Project GGZ – leerpakket 4
Doelgroep beschrijving
Mensen met een eetstoornis
Bij een eetstoornis denken de meeste mensen aan een graatmager tienermeisje wat niets meer durft
te eten. Het is echter veel meer en veel dieper dan dat. Je hebt naast anorexia namelijk ook boulimia,
eetstoornis NAO en BED. Die laatste 2 zijn minder bekend, maar echter niet minder gevaarlijk.
Daarnaast hoeft een eetstoornis niet altijd zichtbaar te zijn, iemand hoeft geen ondergewicht te
hebben om een eetstoornis te hebben.
In deze beschrijving geven wij een beeld van de verschillende eetstoornissen, ondersteund door
echte verhalen. Dit geeft echter alleen een indruk van een unieke situatie. Elke eetstoornis is anders
en kenmerkt zich door andere symptomen, gedachtes, uiterlijk en hoe deze het leven van een
persoon beïnvloeden. Voor de informatie hebben wij de volgende site gebruikt: www.proud2bme.nl
Anorexia Nervosa
Een definitie van anorexia is er eigenlijk niet, er bestaan enorm veel ‘vormen’. Het doel van een
persoon met anorexia is niet perfectie. Het draait om controle, ergens de controle over denken te
hebben.
Er bestaan 2 subtypes;
Het restrictieve type: bij dit type anorexia wordt er geweigerd om te eten, heel weinig
gegeten of juist heel selectief om te voorkomen dat je aankomt
Het purgerende type: bij dit type wordt ook weinig of selectief gegeten, maar komen ook
veelal eetbuien voor welke gecompenseerd worden door zelfopgewekt braken,
laxeermiddelen, extreem sporten of andere manieren van compensatie
Om een beeld te vormen van hoe iemand met anorexia denkt en hoe deze aandoening zijn/haar
leven beïnvloed, hebben wij informatie opgezocht op www.proud2bme.nl
''Als ik 's morgens wakker word is het eerste waar ik aan denk: "wat weeg ik en wat ga ik eten?"
Omdat ik de avond ervoor weinig heb gegeten, heb ik slecht geslapen en ben ik vroeg wakker. Ik moet
eerst nog blijven liggen voordat ik mag eten van mezelf. Als ik mijn bed uitkom ga ik naar de wc.
Daarna trek ik mijn pyjama uit, bekijk ik mijn buik in de spiegel en ga ik mezelf wegen. Afhankelijk van
wat ik weeg, bepaal ik wat ik die ochtend ga eten. Als ik een ons ben aangekomen voel ik me rot en
baal ik van mezelf.
Als ik een ons ben afgevallen ben ik trots op mezelf en voel ik mezelf sterk. Die ochtend ben ik twee
ons aangekomen. De tranen staan in mijn ogen. Wat ben ik toch een mislukkeling, ik kan niet eens
afvallen, vreetzak die ik ben. Ik mag van mezelf de hele ochtend dan ook maar 1 cracker eten met
light jam. Op dat moment besluit ik dat ik 's middags ook niet ga eten, want die 2 ons moeten er
morgen absoluut weer af zijn.
Op school voel ik me die dag moe. Ik kan me slecht concentreren en volg de helft niet van wat de
docent vertelt. Mijn gedachten zijn voortdurend bij eten. Ik heb trek, maar tegelijkertijd mag ik dat van
mezelf niet voelen, want dat is zwak. Iedere keer als ik opsta na een les, is het zwart voor mijn ogen.
Liefst ga ik zo snel mogelijk weer zitten. Maar ook dat mag ik niet denken, want alleen luie, dikke
mensen zitten de hele dag. Ik zou eigenlijk heel veel moeten bewegen, anders val ik nooit af.
,Als ik thuiskom knort mijn maag enorm. Ik besluit dan toch maar een cracker te eten. Ik voel me direct
enorm schuldig en stom, helemaal omdat ik straks ook nog met mijn ouders moet (avond)eten. Als ik
zie dat mijn moeder flink boter in de pan doet, heb ik de behoefte haar aan te vliegen. Het maakt me
zo boos! Met veel moeite eet ik die avond mee. Het liefst zou ik het eten erna weer uitkotsen, maar dat
lukt me zo slecht. Wat ben ik toch een mislukking, zelfs dat kan ik niet.'' – Anoniem
Boulimia Nervosa
Ook voor boulimia geldt dat er verschillende definities zijn. Er zijn van deze eetstoornis ook
verschillende ‘vormen’. Deze eetstoornis valt ook in te delen in 2 subtypes;
Het purgerende type: mensen met dit type boulimia proberen eetbuien op onnatuurlijke
wijze snel kwijt te raken. Door bijvoorbeeld zelfopgewekt braken en/of laxeermiddelen.
Het niet purgerende type: mensen met dit type boulimia gebruiken andere methoden om
eetbuien te compenseren. Bijvoorbeeld door vasten of extreem veel bewegen.
Om een beeld te geven hoe boulimia het leven van iemand kan beïnvloeden hebben wij informatie
opgezocht op www.proud2bme.nl
'Ik ben eigenlijk een heel gewoon meisje. Ik ben 19 jaar en zit in het eerste jaar van de studie
geneeskunde. Mijn hobby's zijn dansen, winkelen en films kijken. Als je mij zou kennen, zou niemand
denken dat ik een eetstoornis heb. Ik ben zelfverzekerd, slim en een tikkeltje brutaal. Ik ben best klein
en heb stevige ronde vormen, maar echt dik ben ik niet hoor! Toch zou ik graag wat willen afvallen,
want dan staan mijn kleren me leuker en krijg ik vast wat meer aandacht van de mannen. Een jaar
geleden maakte ik met veel pijn en moeite mijn relatie van 2 jaar uit. Ik hield nog zielsveel van Joris,
maar het klikte gewoon niet meer. Toen hij binnen een week een andere vriendin had, stortte mijn
wereld in. Ik begon mezelf in die tijd ook te zien als lelijk en dik. Ik woog toen 52 kilo en was 1,60 met
lang. Een prima gewicht dus.
Eten bood me troost. Maar hoe meer ik at om niet te voelen, hoe meer ik nodig had. De eetbuien
werden dan ook steeds extremer. Ik kon in een half uur een hele cake, een liter ijs en een zak chips
wegwerken. Daarentegen wilde ik natuurlijk liever afvallen dan aankomen, dus moest het eten er weer
uit. Ik weet nog goed dat ik voor het eerst met mijn hoofd boven het toilet hing. Ik dacht nog zo "oké,
wat ik nu doe is heel fout en onzinnig, dit doe ik nooit weer" Een maand later gaf ik op een dag zeker
drie keer over.
Ik raakte de controle over het eten volledig kwijt. Eigenlijk kon ik gewoon niets meer in huis hebben.
Alles wat er in de kastjes lag, at ik op. Ik jatte soms eten van huisgenoten en heb zelf een keer een
bevroren brood gegeten. Heel gênant allemaal. Meestal had ik na een paar dingen te hebben gegeten
ook vaak zoiets van "nu heb ik al zo veel op, ik gooi het er straks toch allemaal uit, nu kan er net zo
goed nog een zak M&M's bij". Ik kon soms bijna niet meer lopen van de pijn in mijn opgezette maag.
Op school voelde ik me afwezig en alleen. Ik ging in de uren op school vaak al nadenken over de
eetbui die ik die avond zou krijgen: "Wat zou ik gaan eten, waar zou ik het gaan kopen en hoe zou ik
het eruit krijgen." Ik kon niet meer zonder de eetbuien. Ik werd echt helemaal gek als ik niks in huis
had. Ik weet nog wel dat ik een keer om 1 uur 's nachts naar het centraal station ben gefietst en in
totaal 15 euro in diverse snoepautomaten heb gegooid om eetbui-voedsel te krijgen. En iedere dag
schreef ik in mijn dagboek: "Als die eetbuien weg waren, was alles beter" - Anoniem
Eetstoornis NAO
Over deze eetstoornis bestaat veel onduidelijkheid. NAO staat voor niet anders omschreven. Dit
houd dus in dat er sprake is van een eetstoornis maar deze letterlijk niet anders omschreven kan
worden. Binnen de hulpverlening zijn 2 eetstoornissen goed bekend en is naar deze 2 namelijk ook
veel wetenschappelijk onderzoek gedaan, namelijk anorexia en boulimia.
Bij eetstoornis NAO is er sprake van een eetstoornis, maar is dit géén anorexia of boulimia. Dit maakt
deze eetstoornis niét minder erg dan anorexia of boulimia.
, Je hebt bijvoorbeeld eetstoornis NAO wanneer
Je aan alle criteria van anorexia voldoet, behalve dat je een normaal lichaamsgewicht hebt.
Je aan alle criteria van boulima voldoet, behalve dat de eetbuien en compensatie minder
vaak voorkomt dan eens per week of met een duur van korter dan drie maanden.
Herhaald kauwen op en uitspugen, maar niet doorslikken van grote hoeveelheden voedsel.
Eetstoornis NAO is dus een hele brede verzamelnaam voor verschillende vormen van eetstoornissen
welke niet duidelijk onder een diagnose kunnen worden geplaatst.
De volgende artikelen maken meer duidelijk over (mensen met) eetstoornis NAO
http://www.proud2bme.nl/Artikelen_over_eetstoornissen/Neem_Eetstoornis_NAO_serieus !
http://www.proud2bme.nl/De_psychologie_van.../_Eetstoornis_NAO_niet_ernstig ?!!
http://www.proud2bme.nl/The_story_of.../Niemand_ziet_mijn_eetstoornis
BED
Binge eating disorder, letterlijk vertaald betekend dit eetbuienstoornis. Je zou het kunnen zien als
een verslaving aan eten, je vlucht voor je problemen. Echter probeer je hierbij niet een eetbui te
compenseren, wat bij boulimia wel het geval is.
Om een beter beeld te geven van deze eetstoornis hebben wij het volgende gevonden op
www.proud2bme.nl
''Het begon denk ik allemaal toen ik ongeveer 15 jaar was. Ik ging toen door een verhuizing naar een
andere school. Ik was altijd al een beetje mollig en erg verlegen. Dit maakte mij tot de ideale prooi
voor pesters. Mijn eigen broertje kon er ook wat van, want die schold me, wanneer ik iets at, al snel uit
voor dikzak of vreetzak. Ik vond dat vreselijk.
Thuis werd weinig over gevoelens gepraat en als ik vertelde dat ik gepest werd, dan werd er al snel
gezegd: "dan moet je terug bijten." Dat terugbijten was nou juist wat ik absoluut niet durfde. Ik voelde
me vaak eenzaam doordat ik weinig vriendinnen had en verdrietig. Ik wist niet waar ik met mijn
wanhoop en verdriet heen moest en sloot me daarom steeds vaker, na school, in mijn kamer op met
koekjes en drop die ik pakte uit de voorraadkast. Hier troostte ik mezelf mee.
Omdat dit steeds vaker gebeurde en ik absoluut niet wilde dat mensen mijn ouders of broertje erachter
zouden komen dat ik dit deed, ging ik na school voortaan zelfs snoep kopen. In het begin kon ik het bij
een grote zak drop houden, maar langzaamaan moest ik steeds meer gaan kopen om mijn gevoelens
te kunnen onderdrukken en mezelf tevreden te stellen. Omdat ik weinig geld had, kocht ik goedkope
drop, chips, cake en chocola. Als ik thuis eenmaal was begonnen met eten, kon ik niet meer stoppen
totdat alles op was en ik vreselijke buikpijn had. Na iedere eetbui voelde ik me vies en schuldig en
nam ik me voor te gaan lijnen. Maar de dag erop kon ik de drang al weer niet meer weerstaan en ging
ik uit school weer direct naar een supermarkt. Ik ging iedere dag naar een andere winkel, omdat ik
bang was dat het winkelpersoneel mij anders door zou krijgen.
Met de dag werd ik zwaarder, met de dag werd het pesten heftiger en met de dag moest ik meer eten
om mezelf te troosten en in een roes van gevoelloosheid te komen." -Anoniem
Inclusiecriteria Exclusiecriteria
Jongens & meisjes Co morbiditeit
Leeftijd: 12 – 25 jaar BMI lager dan 17
Nederlandse nationaliteit BMI hoger dan 19
Anorexia nervosa Onder de 30 kg
Visie