Forensische aspecten van
kindermishandeling
Inhoud
Week 1 Disclosure
Victimization of children with disabilities...............................................................................................2
Barriers and facilitators to disclosing sexual abuse in childhood and adolescence: a systematic review
................................................................................................................................................................3
Disclosure of child sexual abuse: What does research tell us about the ways that children tell?..........3
A new solution to the recovered memory debate..................................................................................5
Planting misinformation in the human mind: a 30-year investigation of the malleability of the
memory..................................................................................................................................................7
Children’s eyewitness memory: the influence of cognitive and socio-emotional factors.......................8
Het scenariomodel...............................................................................................................................10
Confirmatory bias.................................................................................................................................14
The NICHD Investigative Interview Protocol: A Meta-Analytic Review.................................................14
Bruises in children: normal or child abuse?..........................................................................................15
Einstein on the bench?: Exposing what judges do not know about science and using child abuse cases
to improve how courts evaluate scientific evidence............................................................................16
Predicting child abuse potential: an empirical investigation of two theoretical frameworks...............18
Juveniles who commit seks offenses against minors............................................................................19
Reconstructing the risk-need-responsivity model: a theoretical elaboration and evaluation..............19
A review of maternal and parental filicide...........................................................................................20
Abusive head trauma in children: a literature review..........................................................................21
Fatal child maltreatment: characteristics of deaths from physical abuse versus neglect.....................22
Risk factors for fatal and not-fatal child maltreatment in families previously investigated by CPS: a
case-control study................................................................................................................................23
Sexual abuse history among adult sex offenders and non-sex offenders; a meta-analysis..................24
Adverse childhood experiences in the lives of female sex offenders...................................................24
Chronic neglect and agression/deliquency: a longitudinal examination..............................................26
From child maltreatment to violent offending: an examination of mixed-gender and gender-specific
models..................................................................................................................................................28
,Week 1 Disclosure
Victimization of children with disabilities
Hershkowitz, 2007
Abstract
Kinderen met een beperking hebben een grotere kans op slachtofferschap van kindermishandeling,
en hebben meer moeilijkheden met het vertellen van hun problemen aan peers.
Children with disabilities (CWDs) zijn vaker slachtoffer van seksueel geweld dan fysiek, vertellen vaak
niet en hebben vaker delayed disclosure dan TD. CWDs hebben ook vaker te maken met
mishandeling van ouderfiguren en serieuze seksuele mishandeling. Een grotere beperking zorgt voor
een grotere kans van seksueel misbruik.
Typically devoloping (TD)
Introductie
Kinderen met beperking hebben grotere kans om slachtoffer te worden van kindermishandeling en
de beperking kan ervoor zorgen dat het moeilijk is om forensisch relevante informatie te geven.
CWDs zijn meer afhankelijk van mensen die zorg verlenen, hebben minder kennis over seks, zijn
geïsoleerd en worden afgewezen door andere en door de beperkte sociale en communicatieve
vaardigheden zorgt dat voor een beperking van het vermijden van slachtofferschap en erover
vertellen als het gebeurt. Ze worden gezien als onbetrouwbare getuigen door hun beperkte
herinneringen, vatbaar voor suggestie en hun beperkte beschrijvende capaciteiten.
Huidige studie hypothesen
1. CWDs hebben een grotere kans op reporten van seksueel dan fysieke mishandeling
2. CWDs vertellen minder vaak hun misbruik en vaker delayed disclosure
3. CWDs hebben te maken met meer serieuze delicten, zeker als het gaat om dichtbijstaande
figuren
4. CWDs begrijpen minder de seksuele misdrijven
Discussie
CWDs van alle leeftijden zijn vaker vermeend slachtoffer van seksueel geweld en relatief weinig van
fysiek geweld. Vermeende slachtoffers met een beperking hebben vaker te maken met zware
vormen van seksueel geweld dan TD kinderen. CWDs zijn makkelijke slachtoffers voor seksueel
geweld, omdat ze minder vaardigheden hebben om slachtofferschap te voorkomen of aan te geven.
Hoe zwaarder de beperking, hoe groter de kans op seksueel misbruik. Vergeleken met TD
slachtoffers, zijn slachtoffers met een beperking minder vaak open over het misbruik en hebben ze
vaker een delayed disclosure. Daders zijn vaker ouders of ouderfiguren bij CWDs, dit kan verklaren
waarom ze niet vertellen over slachtofferschap, omdat ze psychologisch en fysiek afhankelijk zijn van
de dader. Jongens met een beperking hebben grotere kans op slachtofferschap dan meiden met een
beperking, maar dit kan eraan liggen dat er nou eenmaal meer jongens zijn met een beperking dan
meiden.
Implicaties voor praktijk
Er moet betere bescherming komen voor kinderen met een beperking. Jongens en vooral jongere
kinderen hebben grotere kans op slachtofferschap, er moeten dus specifieke interventies komen.
Educatie en therapeutische ondersteuning met speciale aandacht voor identificatie van zwijgende
slachtoffers.
,Barriers and facilitators to disclosing sexual abuse in
childhood and adolescence: a systematic review
Lemairge, Taylor & Gittoes, 2017
Abstract
Kinderen en jonge mensen kiezen er vaak voor om niet te vertellen over seksueel misbruik.
Resultaten laten zien dat jonge mensen verschillende barrieres tegenkomen, zoals weinig support,
voorziene slechte gevolgen van vertellen en gevoel van zelf schuld hebben aan slachtofferschap,
schaamte.
Introductie
Vrouwen zijn vaker slachtoffer dan mannen, maar niet zeker of dit komt doordat mannen minder
vaak vertellen over slachtofferschap. Er is sprake van een groot dark number als het gaat om
seksueel misbruik. Jongere kinderen vertellen het vaker aan ouders, oudere kinderen aan
leeftijdsgenoten. Er wordt vaker over verteld als dader geen familie is, vinden echter niet alle studies.
Bevindingen
Barrières voor disclosure
1. Gebrek aan begrijpen en weinig support van volwassenen (ouders of professionals), angst
voor negatieve reacties
2. Verwachte negatieve consequenties voor slachtoffer zelf en anderen (zoals verpesten van
reputatie, negatieve reacties, geweld, negatieve gevolgen voor dader en familie)
3. Emotionele reactie (schuldig voelen, schaamte, self-blame), gevoel van zelf verantwoordelijk
zijn voor ontstaan
Facilitators voor disclosure
1. Direct gevraagd naar eventuele misbruik
2. Verstrekken van informatie over seksueel misbruik, die past bij leeftijd
3. Slachtoffer voelt geen schaamte of schuld
4. Positieve emotionele ondersteuning en begrip
5. Misbruik heeft buiten familie plaatsgevonden
Discussie
Optimale conditie voor disclosure is het direct vragen van een kind naar hun ervaringen en dat er
actief geluisterd wordt en support wordt gegeven. Er moet worden gelet op verminderen van
gevoelens van verantwoordelijkheid, zichzelf de schuld geven, schaamte en schuld bij jonge kinderen.
Disclosure of child sexual abuse: What does research
tell us about the ways that children tell?
London, Bruck, Ceci & Shuman
Abstract
Empirische basis voor slachtofferse van seksueel geweld (CSAAS) een theoretisch model dat stelt dat
slachtoffers geheimhouding vertonen, voorlopige openbaarmakingen, en intrekking van
misbruikverklaringen werd beoordeeld. Hiervoor werden twee databronnen gebruikt, een
retrospectieve studie van volwassenen die zeggen dat ze als kind slachtoffer zijn geweest en een
overzichtsstudie van kinderen die in behandeling zijn voor seksueel misbruik. Resultaten stellen dat
meerderheid van misbruikte kinderen tijdens hun kindertijd hier niks over zeggen. Resultaten bieden
echter geen bewijs voor dat ontkenningen, voorlopige onthullingen en herroeping het
openbaarmakingspatroon karakteriseren van misbruikte kinderen.
Introductie
Er is weinig bekend over data van kindermisbruik, omdat data die bekend is bij
kinderbeschermingsorganisaties niet compleet is en omdat diagnose van kindermisbruik vaak
onzeker is, omdat er gebrek is aan bewijs.
, Summit’s model over child sexual abuse accommodation syndrome (CSAAS) stelt waarom kinderen
terughoudend zijn om te vertellen over misbruik. Bestaat uit vijf componenten: (1) geheimhouding,
(2) hulpeloosheid, (3) beknelling en accommodatie, (4) vertraagde, tegenstrijdige en niet-
overtuigende verklaringen (5) intrekking van openbaarmaking.
Samenvatting
Resultaten van retrospectieve studie laten zien dat 60-70% van de volwassenen niet kunnen
herinneren slachtofferschap in kindertijd te hebben verteld. Meerderheid van volwassenen
rapporteerde dat eerste keer dat ze toegaven slachtoffer te zijn in het onderzoek was.
Resultaten van huidige studie van kinderen die worden behandeld laten zien dat 37-42% vertelt over
slachtofferschap binnen 48 uur na misbruik en anders duurt het 6 maanden tot een jaar voor
kinderen om erover te vertellen.
Conclusie
Er is alleen bewijs gevonden dat veel slachtoffers zwijgen over slachtofferschap.
