Recht Inleiding tot de gezondheidszorg – van Vuuren
2.1 t/m 2.5
2.1 Zorgsector
De zorgsector binnen Nederland kan worden verdeeld in:
- Curatieve sector
- Caresector
- De zorgmarkt
De curatieve sector richt zich op het herstel & het doel is de zorgvrager beter te maken. Deze vorm van zorg is
kortdurend.
Bijv. huisartsenzorg, medisch-specialistische zorg, ziekenhuiszorg, verloskundige zorg, ambulancezorg,
tandzorg.
De caresector richt zich op mensen met een handicap, chronisch zieken & ouderen die professionele zorg nodig
hebben. Het doel is het verzorgen van de patient en de kwaliteit van leven zo hoog mogelijk te houden. Wanneer
zorg hier ondervalt is zorg die langer dan een jaar duurt.
Bijv. gehandicaptenzorg, verpleeg- en verzorgingstehuis, thuiszorg.
Zorgvragers met problemen die kunnen worden verholpen zien we terug in de curatieve sector, zorgvragers wier
problemen niet kunnen worden verholpen zien we vooral in de caresector.
Ook een menging kan er zijn: Iemand met een versleten heup ondergaat een operatie (cure) en ontvangt daarna
thuiszorg (care).
De zorgmarkt is een economische term voor de driehoeksrelatie tussen zorgvrager, zorgprofessional en
zorgverzekeraar.
Binnen de zorgmarkt zijn 3 deelmarkten te onderscheiden:
- De zorgverleningsmarkt, hierin komen zorgvrager en zorgprofessional elkaar tegen. Bijv. de kno-arts geven
zorg aan een zorgvrager
- De zorgverzekeringsmarkt, hierin komt de verzekerde de zorgverzekeraar tegen. Verzekeraars bepalen de
hoogte van de vergoedingen op basis van een vraag naar een bepaald onderdeel van de zorg.
- De zorginkoopmarkt, waarin zorgverzekeraar en zorgprofessional vraag & aanbod uitwisselen en met elkaar
onderhandelen over de vergoeding van bepaalde behandelingen of de verrichtingen van specialisten in het
zorgpakket.
Je hebt als zorgvrager met alle 3 te maken
Een huisarts is een generalist, dit betekent dat hij een beetje weet van veel ziekten. Huisartsen sturen
zorgvragers dan ook vaak door naar een specialist. Die weet veel van enkele ziekten.
Het merendeel van huisartsen werkt tegenwoordig in een groepspraktijk. Dit wordt HOED/HOES genoemd.
(huisartsen onder een dak/systeem)
Ook werken huisartsen steeds vaker in gezondheidscentra, in een samenwerkingsverband van huisartsenzorg,
maatschappelijk werk en wijkverpleging. (denk aan midsland)
het voordeel van deze centra is dat overleg tussen verschillende disciplines relatief eenvoudig kan verlopen.
nadeel is meer psychologische afstand tussen zorgvrager & huisarts
2.2 Eerste- en tweedelijnszorg
Je kunt ook nog een andere verdeling maken, niet gebaseerd op de soort zorgactiviteiten maar op de
toegankelijkheid van zorg.
De eerstelijnszorg is de zorg waar mensen met klachten zonder verwijzing en op eigen initiatief naartoe kunnen
stappen. (bijv. huisarts, fysiotherapeut, verloskundige, pshycholoog)
Je hebt tegenwoordig bij de huisarts ook een nurse practitioner, dit is een gespecialiseerde verpleegkundige
die de taak heeft om de huisarts te ontlasten. (bijv. eigen spreekuur houden, diagnoses stellen en soms ook
medicatie voorschrijven). Bij de huisartspraktijk zit ook een praktijkassistent, die heeft weer een andere taak
namelijk de agenda van de huisarts bijhouden, maken van uitstrijkjes, wratten aanstippen etc.
De tweedelijnszorg is de zorg die alleen toegankelijk is voor een zorgvrager na een doorverwijzing door een
zorgprofessional uit de eerstelijnszorg, dit doet meestal de huisarts. (bijv. hartspecialist, orthopeed etc)
De eerstelijnszorg is ervoor dat specialisten niet overspoeld raken met zorgvragers die eigenlijk niet bij hen thuis
horen.