WEEK 1: INLEIDING EN RISICOFACTOREN Ø Bronfenbrenner’s ecologisch systeem model
- Naarmate de schil dichter om het kind zit, heeft het
OLC 1. Ontwikkeling/verloop antisociaal en crimineel gedrag een grotere invloed, met name in de jongere jaren
2. Risicofactoren op verschillende leeftijden - Naarmate een kind ouder wordt, wordt de buitenste
3. Effect life events op crimineel gedrag (en andersom) schil steeds belangrijker
Age crime curve Domeinen
- Piek vanaf 12 tot eind tienerjaren, daarna sterke daling > Individueel: antisociaal gedrag, emotie(regulatie),
- Rond de leeftijd van 50 zeer laag cognitieve ontwikkeling, hyperactiviteit
- Criminaliteit verhoudingsgewijs dus meest gepleegd door adolescenten > Familie: opvoeding, kindermishandeling, gezinsgrootte
Maar: > Peers: criminele vrienden (selectie/invloed),
- Data is geaggregeerd (op een grote hoop gegooid, waardoor subgroepen of su afgewezen worden
btrajecten niet achterhaald kunnen worden) > School en omgeving
- Data is cross-sectioneel (op een moment gemeten, maar laat geen verandering
over tijd zien) § Accumulatie van risicofactoren zorgt voor grotere kans op criminaliteit
- Data is officieel (dus antisociaal gedrag in bv jeugd wordt niet meegenomen) § Antisociaal gedrag in de kindertijd is de grootste risicofactor voor later
delinquent gedrag, maar antisociale kinderen worden meestal geen
Ø ICAP (FARRINGTON) criminele volwassenen
- Het draait om een bepaalde vorm van antisociaal potentieel (AP) § Tantrums: wel normaal bij kleine kinderen, niet bij oudere: plaats het
- Iedereen kan een bepaalde mate van lange- en kortetermijn AP hebben gedrag in de context van de leeftijd
- Langetermijn: hangt af van impulsiviteit, modelling, life events, strain en
socialisatieprocessen. Familie
> verschilt tussen personen, bepaald door statische factoren bv verleden - Nature: genetische invloed van ouders op het kind
- Kortetermijn: hangt af van motiverende en situationele factoren - Nurture: omgevingsinvloeden
- Binnen persoon met langetermijn AP kan kortetermijn AP ontstaan, dit zijn > proximale factoren slechte hechting, misbruik/verwaarlozing, opvoeding
gebeurtenissen in nabijheid van de persoon die acuut nog extra AP toevoegen > distale factoren ouders psychopathologie, persoonlijkheid, alcohol/drug
- Dit is nog niet voldoende om tot crimineel gedrag te komen > contextuele factoren huwelijksrelatie, relaties broers/zussen
- Hier komen nog cognitieve processen bij kijken: kosten/baten afweging, > globale factoren gezinsstructuur, SES (= sociaaleconomische status)
nadenken en beslissen op basis van mogelijke kansen en slachtoffers
- Hierna is het nog belangrijk wat er na het gedrag gebeurt (bekrachtiging/straf) Omgeving
> wonen in een achterstandswijk (clustering van mensen, wegtrekken van mensen)
Antisociaal gedrag niet-strafbaar (externaliserend/internaliserend) vs strafbaar > lage SES in de buurt (sociale huurwoningen)
> weinig sociale cohesie
Risicofactor een factor die aan een bepaalde uitkomst voorafgaat, beïnvloedt de > veel criminaliteit in de buurt
uitkomst > structuur van de buurt
Dynamisch kan veranderd worden (gezinssituatie) > interventie mogelijk > mobiliteit van de bewoners
Statisch kan niet veranderd worden (geslacht)
, School WEEK 2: THEORIE
- Draagt bij aan de ontwikkeling van het kind
> interacties met leeftijdsgenoten/leraren Ø Ontwikkelingspaden (Loeber)
> schoolsucces - Gedragingen van jongeren volgen over de tijd, focus op ontwikkeling
> binding met school probleemgedrag (Pittsburgh)
- spijbelen en schooluitval zijn risicofactoren - Ontwikkelingspaden, progressie van onderaan mild gedrag, bovenaan ernstiger
> conflicten met autoriteitspersonen – starten vaak met
Beschermende factoren probleemgedragingen voor 12 jaar, vaak het startpad
Promotive tegenovergestelde van risicofactor, bv geen impulsiviteit > openlijke probleemgedragingen – externaliserend, startleeftijd staat
Protective unieke factoren los van risicofactoren, zwakken effect van een minder vast
risicofactor af > heimelijke probleemgedragingen – voornamelijk jongens, voor 15 jaar
- Bijna iedereen in de top van de piramide had alle stappen doornomen
Ø Farrington, 10 algemene conclusies over ontwikkeling van delinquentie - Sommigen gaan langzaam door de paden, sommigen snel
1) De prevalentie van delinquentie piekt in de adolescentie, tussen 15 en 19 jaar - Ze doen zelden een stap terug
2) De piekleeftijd van het beginnen met delinquentie is 8-15 jaar, stoppen 20-29 - Slechte uitkomsten: vroege start, snelle progressie, meerdere paden voorspeller
3) Vroege onset voorspelt relatief lange criminele carrière en relatief veel delicten - Niet iedereen die milde gedragingen laat zien leidt naar ernstige gedragingen,
4) Er is samenhang tussen delinquentie en antisociaal gedrag van kinderen, tieners, beschermende factoren kunnen remmend werken
volwassenen
5) Een klein deel van de populatie (de chronische delinquenten) pleegt een groot Ø Tolan
deel van alle delicten, over het algemeen hebben zij een vroege start, een hoge - Replicatiestudie van Loeber in Chicago, maar dan gericht op etnische
frequentie en lange carrière minderheden in de binnenstad (Latino)
6) Delinquentie is eerder veelzijdig dan gespecialiseerd - Testen 2 validiteitsproblemen: 1) dat ernstigere gedragingen niet minder
7) Delinquenten zijn niet alleen veelzijdig in delicten maar ook in antisociaal gedrag ernstige gedragingen zouden moeten voorgaan, 2) snellere/bredere progressie
8) De meeste delicten t/m de adolescentie zijn samen, vanaf 20 juist alleen zouden door ontwikkelingssequenties gerelateerd moeten zijn aan ernstiger
9) T/m de tienerjaren zijn de redenen veelzijdig (utilisme, spanning, uitlokking), betrokkenheid
vanaf 20 wordt het utilisme dominant - Overlap met studie van Loeber:
10) Verschillende typen delicten voor het eerst gepleegd op verschillende > jonge leeftijd indicator voor slechte uitkomst
leeftijden: eerst shoplifting, dan burglary, dan robbery, maar de eerste soorten > snelle progressie indicator voor slechte uitkomst
blijven nog gepleegd worden. Na de adolescentie steeds meer specialisatie - Verschillen met studie van Loeber:
Ø Wasserman et al. > van jongeren op openlijke geweldspad was startleeftijd niet per se
- Een risicofactor staat niet op zichzelf, accumulatie zorgt voor een grotere kans voorspeller van latere veroordelingen
- Bij jonge kinderen vormen individuele factoren (temperament, hyperactiviteit, - Model was toepasbaar op jongens uit de binnenstad
sensation seeking) en familiefactoren het grootste risico vormen. Naarmate ze - Betrokkenheid bij meerdere paden zorgde voor een hoger risico
ouder worden zijn peers, school en gemeenschapsfactoren steeds belangrijker. - Eerdere onset van ernstiger gedrag hing samen met een grotere
- Net als risicofactoren zijn ook beschermende factoren belangrijk om te waarschijnlijkheid en frequen-tie van arrestatie
bestuderen. Hieronder vallen het vrouwelijk geslacht, prosociaal gedrag (zoals - Alleen een vroege start is niet genoeg om delinquentie te voorspellen, we
empathie) en goede prestaties. moeten ook kijken naar snelle progressie langs de paden
