PSYCHOLOGY– PROBLEMS
------------------------------------------------------------
Minor Medische Psychologie
Probleem 4
BERNACKI: COMMUNICATION ABOUT SERIOUS ILLNESS CARE GOALS: A REVIEW AND SYNTHESIS OF BEST PRACTICES
Eerdere discussies over zorgdoelen zijn geassocieerd met betere levenskwaliteit, verminderd gebruik van niet-nuttige
medische zorg, verbeterde doel consistente zorg, positieve familie uitkomsten en verminderde kosten. Het artikel
bespreekt:
1. Bewijs en beschrijft de beste praktijken in gesprekken over zorgdoelen voor ernstige ziekten
2. Praktisch advies aan clinici en gezondheidszorgsystemen over het ontwikkelen van een systematische
benaddering van de kwaliteit en timing van dergelijke communicatie om ervoor te zorgen dat elke patiënt een
persoonlijk zorgplan voor ernstige ziekten krijgt.
Verschillende interventies zijn veelbelovend bij het systematiseren van gesprekken met patiënten over zorgdoelen
voor ernstige ziekten: betere opleiding van artsen; systemen om vroege discussies voor geschikte patiënten te
identificeren en te activeren; patiënt- en gezinseducatie; gestructureerde formaten om discussies te begeleiden;
speciale, gestructureerde secties in het elektronische patiëntendossier voor het vastleggen van informatie; en
continue meting.
Conclusie: communicatie over zorgdoelen voor ernstige ziekten is een nterventie die systematisch moet worden
geïntegreerd in klinische zorgstructuren en processen.
1
, Verschillende factoren kunnen bijdragen aan tekortkomingen in de communicatie over ernstige ziekte zorg
communicatie
Patiënt factoren
Patiënt emoties: de emoties van de patiënt kunnen begrip en het gesprek remmen. Angst en ontkenning
dragen bij aan het vermoeilijken van het bespreken van zorgdoelen. Ontkenning kan ervoor zorgen dat het
moeilijk wordt om de realiteit te accepteren & deelnemen aan een realistische planning voor in de toekomst.
Patiënt verwachtingen: dat de arts het gesprek gaat beginnen over ACP en einde leven beslissingen.
Verschillen in patiënt voorkeuren: veel verschillen in IC services.
Arts factoren:
End-of-life communicatie training: om beter voor te kunnen bereiden op einde leven gesprekken.
Comfortniveau: bij het bespreken van problemen rond het levenseinde. Veel artsen voelen zich oncomfortabel,
omdat er moeilijke emoties bij komen kijken. Ze vinden zichzelf inadequaat in het leiden van de emoties en
gedragreacties van de patiënten.
Timing van de discussies: meeste gesprekken vinden 33 dagen voor het overlijden plaats.
Onzekerheid over prognostische nauwkeurigheid: hierdoor twijfelen veel artsen om informatie te verstrekken.
De psychosociale zorgen van patiënten en familie aanpakken: wordt vaak niet gedaan, te veel focus op de
behandeling.
Systeem factoren:
Levensondersteunende behandeling als standaard: vaak zijn patiënten zich niet bewust dat ze aan het einde
van hun leven zijn. daardoor maken ze te veel gebruik van levensverlengende behandelingen en niet van
diensten die de kwaliteit van het leven ondersteunen.
Een systematische benadering van de zorgplanning voor ernstige ziekten: veel artsen hebben weinig begrip
over het proces van ACP en hoe dat weer invloeed heeft op de zorg.
Ambiguïteit over wie er verantwoordelijk is: optimale zorg ontstaat als 1 arts de verantwoordelijkheid heeft
voor het aanpakken van einde leven gesprekken en dan dat communiceren aan de rest van het team.
Variatie in locatie en kwaliteit van documentaties in EHRs: elektronic health records. ACP wordt opgeslagen op
verschillende manieren: progressie notities, ingescande documenten en probleemlijsten.
Gevolgen van communicatie over zorgvoorkeuren voor ernstige ziekten
Inadequate communicatie over einde leven beslissingen wordt geassocieerd met zwakke kwaliteit van het leven en
angst, familie stress, verlenging van het overlijdenproces, ongewenste ziekenhuisbezoeken, wantrouwen van de
patiënt, fysieke burn-out en hoge kosten.
Verbeterde klinische uitkomsten- Als gesprekken worden gerapporteerd, vermelden te patiënten een betere kwaliteit
van het leven, krijgen minder agressieve behandelingen (vlak voor het overlijden) en worden eerder verwezen naar
hospice. Aanpassing voor rouwverwerking voor gezinnen was ook beter.
Geen toename in angst, depressie en verlies van hoop – patiënten en families willen open en eerlijke informatie
ontvangen. Een realistische kijk op de prognose van een patiënt zorgt ervoor dat ze de patiënten beter kunnen
steunen.
Vermindering van surrogate distress – surrogates (vaak familieleden) moeten vaak de verantwoordelijkheid nemen
voor medische beslissingen. Zulke beslissingen hebben negatieve consequenties voor een derde. Ze krijgen stress,
een schuldgevoel over de beslissingen en nemen die ook in twijfel. Als ze weten welke behandeling consistent is met
de voorkeuren van de patiënt vermindert dat de negatieve effecten op het maken van beslissingen.
Reductie in kosten – de kosten van einde leven beslissingen zijn lager als er gesprekken plaatsvinden. Ze hebben
minder interventies nodig en spenderen minder tijd in het ziekenhuis.
Conclusie: er zijn steeds meer bewijzen van de waarde van vroege discussies met patiënten over ernstige
doelstellingen voor ziekteverzorging als een sleutelproces voor het verbeteren van de resultaten aan het levenseinde.
Gesprekken over zorgdoelen voor ernstige ziekten moeten routinematig worden geïntegreerd in klinische
zorgprocessen door alle artsen die voor deze patiëntenpopulatie zorgen. Uitgangspunten voor kwaliteitsverbetering
leren ons dat identificatie van patiënten met een hoog risico op overlijden, voorlichting van de arts en het instellen van
een systematische aanpak de beste vooruitzichten bieden op verbetering van de zorg.
BRINKMAN: THE EFFECTS OF ADVANCE CARE PLANNING ON END-OF-LIFE CARE: A SYSTEMATIC REVIEW
Advance care planning: het proces van het bespreken en vastleggen van de voorkeuren van de patiënt m.b.t.
zorgdoelen voor patiënten die in de toekomst mogelijk capaciteit/ communicatievermogen verliezen. Het zorgt ervoor
dat patiënten plannen kunnen maken dat overeenkomt met hun wensen.
- Het kan ineffectief zijn omdat wilsverklaringen niet specifiek zijn en de klinische werkelijkheid is anders dan de
hypothetische situatie dat genoemd wordt in ACP. Ook kan het stressvol voor patiënten zijn -→ minder
effectieve implementatie.
- Recentere studies hebben aangetoond dat ACP in staat is om de naleving van de wensen van patiënten aan
het levenseinde en de tevredenheid van patiënten en hun families met zorg te verbeteren, en dat het
familiestress, angst en depressie vermindert.
- Het is moeilijk om een conclusie te trekken over de effectiviteit omdat er verschillende typen ACP zijn die
verschillende uitkomstvariabelen hebben.
2
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper 509133a20. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.