PSYCHOLOGY– PROBLEMS
------------------------------------------------------------
Minor Medische Psychologie
Probleem 5
DERKSEN - EFFECTIVENESS OF EMPATHY IN GENERAL PRACTICE: A SYSTEMATIC REVIEW
Empathie, als een karakteristiek van de arts-patiënt communicatie, wordt gezien als de ruggengraat van de arts-
patiënt relatie. Er wordt weinig gepraat over de effectiviteit ervan. Het artikel kijkt naar verschillende effecten, patiënt
tevredenheid en toewijding, gevoelens van angst en stress, patiënt activering en diagnostieken gerelateerd aan
informatieuitwisseling.
Doel: literatuur bespreken met betrekking tot de effectiviteit van empathie van de arts = design: literatuurstudie.
Resultaten: er is een goede correlatie tussen empathie van de arts en tevredenheid van de patiënt & er is een
directie positieve relatie met het versterken van patiënt versterking (enablement). Empathie -→ vermindering van
angst en stress bij de patiënt en levert significant betere klinische uitkomsten.
Conclusie: empathie in de arts-patiënt communicatie is van onbetwistbaar belang.
Introductie
Neurowetenschappelijk onderzoek heeft de neurobiologische basis voor empathie vastgesteld, nadat werd ontdekt dat
het spiegelneuronensysteem (mns) waarschijnlijk verband houdt met het empatische vermogen van mensen. Ze
hebben ontdekt dat het MNS bestaat uit spiegelneuronen in de ventrale premotorische cortex en het pariëtale
gebied van de hersenen en neuronen in somatosensorische gebieden en in limbische/ paralimbische structuren. De
insula speeld een rol bij het verbinden van deze regio’s. fmri- experimenten toonden aan dat mensen die hoger
socren op een vragenlijst die hun neiging meer om zichzelf in de schoenen van de ander te plaatsen, hun mns sterker
activeren terwijl ze naar andermans problemen luisteren.
Empathie: de competentie van een arts om de situatie, het perspectief en de gevoelens van de patiënt te begrijpen;
om dat begrip te communiceren en de juistheid ervan te controleren; en om op een nuttige therapeutische manier
naar dat begrip te handelen. Het geeft een affectieve, cognitieve en gedragsmatige dimensie.
- Empathie wordt op drie niveaus gedefinieerd: als attitude (affectief), competentie (cognitief) en als gedrag.
o Attitude is gebaseerd op morele standaarden: interesse in de andere persoon, onpartijdigheid en
ontvankelijkheid. Dit wordt gevormd door de eigen ontwikkeling van de arts, hun socialisatieproces, medische
training, persoonlijke ervaring met de patiënten, door het lezen van professioneel literatuur en door het kijken
van filmen en boeken lezen.
o Competentie wordt opgedeeld in empathische vaardigheid, communicatie vaardigheid en de vaardigheid om
een relatie op te bouwen met de patiënt gebaseerd op wederzijds vertrouwen.
Empathische VH: benadering waarmee arts innerlijke wereld van de patiënt oproept + info
krijgen.
Communicatie VH: de perceptie van de gedachten en gevoelens van een patiënt controleren,
verduidelijken, ondersteunen, begrijpen, reconstrueren en erover nadenken.
o Gedrag heeft twee componenten. Cognitieve deel: verbale en non verbale vaardigheden. Affectieve deel:
herkenning van de emotionele toestand of situatie van de patiënt, ontroering en herkenning van een gevoel
van identificatie met iemand die lijdt aan woede, verdriet en teleurstelling.
Resultaten
- Verbeteren van patiënt tevredenheid en naleving: er is een goede correlatie gevonden tussen patiënt
tevredenheid en hun percepties van de empathische betrokkenheid van de arts.
- Afname van angst en stress: er is gevonden dat hoe angstiger de patiënten waren, hoe adequater hun
huisartsen de neiging hadden om te reageren. Patiënten die hun arts als empathisch waarneemden
rapporteerden lagere levels van angst.
- Betere diagnostische en klinische uitkomsten: communicatiepatronen/ empathie van artsen worden
geassocieerd met verbeterde patiënttevredenheid en patiëntresultaten. Er wordt gesuggereerd dat meer
empathie in de arts-patiëntrelatie het wederzijds begrip en vertrouwen tussen de arts en de patiënt vergroot,
wat leidt tot een betere afstemming tussen de behoeften van de patiënt en behandelplannen, en dus een
nauwkeurigere diagnose en grotere therapietrouw.
- Meer mogelijkheden voor de patiënt: er is een directe positieve relatie tussen empathie van de huisarts en
patiënt enablement, evenals tussen activering en veranderingen in hoofdklacht en welzijn.
HALPERN: WHAT IS CLINICAL EMPATHY?
Buiten de geneeskunde is empathie een manier van begrijpen die specifiek betrekking heeft op emotionele resonantie.
Daarentegen definiëren vooraanstaande artsen-opleiders empathie als een vorm van afstandelijke cognitie. In
tegenstelling hiermee stelt dit artikel dat de emotionele afstemming van artsen in hoge mate het cognitieve doel dient
om de emoties van patiënten te begrijpen.
o Empathie houdt in dat je wordt bewogen door andermans ervaringen.
o Empathie: het correct erkennen van de emotionele toestand van een ander zonder die toestand zelf te
ervaren.
1
,De functie van empathie is niet alleen om emotionele toestanden te benoemen, maar om te erkennen hoe het voelt
om iets te ervaren. Empathie heeft als doel het voorstellen van hoe het voelt om in de situatie van iemand anders te
zijn.
Hier zijn 4 manieren waarop artsen kunnen profiteren van hun emotionele reacties om de medische zorg te
verbeteren.
o Empathie omvat associatief redeneren
Emotionele afstemming helpt artsen de persoonlijke betekenis van de woorden van patiënten te waarderen. Emoties
sturen het denken door het ene idee op een 'associatieve' manier aan het andere te koppelen: naast logisch denken,
koppelen we ideeën die affectieve, sensorische en ervaringsgerichte overeenkomsten hebben.
o Emoties helpen bij het leiden en vasthouden van wat menselijk significant is
De emoties van artsen concentreren zich en houden hun aandacht vast op datgene waar de patiënt zich zorgen over
maakt. Voorbeeld: als de patiënt zegt dat het thuis is, maar dat is niet te merken aan haar lichaamstaal.
o Empathie bevordert vertrouwen en openbaarmaking en kan direct therapeutisch zijn
Als artsen zich non verbaal op patiënten afstemmen, voelen de patiënten zich meer comfortabel en geven volledige
stories. Als de dokters empathisch zijn kunnen de patiënten beter copen met slecht nieuws.
o Empathie maakt het zinvoller en bevredigender om een arts te zijn
Barrières voor empathie
1. Angst interfereert met empathie. Om de angsten die gepaard gaan met doctoreren aan te pakken, moet de
cultuur van onthechting veranderen, waardoor artsen worden aangemoedigd om hun eigen emotionele
behoeften te erkennen en steun te zoeken.
2. Veel artsen zien de emotionele behoeften van patiënten nog steeds niet als een kernaspect van ziekte en zorg.
3. Negatieve emoties die ontstaan bij spanning tussen de arts en de patiënt.
HEIN: I FEEL HOW YOU FEEL BUT NOT ALWAYS: THE EMPATHIC BRAIN AND ITS MODULATION
Het artikel bespreekt bewijs dat empathie, met bijvoorbeeld de pijn van een andere persoon, een deel van het neurale
pijnnetwerk van de empathist activeert, zonder pijnstimulatie van de empathizer. De amplitude van empathische
hersenreacties wordt gemoduleerd door de intensiteit van de getoonde emotie, de inschatting van de situatie,
kenmerken van de lijdende persoon zoals gepercipieerde rechtvaardigheid en kenmerken van de empathist zoals
geslacht of eerdere ervaringen met pijn veroorzakende situaties.
Er zijn 2 manieren die ervoor zorgen dat wij in iemands schoenen (the mind) kunnen staan.
o Gevoelens van de ander op een belichaamde manier delen.
o Cognitief de toestand van de andere persoon afleiden = theory of mind.
Resultaten van FMRI studies suggereren dat het begrijpen van anderen op basis van cognitief perspectief en empathie
verschillende neurale netwerken rekruteren.
Hersenregio's geactiveerd door het nemen van cognitief perspectief omvatten mediale prefrontale regio's, de superior
temporale sulcus (STS), die zich uitstrekt tot in de pariëtale kwab (temporo-pariëtale overgang), soms ook de
temporale pool (figuur 1). Er is aangetoond dat empathie met een andere persoon verband houdt met verschillende
neurale netwerken, meestal inclusief somatosensorische en insulaire cortex, evenals limbische gebieden en anterieure
cingulaire cortex. Empathie voor pijn hangt bijvoorbeeld overwegend samen met activering in de anterieure insula (AI)
en anterieure cingulate (ACC).
Onderscheid tussen cognitief perspectief en empathie wordt ondersteund door bewijs uit studies van patiënten met
autisme/ psychopathie. Patiënten met autisme hebben een tekort in cognitief perspectief, dit houdt verband met een
verminderde concentratie grijze stof in het STS-gebied. Psychopaten hebben geen beperkingen in het nemen van
cognitieve perspectieven, hierdoor is manipulatiegedrag mogelijk.
o Bij psychopaten is een verminderde activiteit bij AI en de amygdala gevonden, dit houdt mogelijk verband met
tekorten in emotieverwerking en empathie. Er is een verminderd volume grijze stof bij AI en amygdala, dit
correleert met de mate van waargenomen agressief gedrag en empathie bij mensne met een gedragsstoornis.
Er worden verschillende definities gegeven aan empathie. Vanuit een neurowetenschappelijk perspectief is het
belangrijk om empathie af te bakenen vanuit cognitief perspectief, uitgaande van verschillende neurale netwerken
voor empathie en cognitief perspectief. Cognitive perspective taking: de mogelijkheid om intenties, wensen en
overtuigingen van een ander persoon te begrijpen, als resultaat van (cognitief) redeneren over de staat van een
ander. Empathie: een affectieve toestand, veroorzaakt door het delen van emoties of sensorische toestanden van
een ander persoon.
Empathie is anders dan sympathie‼! Een affectieve toestand die wordt opgewerkt door empathie staat gelijk met de
staat van de ander, dit is niet zo bij sympathie. Ook is empathie niet gekoppeld aan een pro-sociale motivatie =
bezorgdheid over het welzijn van anderen, deze verband is er wel met sympathie. Ten slotte kan empathie een
2
, donkere kant hebben, vb: als het wordt gebruikt om de zwakste kant van iemand te vinden om hem te laten lijden, dit
staat verre van sympathie.
Neurale correlaten van empathie
De meeste neurowetenschappelijke onderzoeken naar neurale correlaten van empathie hebben betrekking op
empathie voor pijn die bij een andere persoon wordt waargenomen.
» Resultaten van het onderzoek suggereren dat delen van de pijnmatrix, bilaterale anterieure insula (AI), de
rostrale anterieure cingulaire cortex (ACC) (Figuur 2a), hersenstam en cerebellum, werden geactiveerd toen ze
zelf pijn ervoer toen ze de pijl zag die aangaf dat haar man pijn had gehad. Deze gebieden zijn betrokken bij
de verwerking van de affectieve component van pijn, dat wil zeggen hoe onaangenaam de subjectief gevoelde
pijn is. Dus zowel de ervaring van pijn voor zichzelf als de wetenschap dat de andere persoon pijn ervaart,
activeert dezelfde affectieve pijncircuits, wat een neurale simulatie suggereert van het lijden van de andere
persoon, in afwezigheid van pijnstimulatie voor ons eigen lichaam.
» Een recentere studie met het interactieve empathie voor pijn-paradigma toonde aan dat empathische
hersenreacties bij AI en ACC niet beperkt zijn tot een geliefde partner, maar ook optreden wanneer een
onbekende, maar sympathieke persoon pijn heeft.
Effecten van empathie voor pijn worden voornamelijk gevonden in de AI en ACC. Deze zijn ook betrokken bij emotie
verwerking en het affectieve proces van pijn in niet-empathische condities. Dit ondersteunt de veronderstelling dat
empathie met een specifieke emotie of sensatie van de ander het neurale netwerk activeert dat ten grondslag ligt aan
deze specifieke emotie of sensatie in de empathist.
Modulatie van empathie – studies hebben factoren onderzocht die empathische hersenreacties moduleren.
1. Intensiteit van de prikkel/ getoonde emotie. De resultaten toonden sterkere activatie in AI en ACC wanneer
deelnemers zich inleven in mensen met acute pijn in vergelijking met chronische pijn.
2. Kenmerken van het empathiedoek. Voorbeeld: de persoon die pijn heeft. Een recente studie toonde aan dat
empathische hersenreacties bij mannen, maar niet bij vrouwen, significant zwakker waren wanneer de persoon
met pijn als oneerlijk werd beoordeeld, vergeleken met een persoon die werd gezien als eerlijk en sympathiek.
3. De situationele context. Empathische hersenreacties werden verminderd wanneer de deelnemers ervan
overtuigd waren dat de ander pijn als therapeutisch middel ontving en de therapie eerder succesvol dan
tevergeefs was.
4. Kenmerken van de empathischer. Deze kunnen de kracht van empathische hersenreacties beïnvloeden.
Interindividuele verschillen in empathie
- Hoe hoger mensen scoren op empathievragenlijsten, hoe hoger hun activering in AI en ACC.
Conclusie: de resultaten geven aan dat empathie met gevoelens van de anderen, en zelfervaring van deze
gevoelsstaat, gedeelde neurale netwerken rekruteren, wat een simulatie suggereert van de toestand van de ander in
de hersenen van de empathizer.
NEUMANN: ANALYZING THE NATURE AND SPECIFIC EFFECTIVENESS OF CLINICAL EMPATHY: A THEORETICAL OVERVIEW
Doel: bewijs vaststellen dat klinische empathie (CE) een kernelement is van de AP-relatie. Een overzicht geven van de
aard en de specifieke effectiviteit van CE.
Resultaten: om de specifieke effectiviteit van ce uit te leggen, is hget effectmodel van empathische communicatie in
de klinische ontmoeting ontwikkeld, deze laat zien hoe een empathisch communicerende arts verbeterde resultaten
voor de patiënt kan bereiken.
CE is een bepalende factor voor kwaliteit in de medische zorg.
Biografische ervaringen van clinici beïnvloeden hun empathisch gedrag.
CE is beïnvloed door situationele factoren.
Conclusie: allereerst lijkt CE een bepalende factor voor kwaliteit in de medische zorg, omdat het de clinicus in staat
stelt om belangrijke medische taken nauwkeuriger uit te voeren, waardoor betere gezondheidsresultaten voor de
patiënt worden behaald. Ten tweede lijkt de integratie van biografische ervaringen en situationele factoren als
determinanten van CE in de medische zorg en het medisch onderwijs cruciaal te zijn om CE te ontwikkelen en te
promoten en uiteindelijk te zorgen voor hoogwaardige patiëntenzorg.
Empathie: een affectieve reactie die voortkomt uit de perceptie van een andere emotionele toestand of situatie van
een andere persoon, waarbij de situatie van een ander plaatsvervangend wordt ervaren en die wordt gekenmerkt door
aandacht voor de emoties van een ander. Hiervoor moet je zelf bewustzijn hebben.
o Empathie is een intellectueel attribuut (de bezorgdheid van iemand beter kennen), sympathie is eerder een
emotionele toestand van de geest (het beter kunnen voelen van de emoties van iemand anders). Ten tweede
zijn individuen bij het ervaren van empathie in staat om zichzelf los te maken van anderen, terwijl individuen
die sympatiek ervaren, moeite hebben om een gevoel te behouden van wiens gevoelens bij wie horen.
Empathie als een cognitief event: het vermogen om te begrijpen, beoordelen en analyseren, evenals het vermogen om
het gedrag, de ervaringen en de huidige toestand van een andere persoon te beoordelen.
3