Evl 4.1 Innovatieve aanpak van sociale
ondersteuningsvragen binnen Sociaal
Werk in de Zorg
Student naam
Student nummer
Opleiding AD Sociaal werk in de zorg
Titel EVL 4.1 Innovatieve aanpak van sociale ondersteuningsvragen binnen
Sociaal Werk in de Zorg
Code EVL SWA41D20
Datum van inleveren
Versie Eerste kans
Inhoudsopgave
1
,Inhoudsopgave.......................................................................................................................................1
Inleiding..................................................................................................................................................2
1. Signalering & analyse..........................................................................................................................3
2. De innovatie.......................................................................................................................................9
3. Co-creatie.........................................................................................................................................11
Bibliografie...........................................................................................................................................12
Bijlage 2: Reactie op verhuiswens....................................................................................................14
Bijlage 3: Co-creatie..........................................................................................................................15
Inleiding
Module vier gaat over het werken aan innovatieve oplossingen bij de aanpak van sociale
ondersteuningsvragen binnen Sociaal Werk in de Zorg. Voor de uitwerking van deze opdracht,
ontwerp ik samen met M en zijn (professionele) netwerk een onderbouwde creatieve oplossing voor
een ondersteuningsvraag, op het gebied van zelfredzaamheid en sociale participatie.
De aanpak en het resultaat werk ik uit in drie onderdelen.
Allereerst de signalering & analyse, waarin ik signaleer wat de ondersteuningsvraag inhoudt en
systematisch analyseer welke aspecten een rol spelen. Hierin ligt de focus op sociale participatie en
zelfredzaamheid, beschrijf ik eerder geprobeerde oplossingen voor de hulpvraag en analyseer ik
diverse factoren wat leidt tot een oplossingsrichting. Hierbij neem ik de methodische cyclus (Van
Straten, Scholte, & Sprinkhuizen, 2019) als uitgangspunt. In hoofdstuk één leest u hoe het contact tot
stand is gekomen en wat de huidige situatie is, wat er aan de hand is en wat de verhoudingen tussen
draagkracht en draaglast zijn. Vervolgens worden de wensen en mogelijkheden gebundeld waardoor
ik tot een conclusie kom.
2
,Daarna leest u de innovatie, waar ik de oplossingsrichting uitwerk tot een innovatieve oplossing.
Deze zal ik schriftelijk in dit verslag toelichten en onderbouwen. Ook zal ik een filmpje maken van de
innovatie, waarmee ik collega’s en vakgenoten op een aansprekende manier kennis laat maken met
de innovatie.
Ten slotte de co-creatie. In dit laatste onderdeel, beschrijf ik schematisch hoe het proces van co-
creatie tussen mij en alle betrokkenen heeft plaatsgevonden. Hierin is alle samenwerking en
communicatie duidelijk in lijnen helder beschreven.
Met ingang van januari 2020 werk ik als Persoonlijk begeleider op een woonvoorziening voor
jongvolwassenen met een licht verstandelijke beperking (LVB). De zorg bieden we op de
appartementen van deze cliënten. In de begeleiding werken wij met de methodiek Triple C (ASVZ,
z.d.). Triple C is een visie en een methodiek. Binnen ’s Heeren Loo heeft Triple C een grote rol. Alle
medewerkers worden geschoold op Triple C en krijgen hier zo nodig coaching en begeleiding in.
Triple C staat voor Cliënt, Coach & Competentie. Speerpunt van Triple C is het ervaren van het
gewone leven, door anders te kijken naar probleemgedrag, uit te gaan van menselijke behoeften en
te werken aan relatie- en competentieopbouw. Ik werk persoonlijk graag met deze visie/methodiek
en vind het mooi om de persoon achter het gedrag te zien. Het achterliggende probleem ontdekken
en daar mee aan de slag gaan, is wat ik graag doe.
1. Signalering & analyse
1.1 Casusbeschrijving
M is een 33-jarige, vriendelijke man. Hij vindt het leuk om anderen te helpen fietsen op te knappen
of andere klusjes te doen. Ook houdt M van wandelen en is hij gek op dieren. M is thuis opgegroeid,
dit ging al snel mis en na een aantal fysieke conflicten is M in de hulpverlening terecht gekomen.
Binnen de hulpverlening heeft M vanaf zijn 14 e tot 34e levensjaar op acht plekken gewoond. In de
periode van 2002 tot 2006 hebben er diverse diagnostische onderzoeken plaatsgevonden (’s Heeren
Loo Caress, persoonlijke communicatie, 24-02-2021), hieruit blijkt een totale IQ van rond de 60. Dit
houdt in dat M een licht verstandelijke beperking (LVB) heeft (Kenniscentrum lvb, z.d.). M kan niet
lezen en schrijven, klokkijken en rekenen. M heeft geen reëel zelfbeeld en heeft een grote fantasie.
Hij overschat zichzelf snel door te vinden dat hij op zichzelf kan wonen, auto of motor kan gaan rijden
en een ander niet nodig heeft in het leven. M hecht veel waarde aan zijn eigen autonomie. In de
periode van 2016-2020 lijkt M achteraf in een continue staat van psychose (Thuisarts, z.d.) te
verkeren. M trekt zich terug in zijn woning en is wantrouwend tegenover zijn begeleiders. M rookt
veel sigaren en eet weinig tot geen vitamines. M is er stellig in dat zijn familie allemaal overleden zijn
en verbreekt de band met zijn vrijwilligers.
3
, In 2018 is M verhuisd naar zijn huidige woonplek, een appartement op loopafstand van begeleiding.
Naast een crisiswoning en jongerengroep. Hier beschikt M over een eigen voordeur, kleine tuin,
woon- en slaapkamer, douche en wasruimte. Begin 2020 is er een rechtelijke machtiging (RM) (CIZ,
2021) aangevraagd voor M. Een RM kan worden aangevraagd bij het centrum indicatiestelling zorg
(CIZ), die de rechter om een beslissing vraagt. Wanneer hier toestemming voor gegeven wordt kan
gedwongen zorg toegepast worden, waarvoor de cliënt zich verzet. In dit geval zat M in een psychose
en wilde hiervoor geen medicatie toegediend krijgen. M liet begeleiding niet meer binnen, was
achterdochtig en zat alleen nog in zijn appartement. M straalde veel angst uit en maakte blafgeluiden
als iemand te dichtbij kwam, om diegene weg te jagen. De RM is toegekend door de rechter, waarna
er tijdens een crisisopname gestart is met de medicatie haloperidol (KNMP, 2020), een medicijn
tegen psychose. Het effect was vrijwel direct zichtbaar en M knapt snel op. Terug op zijn
appartement kon de relatie opbouw met begeleiding beginnen en lukte het M en begeleiders om
samen te werken aan een volwaardig bestaan. De begeleiders kwamen in de tijd dat M het erg lastig
is, iedere dag bij hem, dit was voor beiden een lastige periode waarin veel doorzettingsvermogen en
het gebruik van de juiste medicatie heeft geleid tot de huidige situatie.
Samen met het multidisciplinaire team (arts, gedragswetenschapper en begeleiders) maakt M snel
stappen naar meer zelfredzaamheid en sociale participatie. Bijvoorbeeld door weer boodschappen te
gaan doen, fietsen op te kopen en te repareren, om vervolgens weer te verkopen. Ook laat M zijn
begeleiders steeds meer toe en wordt er gewerkt met een weekprogramma om zijn appartement
samen schoon te houden. M houdt vol aan zijn gedachten dat zijn familie niet meer leeft. Begeleiding
bouwt het contact met familie op en gaat bij hen langs, om meer over M te weten te komen. M
vraagt weer naar zijn vrijwilliger, helaas willen die het contact niet opnieuw opbouwen, dit vindt M
erg jammer. M heeft jarenlang geen dagbesteding gehad, aankomend jaar zal hier actief naar gezocht
gaan worden. Binnen het team is er veel motivatie om samen met M te werken om de dromen en
wensen van M te verwezenlijken en hem weer toekomstperspectief te bieden.
1.2 De ondersteuningsvraag
’’Help mij aan een rustige woonplek, waar ik mijn eigen gang kan gaan, zonder angsten, waar ik kan
werken en mij kan participeren in de maatschappij’’.
M geeft zolang hij op zijn huidige woonplek is aan dat hij zou willen verhuizen. Nu de band met
begeleiders en M steeds beter wordt, kan M duidelijk benoemen waarom hij wil verhuizen. M geeft
aan dat hij last heeft van de groepen om hem heen, dit betreft een crisis- en jongerenwoning. Hier
hoort hij in de avond geluiden vandaan komen, die hem beangstigen. M wil graag tussen de oude
mensen wonen, hierbij geeft M aan dat hij dan ook met deze mensen kan wandelen en hen kan
helpen door klusjes voor hen te doen. Door mij te verdiepen in het Bio-psychosociaal model (Van
Tilburg, 2016) ben ik meer in gaan zien over de factoren die een rol spelen in het leven van M. Dit
model geeft schematisch weer hoe diverse factoren in het leven invloed hebben op het lichamelijk en
psychisch welbevinden van de mens (Mindblue, z.d.). Bij M lijkt het helder dat de biologische,
psychologische factoren leidde tot grote kwetsbaarheid, wat in combinatie met diverse
levensgebeurtenissen, heeft geleid tot langdurige stress. De biologische factor medicatie heeft M erg
goed gedaan, waardoor er meer stabiliteit is gekomen, maar ook de sociale factor heeft een grote
invloed op de kwetsbaarheid van M. Kernpunten hieruit zijn wonen, werk en sociale contacten. Deze
factoren zijn in het leven van M op dit moment niet stabiel. Door deze sociale factoren te versterken
4
