Het betreft een uitgebreide samenvatting van:
- Held, V (2006): The Ethics of Care: Personal, Political and Global.
- Jencks, C (1988): Whom Must We Treat Equally for Educational Opportunity to be Equal?
- Merry, M (2020): Educational Justice and Inclusion
Samenvatting artikelen Jencks,
Merry en Held (Ethics in Care
and Education)
ARTIKEL JENCKS: WHOM MUST WE TREAT EQUALLY FOR EDUCATIONAL OPPORTUNITY TO BE
EQUAL?
Dit artikel bespreekt vijf manieren om te denken over gelijke onderwijskansen aan de hand van één voorbeeld.
Ms. Higgins vraagt zich af in hoeverre ze haar tijd en middelen gelijk moet verdelen over alle kinderen in haar
klas. Ze kan volgens vijf manieren haar keuze maken:
1. Democratische gelijkheid: iedereen krijgt evenveel tijd en aandacht, afhankelijk van hoe hard ze
werken en hoeveel achterstand ze hebben.
2. Morele rechtvaardigheid: deugden belonen en zonden straffen; kinderen die hun best doen meer
aandacht geven.
3. Zwakke humane rechtvaardigheid: omdat sommige kinderen minder voordelen hebben gehad in het
verleden, krijgen ze ter compensatie nu meer tijd en aandacht van Ms. Higgins dan anderen. Het gaat
dan om tekortkoming van thuis of eerdere school, niet genetisch.
4. Sterke humane rechtvaardigheid: kinderen die op welke manier dan ook benadeeld zijn (dus ook
genetisch), krijgen ter compensatie meer tijd en aandacht.
5. Utilitarisme: de kinderen die het best zijn krijgen de meeste tijd en aandacht.
Democratische gelijkheid
Velen zullen het hier niet mee eens zijn. Er zijn immers vaak al programma’s beschikbaar voor kinderen die het
minder goed doen. Ook voor de leraar geeft het minder voldoening als je alle tijd precies moet verdelen over
alle kinderen. Als kinderen ook meer participeren ben je ook meer geneigd om hem meer aandacht te geven.
Morele rechtvaardigheid
Als kinderen hun best doen dan kan de leraar hen meer aandacht geeft. Als kinderen geen motivatie laten zien,
dan hoeft de leraar ‘geen tijd aan hen te verspillen’. Het zou dan dus gaan om de intenties van de leerlingen.
Dit is in de praktijk echter vaak niet zo; het gaat in het onderwijs juist om resultaten. Toch moet de leraar meer
kijken naar de intenties van de kinderen; dat is moreel juist.
Toch zal dit Ms. Higgins niet lang voldoening geven, omdat motivatie van zulke jonge kinderen nou eenmaal erg
varieert.
De humane theorieën van rechtvaardigheid
Hier focussen we ons meer op wat we verdienen omdat we mens zijn. Je hebt als mens rechten.
In de sterkste variant mogen alle individuen evenveel gebruikmaken op de middelen van de maatschappij,
ongeacht hun deugden en zonden.
In de sterke variant moeten alle kinderen een gelijke kans krijgen, wat betekent dat ze krijgen wat ze nodig
hebben. sommige kinderen hebben hierin meer nodig dan andere kinderen. Ms. Higgins zou kinderen met
achterstand hier dus wel meer aandacht geven.
In de zwakke variant zijn er de voorwaarden meer gebonden aan nadelig onderwijs voor bepaalde leerlingen.
Zij verdienen dan extra tijd en aandacht. De logica hierachter is dat de maatschappij verantwoordelijk is voor
de omgeving van kinderen, maar niet voor hun genen. Dit veronderstelt dan wel dat een slechte thuisbasis een
bijproduct is van de maatschappij die wij samen hebben gecreëerd. Een ander idee hierachter is dan sommigen
, denken dat genen vaststaan en de effecten van slechte genen dus ook, waardoor het minder vruchtbaar is om
meer aandacht aan deze kinderen te besteden.
Hier zitten wel wat haken en ogen aan (vb. een aangeboren doof kind en een verworven doof kind worden
hierin dus anders behandeld).
Hoewel je het niet zou denken, leert de ervaring dat Ms. Higgins eerder voor de zwakke variant zou
gaan dan voor de sterke variant.
Een andere variant van zwakke rechtvaardigheid is ‘morele humane rechtvaardigheid’. Hier moet Ms. Higgins
trachten gelijke uitkomsten qua onderwijs te bewerkstelligen. Hierachter zit dat de maatschappij wel alle
middelen moet leveren voor kinderen met achterstand, maar niet verantwoordelijk is voor hun achterstand.
Het is gevaarlijk om te zeggen dat de maatschappij verantwoordelijk is voor de waarden van kinderen, omdat
kinderen dan op lange termijn geen goede keuzes meer maken. Ze zijn dan niet meer eigenaar van hun
keuzes/nemen hun verantwoordelijkheid niet.
We kunnen echter wel de scholen zo inrichten om het gat tussen de kinderen die wel en niet met waarden zijn
opgevoed te verkleinen.
Toch vinden veel wel dat de maatschappij verantwoordelijk is. Dit maakt de lijn tussen individualiteit en de
grote maatschappij kleiner.
Humane rechtvaardigheid en socio-economische ongelijkheid
Liberalen en radicalen vonden traditioneel dat gelijke kansen betekende dat kinderen van verschillende socio-
economische achtergronden dezelfde kans hadden om goed te lezen, om goede banen en krijgen en een goed
leven te leiden. Ze nemen hierbij gewoon aan dat kinderen van verschillende achtergronden genetisch gezien
gelijk zijn. Toch blijken genen wel iets met je socio-economische achtergrond te maken te hebben.
Sommige voorstanders van humane rechtvaardigheid ontkennen ook dat kinderen uit de middenklasse gretiger
zijn om te leren. Zij zien de waarde van cognitieve vaardigheden in.
Als Ms. Higgins dit aanhangt, dan moet ze kinderen in een slechtere thuissituatie meer aandacht geven. Ze
moet die verschillen tussen kinderen namelijk zo klein mogelijk maken. Een probleem hiermee is wel dat het
heel moeilijk is dit te bereiken. Het geeft daarnaast ook geen handleiding voor Ms. Higgins hoeveel tijd ze meer
of minder aan een kind moet spenderen.
Morele versus humane rechtvaardigheid
Het zou een ideaalbeeld zijn om deugden te belonen en zonden te straffen, maar in onze maatschappij is het
lastig om dit bij te houden. Paradox: als straffen sowieso volgt op een overtreding, dan komen overtredingen
en dus straffen minder vaak voor, terwijl: als straffen niet altijd volgt op een overtreding, dan komen er meer
overtredingen en dus ook meer straffen voor.
De spanning tussen morele en humane rechtvaardigheid zit hem in het probleem van vrije wil versus
determinisme. De morele theorie zegt dat kinderen een vrije wil hebben, dus zelf moeten lijden na een
verkeerde keuze. De humane theorie zegt dat de omgeving van het kind diens keuzes determineert, dus de
omgeving is hier ook verantwoordelijk voor.
Dit is een groot verschil in de rol voor Ms. Higgins in de klas.
Utilitarisme
Het maximaliseren van het geluk van een populatie geeft twee problemen:
- Individuen motiveren om hun best te doen, om het algemene geluk te vergroten
- Schaarse investeringsmiddelen over concurrerende eisers verdelen
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper AmberHeskes. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,49. Je zit daarna nergens aan vast.
