Samenvatting literatuur Interpersonal Relationships
Inhoudsopgave
Lecture 1: DeWall, N. C., & Bushman, B. J. (2011). Social acceptance and rejection: The sweet and the
bitter. Current Directions in Psychological Science, 20, 256-260......................................................................2
Lecture 2: Maner, J. K., & Menzel, A. (2012). Evolutionary social psychology. In J. Suls, & H. Tennen
(Eds.). Handbook of Psychology (2nd ed., pp. 487-506). Wiley Publishers.........................................................6
Lecture 3: Snyder, M., Berscheid, & Tanke, E. D. (1977). Social perception and interpersonal behavior: On the
self-fulfilling nature of social stereotypes. Journal of Personality and Social Psychology, 35, 656-666............15
Lecture 4: Rusbult, C. E., & Martz, J. M. (1995). Remaining in an abusive relationship: An investment analysis
of nonvoluntary dependence. Personality and Social Psychology Bulletin, 21, 558-571.................................18
Lecture 5: Karremans, J. C., Pronk, T. M., & Wal, R. C. (2015). Executive Control and Relationship
Maintenance Processes: An Empirical Overview and Theoretical Integration. Social and Personality
Psychology Compass, 9(7), 333-347.............................................................................................................. 20
Lecture 6: Overall, N. C., & Simpson, J. A. (2015). Attachment and dyadic regulation processes. Current
opinion in psychology, 1, 61-66.................................................................................................................... 24
Lecture 7: Van Lange, P. A. M., Ouwerkerk, J. W., & Tazelaar, M. J. A. (2002). How to Overcome the
Detrimental Effects of Noise in Social Interaction: The Benefits of Generosity. Journal of Personality and
Social Psychology, 82, 768 –780................................................................................................................... 27
,Lecture 1: DeWall, N. C., & Bushman, B. J. (2011). Social acceptance and
rejection: The sweet and the bitter. Current Directions in Psychological
Science, 20, 256-260.
Mensen hebben een fundamentele behoefte aan positieve en duurzame relaties. Dit artikel
geeft een overzicht van sociaal psychologisch onderzoek naar het onderwerp sociale
acceptatie en afwijzing.
De meeste mensen hebben een verlangen naar sociale aanvaarding. Sociale aanvaarding is
aangenaam, lonend en, in gematigde hoeveelheden, geassocieerd met verschillende
indicatoren van welzijn. Keerzijde van sociale acceptatie = sociale afwijzing. Dit doorkruist
de fundamentele behoefte aan positieve en duurzame relaties, die de kern van welzijn raakt.
De menselijke behoefte aan sociale verbondenheid kan dus zowel een zoete zegen zijn
wanneer anderen je accepteren als een bittere vloek wanneer anderen je afwijzen.
Het artikel bestaat uit 5 delen.
1. Conceptuele en operationele definities van sociale acceptatie en sociale afwijzing
2. Beschrijving van de behoefte om erbij te horen (the need to belong) en hoe dit mensen
vroeger in staat stelde om hun overlevings- en voortplantingsdoelen te bereiken
3. Een overzicht van onderzoek naar de effecten van sociale afwijzing op emotionele,
cognitieve, gedragsmatige en biologische reacties
4. Bewijsmateriaal over hoe mensen omgaan met de pijn van sociale uitsluiting
5. Factoren geïdentificeerd die geassocieerd zijn met verhoogde en verminderde reacties
op sociale afwijzing
Wat zijn sociale acceptatie en sociale afwijzing?
Sociale acceptatie = andere mensen geven aan dat ze je willen opnemen in hun groepen en
relaties. Dit varieert van het louter tolereren van andermans aanwezigheid tot het acties
nastreven van iemand als een relatiepartner. Voorbeelden: uitgekozen worden voor een
aantrekkelijke baan of een romantische partner die ‘ja’ zegt op een huwelijksaanzoek
Sociale afwijzing = anderen hebben weinig behoefte om je op te nemen in hun groepen en
relaties. Dit is ook een complexe constructie die bestaat uit gedragingen die kunnen variëren
van het negeren van de aanwezigheid van een ander tot het acties verbannen van hem of haar
uit een groep of bestaande relatie. Voorbeelden: een echtscheiding of genegeerd worden door
collega’s. Mensen kunnen beide chronisch of acuut ervaren en voelen dit op vele manieren.
Waarom is sociale acceptatie zoet en sociale afwijzing bitter?
The need to belong = het verlangen om hechte, duurzame relaties te vormen en te
onderhouden met enkele andere individuen. Deze behoefte om ergens bij te horen bestaat uit 2
delen:
1. Mensen willen een vorm van positief, regelmatig sociaal contact
2. Mensen willen het stabiele kader van een voortdurende relatie waarin de individuen
een wederzijdse zorg voor elkaar delen
Het hebben van een van beide geeft slechts gedeeltelijk bevrediging van de behoefte om
ergens bij te horen.
Gemotiveerd zijn om positieve en blijvende relaties aan te gaan, gaf een enorm voordeel aan
onze evolutionaire voorouders. Mensen waren kwetsbaar en slecht geschikt om hun
overlevings- en reproductieve behoeften te vervullen door geïsoleerd te leven. Hierdoor
overleefden mensen de barre omstandigheden door afhankelijk te zijn van kleine groepen van
, andere individuen. De voordelen van aanvaarding en groepsleven gaan verder dan
bescherming tegen roofdieren en het verschaffen van partners om iemands genen te
verspreiden onder toekomstige generaties. Coöperatief groepsleven stelde mensen ook in staat
om hulpbronnen met elkaar te delen en van elkaar te ontvangen, waardoor het voor individuen
onnodig werd om de hele last van hun welzijn op eigen schouders te dragen.
Daarom wordt sociale afwijzing als "bitter" ervaren om individuen te motiveren een negatieve
toestand te vermijden waarin zij niet de voordelen van insluiting ontvangen, wat uiteindelijk
hun overlevingskans vermindert. Omdat onze voorouders in kleine groepen evolueerden,
betekende sociale afwijzing waarschijnlijk een doodvonnis. Sociale acceptatie wordt
daarentegen als "zoet" ervaren om een positieve toestand te versterken waarin mensen
genieten van de beloningen die gepaard gaan met inclusie.
Hoe reageren mensen op sociale afwijzing?
Omdat sociale afwijzing een menselijke kernbehoefte onderdrukt, is het niet verwonderlijk
dat het een verscheidenheid aan uitkomsten beïnvloedt: emotioneel, cognitief, gedragsmatig,
biologisch, en neuraal.
In termen van emotionele reacties, heeft sociale afwijzing de neiging om verschillende soorten
negatieve emoties te verhogen. Gekwetste gevoelens zijn de belangrijkste emotionele marker,
maar afwijzing verhoogt ook angst, woede, verdriet, depressie en jaloezie. Sociale afwijzing
vermindert ook het gevoel van eigenwaarde, gedefinieerd als tijdelijke gevoelens van
eigenwaarde.
Sociale afwijzing beïnvloedt cognitieve processen op 2 belangrijke manieren:
1. Het vermindert de prestaties op uitdagende intellectuele taken, wat resulteert in
ondermaatse prestaties
2. Sociale afwijzing zorgt ervoor dat mensen cognitief afgestemd raken op potentiële
bronnen van sociale acceptatie en op potentiële bedreigingen, vermoedelijk als een
middel om acceptatie van anderen te verkrijgen. Afgewezen mensen kunnen ook
overgevoelig zijn voor tekenen van bedreiging. Zij nemen bijvoorbeeld vijandigheid
waar wanneer ze geconfronteerd worden met ambigu agressieve acties van een
vreemde die geen bron van verbondenheid vertegenwoordigt.
Sociale afwijzing beïnvloedt een breed scala van gedragingen. Hoewel het de kans op
acceptatie ondermijnt, verhoogt het vaak agressie. In het laboratorium blazen afgewezen
mensen, in vergelijking met niet-afgewezen mensen, wurgers op met intense en langdurige
witte ruis, delen grote hoeveelheden hete saus uit aan mensen die een hekel hebben aan pikant
eten, en geven destructieve evaluaties van potentiële sollicitanten. Buiten het laboratorium is
sociale afwijzing betrokken bij daden van massale geweldpleging Recent bewijs toont aan dat
een vijandige cognitieve bias de relatie tussen dreiging van sociale afwijzing en agressie
medieert. Cruciaal is dat het aanbieden van een klein beetje acceptatie van sociaal afgewezen
mensen, zelfs van één vreemde, genoeg is om hun agressie te verminderen Vergelijkbare
effecten treden op bij prosociaal gedrag. Sociaal afgewezen mensen gedragen zich over het
algemeen egoïstisch, maar ze gaan over tot prosociaal gedrag wanneer ze daarmee acceptatie
kunnen verdienen. Antisociale en prosociale reacties op sociale afwijzing zijn dus deels
afhankelijk van het vooruitzicht op sociale acceptatie.
Sociale afwijzing ondermijnt ook de zelfregulering (impulscontrole). Als ze de kans
krijgen, zullen sociaal afgewezen mensen meer dan twee keer zoveel lekkere maar ongezonde
koekjes eten als niet-afgewezen mensen, maar ze zullen slechts een derde van een slecht
smakend maar gezond drankje consumeren. Wanneer sociaal afgewezen mensen een
stimulans krijgen voor effectieve zelfregulatie, zoals geld, worden ze weer gemotiveerd en
presteren ze goed. Het framen van zelfregulatie prestaties als een middel om toekomstige
acceptatie te verkrijgen is ook effectief in het ongedaan maken van de zelfregulatie tekorten
