Probleem 6
1. Wat is criminaliteit? Wat is het verschil met wanneer iets strafbaar
is?
2. Hoe werd in het verleden gedacht over criminaliteit? (verandering
over de tijd)
3. Hoe zijn de (criminologische) thema’s verandert binnen de tijd? (kijk
bijv naar rol vd politiek op de maatschappij)
1. Wat is criminaliteit? Wat is het verschil met wanneer iets strafbaar is?
Over het begrip ‘criminaliteit’ vindt veel discussie plaats. De
beantwoording van deze vraag hangt nu eenmaal sterk samen met de
vraag hoe we tegen de samenleving en de overheid aankijken en
welke normen en waarden we het belangrijkst achten. En omdat dat
van mens tot mens verschilt, in de tijd verandert en per cultuur verschilt,
verschilt dus ook onze kijk op ‘criminaliteit’.
Garland (2002): De criminologie heeft een zwakke epistemologische
basis (= tak binnen filosofie die de aard, oorsprong, beperkingen en
geldigheid van menselijke kennis), omdat zij zich vooral via externe
factoren en toevalligheden ontwikkelt en zich nauwelijks op haar
uitgangspunten bezint. Daarom is de opeenhoping van kennis in de
criminologie minder evident dan andere wetenschappen.
Dit raakt de vraag wat dan het domein is van de criminologie. Een strikte
afbakening is er ook niet. Toch moeten wij ons juist nu over de vraag
buigen wat wij onder ‘criminaliteit’ verstaan, omdat de discussie over deze
vraag een kenmerk is voor het leervermogen van een democratische
samenleving. We moeten ons nu grondig op deze vraag bezinnen omdat
het begrip ‘criminaliteit’ juist de laatste tijd zo aan het schuiven is. Over
de strafwaardigheid van sommige gedragingen zijn we het meer dan ooit
oneens.
Wat is de betekenis van wetenschappelijk onderzoek naar criminaliteit en
welk invloed heeft dat op de criminaliteit?
Kritiek op criminologie van Van Ruller (1999):
- Houdt zich te veel bezig met kleine criminaliteit (diefstal,
verkrachting en moord)
- Op kleine schaal
- Alleen tijdens periodes van vrede (centrale discussiethema’ s bleven
hetzelfde voor en na de tweede wereldoorlog)
Herman en Julia Schwendiger (1970) bepleitten een aan
mensenrechten gerelateerde definitie van criminaliteit. De primaire taak
van politie en justitie zou moeten liggen op de bescherming van deze
rechten. Zo’n 35 jaar later werd er meer onderzoek gedaan naar
onderwerpen als de schending van mensenrechten, oorlogsmisdaden en
genocide (door Cohen).
,Het begrip ‘criminaliteit’ in de ontwikkeling van de criminologie
Garofalo 1885): In de begin dagen van de criminologie werd gesproken
over de ‘natuurlijke misdaad’ = religieuze idee van zonde. Veel van de
morele normen die in het Sr besloten liggen vallen weliswaar terug te
voeren op de tien geboden uit de Bijbel (Kempe, 1947).
Durkheim (1895) koppelde het concept ‘criminaliteit’ een paar jaar
daarna al los van religie en bracht het in i.v.m. culturele ontwikkelingen.
Criminaliteit = een universele inbreuk op de collectieve moraal. Wie is
dat collectief dan wiens morele verontwaardiging wordt gewekt?’ (Lanier
en Henry). Durkheim zag criminaliteit als een normaal maatschappelijk
verschijnsel. Hij gaf het zelfs een constructieve rol: alleen door het kwaad
aan te wijzen herkennen wij het goede zo draagt criminaliteit bij aan de
vorming van een collectief geweten.
Bonger: Bleef ook dicht bij de moraal, maar voegde nog iets toe. Hij zag
criminaliteit als een subcategorie van alle immorele en maatschappelijke
schadelijke handelingen waartegen de overheid d.m.v. straf optreedt. De
vraag wie of wat bepaalt wat immoreel is wordt er niet mee beantwoord
en als maatschappelijke schade het criterium zou zijn, dan zouden er heel
wat meer gedragingen ‘crimineel’ zijn dan nu. En andersom zijn er ook
strafbare feiten die nauwelijks schadelijker zijn dan wel toegestaan gedrag
(-- alcohol). De vraag is: schade voor wie?
Soms treedt de overheid niet bestraffend op en soms wel
Bonger – Inleiding tot de criminologie
Criminologie = de wetenschap, welke zich ten doel stelt het verschijnsel
van criminaliteit in volle omvang te bestuderen (theoretisch). Daarnaast is
er sprake van praktische criminologie die de feiten zo goed mogelijk
waarneemt en die tracht met hulp van de haar ten dienste staande
methoden de oorzaken der verschijnselen op te sporen.
De criminaliteit is haar object: de misdaden, welke gepleegd worden en de
personen die ze plegen; juridische zijde ervan interesseert haar niet of niet
direct
Misdaad:
- Formeel/juridisch: misdaad is een handeling, waarop de
gemeenschap straf heeft gesteld
- Immoreel: misdaad is een onderdeel van immorele handelingen.
Stelt men zich de vraag, waarin het wezen der immorele handeling
bestaat, dan blijkt dat deze 2 zijden heeft:
o Subjectief: vanuit het individu, handeling strijdig met moreel
gevoel
o Objectief: vanuit de maatschappij, schadelijk voor de
gemeenschap
Immoreel = (vanuit de collectiviteit gezien) antisociaal
, Men kan de morele en de strafrechtelijke voorschriften met twee
concentrische cirkels vergelijken, waarvan de eerste de grootste is. Het
verschil in grootte tussen beide is naar plaats en tijd zeer uiteenlopend; nu
eens dekken de cirkels elkaar bijna geheel, dan weer liggen hun
omtrekken ver uiteen. In het eerste geval is dit een slecht teken: iedere
maatschappij die tegen bijna alle overtredingen met straf dreigt, is
innerlijk zwak. Onze voorlopige slotsom is derhalve, dat de misdaad een
ernstige antisociale handeling is, waartegen de staat bewust reageert.
Een immorele handeling is een antisociale handeling, die als zodanig
gevoeld wordt. Van geen enkele handeling valt te zeggen dat zij per se
immoreel, misdadig is; dat hangt van de maatschappelijke situatie af. De
maatschappij verandert voortdurend, vandaar de grote wijzigingen welke
zich in de moraal voordoen.
Sellin (1938): stelde dat criminologen algemene gedragsnormen dienden
te bestuderen en dat ‘criminaliteit’ slechts één van de vele vormen van
regel overtredend gedrag is. Zijn idee is dat het begrip wordt bepaald door
cultuur en tijd. Centraal in Sellins analyse staat het feit dat nieuwkomers
met hun ‘normale’ opvattingen en gedragsnormen uit het land van
herkomst kunnen botsen met de normen en regelgeving van het land van
aankomst ( criminaliteit = de botsing cultuur).
Bianchi (1985): greep terug op criminaliteit als zonde (= antropologische
benadering). De morele dimensie van misdaad en straf (!) zijn een
centrale rol in Bianchi’s werk blijven spelen; ook toen hij later vooral over
criminaliteit sprak als een onrechtmatige daad jegens of een conflict met
het slachtoffer
Sutherland (1940): Zijn witteboordencriminaliteit laat voor het eerst de
selectiviteit zien van de aandacht van de wetgever en het tekortschieten
van strafrechtelijke definities van criminaliteit. Volgens hem moet het
domein van criminologie zich uitbreiden tot alle maatschappelijke
schadelijke handelingen waarop met juridische middelen kan
(‘kan’ = bestudering van kwalijke zaken die wetgever, politie en
justitie ten onrechte laten liggen) worden gereageerd.
De wetgever bepaalt wat ze strafbaarstellen en hij vindt dat
witteboordencriminaliteit te weinig aandacht krijgt
Criteria:
- .
- .
- Bevolking is er niet heel erg mee bezig wie gestraft moet worden
Sutherland – is white collar-crime crime?
Misdaad = wettelijke omschrijving van een handeling als een sociaal
schadelijke en wettelijke bepaling van een straf voor de handeling
In de ‘Sherman antirust’ wet staat letterlijk dat het overtreden van de wet
een misdrijf is (US).
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper evyk2000. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.