mij nog het meeste aan het hart gaat is dat ik zelf ook een vertroebeld beeld heb ontwikkeld
door alle media en de mensen om mij heen. Waar ik zelf zo streef naar gelijkheid, merk ik dat ik
het zelf ook soms lastig vind om iemand niet te beoordelen op grond van zijn of haar ras. Wanneer
ik in de trein zit en er loopt een blanke man de coupe binnen dan denk ik daar niets bijzonders bij,
wanneer ik echter een zwarte man binnen zie lopen dan ben ik toch een stuk oplettender. Ik
schaam me altijd voor dergelijke gedachtes, wat zegt zijn kleur immers over hem? In feite niks,
4
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper massem. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,04. Je zit daarna nergens aan vast.