1. Titelbeschrijving
Op de Beeck, G., Vele hemels boven de zevende. 37e druk, Amsterdam 2015, 1e druk 2013.
, 2. Uittreksel
Eva (36) is reclasseringsbeambte in een gevangenis. Ze is ogenschijnlijk een sterke, gelukkige vrouw
die voor iedereen klaarstaat, maar lijdt onder haar vrijgezellenbestaan, onaantrekkelijk uiterlijk, eet-
en overgewichtprobleem en is, hoewel ze vele kennissen heeft, eenzaam.
Haar oudere zus Elsie Bergmans (42) voelt de sleur van haar huwelijk met de twaalf jaar oudere,
hardwerkende nefroloog (arts gespecialiseerd in nieraandoeningen) Walter. Ze hebben twee
kinderen: Lou en Jack. Lou (12) wordt gepest op school, voelt zich eenzaam, en stort haar hart
geregeld uit bij Eva.
De ouders van Eva en Elsie zijn Jos (71) en Jeanne (65). Ze hebben een ongelukkig huwelijk. Jos,
voormalig restauranthouder, is alcoholist en gaat gebukt onder een gruwelijke geheim. Jeanne is
dominant, egocentrisch en klaagziek. Ze hebben ook een zoon, Ben.
Eva gaat naar de vernissage van Casper (46), een succsvolle schilder die zijn hart soms bij haar
uitstort, en neemt Elsie mee. Casper raakt direct door Elsie geboeid. Hij vraagt haar wat ze van zijn
schilderijen vindt en zij belooft daarover na te denken en hem dat in een brief uit te leggen. Als de
brief hem drie dagen later bereikt, verwondert hij zich erover hoe goed Elsie zijn werk doorgrondt.
Veel beter dan Merel, met wie hij samenwoont, vindt hij. Ook in zijn huis woont Willem, Merels zoon
uit een eerdere relatie. Casper vraagt Elsie uit eten en de twee krijgen een hartstochtelijke relatie.
Elsie praat met Eva over haar relatie met Casper en de lastige keuze waar ze voor staat. Juist nu
probeert Walter wat meer aandacht voor haar en zijn kinderen te tonen. Moet ze haar gezin voor
Casper in de steek laten? Eva raadt haar aan voor haar geluk, en dus voor Casper, te durven kiezen.
Omdat Elsie zich thuis steeds nerveuzer gedraagt en soms lang weg is, ontstaan er spanningen in het
gezin. Casper besluit op zijn beurt Merel over zijn relatie met Elsie te vertellen. Ze reageert
woedend.
Eva is weinig succesvol in de liefde. Ze klampt zich vast aan een in haar ogen bijzondere gevangene,
Henri (44), een knappe, charismatische Congolees. Ze overschrijdt de noodzakelijke professionele
afstand en voert lange gesprekken met hem. Ook als hij vrijkomt, zoekt ze hem op. Ze heeft enkele
dates met andere mannen, maar die lopen teleurstellend af omdat de mannen alleen uit zijn op
seks.
Eva raakt gaandeweg steeds gefrustreerder, takelt af en volgt vruchteloos acht sessies bij een
psychiater. Dan laat ook Henri het afweten: hij komt niet opdagen bij afspraken met haar en blijkt
weer in het criminele circuit te verkeren.
Lou lucht weer eens haar hart bij Eva: er is haar een ‘ramp’ overkomen (p. 17). Nadat ze zoals elke
dag een hele schoolpauze op het toilet had doorgebracht, werd ze in de klas uitgelachen omdat
bleek dat ze per ongeluk haar rok van achteren in haar onderbroek had gestopt.
Het pesten houdt echter abrupt op. Lou ziet in een winkel dat Vanessa, de knapste van haar klas en
de ergste pester, kleding steelt. Vanessa ziet dat Lou haar heeft betrapt, maar beiden praten er niet
over. Vanessa wil Lou nu in haar vriendenkring opnemen, maar Lou kan dat niet direct geloven en
stemt slechts schoorvoetend toe. Vanessa’s vriendinnen geven haar opmaak- en kledingadviezen en
nemen haar mee uit. Tijdens een feestje gebruikt Lou voor het eerst drugs. Ze wordt woedend als ze
ziet dat Vanessa danst en tongzoent met een jongen op wie zij (Lou) verliefd is, loopt weg van het
feest en fietst naar Eva’s appartement. Die komt pas laat thuis en neemt haar liefdevol op.
, Uit liefdesverdriet en door het ‘verraad’ van Vanessa is Lou zo van slag dat ze enkele dagen verzuimt
van school. Ze wordt ter verantwoording geroepen door de adjunct-directeur en biecht alles aan
hem op, ook de diefstal van Vanessa.
Als Vanessa enige tijd daarna uit de les wordt geroepen, blijkt dat de adjunct er werk van heeft
gemaakt. De leerlingen keren zich nu tegen haar en zoeken toenadering tot Lou. Die voelt zich
ongemakkelijk onder haar ‘verraad’ en het negeren van Vanessa, durft haar echter niet aan te
spreken en vraagt haar ouders of ze naar een andere school mag. Die accepteren dat, nadat Eva hun
heeft uitgelegd wat er allemaal met Lou is gebeurd.
Jos wordt gebeld door zijn broer Karel (75) om langs te komen omdat hij een belangrijke mededeling
heeft. Karel is getrouwd met Imelda; ze hebben een gehandicapte zoon, Victor. Jos brengt zijn dagen
mijmerend en drinkend door, vindt het vreselijk om zijn huis uit te gaan, maar gaat er toch met
Jeanne naar toe. Karel heeft alle broers opgeroepen om mee te delen dat hij ongeneeslijke
longkanker heeft en vraagt hun voor zijn vrouw en zoon te zorgen als hij er niet meer zal zijn. Zoals
altijd in zulke situaties trekt Jos zich terug om, tot woede van zijn vrouw, te roken en te drinken.
Maar die nacht komt zijn nachtmerrie terug: hoe hij, met de auto op weg naar Karel, Victor niet
meer kon ontwijken en aanreed, zodat die blijvend gehandicapt raakte. De familie vermoedt dat
Victor plotseling overstak en Jos hem niet meer kon ontwijken. Maar Jos weet beter: hij was weer
eens dronken en reed veel te veel aan de linkerkant van de weg, omdat hij met zijn rechterhand de
gevallen heupfles zocht. Dat hij sindsdien financieel bijdraagt aan de verzorging van Victor, stellen
Karel en Imelda zeer op prijs, maar kan zijn immens schuldgevoel niet wegnemen. Pas aan Eva, die
hem af en toe bezoekt, durft hij eindelijk de hele waarheid te vertellen. Eva geeft hem de raad niets
aan Karel te vertellen. Maar omdat Karel plotseling overlijdt, hoeft Jos tot zijn opluchting geen keuze
te maken.
Jos vindt de begrafenis van zijn broer vreselijk en probeert zoveel mogelijk contact te mijden.
Tussendoor drinkt hij stiekem. Als hij dronken is, durft hij Imelda te zeggen dat hij schijt heeft aan
alles, haar nooit sympathiek heeft gevonden en Karel destijds heeft bezworen niet met haar te
trouwen. Na nog een scène rijdt Jeanne hem naar huis.
Op de 65ste verjaardag van Jeanne komt het vooral door haar melodramatische bemoeizucht tot
een escalatie. Elsie verklaart dat iedereen in het gezin altijd maar doet alsof er niets aan de hand is
en de lieve vrede wil bewaren, maar dat ze daar nu meer dan genoeg van heeft. Ze verklaart te
willen scheiden. Ook Jos’ auto-ongeluk brengt ze ter sprake: Eva heeft haar dat (in vertrouwen!)
verteld. Eva en Ben proberen tevergeefs te sussen, Jos besluit buiten te gaan roken.
Eva pleegt zelfmoord door ’s nachts van een tachtig meter hoog appartementengebouw te springen.
In een afscheidsbrief verklaart ze dat ze tevergeefs heeft geprobeerd voort te leven voor andere
mensen. Ze bedankt iedereen en zegt met klem dat ze dit einde zelf heeft gewild en niemand het
had kunnen voorkomen. Ze vraagt iedereen haar dit einde te gunnen. Ze wenst iedereen het
allerbeste en zegt dat ze er altijd zal zijn als iemand iets te zeuren heeft. In een PS geeft ze Lou de
raad: ‘doe maar, ga maar’ (p. 245). Lou schrijft een brief die in Eva’s kist mag worden gelegd. Uit
wanhoop gaat ze op de kist liggen, waar ze door een vriendinnetje van af wordt gehaald.
Jos hoopt dat ook voor hem de dood snel zal komen. Elsie besluit aanvankelijk voor Walter en haar
gezin te kiezen, maar verandert na zeven weken van gedachten en trekt bij Casper in. Lou en Jack
accepteren Casper en komen geregeld langs. Lou denkt veel aan Eva, maakt zich vaak zorgen om wat
komen zal, maar denkt dan aan een van de laatste adviezen van Eva (om angst in haar leven toe te
laten), en zet dan gauw ‘een goed liedje’ op, want dat helpt altijd (p. 271).
