Samenvatting
AFPF KKJ Samenvatting van alle leerdoelen
- Vak
- AFPF
- Instelling
- Hogeschool Utrecht (HU)
Samenvatting van 59 pagina's voor het vak AFPF aan de HU
[Meer zien]Voorbeeld 8 van de 59 pagina's
Voorbeeld 8 van de 59 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
3 beoordelingen
Door: anoukvdveer9 • 7 jaar geleden
Het gaat uit van de leerdoelen
Door: Jasmijn39 • 7 jaar geleden
Door: AnissaM • 8 jaar geleden
Duidelijke samenvatting met alle theorie voor de toets!
Beschikbare oefenvragen
Oefenvragen
27 Oefenvragen
€2,99
0 verkocht
Enkele voorbeelden uit deze set oefenvragen
1.
Een eicel bevat
Antwoord: 23 chromosomen Een eicel ontstaan na een meiotische deling. Pas na het samensmelten met de zaadcel ontstaat weer een cel met 46 chromosomen
2.
In het morulastadium heeft het embryo
Antwoord: 16 cellen
3.
In het blastocyststadium heeft het embryo
Antwoord: voor het eerst verschillende types weefsel
4.
De conceptie vindt plaats in
Antwoord: de tuba (de eileider)
5.
Het embryo nestelt zich in
Antwoord: de uterus (de baarmoeder)
6.
De eicel ontspringt uit
Antwoord: het ovarium (de eierstok)
7.
Wat is de functie van de placenta
Antwoord: uitwisselen van voedingsstoffen, zoals glucose en O2 transport van antistoffen regulatie van vruchtwater productie van humaan choriongonadotrofine (hCG)
8.
Welke klacht is niet gebruikelijk in het eerste trimester?
Antwoord: harde buiken
9.
Wat is geen risicofactor voor ectopische zwangerschap?
Antwoord: Eerdere zwangerschap
10.
Vanaf welke termijn noemen we een spontane abortus doodgeboorte?
Antwoord: 16 weken
Voorbeeld van de inhoud
Week 1De student kan:
Amenorroe en de duur van de zwangerschap verklaren.
Amenorroe betekent: niet menstrueren. De duur van de zwangerschap wordt uitgedrukt in het aantal
weken dat de menstruatie is weggebleven, dus de amenorroe. De werkelijke duur van de zwangerschap
zou vanaf de conceptie berekend moeten worden (en die is in normale gevallen twee weken na de laatste
menstruatie). Dit wordt volgens internationale afspraak echter niet gedaan. De zwangerschapsduur, of de
amenorroe, wordt berekend vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie, waarbij voor vrouwen met
een afwijkende cyclus gecorrigeerd moet worden alsof zij een cyclus van 28 dagen zouden hebben. De
datum waarop de vermoedelijke bevalling zal plaatsvinden, dit is de a terme datum, is veertig weken (280
dagen) na de eerste dag van de laatste menstruatie, gecorrigeerd voor een cyclus van 28 dagen. (Bij
vrouwen met een cyclus van zes in plaats van vier weken is de a terme datum dus twee weken later.)
De oorzaken, symptomen, diagnostiek, beloop en behandeling van een ectopische zwangerschap
aangeven.
De oorzaak is mogelijk dat de bevruchte eicel de baarmoeder nooit bereikt. In dat geval ontstaat een
buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ontstaan meestal in een van de eileiders (tubaire zwangerschap),
maar kunnen ook op andere plaatsen ontstaan.
Tot de symptomen behoren onder meer vaginaal bloedverlies en buikkrampen. Als een vrouw niet zeker
weet of ze zwanger is, wordt een zwangerschapstest uitgevoerd. Blijkt ze zwanger te zijn, dan wordt met
behulp van echografie de locatie van de foetus vastgesteld. Bij een lege baarmoeder wordt een
buitenbaarmoederlijke zwangerschap vermoed. Deze diagnose wordt bevestigd als tijdens echografie de
foetus op een andere plaats dan in de baarmoeder wordt aangetroffen. Met een kijkbuis (laparoscoop)
die via een kleine insnijding vlak onder de navel wordt ingebracht, kan de arts de buitenbaarmoederlijke
zwangerschap rechtstreeks bekijken. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap moet zo snel mogelijk
worden afgebroken om het leven van de vrouw te redden. In de meeste gevallen moeten de foetus en de
placenta operatief worden verwijderd. De foetus komt altijd te overlijden.
,De drie fasen van de prenatale ontwikkeling benoemen en de belangrijkste ontwikkelingen van de
embryo/foetus van elke fase beschrijven.
Eerste trimester
Is de periode van de embryonale en vroege foetale ontwikkeling. Tijdens deze periode ontstaan alle
belangrijke orgaanstelsels
- Laatste menstruatie voordat bevruchting plaatsvindt.
- Bevruchting vindt plaats.
- Bevruchte eicel (zygoot) groeit uit tot holle bol cellen (blastocyste).
- Blastocyste nestelt zich in wand baarmoeder.
- Vruchtzak wordt gevormd.
- Deel waaruit hersenen en ruggenmerg ontstaan (de neurale buis), begint zich te ontwikkelen.
- Hart en belangrijkste bloedvaten ontwikkelen zich.
- Tijdens echografie kan hartslag worden waargenomen.
- Armen en benen beginnen zich te vormen.
- Botten en spieren worden gevormd. Gezicht en nek ontwikkelen zich.
- Meeste organen worden gevormd. Hersengolven kunnen worden waargenomen.
- Skelet wordt gevormd. Vingers en tenen tekenen zich volledig af.
- Nieren beginnen te werken.
- Foetus kan zich bewegen en reageert op aanraking (wanneer druk op buik van de vrouw wordt
uitgeoefend).
- Vrouw is wat zwaarder geworden en haar buik kan al iets zijn gegroeid.
Tweede trimester
Ontwikkeling van organen en orgaanstelsel tot deze bijna zijn gegroeid. De lichaamsverhoudingen van de
foetus veranderen, en tegen het einde van het tweede trimester is duidelijk een menselijke vorm te
herkennen.
- Geslacht van foetus kan worden bepaald.
- Foetus kan horen.
- Vingers van foetus kunnen grijpbewegingen maken. Foetus beweegt zich zo krachtig dat de
moeder dit kan voelen.
, - Lichaam van foetus wordt dikker omdat zich vet onder huid afzet. Op hoofd en huid groeit haar.
- Wenkbrauwen en wimpers zijn gegroeid.
- Placenta is volledig ontwikkeld.
- Foetus maakt kans om buiten baarmoeder in leven te blijven.
- Lichaamsgewicht van vrouw neemt snel toe.
Derde trimester
Snelle groei foetus. Vroeg in derde trimester worden de meest belangrijkste orgaanstelsels volledig
functioneel.
- Foetus is actief en verandert vaak van positie.
- Longen rijpen verder.
- Hoofd van foetus neemt de positie voor bevalling in.
- Gemiddeld heeft de foetus een lengte van ongeveer 50 centimeter en een gewicht van zes tot
zeven pond. Door de dikke buik puilt de navel van de vrouw uit.
De fysiologische veranderingen bij de zwangere vrouw benoemen en verklaren.
Algemene gezondheidstoestand. Veel vrouwen hebben last van vermoeidheid, vooral in de eerste 12
weken en tegen het eind van de zwangerschap. Voldoende rust nemen is belangrijk.
Voortplantingssysteem. Rond de 12e week van de zwangerschap kan de buik van de vrouw door de
groter wordende baarmoeder iets dikker worden. In de loop van de zwangerschap wordt de baarmoeder
steeds groter. De groter wordende baarmoeder komt rond de 20e week tot de navel en rond de 36e week
tot de onderkant van de ribbenkast. De normale vaginale afscheiding, die helder of witachtig is, neemt
vaak toe. Deze toename is meestal normaal.
Borsten. De borsten worden meestal groter omdat ze door hormonen (voornamelijk oestrogeen) op de
melkproductie worden voorbereid
Hart en bloedsomloop. Tijdens de zwangerschap moet het hart van de vrouw harder werken omdat het
meer bloed naar de baarmoeder moet pompen naarmate de foetus groter wordt.
Urinewegen. Net als het hart moeten de nieren tijdens de gehele zwangerschap harder werken. Ze
filtreren een steeds groter wordende hoeveelheid bloed.
Luchtwegen. Door de toegenomen productie van het hormoon progesteron worden de hersenen tot een
verlaging van de kooldioxidespiegel in het bloed aangezet. Dit heeft tot gevolg dat een zwangere vrouw
sneller en dieper ademt om meer kooldioxide uit te ademen en de kooldioxidespiegel laag te houden
Spijsverteringskanaal. Misselijkheid en braken, vooral 's morgens (ochtendmisselijkheid), komen veel
voor. Dit kan het gevolg zijn van de hoge concentraties oestrogeen en humaan choriongonadotrofine
(HCG), twee hormonen die nodig zijn om de zwangerschap in stand te houden.
Huid. Een zwangerschapsmasker (melasma) is een vlekkerige, bruine pigmentatie van de huid op het
voorhoofd en de wangen. Ook de huid rond de tepels (areola mammae of tepelhof) kan donkerder
worden. Vaak is er ook een donkere streep in de lengte over het midden van de buik te zien. Deze
veranderingen kunnen ontstaan doordat de placenta een hormoon produceert dat de melanocyten
stimuleert, de cellen die een donkerbruin huidpigment (melanine) aanmaken
Hormonen. Een zwangerschap heeft invloed op bijna alle hormonen in het lichaam, voornamelijk door de
effecten van hormonen die de placenta produceert.
Uitleggen welke controles bij een zwangere vrouw van belang zijn.
Bij elke controle worden gewicht en bloeddruk van de vrouw bepaald en wordt de grootte van de
baarmoeder geschat om te bepalen of de foetus goed groeit. De enkels van de vrouw worden onderzocht
op vochtophoping (oedeem).
Bij de controle kan de urine op suiker worden onderzocht. Suiker in de urine kan wijzen op diabetes
- Tot de 24e week: om de 4 à 6 weken
- 24e tot 36e week: om de 3 à 4 weken
- Vanaf 36e week: elke 1 à 2 weken
,Aangeven en verklaren welke pre-existente aandoeningen bij de vrouw het risico op problemen
tijdens de zwangerschap verhogen.
Lichamelijke kenmerken
De leeftijd, het gewicht en de lengte van een vrouw hebben invloed op het risico tijdens een
zwangerschap. Meisjes van 15 jaar en jonger hebben een verhoogd risico van zwangerschapshypertensie.
Jonge meisjes hebben ook meer risico een te lichte of ondervoede baby te baren. Vrouwen van 35 jaar en
ouder hebben een verhoogd risico van hoge bloeddruk, zwangerschapsdiabetes en complicaties tijdens de
bevalling
Sociale kenmerken
alleenstaande vrouwen en vrouwen uit een lagere sociaal-economische klasse een groter risico van
problemen tijdens de zwangerschap hebben. De oorzaak hiervan is onduidelijk,
Problemen tijdens een eerdere zwangerschap
Een vrouw bij wie tijdens een zwangerschap een probleem is opgetreden, heeft een groter risico dat zich
ook in volgende zwangerschappen een probleem zal voordoen (vaak hetzelfde probleem).
Aandoeningen aanwezig vóór de zwangerschap
- Hartziekten. De meeste vrouwen met een hartziekte, waaronder hartklepaandoeningen (zoals
mitralisklepprolaps) en bepaalde aangeboren hartafwijkingen, kunnen veilig gezonde kinderen ter
wereld brengen zonder blijvende nadelige gevolgen voor de hartfunctie of de levensverwachting. Bij
vrouwen die voor de zwangerschap aan hartfalen lijden, is het risico van problemen echter
aanzienlijk.
- Hoge bloeddruk. Vrouwen die al vóór de zwangerschap een hoge bloeddruk (chronische hypertensie)
hebben, hebben een groter risico dat er tijdens de zwangerschap ernstige problemen ontstaan
- Bloedarmoede. Een erfelijke vorm van bloedarmoede (anemie), zoals sikkelcelanemie,
sikkelcelhemoglobine-C-ziekte en bepaalde vormen van thalassemie, verhoogt het risico van
problemen tijdens de zwangerschap
- Nieraandoeningen. Bij vrouwen die vóór de zwangerschap een ernstige nieraandoening hebben,
komen tijdens de zwangerschap vaker problemen voor. De nierfunctie kan tijdens de zwangerschap
snel verslechteren.
- Epileptische aandoeningen. Bij de meeste vrouwen die middelen tegen een epileptische aandoening
(anticonvulsiva) gebruiken, verandert tijdens een zwangerschap de frequentie van de aanvallen niet.
- Seksueel overdraagbare aandoeningen. Vrouwen met een seksueel overdraagbare aandoening (soa)
kunnen tijdens een zwangerschap problemen krijgen.
- Lever- en galblaasaandoeningen. Bij vrouwen met een chronische virale hepatitis (een vorm van
leverontsteking) of cirrose (littekenvorming in de lever) is het risico van een miskraam of
vroeggeboorte verhoogd.
- Astma. Bij ongeveer de helft van de vrouwen die astma hebben en zwanger worden, verandert de
frequentie of de ernst van de astma-aanvallen tijdens de zwangerschap niet
- Auto-immuunziekten. De afwijkende antilichamen die bij auto-immuunziekten worden gevormd,
kunnen de placenta passeren en bij de foetus problemen veroorzaken. Zwangerschap heeft op elke
auto-immuunziekte een ander effect.
- Lupus erythematodes disseminatus (of systemische lupus erythematodes, kortweg lupus) kan tijdens
de zwangerschap ontstaan, verergeren of minder ernstig worden. Welke effecten een zwangerschap
op het verloop van de ziekte heeft, is niet te voorspellen, hoewel direct na de bevalling vaak een
verslechtering optreedt.Vrouwen die lupus krijgen, hebben vaak een voorgeschiedenis van herhaalde
miskramen, voor de zwangerschapsduur te kleine foetussen en vroeggeboorte.
- Bij de ziekte van Graves-Basedow stimuleren antilichamen de schildklier tot een overmatige
productie van het schildklierhormoon. Deze antilichamen kunnen de placenta passeren en de
schildklier van de foetus stimuleren
- Myasthenia gravis, een ziekte die tot spierzwakte leidt, veroorzaakt meestal geen ernstige of
blijvende complicaties tijdens een zwangerschap. In zeldzame gevallen moet een vrouw met deze
ziekte tijdens de bevalling echter worden beademd.
- Auto-immuuntrombocytopenische purpura (of idiopathische trombocytopenische purpura) kan bij
zwangere vrouwen en hun baby's bloedingsproblemen veroorzaken. Zonder behandeling worden de
symptomen tijdens de zwangerschap vaak ernstiger
,- Reumatoïde artritis heeft geen invloed op de foetus, maar als de heupgewrichten of de onderste
wervels (lendenwervels) van de vrouw zijn aangedaan, kan de bevalling zwaar zijn.
- Vleesbomen (myomen). Vleesbomen in de baarmoeder zijn relatief vaak voorkomende goedaardige
tumoren en kunnen het risico van voortijdige weeën, een afwijkende ligging van de foetus, een
voorliggende placenta (placenta praevia) en herhaalde miskramen vergroten
- Kanker. Omdat kanker vaak levensbedreigend is en uitstel van behandeling de kans op succes kan
verkleinen, wordt de ziekte meestal op de gebruikelijke manier behandeld, of de vrouw nu zwanger is
of niet.
De meest voorkomende aandoeningen benoemen en verklaren die tijdens de zwangerschap
kunnen ontstaan en die het risico op problemen tijdens de zwangerschap verhogen.
- Koorts. Een aandoening die in het eerste trimester een temperatuur van meer dan 39,5 °C
veroorzaakt, vergroot de kans op een miskraam en afwijkingen van de hersenen of het ruggenmerg
van de baby.
- Infecties. Bepaalde infecties die tijdens een zwangerschap kunnen ontstaan, kunnen aangeboren
afwijkingen veroorzaken
- Aandoeningen waarbij een operatie nodig is. Tijdens de zwangerschap kan een aandoening ontstaan
waarbij met spoed een buikoperatie moet worden uitgevoerd. Een dergelijke ingreep vergroot de
kans op voortijdige weeën en kan vooral vroeg in de zwangerschap tot een miskraam leiden.
- Trombo-embolische aandoeningen Bij deze aandoeningen ontstaan bloedstolsels in de bloedvaten.
Deze stolsels kunnen door de bloedstroom worden meegevoerd en een slagader afsluiten.
- Bloedarmoede. De meeste zwangere vrouwen krijgen in meer of mindere mate last van
bloedarmoede door ijzergebrek. Tijdens de zwangerschap is de behoefte aan ijzer verdubbeld omdat
ijzer nodig is voor de aanmaak van rode bloedcellen in de foetus. Bloedarmoede tijdens de
zwangerschap kan ook het gevolg zijn van een tekort aan foliumzuur.
- Urineweginfecties. Infecties van de urinewegen komen tijdens de zwangerschap veel voor,
waarschijnlijk omdat de steeds groter wordende baarmoeder druk uitoefent op de urineleiders, de
buisjes die de nieren met de blaas verbinden, waardoor het urinetransport afneemt. Hierdoor bestaat
de mogelijkheid dat bacteriën niet uit de urinewegen worden gespoeld, zodat het risico van een
infectie toeneemt.
De zwangerschapscomplicaties hyperemesis gravidarum, zwangerschapshypertensie, pre-
eclampsie, eclampsie, HELLP-syndroom, zwangerschapsdiabetes, resusincompatibiliteit,
polyhydramnion, oligohydramnion, placenta praevia en abruptio placentae beschrijven en
verklaren en (potentiële) gevolgen voor vrouw en/of foetus aangeven.
Hyperemesis gravidarum. Dit probleem wordt door zeer hevige misselijkheid en overmatig braken tijdens
de zwangerschap gekenmerkt. Hyperemesis gravidarum is niet hetzelfde als normale
ochtendmisselijkheid. Een vrouw heeft hyperemesis gravidarum wanneer zij vaak moet braken en zo
misselijk is dat ze afvalt en uitgedroogd raakt. Een vrouw die af en toe braakt, maar wel aankomt en niet
uitgedroogd is, heeft geen hyperemesis gravidarum. De oorzaak van deze complicatie is onbekend.
Zwangerschapshypertensie. zwangerschapshypertensie waarbij sprake is van een stijging van de
bloeddruk. Zwangerschapshypertensie komt echter vaker voor bij vrouwen die voor het eerst zwanger
zijn, die zwanger zijn van een twee- of meerling, die dezelfde complicatie in een eerdere zwangerschap
hebben gehad, die al een verhoogde bloeddruk of een vaataandoening hebben of die sikkelcelanemie
hebben. Ook bij meisjes van 15 jaar en jonger en bij vrouwen van 35 jaar en ouder komt
zwangerschapshypertensie vaker voor.
pre-eclampsie. Pre-eclampsie is een combinatie van te hoge bloeddruk en eiwitverlies via de urine. In de
volksmond is de aandoening bekend onder de naam zwangerschapsvergiftiging, maar die term wordt in
medische vaktaal niet meer gebruikt. De aandoening komt bij 3-5% van de zwangeren voor die niet eerder
zwanger zijn geweest. Vrouwen die eerder zwanger zijn geweest hebben een lagere kans op het ontstaan
van pre-eclampsie. Pre-eclampsie heeft een grillig verloop en kan plotseling verergeren door een
epileptisch insult of het ontstaan van HELLP. Zo'n epileptisch insult wordt een eclampsie genoemd. Beide
situaties zijn voor zowel moeder als kind zeer gevaarlijk. Daarom is ziekenhuisopname ook altijd
geïndiceerd bij pre-eclampsie.
,Bij HELLP-syndroom (Hemolysis Elevated-Liver-enzymes Low-Platelet-count-syndroom) krijgen ommige
vrouwen te maken met een ernstige vorm van zwangerschapshypertensie. Dit syndroom gaat gepaard
met de volgende verschijnselen:
- Afbraak van rode bloedcellen (hemolyse)
- Verhoogde spiegels van leverenzymen, wat wijst op een leverbeschadiging
- Een laag aantal bloedplaatjes (lage trombocytentelling), waardoor het bloed minder goed kan
stollen en het risico van bloedingen tijdens en na de bevalling toeneemt.
Eclampsie bij 1 op de 200 vrouwen met zwangerschapshypertensie wordt de bloeddruk zo hoog dat er
epileptische aanvallen kunnen ontstaan; dit wordt ‘eclampsie' genoemd. Eén op de vier gevallen van
eclampsie ontstaat na de bevalling, meestal in de eerste twee dagen. Eclampsie kan dodelijk zijn als deze
niet onmiddellijk wordt behandeld.
Zwangerschapsdiabetes. Bij 1 tot 3% van de zwangere vrouwen ontstaat diabetes mellitus (‘suikerziekte')
tijdens de zwangerschap. Deze aandoening wordt ‘zwangerschapsdiabetes' genoemd. Wanneer
zwangerschapsdiabetes niet wordt herkend en behandeld, hebben de zwangere vrouw en de foetus een
groter risico dat er gezondheidsproblemen ontstaan. Ook het risico dat de foetus overlijdt, is verhoogd.
De behandeling bestaat uit aanpassing van de eetgewoonten (geen voedingsmiddelen met een hoog
suikergehalte en niet te veel eten om overmatige gewichtstoename tijdens de zwangerschap te
voorkomen) en toediening van insuline bij een te hoge bloedglucosespiegel.
Resusincompatibiliteit. Resusincompatibiliteit doet zich voor wanneer een vrouw met resusnegatief
bloed zwanger wordt van een man met resuspositief bloed en een resuspositief kind krijgt.
Problemen met het vruchtwater. Wanneer de vruchtzak (de vliezen waarbinnen zich de foetus bevindt)
te veel vruchtwater bevat (polyhydramnion), wordt de baarmoeder sterk opgerekt en drukt deze tegen
het middenrif van de zwangere vrouw. Dit kan ernstige ademnood of voortijdige weeën veroorzaken.
Te weinig vruchtwater (oligohydramnion) kan ook problemen veroorzaken. Als er erg weinig vruchtwater
is, bestaat de kans dat de longen van de foetus onvoldoende rijpen en dat de foetus in de verdrukking
komt, met als gevolg misvormingen.
placenta praevia). Bij een voorliggende placenta ligt de placenta op of dicht bij de baarmoederhals, in het
onderste deel van de baarmoeder in plaats van bovenin. De placenta kan de opening van de
baarmoederhals geheel of gedeeltelijk afsluiten.
Abrubto placentae Bij een voortijdig loslatende placenta laat een normaal geplaatste placenta te vroeg
los van de baarmoederwand. De placenta kan onvolledig (soms niet meer dan 10 tot 20%) of volledig
loslaten. De oorzaak is niet bekend. Deze complicatie komt vaker voor bij vrouwen met een hoge
bloeddruk (ook zwangerschapshypertensie) en bij vrouwen die cocaïne gebruiken.
Definitie geven van een miskraam en aangeven in welke periode van de zwangerschap de meeste
miskramen optreden, de symptomen en mogelijke behandeling bij een miskraam beschrijven en
verklaren.
Een miskraam (spontane abortus) is het verlies van een foetus door natuurlijke oorzaken vóór de 24e
zwangerschapsweek. Ongeveer 85% van alle miskramen treedt op in de eerste 12 weken van de
zwangerschap. Een miskraam wordt meestal voorafgegaan door enig bloedverlies en door vaginale
afscheiding. De baarmoeder trekt samen en veroorzaakt daardoor buikkrampen. Als een zwangere vrouw
in de eerste 20 zwangerschapsweken een bloeding of buikkrampen krijgt, wordt ze onderzocht om vast te
stellen of een miskraam waarschijnlijk is. De arts onderzoekt of de baarmoederhals zich ontsluit. Als dit
niet het geval is, kan de zwangerschap mogelijk in stand blijven. Als er ontsluiting is, is een miskraam
waarschijnlijker.
Termen die gebruikt worden bij een miskraam, kunstmatige beëindiging van een zwangerschap en
doodgeboorte verklaren.
- Therapeutische abortus: een abortus die wordt opgewekt met medische middelen
(geneesmiddelen of operatie)
- Dreigende abortus: bloedverlies of buikkrampen in de eerste 16 weken van de zwangerschap,
wat erop wijst dat de vrouw de foetus kan verliezen
- In gang zijnde abortus : pijn of bloedverlies met ontsluiting van de baarmoederhals, wat erop
wijst dat de vrouw de foetus zal verliezen
, - Complete abortus: uitdrijving van de gehele foetus en placenta uit de baarmoeder
- Incomplete abortus: uitdrijving van slechts een deel van de baarmoederinhoud
- Habituele abortus: drie of meer opeenvolgende spontane abortussen (miskramen)
- Missed abortion: afgestorven vrucht die vier weken of langer in de baarmoeder achterblijft
- Septische abortus: infectie van de baarmoederinhoud voor, tijdens of na een abortus
De drie tijdperken van de baring benoemen en uitleggen welke gebeurtenissen er plaats vinden bij
moeder en bij foetus in het tijdperk.
- Het eerste stadium bevat de volledige ontsluiting van de baarmoederhals: Dilatatie; ongeveer 10
centimeter. Deze fase duurt gemiddeld 12 uur bij de eerste zwangerschap, daarna 5 uur. Tijdens
de ontsluitingsfase verstrijkt en verweekt de baarmoedermond. Er is weeënactiviteit in de
ontsluitingsfase.
- Het tweede stadium is de geboorte van de baby. Dit duurt ongeveer 45 tot 60 minuten bij een
eerste zwangerschap en 15 tot 30 minuten bij volgende zwangerschappen.
- Het derde stadium is de geboorte van de placenta, kan enkele minuten duren maar ook 60
minuten.
De signalen van een beginnende baring opnoemen.
- Weeën om drie tot vijf minuten, duur driekwart tot één minuut, regelmatig, krachtig, tenminste
één tot twee uur aanwezig
- Tekenen: verlies van bloed en slijm
- Cervixveranderingen
- Gebroken vliezen
De belangrijkste controles tijdens de bevalling benoemen en verklaren.
Controles vòòr de bevalling
- Fundushoogte: De fundus hoogte in weken staat voor het aantal weken van de zwanger. De
fundus hoogte in centimeters wordt gemeten vanaf het schaambot richting de navel en stopt
daar waar de verloskundige de rand van de baarmoeder voelt.
- Foetale hartactie:
- Ligging
- Indaling
- Prominentie (voorliggende deel)
Controles tijdens de bevalling
- Foetale hartactie
• optone
• monaurale stethoscoop
- Cardiotocografie
• CTG-uitwendig: Twee registratiekoppen (transducers) met band op de buik bevestigd
• CTG-inwendig: Elektrode op voorliggende foetale deelDrukkatheter langs voorliggende
foetale deel
• CTG registreert: Foetale hartactie (cardiografie), Weeën (uterus) activiteit (tocografie)
Reactie van foetale hartactie op uterusactiviteit
, - Microbloedonderzoek
• Bij tekenen van foetale nood kan microbloed onderzoek extra informatie geven
• Van voorliggende foetale deel wordt met een lang capillair foetaal bloed verzameld
• pH meting: Zuurstofgebrek CO2 in bloed stijgtpH daalt (bloed wordt zuurder)
Normale en afwijkende posities en presentaties van de foetus noemen.
De normale positie van een foetus is met het gezicht naar achteren (naar de rug van de vrouw), het
gezicht en lichaam in een hoek naar rechts of links en met de nek gebogen. De normale presentatie is met
het hoofd als eerste (schedelligging). Een afwijkende positie is met het gezicht naar voren. Afwijkende
presentaties zijn onder andere aangezichts-, voorhoofds-, stuit- en schouderligging.
Oorzaken opnoemen van een niet-vorderende baring en eventuele hulpmiddelen benoemen.
Oorzaken niet vorderende ontsluiting:
- Geringe uterusactiviteit
- Wanverhouding voorliggende deel en bekken
- Te vroeg ‘in partu’ verklaard
Hulpmiddelen:
- Een verlostang (forceps) is een metalen chirurgisch instrument met afgeronde kanten die om het
hoofd van de foetus passen.
- In plaats van een verlostang kan een vacuümextractor als hulpmiddel bij een bevalling worden
gebruikt. Een vacuümextractor bestaat uit een kleine cup van metaal of kunststof, die met een
vacuümpomp is verbonden. De vacuümextractor wordt in de vagina ingebracht en oefent een
zuigende werking uit op het hoofd van de foetus.
- Een keizersnede (sectio caesarea) is de chirurgische geboorte van een baby via een insnijding
door de buik- en baarmoederwand van een vrouw.
Maatregelen bij voortijdig gebroken vliezen, voortijdige weeën en serotiene zwangerschap
benoemen en verklaren.
voortijdig gebroken vliezen Als de weeën niet binnen 24 tot 48 uur beginnen, neemt het risico van
infectie van de baarmoeder en de foetus toe. Daarom worden de weeën vaak kunstmatig opgewekt
(geïnduceerd) als de foetus voldoende rijp is
voortijdige weeën: Omdat te vroeg geboren baby's aanzienlijke gezondheidsproblemen kunnen hebben
proberen artsen weeënactiviteit vóór de 34e zwangerschapsweek te voorkomen of te stoppen. Als er
vaginale bloedingen ontstaan of als de vliezen breken, is het vaak het beste om de weeën te laten
doorzetten. Als er geen vaginaal bloedverlies is en de vliezen geen vruchtwater doorlaten, wordt de
vrouw geadviseerd te rusten en haar activiteiten zo veel mogelijk te beperken, bij voorkeur tot activiteiten
waarbij ze kan zitten. Ze krijgt vocht toegediend en eventueel ook geneesmiddelen die de weeën kunnen
remmen. Op deze manier kunnen de weeën vaak enige tijd worden uitgesteld.
Serotiene zwangerschap als de placenta niet langer voor een gezonde omgeving voor de foetus kan
zorgen wordt dat ‘serotiniteit' genoemd. Bij een zwangerschapsduur van 42 weken worden de weeën
meestal opgewekt of wordt de baby gehaald met een keizersnede
Definitie van postpartumhemorragie geven en de belangrijkste oorzaken ervan benoemen.
Hevig bloedverlies (postpartumhemorragie) uit de baarmoeder nadat de baby is geboren, is een reden tot
grote bezorgdheid. Gewoonlijk verliest de vrouw na de bevalling ongeveer een halve liter bloed. Dit
bloedverlies wordt veroorzaakt doordat sommige bloedvaten opengaan wanneer de placenta van de
baarmoeder loslaat. De samentrekkingen van de baarmoeder helpen deze vaten te sluiten totdat ze
kunnen helen. Overmatig bloedverlies kan worden veroorzaakt doordat de baarmoeder zich na de
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper AnnevanHamersveld. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,48. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 47561 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen