Villa des Roses
Door: Willem Elsschot
1. Algemeen oriënterend
De titel van het boek is Vila des Roses. Het boek heeft geen ondertitel. De schrijver
van het boek is Willem Elsschot. Hij is geboren op 7 mei in 1882 in Antwerpen en is
overleden op 31 mei in 1960 ook in Antwerpen.
De opdracht van het boek is: In dankbare opdracht aan Mej. Anna Christina van der
Tak, mijn trouwe vriendin.
Het boek bevat geen motto. Het jaar van de eerste uitgave van het boek Villa des
Roses was in 1913. Mijn variant van het boek heeft 235 bladzijdes inclusief het
nawoord ik heb er ongeveer 3,5 uur over gedaan om het boek uit te lezen. Ik heb het
uitgelezen op 17 februari.
Voordat ik het boek had gelezen, had ik aan mijn vader gevraagd wat hij van het boek
Villa des Roses vind, daarop antwoorde hij dat hij het een heel leuk boek vond. Dus
hierop gebasseerd verwachtte ik een leuk verhaal.
2. Samenvatting
Villa des Roses is een pension in een Parijse wijk waar het echtpaar Brulot
verschillende gasten ontvangt. Mevrouw Brulot is degene die alle zaken op orde heeft
en op meerdere manieren probeert wat extra's te verdienen. Zo verkoopt ze eieren op
de markt, van de kippen die ze in de tuin houdt. Ook verdient ze wat bij als
inspectrice bij het Parijse armenbestuur. Het salaris wat ze hiervoor ontvangt en hoe
ze aan de juiste diploma's wordt als dubieus bestempeld; het schijnt dat dit te danken
is aan de directeur van haar afdeling. Meneer Brulot is een gepensioneerde notaris in
een dorpje geweest. Het stel had een zoontje, alleen overleed hij op 6-jarige leeftijd.
In plaats van de zoon, nam madame Brulot een aapje 'Chico', een ouistiti die ook wel
'mon fils' genoemd werd. Deze aap kreeg vrijwel dezelfde rechten als elke andere
bezoeker, het mocht bijvoorbeeld aan tafel eten. Elke gast die hier een probleem van
maakte werd de deur gewezen.
Dan worden alle andere gasten geïntroduceerd. Eerst de gasten die meer dan het
normale, dagelijkse tarief (5 frank) betalen. Madame Brulot bepaalt namelijk het
tarief per persoon, afhankelijk van totaal irrelevante criteria, zoals lichaamsomvang,
afkomst, leeftijd, etc. De meest betalende gast is madame Gendron (18 frank per dag),
een stokoude dame die al ruim 10 jaar in het pension verblijft. Ze is zeer rijk en heeft
een zoon die arts is in Duinkerken, die zo nu en dan probeert te onderhandelen over
de prijs van het verblijf. Mevrouw Dumoulin, rond de 50 jaar oud, betaalde 8 frank
per dag. Een weduwe van een diplomaat uit Thereran, die haar veelal bedrogen heeft.
Toen hij overleed, keerde ze terug naar Parijs. Meneer Asgaard is een Noorse
advocaat die naar Parijs is gekomen om Frans te leren, wat hem beetje bij beetje lukt.
Hij is niet erg zeker van zijn zaak en hij wordt vaak in de maling genomen door
meneer Colbert, een man die met grote regelmaat komt eten in het pension.
Meneer Martin is zakenman uit Nantes, die na een periode in Villa des Roses
verbleven te hebben, plotseling vertrekt maar ook weer terugkeert met een Poolse
vrouw Marie en haar moeder. Hij betaalt de eerste 3 maanden vooruit, 14 frank voor
het gezelschap, maar komt vervolgens geen enkele rekening na. Ze slapen met z'n 3en
op 1 kamer, wat merkwaardig bevonden wordt. Mevrouw de Kerros verblijft ook in