Hoe Nederland zoveel beter wordt met gelijke lonen voor man en vrouw.
Goedenavond landgenoten. Laten we maar gelijk beginnen met een stukje kennis, een
stukje… Nederland. “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk
behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras,
geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan”. Onze grondwet, ons houvast. Dat
ons gelijke rechten geeft en ons beschermd. Maar hoe gelijk zijn we nou eigenlijk? Want als
we kijken naar het loon, zijn we blijkbaar allesbehalve gelijken. In Nederland krijgen vrouwen
vandaag de dag nog steeds 14 procent minder loon per uur dan mannen. Ik als jonge vrouw,
kijk met een afstandje naar onze huidige arbeidsmarkt, en ik ben verbaasd. Is dit waar wij
vrouwen naar toe werken? Dat ondanks hoe goed we ook zijn, we standaard minder
verdienen dan mannen omdat we ‘vrouw’ zijn? Dat vind ik een absurde realiteit. Wij, burgers
van Nederland, moeten met z’n allen werken naar een samenleving waarin vrouwen niet
worden weggecijferd door mannen. Mannen en vrouwen moeten gelijke lonen krijgen en
dan, alleen dan, kan Nederland uitblinken. Als we ervoor zorgen dat mannen en vrouwen
gelijke lonen krijgen, zijn we één stap dichter bij de samenleving van de toekomst, een
samenleving om trots op te zijn.
Ten eerste, vrouwen krijgen minder loon voor hetzelfde werk. Of je nu dezelfde opleiding,
stage, cijfers of degelijks hebt, het maakt niet uit. Ben je vrouw? Dan verdien je standaard
minder. Beste Nederlanders, het is inmiddels 2021, dit moet écht anders. Echter, mannen
onderhandelen vaker over hun salaris dan vrouwen blijkt uit onderzoek uit 2016. Of het nu
voortkomt uit vermeende bescheidenheid van vrouwen of zelfoverschatting door mannen is
op zich niet zo belangrijk. Gelijke lonen betekent ook meer besteedbaar inkomen. Ook als
we bijvoorbeeld kijken naar gezinnen waarin één partner werkt, als er gelijke lonen komen,
hoeft dat niet altijd meer de man te zijn. Ze gaan er niet op achteruit.
Ten tweede, veel vrouwen werken in deeltijd, bijvoorbeeld om voor kinderen te zorgen. Dit
draagt ook bij dat de verschillen tussen man en vrouw op meerdere gebieden nog erg groot
zijn. Het anderhalf-verdienmodel, waarbij de man voltijds werkt en de vrouw drie dagen, lijkt
in Nederland in beton gegoten. Daarentegen, kiezen vrouwen er niet altijd zelf voor om in
deeltijd te werken? Ze worden door niemand gedwongen, het is een rationele keuze. Na
kinderen blijven vrouwen nou eenmaal liever vaker thuis.
Daarnaast, vrouwen krijgen vaak niet de kans om hogerop te komen. Een logische oorzaak?
Een door mannen gedomineerde top. En een man vervangen door een vrouw? Dat is een
‘no-go’. Sommige mannen voelen zich dan gestigmatiseerd, een onderdeel van seksisme dat
vaak niet wordt herkend. Maar net als mannen hebben vrouwen sterke eigenschappen of
kwaliteiten waarin ze uitblinken. Het niet benutten van het vrouwelijk talent is net zoals het
vragen aan een man om een kind te baren. Gewoon dom. Beste mensen dit is het. De
keiharde waarheid. Als het belangrijk is, moeten we het belangrijk maken.
Kortom, om ervoor te zorgen dan mannen en vrouwen gelijk worden op de arbeidsmarkt
moeten er gelijke lonen komen, maar ook kunnen we denken aan de invoer van bijvoorbeeld
een vrouwenquotum. Dit kan bedrijven verplichten om een minimum aantal vrouwen in
dienst te nemen, met name in topposities. De tijd voor verandering, voor verbetering, voor
gelijkheid is aangekomen. Want net zo goed als mannen, zijn vrouwen de toekomst.
Dank
