1 Actoren bij het proces van handelingsplanning
Andere titels in de overgenomen cursus Hoofdstuk 1: Zorgen voor welzijn
1. Goed begonnen is half gewonnen
Helpen kunnen we allemaal: volgens het boekje met technieken en strategieën kan men niet
alleen eigen problemen oplossen, maar ook anderen helpen om persoonlijke doelen en
tevredenheid te bereiken.
Iedereen kan helpen, maar er bestaan ook technieken + welke techniek kies je dan best?
Gewone spontane dingen: iedereen kan helpen (intuitie, improvisatie, associatie = voor-
methodisch handelen)
MAAR helpen is niet noodzakelijk professioneel helpen – wanneer dan wel? --
methodisch handelen
2 Een andere kijk op hulpverlening
Hulpverlening is ingewikkeld, onberekenbaar en onvoorspelbaar
verwijst naar ondersteuningsbehoeften:
Het feit dat een persoon, bepaalde noden of behoeften heeft die hij niet (zelfstandig)
vervuld krijgt, maar mits extra ‘zorg’ of ‘ondersteuning’ eventueel kunnen verholpen
worden.
Manier waarop aan hulpverlening wordt gedaan: wat en hoe
Kan grondig beïnvloed worden door verwachtingen en idealen: waarom en waar
naartoe (individueel of collectief
4 vragen waarmee een opvoeder-begeleider rekening mee moet houden om
aanvaardbare hulp aan te bieden, allemaal belangrijk
3. Helpen tussen vier actoren
3.1 Hulp geven, hulp nemen: een complex gebeuren
In de hulpverlening lopen heel wat vragen en verwachtingen door elkaar.
4 verschillende invalshoeken:
Vanuit leefwereld van de hulpvrager
Vanuit positie van de hulpverlener of welzijns(be)werker
Vanuit de visie van de hulpverlenende dienst/centrum/organisatie
Vanuit de bekommernissen van het algemeen beleid en de samenleving
Dagelijkse hulpverlening door 4 actoren beïnvloed:
De hulpvrager (microniveau)
Hulpverlener ( microniveau)
Organisatie (mesoniveau)
De samenleving ( macroniveau)
3.2 Door de bril van de hulpvrager
Dubbel spanningsveld van hulpvrager
1
, Spanning tussen behoefte aan zelfrealisatie/zelfbepaling en een situatie van on-
welzijn
Spanning tussen behoefte aan zelfbepaling/zelfrealisatie en de afhankelijkheid van
de hulpverlening
= dit resulteert in vragen waar andere actoren in de hulpverlening zeker bij moeten stilstaan
(respect)
Hulpvrager erkennen als persoon! mensen met geschiedenis – respect en waardering
3.3 De tweede bril: macht en onmacht van de hulpverlener
Ook dubbel spanningsveld
Enerzijds treden hulpverleners in relatie met de individuele hulpvrager
Anderzijds zijn hulpverlenende actoren ingebed in een organisatie of dienst met een
eigen huisstijl, eigen omgangsvormen,…
Hulpverleners zijn geen wonderdoenders: welzijn van de hulpvrager hoogstens
bemiddelen. Zij herstellen of creëren voorwaarden die dat welzijn kunnen bevorderen. Zij
kunnen nooit rechtstreeks welzijn verschaffen
Hulpverleners kunnen hulpvragers niet dwingen om ook echt wel-zijn te ervaren of zich goed
en ‘wel’ te voelen in hun vel
1. Relatie met de individuele hulpverlener
Hulpverleners verkopen of schenken geen welzijn en geluk MAAR begeleiden
naar zoektocht van beter leven
Asymmetrie in de relatie – de ongelijkheid blijft
afstandelijkheid vs inleven
vrijwillig vs genoodzaakt
Hulpverlener zit zowel in vertrouwenspositie als in machtspositie
2. Relatie met de hulpverlenende organisatie
Eigen persoon niet buiten spel + gevoel van eigenwaarde
Sandwish gevoel
3.4 Door de bril van de organisatie
Hulpverlener krijgt (in)directe vragen van hulpvragers MAAR krijgt ook te maken met
structurele elementen die het hulpproces bevorderen of belemmeren
Ze werken niet als zelfstandigen
Organisaties hebben eigen doelstellingen – gesystematiseerde werking
3.5 Door de bril van de samenleving
bepaald door bredere samenleving en haar (politieke) beleid.
2 verschillende niveaus:
1) Invloed van de algemene cultuur van onze samenleving
Recht op welzijn van elke burger en de plicht van de samenleving om daarin te
voorzien vs plicht tot integratie en participatie
Individueel recht op welzijn
2) Invloed van de overheid: subsidiëring, inspectie,…
2
,3.6 Conclusie: geen neutrale hulpverlening
Hulpverlening is een proces tussen 4 actoren, die een eigen positie innemen met een
aantal eigen mogelijkheden en beperkingen en met soms botsende vragen en
verwachtingen
Hulpvrager + cliëntsysteem
Hulpverlener
Dienst/ organisatie
Overheid/ maatschappij
3
, 2 Een algemene kijk op handelingsplanning
2.1 Situering
Kern van professioneel werken: zorgvuldig te werk gaan
er wordt verwacht dat een begeleider vanuit een orthopedagogische vraag, zelfstandig
en/of in teamverband en samen met de cliënt, een handelingsplan mee vorm kan geven.
we lopen soms vast, vragen over kunnen en aankunnen van de cliënt
evenwicht vinden tussen al die onbepaalde en ongrijpbare factoren om ons handelen te
verantwoorden en te leiden
2.2 Terminologie
Ondersteuningsplan of handelingsplan: vanuit het accent op de persoon als handelend
en actief individu kiezen we voor deze algemene term
Proces van de handelingsplanning of de plancyclus: het volledige proces dat er voor
zorgt dat de begeleiding van de gebruiker zo optimaal mogelijk verloopt
2.3 Handelingsplan: een definitie
Definitie: een proces dat resulteert in een plan. We proberen snel systematisch en bewust
iemand te leren kennen om die persoon zo goed mogelijk te ondersteunen binnen een
bepaalde tijd – in DIALOOG – om alle vragen op elkaar af te stemmen.
Volgens kok: handelingsplan: het geheel van strategieën als antwoord op een hulpvraag
Aan de hand van de analyse van de vraagstelling
In dialoog met alle betrokkenen
Rekening houdend met de omstandigheden waaronder het plan moet worden
uitgevoerd
Volgens auteurs Pijl en Blaauboer:
In het plan zou moeten worden vastgesteld wat in het onderwijs voor de betreffende
leerlingen wordt nagestreefd, op welke wijze en met welke middelen het onderwijs verzorgd
zal worden en wanneer en op welke wijze de resultaten geëvalueerd zullen worden. Op
grond van die evaluatie kan het plan worden bijgesteld, opnieuw worden opgezet.
accent op procesmatige aspect
Volgens Anita Pfauth=
Ondersteuningsplan kan worden omgeschreven als een schriftelijke weergaven van het
geheeld van afspraken over en doelen in de ondersteuning tussen cliënt en een
zorgaanbieder, dat gebaseerd is op de gewenste levensinvulling van de cliënt en de
mogelijkheden van de zorgaanbieder.
Cliënt is ook eigenaar van zijn eigen ondersteuningsplan.
2.4 Functies van handelingsplanning
Bezinnings- en reflectiefunctie
Nagegaan of de vraagstelling voldoende wordt beantwoord van de cliënt, minder
intuïtief en meer doelbewust
Verantwoording van het handelen
4
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper studentorthopedaogie. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,99. Je zit daarna nergens aan vast.