100% tevredenheidsgarantie Direct beschikbaar na je betaling Lees online óf als PDF Geen vaste maandelijkse kosten
logo-home
Eerder door jou gezocht
Eerder door jou gezocht
logo
Samenvatting Encyclopedie Criminologie artikelen €4,99
In winkelwagen
Snel navigeren naar
Voorbeeld
  2.  
  3. Vrije Universiteit Amsterdam (VU)
  4.  
  5. Encyclopedie Criminologie

Samenvatting

Samenvatting Encyclopedie Criminologie artikelen

 1 keer verkocht

Samenvatting van de artikelen van het vak Encyclopedie Criminologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, verplicht vak in het tweede bachelorjaar

Voorbeeld 2 van de 38  pagina's

Document informatie

  • 31 januari 2022
  • 38
  • 2020/2021
  • Samenvatting

Onderwerpen

Geschreven voor

Alle documenten voor dit vak (16)

Verkoper

avatar-seller
janehoningh

Ontvangen beoordelingen

Voorbeeld van de inhoud

Week 1
Lon Fuller, The Case of the Speluncean Explorers
Er komen grotbezoekers vast te zitten in een grot door een landsverschuiving. De slachtoffers die
vast zaten in de grot konden na 20 dagen vast te hebben gezeten communiceren via een zender met
de reddingswerkers. Zij kregen te horen dat het nog minimaal 10 dagen zou duren voordat zij bevrijd
kunnen worden. Via de zender vroegen zij aan een deskundige of de kans groot was dat ze deze 10
dagen wel zouden overleven. De deskundige zei dat deze kans uitermate klein was. Een aantal uren
later vroegen ze of de kans groot was dat ze het nog wel 10 dagen zouden overleven als ze een van
de slachtoffers zouden opeten. Deskundige antwoordde bevestigend. Geen psycholoog, rechter,
minister of priester zou antwoord geven op de vraag of het verstandig zou zijn om te loten wie er
opgegeten zou worden. Hierna volgde radiostilte van binnen de grot. Op de dag van de bevrijding
bleek dat de slachtoffers een van hen had opgegeten. Het kiezen van een slachtoffer hadden ze
gedaan door het gooien van een dobbelsteen. De overlevenden van de grot werden vervolgens
veroordeeld tot moord van de gegeten man en kregen de doodstraf opgelegd.

Foster: Hij zegt dat als het hof verklaart dat deze mannen volgens onze wet een misdaad hebben
gepleegd, dan is onze wet zelf veroordeeld in de rechtbank van gezond verstand, ongeacht wat er
gebeurt met de personen die bij dit verzoekschrift wegens dwaling betrokken zijn. Hij zegt dat hij niet
gelooft dat onze wet de monsterlijke conclusie afdwingt dat deze mannen moordenaars zijn. Hij
baseert deze conclusie op twee onafhankelijke gronden, die beide op zichzelf voldoende zijn om de
vrijspraak van deze beklaagden te rechtvaardigen:
1. De eerste grond berust op een premisse die tegenstand kan oproepen totdat deze
openhartig is onderzocht. De zaak wordt beheerst volgens Foster door wat oude schrijvers in
Europa en Amerika ‘de natuurwet’ noemden. Wanneer zich een situatie voordoet waarin het
naast elkaar bestaan van mensen onmogelijk wordt, dan is een toestand die aan al onze
precedenten en statuten ten grondslag ligt, opgehouden te bestaan.

Welke specifieke doelen ook door de verschillende takken van onze wet worden nagestreefd,
het is bij nader inzien duidelijk dat ze allemaal zijn gericht op het vergemakkelijken en
verbeteren van het samenleven van mensen en het op billijkheid en billijkheid regelen van de
relaties van hun leven met elkaar. Wanneer de veronderstelling dat mensen samen kunnen
leven zijn waarheid verliest, zoals duidelijk het geval was in deze buitengewone situatie
waarin leven alleen mogelijk werd door het nemen van leven, dan hebben de fundamentele
uitgangspunten die ten grondslag liggen aan onze hele rechtsorde hun betekenis en kracht
verloren.

Deze mannen waren toen ze hun noodlottige beslissing namen zo ver verwijderd van onze
rechtsorde alsof ze 1000 mijl buiten onze grenzen waren geweest. Wat deze mannen deden,
werd gedaan in overeenstemming met een overeenkomst die door hen allemaal was
aanvaard en eerst dor Whetmore zelf was voorgesteld. Aangezien het duidelijk was dat hun
buitengewone hachelijke situatie de gebruikelijke principes die de betrekkingen tussen
mannen onderling reguleren niet toepasbaar maakte, was het voor hen noodzakelijk om als
het ware een nieuw regeringshandvest op te stellen dat geschikt was voor de situatie waarin
ze zich bevonden.
2. De tweede reden is dat Foster hypothetisch alle premissen verwerp waarop ik tot dusver ben
uitgegaan. Het is volkomen duidelijk dat deze mannen een handeling hebben verricht die in
strijd is met de letterlijke bewoordingen van het statuut waarin wordt verklaard dat hij die
“moedwillig het leven van een ander zal nemen” een moordenaar is. Maar een van de oudste
stukjes juridische wijsheid is het gezegde dat een man de letter van de wet mag overtreden
zonder de wet zelf te overtreden.

, Tatting, J.: Tatting merkt aan de emotionele kant dat hij verscheurd is tussen sympathie voor deze
mannen en een gevoel van afschuw en walging over de monsterlijke daad die ze hebben begaan. De
mening van Foster is volgens Tatting doorspekt met tegenstrijdigheden en drogredenen. Foster: Deze
mannen waren niet onderworpen aan onze wet omdat ze zich niet in een “staat van de
burgermaatschappij” bevonden, maar in een “staat van de natuur”. Het is volgens Tatting niet
duidelijk waarom dit zo is, of het is omdat van de dikte van de rots die hen gevangen hield, of omdat
ze honger hadden, of omdat ze een ‘nieuw handvest van de regering’ hadden opgesteld waardoor de
gebruikelijke rechtsregels moesten worden vervangen door een worp met de dobbelstenen.
Wanneer gingen deze mannen over van de jurisdictie van onze wet naar die van “de natuurwet”? Als
deze mannen inderdaad onder de natuurwet waren, waar komt dan onze autoriteit vandaan om die
wet uit te leggen en toe te passen?

De principes die Foster uiteenzet, bevatten andere implicaties die niet kunnen worden getolereerd
volgens Tatting. De argumenten van Foster zijn intellectueel ondeugdelijk en louter rationalisatie
benaderen.

Keen: hij begint met twee vragen aan de kant te zetten die niet aan dit Hof voorgelegd zijn: de eerste
is of de clementie van de uitvoerende macht moet worden verleend aan deze beklaagden als de
veroordeling wordt bevestigd. Keen zou deze mannen vergeven, aangezien hij gelooft dat ze al
genoeg hebben geleden om te betalen voor elke overtreding die ze hebben begaan.
De tweede vraag die hij aan de kant wil stellen is om te beslissen of wat deze mannen deden “goed”
of “fout” was.

Volgens Keen wordt Foster gedreven door een persoonlijke afkeer van de geschreven wet. In plaats
daarvan ontwikkelt hij een vertrouwde redenering volgens welke de rechtbank de uitdrukkelijke taal
van een statuut kan negeren wanneer iets dat niet in het statuut zelf staat, het “doel” genaamd, kan
worden gebruikt om het resultaat te rechtvaardigen dat de rechtbank juist acht. De manier van
Foster om om te gaan met statuten is precies die van een rechter uit de jaren 3900’s.

Het proces van gerechtelijke hervorming vereist drie stappen:
1. Een enkel ‘doel te bedenken dat het statuut dient. Dit wordt gedaan hoewel niet één statuut
op de honderd zo’n enkel doel heeft, en hoewel de doelstellingen van bijna elk statuut
verschillend worden geïnterpreteerd door de verschillende klassen van zijn sponsors.
2. Ontdekken dat een mythisch wezen dat “de wetgever” wordt genoemd, bij het nastreven
van dit ingebeelde “doel” iets over het hoofd zag of een gat of onvolmaaktheid in zijn werk
achterliet.
3. Invullen van de aldus gecreëerde blanco.

Foster denkt hoe meer gaten de statuten hebben, hoe beter hij ze vindt. Kortom, hij houdt niet van
statuten; men kan zich geen beter voorbeeld wensen om de misleidende aard van dit proces van het
opvullen van gaten te illustreren dan dat voor ons. Keen zegt zijn collega’s (Foster en Tatting) zijn zich
onvoldoende bewust van de gevaren die schuilen in de opvattingen van het gerechtelijk ambt.

Veroordeling moet worden bevestigd volgens Keen.

Handy: Hij heeft met verbazing geluisterd naar de gekwelde veroordelingen waartoe deze
eenvoudige zaak aanleiding heeft gegeven. Hij blijft zich verbazen over het vermogen van zijn
collega’s om een verduisterend gordijn van wetticisme te werpen over elke kwestie die hun ter
beslissing wordt voorgelegd. Hij wilt zijn collega’s laten inzien dat regeren een menselijke
aangelegenheid is en dat mannen worden geregeerd, niet door woorden op papier of door abstracte
theorieën, maar door andere mannen.

Dit zijn jouw voordelen als je samenvattingen koopt bij Stuvia:

Bewezen kwaliteit door reviews

Bewezen kwaliteit door reviews

Studenten hebben al meer dan 850.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet jij zeker dat je de beste keuze maakt!

In een paar klikken geregeld

In een paar klikken geregeld

Geen gedoe — betaal gewoon eenmalig met iDeal, creditcard of je Stuvia-tegoed en je bent klaar. Geen abonnement nodig.

Direct to-the-point

Direct to-the-point

Studenten maken samenvattingen voor studenten. Dat betekent: actuele inhoud waar jij écht wat aan hebt. Geen overbodige details!

Veelgestelde vragen

Wat krijg ik als ik dit document koop?

Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.

Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?

Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.

Van wie koop ik deze samenvatting?

Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper janehoningh. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.

Zit ik meteen vast aan een abonnement?

Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,99. Je zit daarna nergens aan vast.

Is Stuvia te vertrouwen?

4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)

Afgelopen 30 dagen zijn er 65004 samenvattingen verkocht

Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen

Begin nu gratis
€4,99  1x  verkocht
  • (0)
In winkelwagen
Toegevoegd