College aantekeningen
Aantekeningen Actualiteiten Internetrecht
- Instelling
- Vrije Universiteit Amsterdam (VU)
Aantekeningen van de colleges Actualiteiten Internetrecht
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 9 pagina's
Voorbeeld 2 van de 9 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
Actualiteiten internetrechtWeek 1 t/m 3 - Internetrecht
Het internet der dingen (internet of things) is een voorgestelde
ontwikkeling van het internet, waarbij alledaagse voorwerpen verbonden
zijn met een netwerk en via dat netwerk gegevens kunnen uitwisselen.
Men gaat er van uit dat de door mensen bediende computers – zoals
desktops, tablets en smartphones – op een dag in de minderheid zullen
zijn op het internet.
Regulering betekent ‘the intentional influencing of someone’s or
something’s behavior’. Bij het reguleren van technologie wordt dus de
technologie zelf en het gebruik ervan gereguleerd. De regulering van
technologie kent de volgende doelen:
- Controle en risico-reductie (bedreiging);
- Economische groei en concurrentie (kans).
Er bestaan verschillende stromingen met betrekking tot de technologie:
- Utopisme (19e eeuw): een ideale samenleving die door middel van
technologie, techniek en wetenschap wordt verwezenlijkt;
- Dystopisme (20e eeuw): een samenleving met louter akelige
kenmerken waarin men beslist niet zou willen leven;
- Ambivalentie (21e eeuw): een samenleving die technologie niet per
se aanmoedigt, maar er wel gebruik van maakt.
Een ander onderscheid betreft de volgende twee stromingen:
- Technologisch determinisme: technologie wordt gezien als een
autonome kracht die ons als mens voortstuwt;
- Sociaal constructivisme: de mens ontwikkelt nieuwe technologieën
en zet die in waar het nodig is.
Wat betreft het reguleren van technologie is het lastig om te bepalen
wanneer het juiste moment is. Dit Collingridge dilemma is een
methodologisch dilemma waarin pogingen om de verdere ontwikkeling
van technologie te beïnvloeden of te beheersen een dubbelbindend
probleem hebben:
- Een informatieprobleem: impacts kunnen niet makkelijk worden
voorspeld totdat de technologie uitgebreid is ontwikkeld en op grote
schaal wordt gebruikt;
- Een stroomprobleem: controle of verandering is moeilijk wanneer de
technologie verankerd is geraakt.
Dit hangt samen met het pacing problem: de wetgever kan de snelle
ontwikkeling van technologie niet bijhouden. Het maken van wetten is
immers een traag proces.
Er bestaan verschillende visies met betrekking tot het internetrecht:
, - Cyber-anarchy (John Perry Barlow): het internet is een valhalla
zonder regels, het is niet nodig om wetgeving te bepalen
(zelfregulering voldoet);
- Non-exceptionalism (Frank Easterbrook & Jack Goldsmith): bestaand
recht voldoet;
- Exceptionalism (David Post & Lessig) – specifieke regels zijn nodig.
Zie artikel ‘Law in the Digital Era’ van Tina van der Linden omtrent het
Goldsmith/Post debate (op Canvas, week 2 Internetrecht).
Lawrence Lessig is van mening dat niet alleen het recht, maar ook andere
factoren online menselijk gedrag reguleren. Hij noemt de volgende
factoren, ook wel modaliteiten genoemd, uitgelegd aan de hand van
roken:
- Law (je kunt pas sigaretten kopen als je 18 jaar bent, op bepaalde
plekken is het niet toegestaan om te roken etc.);
- Norms (je rookt niet in een restaurant omdat je weet dat het niet
gewenst is);
- Market (je kunt zelf bepalen welke sigaretten jij koopt, dure of
goedkopere);
- Architecture (ook wel code genoemd) (het toevoegen van
verslavende stoffen aan sigaretten of het ontwerpen van een e-
sigaret, denk aan het voorbeeld van de hondjes op de wc-rol).
Als tussenpersoon ben je niet aansprakelijk voor wat jouw klanten doen
(art. 6:196c BW). De volgende scenario’s scheppen dus geen
aansprakelijkheid:
- Doorgeven van een ander afkomstige informatie of het verschaffen
van toegang tot een communicatienetwerk;
- Op verzoek opslaan en doorgeven van informatie die van een ander
afkomstig is zonder hierbij te filteren of te selecteren.
Internetrecht als wachtkamer (totdat we weten wat we ermee moeten).
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper daniellemolenkamp. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 53068 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen