Literatuur blok 4
Week 1
Continuous improvements as an ideal in healtcare – D. Berwick
Er zijn twee verschillende assemblagelijnen, gemonitord door twee voormannen. Voorman 1 loopt
langs de lijn en zegt dat de medewerkers goed hun baan moeten doen, omdat ze anders vervangen
kunnen worden. Voorman 2 loopt langs de lijn en zegt dat hij er is om mensen te helpen en dat ze er
samen in staan en dingen van elkaar kunnen leren. In Amerika zijn er twee benadering naar het
probleem om gezondheidszorg te verbeteren, twee theorieën.
- Theorie 1 Wordt gebruikt door voorman 1. Hierbij wordt beroepen op inspectie om
gezondheidszorg te verbeteren.
o Theory of Bad Apples
o Mensen geloven hier dat de rotte appels uit een groep moeten worden gehaald om
een zo goed mogelijk resultaat te bereiken
o In de zorg wordt hiervoor vaak gezocht naar nieuwe tools om te inspecteren. Deze
tools moeten nauwkeurig kunnen meten
o Ze publiceren sterftegegevens, investeren fors in systemen voor het bijstellen van
case-mixs en beheren waakzame toezichthouders
o Wanneer kwaliteit wordt nagestreefd in de vorm van een zoektocht naar gebrekkige
mensen, spelen de ondervraagden verdediging. Er zijn drie technieken:
Dood de boodschapper (de voorman is niet hun vriend en de inspecteur zelfs
minder)
Vervorm de gegevens of verander de metingen (neem waar mogelijk de
controle over de mechanismen die u mogelijk schade berokkent)
Draai iemand anders in (en richt de aandacht van de van de opzichter)
o Vrijwel geen meetstelsel is robuust genoeg om de angst van degenen die worden
gemeten te overleven. De meeste meetinstrumenten komen uiteindelijk onder de
controle van degenen die worden bestudeerd
o De opvatting is dat kwaliteitsproblemen worden veroorzaakt door slechte intenties.
De Bad Apple is de schuldige
o Volgens deze verwachting kan afschrikking worden gebruikt om de kwaliteit te
verbeteren, omdat intenties moeten worden veranderd; men kan belonen of straffen
gebruiken om mensen te controleren die niet genoeg geven om te doen wat ze
kunnen of waarvan ze weten dat het goed is
o Deze theorie heeft de Amerikaanse industrie geen goed gedaan voor jaren
- Theorie 2 wordt gebruikt door voorman 2. Echte kwaliteitsverbetering hangt af van het
begrijpen en herzien van de productieprocessen op basis van gegevens over de processen
zelf.
o Theory of Continuous Improvement
o De postulaten zijn eenvoudig, maar ze zijn vreemd aan een aantal basisaannames
van de Amerikaanse industrie - veronderstellingen zijn volledig duidelijk in de
gezondheidszorg vandaag
o W. Edwards Deming & Joseph M. Juran
o Ze ontdekten dat problemen en dus kansen om kwaliteit te verbeteren, meestal
rechtstreeks in de complexe productieprocessen die ze bestudeerd hadden, waren
gebouwd. Kwaliteitsgebreken konden slechts zelden worden toegeschreven aan een
, gebrek aan wilskracht, vaardigheid of goedaardige intentie. Zelfs toen mensen aan
de basis lagen van defecten, was het probleem over het algemeen niet een kwestie
van motivatie of spanning, maar eerder van slecht werk, onvoldoende leiderschap of
onduidelijk doel
o Continue proberen om minder afval te produceren, minder opnieuw te doen en
minder complexiteit
o Wanneer men helder en consequent is in zijn eigen doel, wanneer angst de sfeer (en
dus de gegevens) niet beheerst, wanneer leren wordt geleid door accurate
informatie en degelijke regels van gevolgtrekking, wanneer dienstverleners in
dialoog blijven met die die afhankelijk zijn van hen, en wanneer de harten en
talenten van alle werknemers worden ingezet voor het nastreven van betere
manieren, is het potentieel voor kwaliteitsverbetering bijna grenzeloos
Kaizen de continue zoektocht naar mogelijkheden om een proces beter te maken. Er zijn een paar
stappen nodig om kaizen in de medische wereld toe te passen:
- Leiders moeten het voortouw nemen bij kwaliteitsverbetering. Zij moeten een gezamenlijke
visie hebben voor een systeem dat continue wordt verbeterd, vastgelegd en vastgehouden.
- Investeringen in kwaliteitsverbetering moeten aanzienlijk zijn. Nu vereist verbetering extra
investeringen in managementtijd, kapitaal en technische expertise. Zo’n investering vergt
een standvastige langetermijnvisie
- Het respect voor de zorgverlener moet worden hersteld. Wanneer ze gevangen zitten in
complexe systemen en complexe taken uitvoeren, maken clinici natuurlijk fouten; deze zijn
onbedoeld en de betrokken mensen kunnen niet bang zijn om beter te doen. Als ze bang zijn,
zullen ze waarschijnlijk zelfs slechter doen, omdat ze hun tijd verspillen aan zelfverdediging in
plaats van leren
- De dialoog tussen klanten en leveranciers van gezondheidszorg moeten open en zorgvuldig
worden onderhouden. De kwaliteit verbetert naarmate de geadresseerden (de klanten) en
de dienstverleners (de leveranciers) de tijd nemen om naar elkaar te luisteren en hun
onvermijdelijke misverstanden uit te werken
- Moderne technische, theoretisch gefundeerde hulpmiddelen moeten worden ingezet voor
het verbeteren van processing in instellingen voor gezondheidszorg.
- Zorginstellingen moeten ‘organiseren voor kwaliteit’. In de hele organisatie moet er opnieuw
geïnvesteerd worden in training, omdat alle personeelsleden Dartners moeten worden in de
centrale missie van kwaliteitsverbetering
- Regelgevers in de gezondheidszorg moeten gevoeliger worden voor de kosten en
ineffectiviteit van het vertrouwen op inspectie om de kwaliteit te verbeteren. In sommige
regelgevende functies moeten inspectie en discipline worden voortgezet, maar wanneer
dergelijke activiteiten domineren, hebben ze een ongunstig effect op de kwaliteit van de zorg
die door de gemiddelde werknemer wordt geboden. Regelaars die bereid zijn de moderne
principes van kwaliteitsverbetering te leren en te respecteren, kunnen zonder twijfel een
nuttige rol spelen
- Professionals moeten deelnemen aan het specificeren van voorkeursbehandelingsmethoden,
maar minimale zorgstandaards vermijden. Als we nauw aansluiten bij de betrouwbaarheid bij
inspectie om de kwaliteit te verbeteren, is er een zoektocht naar zorgstandaarden, die
gewoonlijk minimale drempels voor structuur, proces of uitkomst bevat, waarboven je veilig
bent om als Bad Apple te worden bestempeld
- Individuele artsen moeten meedoen aan voortdurende verbetering. Kwaliteitsverbetering
heeft op zijn minst weinig kans van slagen in zorginstellingen zonder het begrip, de
, participatie en in veel gevallen de leiding van individuele artsen. In ziekenhuizen vertrouwen
artsen op en helpen ze bij het vormgeven van bijna elk proces met betrekking tot de ervaring
van patiënten
De theorie van kwaliteitsverbetering geldt bijna net zo goed voor kleine systemen (spreekkamer) als
voor grote. Onberispelijke zorg vereist niet alleen deugdelijke beslissingen, maar ook goede
ondersteuning voor die beslissingen. Voor de gemiddelde arts mislukt kwaliteit als systemen falen.
Zonder de inzichten en technieken van kwaliteitsverbetering ingebed in hun medische praktijk, zijn
artsen net als iedereen die afhankelijk is van anderen om een gecompliceerde klus te klaren. Ze
kunnen vastzitten door defecten die ze niet creëren, maar worden wel verantwoordelijk gehouden.
De theorie van Bad Apples werkt niet en we moeten ons bevrijden van de angst, beschuldiging,
defensiviteit en naïviteit van een zoektocht naar verbetering door inspectie en discipline. De theorie
van Continue Verbetering werkt beter.
The quality of care: how can it be assessed? – A. Donabedian
Specificeren wat kwaliteit is
Er zijn twee elementen in de uitvoering van practica:
- Technische prestaties
o Afhankelijk van de kennis en oordelen die worden gebruikt bij het aankomen van de
juiste zorgstrategieën en van de vaardigheden om deze toe te passen
o De goedheid wordt beoordeeld in vergelijking met de beste in de praktijk
o De beste in de praktijk heeft dat onderscheid verdiend omdat gemiddeld bekend is of
wordt gedacht dat het de grootste verbetering in gezondheid oplevert
o Als de gerealiseerde fractie van wat haalbaar is effectiviteit wordt genoemd, wordt
de kwaliteit van de technische zorg evenredig aan de effectiviteit
o Twee punten verdienen hier de nadruk:
Beoordelingen van technische kwaliteit zijn afhankelijk van de beste kennis
en technologie. Ze kunnen niet verder gaan dan die limiet
Het oordeel is gebaseerd op toekomstverwachting, niet op reeds
gerealiseerde gebeurtenissen. Dus zelfs als de gevolgen slecht blijken te zijn,
moet de kwaliteit als goed worden beoordeeld, want op het moment dat
deze werd gegeven overeenstemde met de praktijk die had kunnen worden
verwacht voor de beste resultaten
- Interpersoonlijke relaties prestaties
o Via dit communiceert de patiënt informatie die nodig is om tot een diagnose te
komen, evenals voorkeuren die nodig zijn voor het selecteren van de meeste
geschikte zorgmethoden
o Is het voertuig waarmee technische zorg wordt uitgevoerd en waarvan het succes
afhangt
o Het beheer van het interpersoonlijke proces is in hoge mate afgestemd op het
behalen van succes in de technische zorg
o Het gedrag van het interpersoonlijke proces moet ook voldoen aan individuele en
sociale verwachtingen en normen
o Er zijn veel redenen waarom dit niet meegenomen wordt in schatting van de
kwaliteit van zorg:
Informatie over het interpersoonlijke proces is niet gemakkelijk beschikbaar
, De criteria en normen die een precieze meting van de kenmerken van het
interpersoonlijke proces mogelijk maken zijn niet goed ontwikkeld of niet
voldoende geroepen om de taak uit te voeren
De wetenschap en kunst van de gezondheidszorg, zoals ze van toepassing zijn op
zowel de technische zorg als het beheer van het interpersoonlijke proces, vormen
de kern van de metaforische familie van concentrische cirkels.
- De cirkel rondom het centrum de voorzieningen van zorg. De wenselijke
eigenschappen van de instellingen waarin zorg wordt verleend.
o Gemak, comfort, rust, privacy enz.
o In een privépraktijk is dit de verantwoordelijkheid van de arts
o In een institutionele praktijk is de verantwoordelijkheid voor de
eigenaars en beheerders van de praktijk
o Zoomt in op primaire proces, relatie tussen arts en patiënt. Kan met technische blik
kijken of op interpersoonlijke manier. Dit laatste is moeilijk te meten
- De volgende cirkel bij het beoordelen van kwaliteit wordt ook gekeken naar de patiënten
zelf en hun familieleden.
o Het was eerst vooral gericht op de prestaties van de zorgaanbieders
o Hier wordt zorg beoordeeld zoals die echt was
o Verantwoordelijkheid gedeeld door aanbieder en consument
o Het beheer van het interpersoonlijke proces door de behandelaar beïnvloedt de
implementatie van zorg door en voor de patiënt. Toch moeten de patiënt en het
gezin zelf ook een deel van de verantwoordelijkheid dragen voor het succes of falen
van de zorg
- De buitenste cirkel de zorg ontvangen door de gemeenschap als geheel.
o Oordelen over de sociale verdeling van de kwaliteitsniveaus in de gemeenschap
o Dit hangt af van de vraag wie meer of minder toegang tot zorg heeft en die, na het
verkrijgen van toegang, meer of minder zorgkwaliteiten krijgt
o De prestaties van individuele behandelaars en zorginstellingen hebben hier veel mee
te maken
o De kwaliteit van zorg kan ook veel beïnvloedt worden door factoren waar aanbieders
geen controle over hebben
De data die nodig is om een goed beeld van kwaliteit te krijgen is:
- Structuur de attributen die nodig zijn voor zorg, in materiele en organisatorische
middelen. De setting waarin de zorg is opgebouwd.
- Proces wat er daadwerkelijk gedaan wordt. De activiteiten door artsen en patiënten
- Uitkomst de effecten op de gezondheid van het proces
- Hij kijkt naar alle 3, want omdat ze allemaal invloed hebben op elkaar. Meestal wordt
alleen naar outcome gekeken.
Crossing the quality chasm – Institute of Medicine
Gezondheidszorg faalt nog te vaak om patiënten consistent goede zorg te kunnen bieden. Tussen de
gezondheidszorg die we nu hebben en die we zouden kunnen hebben ligt geen gat, maar een kloof.
Verschillende factoren hebben deze kloof gecreëerd:
- De medische wetenschap en technologie zijn in grote stappen vooruit gegaan
- De gezondheidszorg is complexer geworden