Deze kritische zelfreflectie is geschreven aan het einde van het blok 'probleemgedrag'. Dit is een onderdeel van de minor 'complexe zorg'. Ik heb deze reflectie met een ruime voldoende gehaald.
Reflectie Probleemgedrag
Fase 1:
Achtergrondinformatie
Dhr. G is 71 jaar oud en heeft neuropathie. Hij krijgt thuiszorg en heeft verder weinig familie die bij
dhr. langs komt. Tijdens de zorg ondersteunen we hem bij het wassen en de TENS-pleisters bij hem
op te plakken. Daarbij heeft dhr. ook Diabetes Mellitus type 2. Hij houdt het liefst zijn eigen regie en
wil het liefst niet dat wij ons bemoeien met zijn diabetes. Dhr. kan agressief uit de hoek komen als
zijn eigen regie wordt ontnomen. Vermoedelijk heeft dhr. een beginnende vorm van alzheimer,
omdat hij wel eens dingen kan vergeten. Hij kan bijvoorbeeld vergeten insuline te prikken. Dhr. heeft
ook een nieuwe woning, omdat zijn andere woning te gevaarlijk was. Nu woont dhr. in een
aanleunwoning. Maar het is nog erg wennen voor hem, omdat alles nieuw is.
Casus
Samen met een collega kwam ik bij een man waarvan werd gewaarschuwd dat hij fel kan reageren.
Wel wilde ik hier heen gaan, omdat ik het niet wilde ontwijken. Toen ik met mijn collega voor de deur
stond, stelde ik me aan hem voor en gaf ik aan dat ik stagiaire ben. Hij keek me erg boos aan.
Vervolgens negeerde hij me. Hij zei met een stemverheffing: ‘Wat doet zij hier godverdomme, alweer
een nieuw gezicht. Ik heb hier niet om gevraagd!’. Ik verstijfde en zei niets op dat moment. Mijn
collega gaf aan dat ik hier ben om te leren. Ik stelde voor om hem te ondersteunen bij de zorg.
Waarop hij antwoordde dat ik dat zelf mag weten, maar wel met een nare houding naar mij toen en
zonder me aan te kijken. Uiteindelijk hielp ik hem wel met de zorg, maar met toezicht van een
collega. Ik probeerde interesse in hem te tonen en dingen aan hem te vragen, maar ik merkte dat hij
hier geen behoefte aan had. Hij praat veel over de negatieve dingen in de wereld en over andere
collega’s. Hij gaf aan dat er collega’s zijn die er niets van snappen. Hier ging ik niet op in en probeerde
ik overheen te praten. Toch bleef hij praten over alles wat slecht is in de wereld. Terwijl ik hem aan
het helpen was met de zorg praatte hij eigenlijk meer tegen mijn collega, alsof ik niet bestond. Door
bepaalde opmerkingen liet hij blijken dat ik niet veel voorstel in zijn ogen, omdat ik maar een
stagiaire ben en nog niet alles weet. Ook vroeg hij met een denigrerende toon aan mij: “Weet je
eigenlijk wat neuropathie inhoudt?” Ik antwoordde: “Daar heb ik me nog niet in verdiept?” Dhr. zei:
“Dat kan natuurlijk niet hè! Dat moet je wel weten voordat je me gaat helpen!”
Fase 2:
Wat ik merkte in de situatie, was dat ik me niet genoeg kennis had over hoe ik zou moeten handelen
bij deze man. Ik ging veel mee in het gedrag van dhr., maar gaf niet goed mijn grenzen aan. Ik wilde
van alles tegen deze man zeggen, maar ik wist niet wat het beste was om te doen. Dat is de reden
waarom ik in eerste instantie verstijfde en meeging in zijn gedrag.
Er ging van alles door mijn hoofd. Ik dacht: “Waar ben ik nu ineens beland?” , “Als hij me maar geen
pijn doet…”, “Moet ik hier weg?”, “Wat is verstandig om tegen deze man te zeggen?” “Moet ik het
negeren en niks zeggen of moet ik er tegenin gaan?”. Ik had dit nog nooit meegemaakt, dus wist ik
me geen houding. Gelukkig was ik met collega die op dat moment het woord nam. Toen ik hem
uiteindelijk hielp met de zorg, merkte ik dat hij over alles aan het klagen was. Volgens hem hoeven
bepaalde collega’s niet te komen door allerlei redenen.
In deze situatie ben ik meer meewerkend en laat ik niet merken dat ik zijn gedrag niet accepteer. Ik
wilde er zo graag iets van zeggen dat hij er niets aan heeft om overal over te klagen. Daar heeft
helemaal niemand iets aan. Ik probeerde met dhr. over anderen dingen te praten, maar hier wilde hij
niet op antwoorden. Hij bleef doorpraten over zijn eigen verhalen. Hij was bijvoorbeeld aan het
vertellen dat cliënten tegenwoordig niets meer te zeggen hebben. Ik reageerde: “Dat is inderdaad
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper SophieSteen. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,98. Je zit daarna nergens aan vast.
