Lecture 1: The Politics of inequality: political struggle, political demands and politics
Kernvragen binnen Diversity, Equality and Justice:
Hoe vormt sociale ongelijkheid politieke ongelijkheid? Welke groepen worden
vertegenwoordigd in de politiek? Hoe zijn politieke conflicten en veranderingen gerelateerd
aan ongelijkheden? Hoe beïnvloeden politiek en beleid ongelijkheden?
Kenbegrippen binnen Diversity, Equality and Justice:
1. Diversiteit. Dit is een omstreden begrip wat veel discussie met zich mee kan brengen.
Diversiteit is een descriptor en een norm (verschil en differentiatie).
- Dit leidt tot empirische vragen:
- Welke differentiaties leiden tot een ongelijke verdeling van levenskansen of
kansen? Hoe?
- Maar ook normatieve debatten:
- Hoe moet met diversiteit worden omgegaan? Diversiteitsbeleid?
- Er is polarisatie rondom het diversiteitsdebat. Er is sprake van Happy talk. Veel grote
bedrijven nemen diversiteitsbeleid aan en maken grote statements dat het de
organisatie beter en creatiever maakt. Dit benadrukt dan voornamelijk de positieve
kanten van diversiteit.
- Apple: “De mensheid is meervoud, niet enkelvoud. De beste manier waarop
de wereld werkt, is dat iedereen erin zit. Niemand eruit"
- Starbucks: "Diversiteit omarmen bevordert empowerment en stimuleert
innovatie"
- Aan de andere kant zijn er ook academici die hun zorgen over diversiteit
benadrukken:
- Robert Putnam (2007): etnische diversiteit in de directe woonomgeving leidt
tot afnemende solidariteit en verminderd vertrouwen.
- Tom van der Meer (2014): heterogeniteit is positief gerelateerd aan
interetnisch contact en (bijgevolg) aan interetnisch vertrouwen.
Diversiteit en categorisatie:
- Diversiteit kan leiden tot categorisatie. Bij categorisering worden groepen actoren
opgesplitst die als verschillend/ongelijk worden beschouwd.
- Grenzen maken. Dat vormt op zijn beurt weer sociale interacties.
- Individu behoort tot meerdere categorieën.
Tilly: Durable Inequality (1998):
- Ongelijkheid = ongelijke toegang tot en distributie van goederen (materiele
goederen, maar bijvoorbeeld gezondheid en onderwijs zijn ook goederen).
- Autonome goederen: deze goederen hebben een waarde van zichzelf.
- Relatieve goederen zijn relationeel. Deze goederen kunnen hierdoor een
bepaalde status hebben vergeleken met een bepaald goed, maar deze status
kan anders zijn als ze vergeleken worden met een ander goed.
- Waarom en hoe deze zijn:
- Duurzaam. In de 20e eeuw zien we een verschuiving naar meer
individualistische benaderingen voor ongelijkheid. Tilly vindt deze theorieën
, minder nuttig. Hij zegt dat het leidt naar voornamelijk post hoc verklaringen,
waar je een mechanisme vindt en je relateert dat weer aan ongelijkheid.
Individuele verschillen zijn kleiner dan categorische verschillen. Er zijn
individuele verschillen volgens Tilly, maar de categorische verschillen zijn
groter, belangrijker en duurzamer.
- Categorisch. Verschillen leiden tot grenzen. Welke categorieën doen ertoe? Er
kunnen bijvoorbeeld categorieën zijn die het verschil in oog- en haarkleur
beschrijven. Die categorie is niet relevant. De categorie huidskleur is
daarentegen wel relevant.
Waarom categorisch?
Daagt individualistische verklaringen uit:
- By-product van sociale relaties, vandaar een relationele benadering. Ongelijkheden
zijn het resultaat van sociale relaties.
- Categorieën zijn begrensde paren, hiërarchisch geordend:
- Gedefinieerd en geordend in relatie tot elk. Categorieën zijn exclusief: je hebt
blauwe ogen of bruine.
- Categorieën hebben sociale grenzen die functioneren om op te nemen en uit
te sluiten.
- Categorieën zijn probleemoplossende sociale interventies.
Waarom duurzaam?
- “Laatste van de ene sociale interactie naar de andere. . . [en] blijven bestaan over
hele carrières, levens en organisatiegeschiedenis "
- Ongelijkheden worden (opnieuw) geproduceerd en in stand gehouden door centrale
mechanismen die ze alomtegenwoordig en duurzaam maken.
Vier kernmechanismen die helpen om sociale ongelijkheden te creëren en in stand te
houden:
- Exploitatie (genereren/generate)
- Hamsteren van kansen (genereren/generate)
- Emulatie (generalize/generaliseren)
- Aanpassing (generalize/generaliseren)
1. Exploitatie
- Gebaseerd op het concept van Marx
- Krachtige actoren veroveren meer dan waarde producerende hulpbronnen en halen
overschotten eruit. Wanneer groepen waarde halen uit andere groepen. Er wordt
ongelijkheid gecreëerd voor hun eigenbelang.
- Gecoördineerde inspanningen van machthebbers. Er wordt samengewerkt om dit
overschot te creëren.
- Voorbeelden:
- Slavernij
- Apartheidssysteem in Zuid-Afrika
- Kapitalisme volgens Marx
2. Hamsteren van kansen
, - Open voor machtshouders en minder machtige groepen. Er wordt geprobeerd om
een monopolie te creëren om een bepaalde hulpbron.
- Leden van een categorisch begrensd netwerk hamsteren hun toegang tot een bron
en creëren overtuigingen en praktijken die hun controle behouden. Ze zetten
systemen op van 'sociale sluiting, uitsluiting en controle'.
- Voorbeelden:
- Ketenmigratie: domineren beroepsniche (Italianen die een bepaald type
tuinieren hebben en binnen die niche de arbeidsmarkt domineren).
- De middenklasse en het onderwijssysteem
3. Emulatie
- Kopiëren en transplanteren van bestaande sociale relaties naar andere settings om
de kosten te verlagen. Door systemen te kopiëren, wordt het goedkoper.
- Door deze overdracht lijken categorieën alomtegenwoordig en dus onvermijdelijk.
- Voorbeelden:
- Koloniale betrekkingen en classificaties. Tijdens het kolonialisme werd
onderling ook veel gekopieerd.
- Een nieuwe hightech start-up introduceert een arbeidsverdeling (inclusief
onderscheid in geslacht, race en leeftijd) die sterk lijkt op andere bedrijven in
dezelfde branche. Verlaging van de opstartkosten.
4. Aanpassing
- Ondersteunt ongelijke, categorische systemen. Het is een socialisatieproces: mensen
die in de ongelijkheid leven passen zich hieraan aan. Er wordt gebruik gemaakt van
coping mechanismen.
- Het creëren van alledaagse procedures en praktijken die mensen gebruiken om het
hoofd te bieden en zo het categorische onderscheid in hun dagelijkse interacties te
reproduceren.
- Voorbeelden:
- Militaire dienstplichtigen ontwikkelen gewoonten om met hun officieren om
te gaan.
- Ondersteunende structuren tussen huishoudelijk personeel (delen
kinderopvangtaken, opzetten gezamenlijk vervoerssysteem).
Tilly identificeert causale mechanismen, geen oorzaken, en bevordert in plaats daarvan een
relationele, contextuele en dus dynamische benadering: ongelijkheden veranderen. De
uitkomsten van de 4 causale mechanismen variëren in plaats en tijd. Hij benoemt de
discontinuïteit van ongelijkheid niet: hij is pessimistisch tegenover veranderingen. Ook
benoemt hij agency niet, waardoor hij stelt dat ongelijkheid erg moeilijk is om te
overwinnen.
Manifesten beschrijven de realiteit vanuit hun perspectieven. Het zijn instrumenten die om
kunnen gaan met ongelijkheid:
- Transformatief schrijven
- Antagonistische categorieën aanroepen (Tilly)
- Articuleert politieke positie, ideeën of perspectief, maar het kan ook een actieplan
opstellen.
, - Over het algemeen geschreven in de naam van een groep die een gemeenschappelijk
perspectief, ideologie of doel deelt, in plaats van in de naam van één persoon.
Voorbeeld van een manifest: Ejército Zapatista de Liberación Nacional (Zapatista Army of
National Liberation). Dit is voortgekomen vanuit een Mexicaanse sociale beweging.
Aanroeping van antagonistische categorieën:
"Wij" = Zapatista-beweging
- Erfgenamen van de echte bouwers van onze natie. De originele bewoners van
Mexico.
- Onteigend:
- Geen land, geen werk, geen gezondheidszorg, geen eten, geen onderwijs
- Geen politieke rechten
"Zij" = overheid (met de overheid wordt ook indirect de VS en Canada bedoeld)
- Dictators.
- Verraders.
- Mexicaans federaal leger.
Relationeel en contextueel (het bevestigt dat categorieën altijd relationeel en relatief zijn).
- Zapatista Bevrijdingsleger
- NAFTA-verdrag (een vrijhandelszone tussen Canada, de Verenigde Staten en
Mexico) verwerpen ze.
- Verwijzend naar het koloniale erfgoed en de Mexicaanse Revolutie (1910)
onder leiding van Emiliano Zapata: "De gronden zouden eigendom moeten
zijn van degenen die erop werken."
Redstockings (het refereert naar een negatieve manier om vrouwen neer te zetten)
manifest:
Uiten perspectief op sociale structuur en positie.
- Vrouwen zijn een onderdrukte klasse. [...] We worden uitgebuit als seksobjecten,
fokkers, huispersoneel en goedkope arbeidskrachten.
- "De conflicten tussen individuele mannen en vrouwen zijn politieke conflicten die
alleen collectief kunnen worden opgelost."
- Dit manifest is een oproep tot actie. De claims die ze maken is erg breed: vrouwen. In
de praktijk gaat het eigenlijk voornamelijk over witte hoogopgeleide vrouwen.
Claims die gemaakt worden in het manifest:
- We zullen alles doen wat nodig is om ervoor te zorgen dat elke vrouw in onze
beweging een gelijke kans heeft om deel te nemen, verantwoordelijkheid te nemen
en haar politieke potentieel te ontwikkelen.
- We roepen al onze zusters op om zich met ons in de strijd te verenigen.
- We roepen alle mannen op om hun mannelijke privilege op te geven en de bevrijding
van vrouwen te steunen in het belang van onze mensheid en die van henzelf.
Manifesten maken niet alleen categorieën en kaarten niet alleen wat niet goed is, maar
beschrijven ook wat veranderd moet worden.
Het veroorzaken van politieke actie.
