Hoofdstuk 6 - Begrijpen van anderen
De overkoepelende vraag van het hoofdstuk is hoe we de mentale toestanden van anderen
begrijpen?
- Mental states = kennis, overtuigingen, gevoelens, intenties en verlangens.
- Mentalizing = het proces van het afleiden of toeschrijven van mentale toestanden
aan anderen.
Paarse box: what is simulation theory?
Simulatietheorie is niet strikt een enkele theorie, maar een verzameling theorieën die door
verschillende individuen zijn voorgesteld. Ze hebben allemaal gemeen dat we het gedrag
van andere mensen begrijpen door de mentale processen bij onszelf na te bootsen die, als
ze worden uitgevoerd, hun gedrag zouden reproduceren.
Empathie en stimulatie theorie
- Empathie = in de ruimste zin, een emotionele reactie op (of begrip van) andermans
gevoelens.
- Perspective taking = zich verplaatsen in de situatie van een ander.
Empathie als een veelzijdig concept
Er zijn verschillende manieren van het interpreteren van het concept empathie:
- De interne toestand van een ander kennen, inclusief zijn of haar gedachten en
gevoelens.
- De houding aannemen of overeenkomen met de neurale respons van een
waargenomen ander.
- Voorbeeld hiervan is personal distress.
- Een emotionele reactie hebben op de situatie van iemand anders, hoewel het niet
dezelfde reactie hoeft te zijn.
- Voorbeeld hiervan is pity of sympathy.
- Verbeelden hoe ik me zou voelen / reageren in die situatie (d.w.z. gezien mijn
persoonlijke geschiedenis, eigenschappen, kennis, overtuigingen).
- Perspective taking
- Je voorstellen hoe de andere persoon zich zou voelen/reageren in die situatie (d.w.z.
gezien hun persoonlijke geschiedenis, eigenschappen, kennis, overtuigingen).
- Perspective taking.
De eerste drie scenario's verschillen met betrekking tot de vraag of de kennis hetzelfde is in
het zelf en de ander. De belangrijke overweging vormt de kern van sommige tests van de
theory of mind, met name false belief taken.
- False belief = een overtuiging die niet overeenkomt met de huidige realiteit.
- Personal distress = een gevoel van nood als reactie op de nood of benarde situatie
van een ander.
- Pity = een bezorgdheid over de situatie van iemand anders.
- Sympathy = een gevoel van mededogen of bezorgdheid voor een andere persoon.
,Het is niet mogelijk om empathie te meten. Wanneer we het wel willen meten, zullen alleen
theory of mind testen het dichtste in de buurt komen.
Van imitatie naar empathie?
De meeste simulatie theorieën van empathie zijn gebaseerd op de notie van perceptie-actie
koppeling, d.w.z. het verband tussen het zien van acties op andere mensen en het
reproduceren van die acties op het eigen motorsysteem.
Een verband tussen imitatie en empathie krijgt enige steun van de sociale psychologie in
onderzoeken naar het kameleoneffect, waarbij gebaren spontaan worden nagebootst tijdens
positieve interpersoonlijke uitwisselingen. Deze onderzoeken gaan over het algemeen naar
onbedoelde imitatie waarbij de deelnemer een taak uitvoert met een andere persoon en de
mate waarin de deelnemer de bondgenoot imiteert wordt gemeten.
- Chameleon Effect = Spontane nabootsing van gebaren tijdens positieve
interpersoonlijke uitwisselingen.
Carr, Iacoboni, Dubeau, Mazziotta en Lenzi (2003) onderzochten meer direct een mogelijk
verband tussen empathie en imitatie met behulp van fMRI bij mensen. Ze toonden de
deelnemers emotionele gezichtsuitdrukkingen onder twee voorwaarden: observatie versus
opzettelijke imitatie. Ze vonden verhoogde activering voor de imitatie conditie in vergelijking
met observatie in klassieke spiegelsysteem gebieden zoals de premotorische cortex.
Bovendien vonden ze verhoogde activering in gebieden die betrokken zijn bij emotie, zoals
de amygdala en insula. Hun bewering was dat imitatie de motorische representatie tussen
zelf en ander activeert, maar er is een tweede stap waarin deze informatie via de insula
wordt doorgegeven aan limbische gebieden. Deze actie-naar-emotie route werd
verondersteld om empathie te ondersteunen.
De activiteit van het menselijk motorsysteem kan worden beoordeeld met behulp van de
methode van motor evoked potentials (MEP's). Stimulatie van de hersenen met behulp van
TMS zorgt ervoor dat de perifere spieren neuro-elektrische signalen produceren die bekend
staan als motor evoked potentials. Deze kunnen worden gemeten door middel van
elektroden die op de huid zijn bevestigd volgens het principe van EMG.
Empathie voorbij simulatie
Sommige theorieën van empathie stellen een verscheidenheid aan verschillende op elkaar
inwerkende mechanismen voor, waarvan simulatie er slechts één is.
Singer et al. deelnemers aan een fMRI-scanner een spel laten spelen met iemand die eerlijk
speelt en iemand anders die oneerlijk speelt. De goede en de slechte speler kregen allebei
elektrische schokken toegediend, na waar de insula activeerde bij de mensen in de fMRI.
Deze mensen kregen namelijk een meelevend / pijnlijk gevoel bij de goede spelers.
De bevindingen van deze studie hebben implicaties voor aandoeningen die verband houden
met verminderde empathie, zoals autisme en psychopathie. Het suggereert dat er meerdere
redenen zijn waarom empathie zou kunnen mislukken - vanwege het niet nabootsen van de
emoties van anderen of vanwege persoonlijk of sociaal geconstrueerde overtuigingen over
wie 'goed' en wie 'slecht' is.
,Andere studies ondersteunen deze opvatting. Hoewel van artsen mag worden verwacht dat
ze empathie tonen voor hun patiënten, zou het voor hen nutteloos zijn om persoonlijk leed te
ervaren bij het uitvoeren van pijnlijke procedures. Zo laten acupuncturisten minder activiteit
in het pijnnetwerk zien (gemeten met fMRI).
Onderzoek naar imitatie laat ook zien dat de mate waarin twee mensen elkaar imiteren
afhangt van de kenmerken van de imitator en de persoon die wordt nagebootst, en ook van
kenmerken van de sociale situatie. Dit suggereert dat simulatie op basis van imitatie flexibel
en contextgevoelig is, waarbij rekening wordt gehouden met informatie die verder gaat dan
perceptie-actie links.
Ten slotte, wanneer waarnemers een sociale interactie tussen twee mensen observeren,
gebruiken waarnemers de aanwezigheid van mimiek als een signaal voor sociale
competentie.
Modellen van empathie
Er is aangetoond dat modellen van empathie die uitsluitend gebaseerd zijn op het begrip
perceptie-actiekoppeling of affectief delen ontbreken, maar desalniettemin een aspect van
empathie kunnen zijn.
Zaki en Ochsner (2012) beschouwen empathie als een product van twee soorten
mechanismen: spiegelen versus mentaliseren. De mate waarin het ene mechanisme kan
domineren over het andere wordt verondersteld dynamisch te zijn en kan afhangen van wat
de verwachte uitkomst is. Volgens dit raamwerk, in het experiment van Singer et al. (2006)
de neiging om de pijn van een ander te simuleren zou deel uitmaken van het
spiegelsysteem, en de representatie van de bedoelingen van de ander (om eerlijk of
oneerlijk te spelen) zou deel uitmaken van het mentaliserend (ToM)-systeem.
Een alternatief onderscheid voor spiegelen versus mentaliseren is het voorgestelde
onderscheid tussen cognitieve empathie en affectieve empathie. Men kan mentale
toestanden aan anderen toeschrijven die ofwel affectief van aard zijn (John is boos) of niet-
affectieve van aard (John denkt X). Evenzo kan spiegelen affectieve aard zijn (emotionele
besmetting) of niet-affectieve aard (imitatie).
In het model van Shamay-Tsoory (2011) wordt aangenomen dat het spiegelmechanisme
gemeenschappelijk is voor zowel acties als emoties, maar er worden afzonderlijke
mentaliserende componenten gepostuleerd voor affectieve en niet-affectieve mentale
toestanden.
Het door Decety en JAckson (2004/2006) voorgestelde empathiemodel pleit voor een
onderscheid tussen op simulatie gebaseerde mechanismen en andere soorten
mechanismen, maar trekt geen scherpe grens tussen affectieve en niet-affectieve
processen. Specifiek zijn de drie componenten van empathie die door Decety en Jackson
worden gepostuleerd:
1. Scherfrepresentaties tussen zelf en ander, gebaseerd op perceptie-actiekoppeling.
Dit omvat machanismen voor het begrijpen en imiteren van acties, emotionele
besmetting en pijnverwerking.
, 2. Een bewustzijn van zelf-ander als vergelijkbaar maar gescheiden. Dit houdt verband
met mechanismen van zelfbewustzijn die ons in staat stellen om onze eigen
gedachten en acties toe te schrijven als zelf gegenereerd.
3. Een capaciteit voor mentale flexibiliteit om verschuivingen in perspectief en
zelfregulering mogelijk te maken. Decety en Jackson suggereren dat dit een
kandidaat is voor een unieke menselijke component van empathie. Het gaat om het
bewust innemen van de situatie van een ander, wat ook kan inhouden dat je je eigen
overtuigingen en zelfreferentiële kennis inhibeert.
Paarse box: het begin van antropomorfisme
- Anthropomorphism = het toekennen van menselijke kenmerken aan niet-
menselijke dieren, objecten of andere concepten.
Tot op zekere hoogte kan de neiging tot antropomorfisering afhangen van het feit of iets op
ons lijkt. Zowel beweging als uiterlijk is belangrijk.
Hoewel antropomorfisme een universele neiging kan zijn, doen sommige mensen het
misschien meer en anderen minder. Een studie toonde aan dat deze neiging, gemeten in
termen van mentale toestand classificaties voor gadgets of termen die worden gebruikt om
huisdieren te beschrijven, groter is bij eenzame mensen. Een andere studie vond dat de
hoeveelheid grijze stof in de linker temporo-pariëtale overgang overeenkomt met de mate
van antropomorf denken.
Theory of Mind en redeneren over mentale staten
- Attribution = in de sociale psychologie, het proces van het afleiden van de oorzaken
van het gedrag van mensen.
- Intentional stance = de neiging om het gedrag van anderen te verklaren of te
voorspellen met behulp van intentionele toestanden (bijv. willen, leuk vinden).
- First-order intentionally = een agent bezit overtuigingen en verlangens, maar geen
overtuigingen over overtuigingen.
- Second-order intentionally = een agent heeft overtuigingen over de overtuigingen
van andere mensen.
Sociaal psychologen gebruiken de term attributie om te verwijzen naar het proces van het
afleiden van de oorzaken van het gedrag van mensen. De filosoof Dennett gebruikt zijn
eigen term intentionele houding om te verwijzen naar onze neiging om gedrag te verklaren in
termen van mentale toestanden.
1. Zero order intentionality = de veronderstelling dat een agent geen overtuigingen en
verlangens bezit. Het reageert reflexief op prikkels, zoals het produceren van een
schreeuw wanneer het bang is of rennen om een roofdier te ontwijken.
2. First order intentionality = de gevolgtrekking dat een agent overtuigingen en
verlangens bezit, maar geen overtuigingen over overtuigingen. Het kan een
schreeuw produceren omdat het denkt dat er een roofdier aanwezig is of wil dat
anderen wegrennen.
3. Second order intentionality = de gevolgtrekking dat een agent overtuigingen en
verlangens bezit, maar geen overtuigingen over overtuigingen. Het kan een
