Bijeenkomst 1
A+F Hoofdstuk 1 + 2
Boeken: A+F H1 + 2
Hoorcollege
Botten groeien voornamelijk tijdens slaap.
Bij ontwikkeling: bij 64 cellen hebben alle cellen al een specialiteit en vanaf 256 cellen is er een
verbinding tussen zenuwcellen en spiercellen
Zenuwstelsel is de baas over alles, tempratuur, suiker in bloed, bloeddruk, ect.
Alles zorgt om er voor te zorgen zodat het zenuwstelsel zich goed voelt.
Hormoonstelsel regelt veel langzame langdurige processen. (zenuwstelsel stuur het aan)
Hormonale fout kan ontstaan door een fout in het zenuwstelsel.
Lymfevaten krijgt 1% van ons vocht te verwerken die ze controleren.
Ontlasting moet bruin zijn en urine moet geel zijn.
ATP is een molecuul met klein beetje energie, en als je die uit elkaar haalt komt het vrij, want suiker
bevat te veel energie, dus van suiker worden veel ATP’s gemaakt.
Homeostase, dynamisch evenwicht, gaat altijd door.
Positieve terugkoppeling zorgt er voor dat de homeostase nog verder uit evenwicht gaat
Positie aanduidingen schilt met van uit welk vak je het bekijkt, relatief
Proximal is naar het lichaam toe
Leerdoelen
1. De basale functies van levende organismen beschrijven.
Alle levende wezens de volgende basale functies verrichten:
• Reactievermogen (prikkelbaarheid), in hun onmiddellijke omgeving of langduriger
veranderingen door wanneer zij zich aan hun omgeving aanpassen (aanpassingsvermogen).
• Groei
• Voortplanting
• Beweging (Inwendig en uitwendig)
• Stofwisseling (metabolisme), alle chemische reacties in het lichaam.
2. De relatie tussen de anatomie en fysiologie uitleggen.
Anatomie (opensnijden) is de studie van inwendige en uitwendige structuren en de fysieke relaties
tussen lichaamsdelen. Fysiologie is de studie van de manier waarop levende organismen hun vitale
functies verrichten. Uit anatomische informatie komen aanwijzingen naar voren over mogelijke
functies; fysiologische mechanismen kunnen vaak worden verklaard op basis van de achterliggende
anatomie. Het verband is altijd aanwezig.
3. De belangrijkste organisatieniveaus in levende organismen herkennen.
,We moeten de organisatie op verschillende organisatieniveaus te begrijpen:
• Chemische: Atomen en moleculen
• Celniveau: Verschillende moleculen vertonen interactie, zodat grotere structuren ontstaan
met specifieke functie in een cel.
• Weefselniveau
• Orgaanniveau
• Orgaanstelselniveau
• Organismeniveau
4. De elf orgaanstelsels van het menselijk lichaam en de belangrijkste onderdelen van elk
stelsel herkennen.
De elf orgaanstelsels in het menselijk lichaam:
1. De huid
2. Het beenderstelsel: bescherming organen, opslagplaats van mineralen en vormt bloedcellen.
3. Het spierstelsel
4. Het zenuwstelsel
5. Het endocriene stelsel
6. Het cardiovasculaire stelsel
7. Het lymfestelsel: verdedigt tegen infecties en weefselvocht terug naar bloed
8. Het ademhalingsstelsel
9. Het spijsverteringsstelsel
10. Het urinaire stelsel
11. Het voortplantingsstelsel.
5. Het begrip ‘homeostase’ uitleggen.
Homeostase (homeo, onveranderlijk + stasis, stilstaand) is het bestaan van een stabiel intern milieu.
Homeostatische regulering zijn de aanpassingen van de fysiologische systemen die de homeostase
handhaven. Homeostatische regulering omvat een receptor, een besturingscentrum of
integratiecentrum en een effector.
6. Beschrijven op welke wijze negatieve en positieve terugkoppeling bij homeostatische
regulering zijn betrokken.
Een negatieve terugkoppeling reageert, als een waarde bij de receptor toeneemt of afneemt, door
een tegengesteld reactie te geven dan de oorspronkelijke prikkel.
Bij positieve terugkoppeling brengt de aanvankelijke prikkel een reactie teweeg waardoor die prikkel
wordt versterkt.
7. Doorsneden, lichaamsdelen en hun onderlinge positie aan de hand van anatomische
termen kunnen beschrijven.
+ woordlijst Latijnse lichaamsdelen
8. De belangrijkste lichaamsholten en hun onderverdeling beschrijven.
,Nog goed doorlezen in het boek + tekening maken
9. Een atoom beschrijven en uitleggen welke invloed de atoomstructuur heeft op de
interacties tussen atomen.
Weet ik
10. De manieren vergelijken waarop atomen reageren om moleculen en verbindingen te
vormen.
Weet ik
11. Chemische notatie gebruiken om chemische reacties te noteren en onderscheid te maken
tussen de drie belangrijkste chemische reacties die van belang zijn bij het bestuderen van
de fysiologie.
Een afbraakreactie (katabolisme): AB → A + B.
Synthesereacties (Anabolisme, anabool, opbouwen): A + B → AB
Uitwisselingsreactie: AB + CD → AD + CB
12. De belangrijke rol van enzymen bij de stofwisseling beschrijven.
Werken als katalysator, verlagen van activeringsenergie
13. Onderscheid maken tussen organische en anorganische verbindingen.
Anorganische verbindingen zijn kleine en bevatten geen koolstof- en waterstofatomen. Organische
verbindingen zijn groter en complexer met hoofdzakelijk koolstof- en waterstofatomen.
14. Verklaren op welke wijze de chemische eigenschappen van water het leven mogelijk
maken.
Drie algemene eigenschappen van water zijn vooral belangrijk:
• belangrijk reagens bij de chemische reacties in levende systemen, vindt plaats in en doet
mee.
• zeer grote warmtecapaciteit
• een oplosmiddel
15. De pH-schaal en de rol van buffers in lichaamsvloeistoffen beschrijven.
De pH is de hoeveelheid H+ in een vloeistof. Als deze waarde te hoog wordt in ons lichaam gaat H+
andere verbindingen verbreken omdat het buitengewoon reactief is.
Buffers zijn verbindingen die de pH-waarde stabiliseren, hetzij door waterstofionen uit de oplossing
op te nemen of door waterstofionen aan te vullen. Verschillende buffers, zoals natriumbicarbonaat,
zorgen ervoor dat de pH van de meeste lichaamsvloeistoffen tussen 7,35 en 7,45 blijft schommelen.
, 16. De fysiologische functies van anorganische verbindingen beschrijven.
17. De structuur en functies van koolhydraten beschrijven.
Structuur: Een koolhydraat is een organisch molecuul dat koolstof, waterstof en zuurstof bevat in
een verhouding van 1:2:1
Functies: Onze weefsels kunnen de meeste koolhydraten afbreken en de belangrijkste rol is het
leveren van energie.
18. De structuur en functies van vetten beschrijven.
Zie 22
19. De structuur en functies van eiwitten beschrijven.
Structuur: Eiwitten zijn lange ketens van organische moleculen, aminozuren (20 soorten). Elk
aminozuur bestaat uit een centraal koolstofatoom met een waterstofatoom, een aminogroep (-NH2),
een carbonzuurgroep (-COOH, kan een waterstofatoom afstaan) (deze 2 komen alleen voor in
eiwitten) en een variabele R-groep (restgroep, recht of ring).
Functies: Eiwitten verrichten uiteenlopende functies:
1. Stevigheid. Structurele eiwitten vormen een driedimensionaal raamwerk voor het lichaam,
en bieden stevigheid, organisatie en ondersteuning voor cellen, weefsels en organen.
2. Beweging. Contractiele eiwitten zorgen spiercontracties; soortgelijke eiwitten bewegen
afzonderlijke cellen.
3. Transport: Onoplosbare vetten, verbrandingsgassen, mineralen zoals ijzer en verschillende
hormonen worden eerst aan transporteiwitten gekoppeld en eiwitten vervoeren stoffen
binnen een cel.
4. Buffering: bij pH verandering
5. Regulering stofwisseling: Enzymen.
6. Coördinatie en regeling: Eiwithormonen, de stofwisselingsactiviteiten en de functie organen
of orgaanstelsels.
7. Verdediging: bijv. huid, haren, nagels, antistoffen, stollingseiwitten.
20. De structuur en functies van nucleïnezuren beschrijven.
Structuur: Een nucleïnezuur is opgebouwd uit sub eenheden, de nucleotiden. Elke afzonderlijk
nucleotide heeft een suiker (met vijf koolstofatomen), een fosfaatgroep (PO43-) en een
stikstofhoudende base: adenine (A), guanine (G), cytosine (C), thymine (T, alleen RNA) en uracil (U,
alleen DNA).
Functies: een keten van nucleïnezuren vorm RNA en een dubbele keten vormt DNA
21. De structuur en functies van energierijke verbindingen beschrijven.
